Νίκη εφαλτήριο, όχι κριτήριο για Ολυμπιακό!

Ο Ολυμπιακός μπορεί να πάρει… φόρα με τη νίκη επί της Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ στο ΣΕΦ. Όμως αυτή δεν αποτελεί κριτήριο για τη συνέχεια…

Υπό άλλες συνθήκες η νίκη του Ολυμπιακού επί αυτής της Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ δεν θα ήταν τίποτε παραπάνω από υποχρέωση. Όμως αυτή που πέτυχαν οι «ερυθρόλευκοι» στο ΣΕΦ αποκτά αξία όχι λόγω της δυναμικότητας του αντιπάλου (;), αλλά για τις συνθήκες μέσα από τις οποίες ήρθε.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Οι πρωταθλητές κατάφεραν να ξεπεράσουν μία σειρά από «πρέπει». Όχι να κερδίσουν μόνο τους Τούρκους, αλλά προτού συμβεί αυτό να ξεπεράσουν το σοκ της απώλειας του Βαγγέλη Μάντζαρη, να προσαρμοστούν άμεσα στα νέα δεδομένα, να αφήσουν πίσω τους τη μεγάλη νίκη στο Τελ Αβίβ, να αποβάλουν από το μυαλό τους τα επερχόμενα ντέρμπι με Παναθηναϊκό σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, αλλά και-στην πορεία του αγώνα-να αντιπαρέλθουν την απώλεια του εξαιρετικού μέχρι να αποβληθεί Έισι Λο που περιόρισε τις λύσεις στην ήδη αποδεκατισμένη (ελλείψει Μάντζαρη αλλά και Κατσίβελη) γραμμή των γκαρντ του.

Αποστολή εξετελέσθη και μάλιστα με εξαιρετικό βαθμό, αφού το ωφέλιμο συνδυάστηκε με τερπνό (κατά διαστήματα καλό μπάσκετ) και μία διαφορά ασφαλείας στο μάλλον επιστημονικής φαντασίας σενάριο ισοβαθμίας με τη «Φενέρ». Η νίκη αποτελεί για τον Ολυμπιακό ένα καλό εφαλτήριο για τη συνέχεια, αλλά ασφαλώς όχι και κριτήριο.

Τα επόμενα κεφάλαια περιλαμβάνουν πολύ υψηλότερα εμπόδια για τον Ολυμπιακό κι όχι αντιπάλους σαν τη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ του Σιμόνε Πιανιτζάνι, που εξάντλησε όλη του την τέχνη στο χτένισμα του μαλλιού του και έφτιαξε μία ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, ρόλους, ενέργεια και χημεία πετώντας εκατομμύρια ευρώ στον πάτο του Βοσπόρου.

Για να φτάσει ο Ολυμπιακός στην επίτευξη των δικών του στόχων, θα πρέπει να τα βγάλει πέρα με πολύ καλύτερους αντιπάλους. Και για να συμβεί αυτό, πρέπει να ανεβάσει κι άλλο τη δική του απόδοση και να λύσει τα δικά του προβλήματα. Η αναγκαιότητα απόκτησης γκαρντ είναι μεγάλη, αλλά ακόμη μεγαλύτερη είναι η δυσκολία να βρεθεί αντι-Μάντζαρης. Ένας παίκτης, δηλαδή, που θα είναι εξολοθρευτής στην άμυνα, καλός οργανωτής, ομαδικός και χωρίς απαίτηση να κρατά την μπάλα πολλή ώρα στα χέρια του, προκειμένου να συμπληρώνει ιδανικά τον Βασίλη Σπανούλη.

Μοιάζει αδύνατο να βρεθεί αγωνιστικός «κλώνος» του Μάντζαρη, συνεπώς θα πρέπει ο αντικαταστάτης του να αλλοιώσει το λιγότερο δυνατό τη φιλοσοφία της ομάδας. Άλλωστε ο Ολυμπιακός είχε μάθει καλά να παίζει εδώ κι ένα χρόνο με δύο δίδυμα, Μάντζαρη-Σπανούλη, Λο-Σλούκα, στην περιφέρεια. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα πρέπει να βρει τρόπο να αναδείξει τα ατού του νέου παίκτη (αν π.χ. είναι πιο καλός σκόρερ από τον Μάντζαρη) και να καμουφλάρει τα σημεία στα οποία υστερεί.

Ζητούμενο για τον Ολυμπιακό, εφόσον ασφαλώς εξασφαλίσει την πρόκριση στα προημιτελικά, είναι να έχει καλύψει μέχρι τότε-όσο είναι εφικτό-το κενό και να ανεβάσει στροφές στην τελική ευθεία της σεζόν. Όπως πέρυσι δηλαδή…


πηγή: sport-fm.gr