Ο Βασίλης Σαμπράκος διαβάζει μια πανεπιστημιακή έρευνα για τα multiethnic ρόστερ των ποδοσφαιρικών συλλόγων και κάνει τον συνειρμό για τα φετινά λάθη της διοίκησης του Τριφυλλιού.
Διαβάζοντας την έκθεση με τα ευρήματα μιας πολύ ενδιαφέρουσας έρευνας του Ινστιτούτου Ερευνας για το Διεθνές Μάνατζμεντ, του Πανεπιστημίου του Σεν Γκάλεν της Ελβετίας, σχετικά με το αν πρέπει η όχι μια ποδοσφαιρική ομάδα να αποκτά ξένους ποδοσφαιριστές, “διαφορετικούς”, δηλαδή παίκτες με εμπειρία από άλλα πρωταθλήματα, το κεφάλι μου έκανε από ένστικτο τον συνειρμό, σκέφτηκε όλα όσα έχουν συμβεί στον φετινό Παναθηναϊκό, ο οποίος έχει καταργήσει την ποδοσφαιρική λογική.
Τι έκανε το Πανεπιστήμιο; Μελέτησε μεθοδικά επί 7 χρόνια την συμπεριφορά των ομάδων του γερμανικού πρωταθλήματος και έκανε μια σειρά από βασικές διαπιστώσεις, οι οποίες τυχαίνει να συμπίπτουν με τα βασικά θεωρήματα της σύγχρονης προπονητικής: όσο περισσότερες διαφορετικές εμπειρίες από ξένα πρωταθλήματα και ειδικά τα 5 top ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έχει το ρόστερ σου, τόσο πιο αυξημένες οι πιθανότητες αποτελεσματικότητας και επιτυχίας.
Μια επιστημονική μελέτη ήρθε να επιβεβαιώσει αυτά που οι σύγχρονοι μάνατζερς του ποδοσφαίρου αντιλαμβάνονται ως περίπου αυτονόητα: έχεις λεφτά; Ψώνισε παίκτες που έχουν εμπειρία ποδοσφαίρου σε μεγάλα πρωταθλήματα. Για να το κάνεις όμως φρόντισε να έχεις τον ίδιο προπονητή για καιρό, μη δώσεις ένα multiethnic ρόστερ σε έναν προπονητή που έχει μόλις αναλάβει. Κι αν έχεις multiethnic ρόστερ, δώσε χρόνο στον προπονητή, μη τυχόν και πας και αλλάξεις προπονητή στα μέσα της χρονιάς, την πάτησες, διότι τα multiethnic ρόστερ “απαιτούν” σταθερό προπονητή και αποτυγχάνουν όταν συμβαίνουν συχνές αλλαγές προπονητή. Δεν έχεις λεφτά, ή αλλάζεις κάθε τρεις και λίγο προπονητή; Τότε μη μπερδεύεις τα ψώνια σου, μη φτιάχνεις ανάμεικτο ρόστερ, διότι δεν είναι αποτελεσματικό. Ακόμη και αν σου μειώνει τις πιθανότητες να κάνεις μεγάλη επιτυχία, τουλάχιστον σου εγγυάται έως έναν βαθμό ότι δεν θα αποτύχεις παταγωδώς.
Ολα τα παραπάνω, που είναι συμπυκνωμένα συμπεράσματα των επιστημόνων που έκαναν την έρευνα, είναι βασικές διαπιστώσεις όλων εμάς που παρατηρούμε επαγγελματικά επί δεκαετίες το ποδόσφαιρο. Σκεφθείτε ποιες multiethnic εκδόσεις των ομάδων είχαν επιτυχία και αποτελέσματα και θα συνειδητοποιήσετε ότι οι περισσότερες είχαν, ειδικά αυτές που είχαν ευρωπαϊκές επιτυχίες, τον ίδιο προπονητή για καιρό, όχι για μερικούς μήνες. Σκεφθείτε πόσο δυσκολεύονταν οι μεγάλες ομάδες με πολυεθνικό ρόστερ κάθε φορά που άλλαζαν προπονητή. Σκεφθείτε πόσο πιο ομαλές αποδεικνύονταν οι αλλαγές προπονητή στις μικρότερες ομάδες, που δεν είχαν πολλούς ποδοσφαιριστές με διαφορετικές εμπειρίες πρωταθλημάτων.
Ο φετινός Παναθηναϊκός βάλθηκε να επιβεβαιώσει πλήρως τα ευρήματα αυτής της μελέτης. Τον Ιανουάριο άλλαξε προπονητή και μαζί άλλαξε και ρόστερ, φέρνοντας ποδοσφαιριστές από διαφορετικά πρωταθλήματα. Και σήμερα κινδυνεύει να μείνει έξω απ' την Ευρώπη. Και παρ' όλα αυτά δείχνει να μη διδάσκεται, να μη βάζει μυαλό μέσα από τα λάθη του. Ετοιμάζεται να φτιάξει ακόμη ένα πολυεθνικό ρόστερ, συλλέγοντας παίκτες από διαφορετικά πρωταθλήματα, παρ' όλο που δεν έχει την “σταθερά” του προπονητή, αφού δεν έχει καν μπει ακόμη στη διαδικασία να τον επιλέξει.
Παρόμοια λάθη έχουν κάνει ένα σωρό ελληνικό σύλλογοι. Κι οι περισσότεροι τα συνεχίζουν, και σου δίνουν την εντύπωση ότι δεν διδάσκονται, παραμένουν αδιάβαστοι και αν αύριο ξαναβρούν λεφτά δεν θα τα επενδύσουν σωστά, θα τα ξοδέψουν και πάλι σε ψώνια ανώνυμων “ταβανάτων” ποδοσφαιριστών από μέτρια ξένα πρωταθλήματα, δίχως σχέδιο, με μόνο όραμα την 'κονόμα των κάθε λογής και μορφής μεσαζόντων.
* Αν θέλεις να διαβάσεις αυτή την έρευνα, πάτα εδώ.