Ο συμπαίκτης του Νίκου Γκάλη τις χρυσές εποχές των «κιτρίνων» τη δεκαετία του ?80 ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Ήταν μια πάρα πολύ ωραία στιγμή, πολύ τιμητική στιγμή τόσο για το Νίκο Γκάλη, όσο και για το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα, αν και νομίζω πως ο θαυμασμός και η αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπό του ακόμη και τώρα αποτελεί την καλύτερη τιμή για το Νίκο».
Όσον αφορά την ονομασία της σάλας του Αλεξανδρείου σε «Nick Gallis Hall» ο Βασίλης Λυπηρίδης τόνισε:
«Δεν είναι αυτό το σημαντικότερο. Για μένα το δώρο που του απένειμε ο ΠΣΑΚ, ένα κολάζ με χιλιάδες νεαρούς αθλητές του μπάσκετ μετά το 1987, που ουσιαστικά ο Γκάλης έστρεψε όλα αυτά τα παιδιά στο μπάσκετ, αυτή είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση της προσφοράς του στο άθλημα, μαζί με την αγάπη του κόσμου. Αυτό αντιπροσωπεύει την τιμή που πρέπει να αποδίδουμε στο Νίκο Γκάλη για τα όσα έδωσε στο μπάσκετ.
Για το τί θυμάται περισσότερο από τα χρόνια που ήταν συμπαίκτες, ανέφερε:
«Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι η προσπάθεια αυτοσυγκέντρωσης πριν τον αγώνα. Ήταν πολύ προσηλωμένος σε αυτό που έπρεπε να κάνει και μας το μετέδιδε και εμάς αυτό. Γιατί μην ξεχνάτε πως ήμασταν μια ομάδα που είχε στόχο την πρωτιά, υπήρχε μεγάλη πίεση και άγχος. Και ο Γκάλης είχε άγχος πριν τα παιχνίδια. Πίστευε αυτός όπως όλοι μας ότι είναι αποτελεσματικό. Το επιδιώκαμε γιατί μας ανέβαζε την αδρεναλίνη».
Για τα πεπραγμένα του Γκάλη και αν αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν ώστε να επανέλθει το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης στο προσκήνιο, ο Βασίλης Λυπηρίδης υπογράμμισε:
«Οι εποχές είναι δύσκολες. Τα προηγούμενα χρόνια έγιναν εγκλήματα και έφτασε το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης σε αυτό το σημείο. Ωστόσο, όταν υπάρχει αυτή η παρακαταθήκη πίσω της τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, αρκεί να γίνει προσπάθεια. Αν ακολουθήσουμε τις πράξεις του Νίκου, η δουλειά αργά ή γρήγορα θα φέρει αποτελέσματα, αρκεί να υπάρξει σωστή δουλειά χωρίς πολλά λόγια».Πηγή: metrosport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου