Ο Θεός αποφάσισε: ο Καραγκούνης στην Φούλαμ!!

Ο Δημήτρης Ευαγγελάτος σχολιάζει την επιστροφή του αρχηγού στο Λονδίνο, γράφει για το… αόρατο χέρι που ρύθμισε τα πάντα κι εξηγεί γιατί το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον...

Θαρρείς ότι αυτό που συμβαίνει στον Γιώργο Καραγκούνη, από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι το φετινό, το έχει αποφασίσει μια αόρατη δύναμη με κινητήριο μοχλό ένα επίσης αόρατο χέρι που ρυθμίζει τα πάντα. Τον βάζει να αστοχήσει σε πέναλτι κόντρα στην Πολωνία. Τον βάζει να σκοράρει κόντρα στην Ρωσία. Επειτα βάζει τον διαιτητή να του αρνηθεί πέναλτι και να του στερήσει με κίτρινη κάρτα τη συμμετοχή κόντρα στον προημιτελικό με την Γερμανία. Ακολούθως ένα ολόκληρο δίμηνο (Ιούλιο-Αύγουστο του 2012) τον κάνει να σηκώσει τον σταυρό του μαρτυρίου, διότι ως γνωστόν στη ζωή χωρίς υπομονή και επιμονή δεν γίνεται τίποτα. Ο Καραγκούνης περιμένει, περιμένει, βλέπει ελληνικές ομάδες κατώτερες από το βεληνεκές του να τον ζητούν, ακούει ότι το πράγματι ενδιαφερόμενο Αμβούργο τελικά αποσύρει την πρότασή του λόγω άλλων μεταγραφών και η μεταγραφική περίοδος φτάνει στη λήξη της.

Υπάρχει όμως λίγος χρόνος ακόμα για τους ελεύθερους. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Και ξαφνικά το αόρατο χέρι κάνει το θαύμα του. Φούλαμ, Λονδίνο, δύο μαγικές λέξεις. Γύρισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Βαλίτσα στο χέρι, ιατρικές εξετάσεις, αυτό ήταν! Μπαίνει στην ομάδα, έχει λίγα καθιερωμένα ζόρια στην αρχή μέχρι να προσαρμοστεί και να δείξει ότι «ακόμα το' χει». Σιγά σιγά ο Γιολ τον βάζει όλο και περισσότερο και μάλιστα σε ρόλο αμυντικού χαφ. Καθιερώνεται. Ολα έπειτα παίρνουν το δρόμο τους. Και φτάνει το καλοκαίρι. Το οποίο ως δια μαγείας πάλι εξελίσσεται σε θρίλερ. Μικρότερης διάρκειας αλλά θρίλερ. Πρώτα οι Αυστραλοί με πρόταση άκρως ελκυστική. Μετά ο ΠΑΟ. Αποδεκατισμένος οικονομικά, αγωνιστικά και βαθμολογικά, αλλά πάντα ΠΑΟ. Η εκ γενετής αγαπημένη του ομάδα. Άλλα διλήμματα πάλι, άλλες βυθίσεις σε σκέψεις. Και ξάφνου, το αόρατο χέρι ξαναχτυπά. Πάλι Φούλαμ, νέο συμβόλαιο! Ασύλληπτο. Είθισται να συμβαίνει μονάχα σε ντόπιους (Βρετανούς δηλαδή), να κάνουν νέα συμβόλαια σε τέτοιες ηλικίες στο Νησί. Δηλαδή Γκιγκς, Σκόουλς και δεν συμμαζεύεται. Σε ξένους σχεδόν ποτέ. Σκέφτηκα μήπως είχε συμβεί με τον Ανρί στην Αρσεναλ. Επειτα είδα ότι ο Γάλλος τη στιγμή που γύρισε στο Λονδίνο ήταν έναν χρόνο μικρότερος απ' ό,τι τώρα ο Κάρα. Ο οποίος Κάρα είναι γεννηθείς στις 6 Μαρτίου του 1977.

Φτάνουμε αισίως στην λήξη του κειμένου και δεν σας έχω πει ακόμα σε ποιον ανήκει το αόρατο χέρι. Στον Θεό της μπάλας κύριοι. Ο οποίος Θεός της μπάλας κοιτάει ψηλά, παρατηρεί τα πεπραγμένα στον γήινο κόσμο και ενεργεί όταν πρέπει, είτε για να ανταμείψει, προσφέροντας τα αγαθά που κόποις κτώνται, είτε για να τιμωρήσει. Αυτούς που στην μπάλα δεν φέρθηκαν όσο καλά της έπρεπε, τους τιμωρεί. Αυτούς που όλη τους την ποδοσφαιρική ζωή πάλεψαν, μόχθησαν και λάτρεψαν το σπορ, τους ανταμείβει. Τους αφήνει να ζήσουν το όνειρο με περιπετειώδεις τρόπους, με τα πάνω τους με τα κάτω τους, αλλά στο τέλος τέλος απονέμει δικαιοσύνη. Ο Θεός της μπάλας λοιπόν αποφάσισε και διέταξε: ο Καραγκούνης επιστρέφει στο Λονδίνο, ει δυνατόν για να κλείσει εκεί με τον τρόπο που του πρέπει μια καριέρα γεμάτη συγκινήσεις. Το πότε ακριβώς αυτή θα τελειώσει θα το αποφασίσει ο ποδοσφαιριστής, μα πάνω απ' όλα η μοίρα. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.
Πηγή:  SportDay.gr