Δεν καταλάβατε. Εγώ δεν έχω τίποτα να τους δώσω στους Έλληνες διεθνείς μπασκετμπωλίστες, που εδώ και χρόνια μού φωτίζουν μια άλλη Ελλάδα, όχι της μιζέριας και των σκανδάλων. Εγώ είμαι μόνο για να παίρνω απ’ αυτούς. Όπως το λέω.
Έχω τα παιδιά του μπάσκετ, έχω και τους Μελισσανίδηδες που λένε ότι οι Μαρινάκηδες φοράνε φουρώ και δεν είναι άνδρες. Έχω και τους Μαρινάκηδες που λένε ότι οι Μελισσανίδηδες είναι λαθρέμποροι και απειλούν διαιτητές άγρια μεσάνυχτα στα σπίτια τους.
Ο αποδυτηριάκιας τα είχε πει πριν πέσουν οι κανονιές. Ότι οι έτσι του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ πήραν τα μπαζούκας. Ότι θα χυθεί αίμα. Είμαστε στην εθνική του μπάσκετ. Στο μπουρδέλο μπαίνεις για να τελειώσεις. Όχι να κάνεις παιχνίδι. Είναι πληρωτικό, όχι ερωτικό το έργο. Μπαμ και κάτω. Με την γκόμενα, όμως, άμα είσαι ωραίος και ξέρεις να φερθείς, θα πας ταξίδι σεξουαλικό στο κρεββάτι. Όπου σε βγάλει. Σ’ άλλα μέρη.
Δεν πήγες στη Σλοβενία, κύριε μαλάκα, για να προκριθείς. Όπως στο λέω. Δεν βγαίνεις στο γήπεδο κόντρα στην Φιλανδία ή, την Ισπανία, για να κερδίσεις. Όχι, βέβαια. Έχεις τσίμπλες στα μάτια. Γι’ αυτό βλέπεις σαν πόρνη την αγαπημένη σου, την ερωμένη σου, τον δικό σου άνθρωπο. Περιμένεις μονάχα τη νίκη να σου δώσει. Δεν είσαι σε θέση να πάρεις κάτι άλλο.
Μιλάμε αθλητικά. Μιλάμε για αθλητισμό. Ο στόχος δεν είναι η νίκη. Ποτέ. Είσαι η κομπλέξα, εσύ και οι δημοσιογράφοι σου, αν έχεις την πίεση της διάκρισης, της πρόκρισης. Όχι. Ποτέ τέτοια πράγματα. Αυτά σε κρατάνε γκαβό. Αλλήθωρο.
Ένας ο στόχος. Να παίξεις μπάλλα. Κανένας άλλος στόχος. Να δείξεις στο γήπεδο το πνεύμα σου, την αξία σου. Η νίκη είναι η συνέπεια. Δεν αγωνίζεσαι ενάντια στον αντίπαλο για να τον κερδίσεις, για να προχωρήσεις στον επόμενο γύρο. Όχι. Ποτέ αυτό.
Η ομάδα που ενδιαφέρεται για τη νίκη, δεν την κυνηγάει. Ποτέ. Η νίκη, ο θρίαμβος έρχεται μόνος του αν σου αξίζει, αν αγωνιστείς με την επιδίωξη να αγωνισθείς καλά, όχι έχοντας σφηνωμένο στο μυαλό να πάρεις το αποτέλεσμα.
Για τον Ολυμπιακό του Πειραιά, της Τρούμπας αλλά και του τσάμπιονς ληγκ, γράφει ο apodytiriakias.gr
Ολυμπιακός της Ευρώπης. Εδώ είμαστε. Ο πρωταθλητής μας για μια άλλη φορά σε δοκιμασία. Ότι δεν είναι μονάχα ο πρώτος στο χωριό, μάλιστα όταν την ανωτερότητά του την αμφισβητούν δικαίως, αδίκως οι άλλοι πεντακάθαροι και αμόλυντοι αντίπαλοί του.
Δεν έχει λόγο ύπαρξης ο αποδυτηριάκιας αν δεν πει και δυο – τρία πραγματάκια που άλλοι αποφεύγουν να πουν. Επειδή δεν τα ξέρουν. Επειδή δεν τους αφήνει να τα δουν ο γίγας ελληνικός λαός. Ο αδικημένος. Λοιπόν. Αυτά ο αποδυτηριάκιας τα έχει χαρίσει να τα λένε ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Ανδρέας Παπανδρέου, και οι λοιποί λαϊκιστές που έχουν εκπαιδεύσει τον κοσμάκη να κυκλοφορεί σε μια απέραντη κακομοιροσύνη.
Ολυμπιακός του λιμανιού. Της Τρούμπας. Της μαγκιάς. Και της ποδοσφαιρικής πρωτιάς. Από Ευρώπη πόσο μετράμε;
Μιλάμε ποδοσφαιρικά, κι όχι μόνον. Είναι λάθος ο Ολυμπιακός, αρχής γενομένης με Παρί Σαιν Ζερμαίν, να μπει στο Καραϊσκάκη με το άγχος της πρόκρισης.
Δεν ξεκίνησαν το σχολείο οι μαθητές για να περάσουν την τάξη. Όχι, βέβαια. Λάθος γράμματα τους μαθαίνουν στο θρανίο. Πάει σχολείο ο μαθητής για να μάθει να λειτουργεί στο πως θα εισπράττει γνώση, πώς να διαχειρίζεται τη σκέψη του και το χρόνο του. Η καλή βαθμολογία θα έλθει μόνη της. Δεν θα την πάρει από πίσω, στο κυνήγι.
Αξίζει ο Ολυμπιακός να διευρύνει το εκτόπισμα του στην Ευρώπη; Αυτό θα το δούμε στο γήπεδο. Δεν θα μας το πουν τα αποτελέσματα με τους αντιπάλους στον όμιλο.
Πιθανόν ο Ολυμπιακός να προκριθεί και να μην ικανοποιήσει. Όπως να αποκλειστεί και να γεμίσει ελπίδες. Τι μπάλλα θα παίξει περιμένουμε από τον Ολυμπιακό. Τι δουλειά έχει κάνει στην ομάδα του, όχι ποια αποτελέσματα θα φέρει.
Αυτά, βέβαια, για ορισμένους είναι ανώτερα μαθηματικά, πυρηνική φυσική και βάλε, γι’ αυτό οι μαλάκες μια αιωνιότητα παραμένουν στην ίδια τάξη. Χαίρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου