Ο Γιώργος Μαζιάς γράφει στο sport-fm.gr για το ματς του Παναθηναϊκού με τον Πλατανιά.
Με τετράδα στην άμυνα από την Κ-20 πολλές φιλοδοξίες δεν μπορείς να έχεις. Οχι ότι έχουν κάτι τα παιδιά. Παιδιά όμως είναι ακόμη. Δεν έχουν την εμπειρία για πολλά περισσότερα. Να γκρινιάξεις για αυτά δεν είναι σωστό. Να τα βάλεις με τα αστέρια τύπου Μπαϊράμι, Πράνιτς είναι προτιμότερο.
Μόνο ο Μπεργκ (κάπως) στέκεται στο ύψος του. Πάλι από σέντρα Μαρινάκη έρχεται (ουσιαστικά) το δεύτερο... κανονικό γκολ του ΠΑΟ για φέτος. Ενθαρρυντικό ότι ήταν στη φάση ο Ατζαγκούν, αλλά μέχρις εκεί. Πρέπει να προσπαθήσεις πολύ για να βρεις θετικά σε αυτό τον Παναθηναϊκό.
Εχει και τον Καπίνο σε κακή κατάσταση από την αρχή της χρονιάς και προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι όλα πάνε καλά. Είναι δυσάρεστο να πίνεις ως το τέλος το πικρό ποτήρι αυτού του Παναθηναϊκού. Δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά. Εχεις συνηθίσει αλλιώς και σου είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδεχθείς τη νέα κατάσταση. Είναι επιτυχία ότι δεν έχασε ο Παναθηναϊκός; Είναι δυνατόν να το λες και να το πιστεύεις; Κι όμως είναι.
Αλλάζουν οι καιροί. Το όνομα παραμένει πάντα το ίδιο. Πάντα μεγάλο. Η υπομονή που θα χρειασθεί για να ξαναδείς κάτι πραγματικά καλό από αυτή την ομάδα θα είναι πολύ μεγάλη. Δεν ζήτησε κανείς να πάει για πρωτάθλημα. Δεν είναι όμως και ότι καλύτερο να παλεύει αγκομαχώντας για να μην χάνει από Βέροια και Πλατανιά (με όλο το σεβασμό στις συγκεκριμένες ομάδες). Βλέπεις τα ματς και σε πιάνει θλίψη.
Για την ακρίβεια, κατάθλιψη. Κακό ματς, κακός ο Πλατανιάς, ακόμη χειρότερος ο Παναθηναϊκός. Ούτε στις φανέλες δεν θυμίζει ΠΑΟ αυτή η ομάδα. Να συνεχίσουμε κι άλλο; Δεν λέει. Πολλές σκοτούρες έχει ο κόσμος. Αν καθίσει να δει την αγαπημένη του ομάδα σε τέτοια κατάσταση ή θα τον πάρει ο ύπνος ή θα αλλάξει κανάλι. Οπλίζεσαι με ψυχραιμία και παρακολουθείς στωικά την τιμωρία που έχει μπει και η ομάδα σου και εσύ ο ίδιος...Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου