Τον γνώρισα από παιδάκι, όταν ήρθε να παίξει μπάλα στον Παναθηναϊκό. Ταλαιπωρήθηκε , έκανε το αγροτικό του, το παραέκανε θα έλεγα, αλλά δεν άργησε να έρθει η στιγμή της δικαίωσης , όταν στέριωσε στον Παναθηναϊκό και ήταν πρωταγωνιστής στις μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες της ομάδας στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ο Γιώργος Καραγκούνης έζησε την απόλυτη καταξίωση μετά από την Εθνική ομάδα, όπου -πρώτα αγωνίστηκε σε όλες τις μικρές Εθνικές και στην συνέχεια με την Εθνική ανδρών-κατέκτησε το Euro 2004 και στη συνέχεια ήταν απόλυτος πρωταγωνιστής και αρχηγός στις προκρίσεις στα τελικά του Euro του 2008 και του 2012 και του Μουντιάλ το 2010 και τώρα το 2014. Πέντε διοργανώσεις μέσα σε μία δεκαετία , όταν τεράστιοι ποδοσφαιριστές στο παρελθόν είτε πήγαν μία φορά με την Εθνική στο Euro (1980), η στο Μουντιάλ(1994), είτε δεν το έζησαν καθόλου. Ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας είχε πει κάποια στιγμή, ότι « ο Γιώργος είναι αλκοολικός με το ποδόσφαιρο και έχει γεννηθεί για να παίζει ποδόσφαιρο». Το δάκρυ του μπροστά στην κάμερα του ΜEGA, όταν αποκάλυψε την υπόσχεση που είχε δώσει στον γιο του Νάσο για πρόκριση στο Μουντιάλ, νομίζω, ότι άγγιξε όλους τους Ελληνες. Και τους οπαδούς όλων των ομάδων. Οχι μόνο Παναθηανϊκούς, αλλά και Ολυμπιακούς και ΑΕΚτζήδες και ΠΑΟΚτζήδες. Πολλοί από αυτούς μπορεί σαν αντίπαλο να τον έχουν βρίσει στο παρελθόν, αλλά νομίζω πλέον μετά και την ψυχή που κατέθεσε ο «Καρα» και την απόδοση που είχε και στο Βουκουρέστι, όλοι παραδέχονται ότι είναι μοναδικός . Και τόσο ξεχωριστός, που το κενό του στην Εθνική ομάδα- μετά την Βραζιλία -θα είναι τεράστιο, θα είναι δυσαναπλήρωτο. Και στο γήπεδο και στα αποδυτήρια. Αυτό έχει πετύχει ο τυπάρας. Να ενώσει τους Ελληνες στις μεγάλες στιγμές, που μας χαρίζουν ο ίδιος και η Εθνική ομάδα. Να μην χωρίζονται οι Ελληνες σε πράσινους, κόκκινους, ασπρόμαυρους, κίτρινους όταν παίζει η Εθνική, αλλά να είναι μόνο ΜΠΛΕ(υπάρχει και η μειονότητα, που αναφέρθηκα χθες). Ο Καραγκούνης για μένα είναι το σύμβολο της Ελλάδας. Ελάχιστοι είναι οι παίκτες διαχρονικά, που έχουν αγαπήσει όσο αυτός την Εθνική ομάδα. Ζει για το ποδόσφαιρο και την Εθνική ομάδα και αυτό το δείχνει και τώρα στα 36 που παίζει με το πάθος και την δίψα 20χρονου. Γιατί αισθάνεται 20, λες και τώρα ξεκινάει το ποδόσφαιρο και με ψυχούλα μικρού παιδιού! Λες και έχει να αποδείξει κάτι σε κάθε ματς, ενώ τόσα χρόνια έχει καταξιωθεί αγωνιζόμενος και εκτός συνόρων σε μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, όπως η Ιντερ και η Μπενφίκα. Εγώ πραγματικά θέλω να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όσες χαρές μου έχει δώσει και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο, που έζησα όλη του την καριέρα από την αρχή . Και πιστεύω ότι στον Γιώργο Καραγκούνη αξίζουν 11 εκ. ευχαριστώ από όλους τους Ελληνες. Νασαι καλά Γιώργαρε και περιμένουμε και στην Βραζιλία να συνεχίζεις να γράφεις ιστορία και να μας χαρίσεις μεγάλες στιγμές με την Εθνική ομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου