Από πού
να ξεκινήσει κανείς; Από τα 10 κλεψίματα του Ντέλβιν Εντιγκά; Από τα 37
τάκλιν έναντι 28 των Άγγλων που είναι σπεσιαλίστες στα τάκλιν; Από τα
20 “καθαρίσματα” των Μαρκάνο (12) και Μανωλά (8) έναντι των 7 του
Βίντιτς και των 0 του Φέρντιναντ; Από τις 12 επιθετικές στιγμές έναντι 7
κι ενώ η κατοχή της μπάλας ήταν 40-60%; Ο Μίτσελ πρέπει να τυπώσει την
στατιστική απεικόνιση αυτού του ιστορικού παιχνιδιού, για να το φυλάξει
ως ενθύμιο του πρώτου μεγάλου παράσημου που βάζει στο στήθος του
προπονητικού κοστουμιού του. Ως το ενθύμιο της πρώτης απόδειξης ότι
τελικώς είναι και μπορεί να γίνει καλύτερος προπονητής από όσο νόμιζε η
ισπανική αγορά, η ίδια η Ισπανία, η πατρίδα του, η οποία, τον καιρό που
εκείνος αποφάσιζε να μεταναστεύσει στην Ελλάδα, τον αντιλαμβανόταν ως
έναν πολύ καλό τηλεσχολιαστή αγώνων που δεν θα φτάσει ως προπονητής ποτέ
στα ύψη που πέταξε ως ποδοσφαιριστής.
Όλες τις αδυναμίες που φανέρωσε στο τερέν του Καραϊσκάκη η Γιουνάιτεντ τις έδειχνε με συνέπεια καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Με πρώτη από όλες αυτή τη γύμνια στο κέντρο, η οποία είναι από την αρχή η πηγή των μεγαλύτερων προβλημάτων. Το φτωχό κέντρο αφήνει από την αρχή της σεζόν εκτεθειμένη μια άμυνα που έχει γεράσει, κορεστεί και πάψει να εμπνέεται και να παρακινείται για να στέκεται στο ύψος του παρελθόντος της. Το ίδιο φτωχό κέντρο είναι που αφήνει “ατάιστους” τους μεσοεπιθετικούς και τον σέντερ φορ και αναγκάζει τον Ρούνεϊ να φτάνει στην σέντρα με την ελπίδα να πάρει μπάλες και να φτιάξει μόνος του στιγμές. Όλα αυτά ο Μίτσελ και οι συνεργάτες του δεν κατάφεραν μόνο να τα διαβάσουν καλά αλλά και να τα μεταδώσουν σωστά, με συνέπεια να βάλουν στο τερέν μια ομάδα από ποδοσφαιριστές που εκτελούσαν συγχρονισμένοι τις εντολές σαν χορευτές μπαλέτου που πατούν πάνω στα σημάδια που έχουν βάλει στη σκηνή κατά τη διάρκεια των προπονήσεων ώστε να αποδώσουν την σκηνοθεσία.
Ο Μίτσελ διάβασε σωστά, προετοίμασε σωστά, και κατάφερε να μεγαλώσει, με την πίεση που έβγαλε ο Ολυμπιακός στην μπάλα, στα μαρκαρίσματα του πρώτου ημιώρου, τον εκνευρισμό μιας ομάδας που δεν αντέχει η ίδια τον φετινό εαυτό της. Κι όταν το γκολ μπήκε, ο Ισπανός πέρασε στην διαχείριση του αποτελέσματος για να παραδώσει σεμινάριο και να δείξει σε όλο τον πλανήτη, και ειδικά στην ισπανική αγορά, ότι είναι ικανός να κοουτσάρει στο υψηλότερο επίπεδο.
Ο Ολυμπιακός νίκησε με άνεση 2-0 τους πρωταθλητές Αγγλίας. Ναι, η Γιουνάιτεντ ζει τούτη τη στιγμή στην 6η θέση του ταμπλό της Premier League, αλλά οι ποδοσφαιριστές της είναι οι ίδιοι που αναδείχθηκαν πρωταθλητές Αγγλίες, και εξακολουθούν να είναι ορισμένοι εκ των ακριβότερων στο Νησί και εκ των ακριβότερων του πλανήτη. Όλα αυτά φωτίζουν μια ιστορική νίκη στην οποία έφτασε απολύτως δίκαια ο Ολυμπιακός, ο οποίος στο μεγαλύτερο διάστημα του δευτέρου ημιχρόνου είχε εξοντώσει μια ομάδα που έπαιζε στο τερέν του Καραϊσκάκη το τελευταίο της χαρτί για να σώσει μια σεζόν που ήταν, μέχρι τώρα, χαμένη. Κι όλα αυτά ο Μίτσελ τα έκανε χωρίς τα ρίσκα που είχε πάρει στα πρώτα ματς του Champions League. Τα πέτυχε έχοντας λάβει μέτρα ασφαλείας, για να απαντήσει στις ερωτήσεις που του έβαζε ένας αγώνας της “νοκ - άουτ” φάσης, που έχει πολύ διαφορετική φύση από αυτούς της φάσης των ομίλων.
Αυτό το βράδυ ο Ολυμπιακός θα το θυμάται ως το βράδυ μιας εκ των πιο σημαντικών νικών στην ιστορία του. Αυτό το βράδυ ο Μίτσελ θα το θυμάται ως το βράδυ που οι Ισπανοί, και μαζί τους οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι είναι και μπορεί να γίνει αυτό που εκείνος πάντοτε ονειρευόταν: ο προπονητής της Ρεάλ.
Όλες τις αδυναμίες που φανέρωσε στο τερέν του Καραϊσκάκη η Γιουνάιτεντ τις έδειχνε με συνέπεια καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Με πρώτη από όλες αυτή τη γύμνια στο κέντρο, η οποία είναι από την αρχή η πηγή των μεγαλύτερων προβλημάτων. Το φτωχό κέντρο αφήνει από την αρχή της σεζόν εκτεθειμένη μια άμυνα που έχει γεράσει, κορεστεί και πάψει να εμπνέεται και να παρακινείται για να στέκεται στο ύψος του παρελθόντος της. Το ίδιο φτωχό κέντρο είναι που αφήνει “ατάιστους” τους μεσοεπιθετικούς και τον σέντερ φορ και αναγκάζει τον Ρούνεϊ να φτάνει στην σέντρα με την ελπίδα να πάρει μπάλες και να φτιάξει μόνος του στιγμές. Όλα αυτά ο Μίτσελ και οι συνεργάτες του δεν κατάφεραν μόνο να τα διαβάσουν καλά αλλά και να τα μεταδώσουν σωστά, με συνέπεια να βάλουν στο τερέν μια ομάδα από ποδοσφαιριστές που εκτελούσαν συγχρονισμένοι τις εντολές σαν χορευτές μπαλέτου που πατούν πάνω στα σημάδια που έχουν βάλει στη σκηνή κατά τη διάρκεια των προπονήσεων ώστε να αποδώσουν την σκηνοθεσία.
Ο Μίτσελ διάβασε σωστά, προετοίμασε σωστά, και κατάφερε να μεγαλώσει, με την πίεση που έβγαλε ο Ολυμπιακός στην μπάλα, στα μαρκαρίσματα του πρώτου ημιώρου, τον εκνευρισμό μιας ομάδας που δεν αντέχει η ίδια τον φετινό εαυτό της. Κι όταν το γκολ μπήκε, ο Ισπανός πέρασε στην διαχείριση του αποτελέσματος για να παραδώσει σεμινάριο και να δείξει σε όλο τον πλανήτη, και ειδικά στην ισπανική αγορά, ότι είναι ικανός να κοουτσάρει στο υψηλότερο επίπεδο.
Ο Ολυμπιακός νίκησε με άνεση 2-0 τους πρωταθλητές Αγγλίας. Ναι, η Γιουνάιτεντ ζει τούτη τη στιγμή στην 6η θέση του ταμπλό της Premier League, αλλά οι ποδοσφαιριστές της είναι οι ίδιοι που αναδείχθηκαν πρωταθλητές Αγγλίες, και εξακολουθούν να είναι ορισμένοι εκ των ακριβότερων στο Νησί και εκ των ακριβότερων του πλανήτη. Όλα αυτά φωτίζουν μια ιστορική νίκη στην οποία έφτασε απολύτως δίκαια ο Ολυμπιακός, ο οποίος στο μεγαλύτερο διάστημα του δευτέρου ημιχρόνου είχε εξοντώσει μια ομάδα που έπαιζε στο τερέν του Καραϊσκάκη το τελευταίο της χαρτί για να σώσει μια σεζόν που ήταν, μέχρι τώρα, χαμένη. Κι όλα αυτά ο Μίτσελ τα έκανε χωρίς τα ρίσκα που είχε πάρει στα πρώτα ματς του Champions League. Τα πέτυχε έχοντας λάβει μέτρα ασφαλείας, για να απαντήσει στις ερωτήσεις που του έβαζε ένας αγώνας της “νοκ - άουτ” φάσης, που έχει πολύ διαφορετική φύση από αυτούς της φάσης των ομίλων.
Αυτό το βράδυ ο Ολυμπιακός θα το θυμάται ως το βράδυ μιας εκ των πιο σημαντικών νικών στην ιστορία του. Αυτό το βράδυ ο Μίτσελ θα το θυμάται ως το βράδυ που οι Ισπανοί, και μαζί τους οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι είναι και μπορεί να γίνει αυτό που εκείνος πάντοτε ονειρευόταν: ο προπονητής της Ρεάλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου