Αλλη
φράση από το σύνηθες κλισέ «κάθε αρχή και δύσκολη» δεν υπάρχει για να
περιγραφεί το ντεμπούτο του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα. Εστω και
δύσκολα έγινε το 1-0 απέναντι στην πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου,
επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα τα προ ημερών λεγόμενα του Διαμαντίδη πως ο
αρχικός στόχος δεν είναι άλλος από την πρόκριση στο Τοπ-16.
Ο Ιβάνοβιτς έχει λόγους να χαίρεται, αλλά και λόγους να
προβληματίζεται, λαμβάνοντας πάντα υπόψη το δεδομένο των τραυματισμών
και το γεγονός πως ακόμη δεν έχει καταφέρει να κάνει προπόνηση με όλους
τους παίκτες, συν βεβαίως πως μέχρι και την παραμονή του αγώνα πρόσθετε
κομμάτια στο ρόστερ για να καλύψει σημαντικότατα κενά, όπως αυτό στη
θέση «5».
Ο Παναθηναϊκός κρατάει από την πρεμιέρα τους 84 πόντους στην επίθεση, τα πολύ καλά διαστήματα σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού, την επιθετική πολυφωνία, τα μόλις 15 λεπτά συμμετοχής του Διαμαντίδη και την ατομική απόδοση συγκεκριμένων παικτών.
Σ' αυτή την κατηγορία ανήκει ο Σλότερ που συνδυάζει την πολύ καλή επαφη με το αντίπαλο καλάθι με το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να πάρει περισσότερες προσπάθειες απ' αυτές που του αναλογούν για να προσφέρει στην ομάδα. Ο Αμερικάνος είναι αυτό που λέμε «παίκτης οικονομίας», αθόρυβος πολλές φορές, έτοιμος να φωνάξει παρών στα δύσκολα, ικανός να ανταποκριθεί και στις δύο θέσεις της περιφέρειας.
Ο Παππάς που θα 'χει να θυμάται πως έπαιξε οκτώ περισσότερα λεπτά από τον Διαμαντίδη, επιβεβαιώνοντας πως έχει ρόλο - κλειδί στο όλο εγχείρημα. Ο Ιβάνοβιτς τον εμπιστεύεται, μοιάζει πολλές φορές να του δίνει το ελεύθερο για να κινηθεί στην επίθεση, με τον διεθνή γκαρντ να... ανταποδίδει με την ολοκληρωτική αλλαγή του στην άμυνα. Ακόμη και τον αντίπαλο σέντερ αντιμετώπισε έξυπνα, όταν βρέθηκε σε μις ματς κι αυτό είναι βασικό στοιχείο για να τον διατηρεί ο προπονητής του στο παρκέ.
Ο Γιάνκοβιτς ανέλαβε να «καθαρίσει» μόνος του στη θέση «3» και τα κατάφερε, αν αναλογιστούμε ότι τελείωσε με 5/6 δίποντα και δύο γκολ φάουλ. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν ακόμη παίκτη που θα μοιράζεται τον χρόνο με τον Γιάνκοβιτς και τον Χαραλαμπόπουλο, αλλά προς το παρόν ο Βλάντο τα καταφέρνει.
Το σημαντικότερο κέρδος, το οποίο βεβαίως συνδυάζεται με την απόδοση των παραπάνω, ήταν η μικρή συμμετοχή του Διαμαντίδη στο παιχνίδι. Δεν θυμάμαι από πότε έχω να δω τον αρχηγό να παίζει μόλις 15:30 λεπτά σε ματς της Ευρωλίγκας και μην βιαστεί να πει κανείς πως είχε φάουλ από νωρίς, γιατί υπάρχουν τρανταχτά παραδείγματα στο παρελθόν που έπαιζε 35λεπτα και με... μισό πόδι. Το γεγονός ότι ο Ιβάνοβιτς το δοκιμάζει, επιβεβαιώνει τη διάθεσή του να ετοιμάσει την επόμενη μέρα.
Οσον αφορά στα αρνητικά, οι 77 πόντοι είναι πολλοί όταν αντιμετωπίζεις την Τουρόφ και μάλιστα στο ΟΑΚΑ. Θα ακολουθήσουν ομάδες με πολύ περισσότερο επιθετικό ταλέντο και τα «νεκρά» διαστήματα θα πρέπει να μειωθούν. Σαφέστατα και ο Παναθηναϊκός έχει την δικαιολογία των απουσιών και του γεγονός ότι δεν έχει προλάβει να κάνει προετοιμασία με όλλους τους παίκτες, αλλά ο χρόνος τρέχει, τα παιχνίδια είναι διαδοχικά και τα κενά διαστήματα πρέπει να μειώνονται παιχνίδι με παιχνίδι.
Το πεντάλεπτο του Ράιτ δεν μπορεί να αποτελέσει κριτήριο. Από την παρουσίαση των ομάδων φαινόταν στο πρόσωπο του Αμερικάνου πως ήταν αποφασισμένος να ζήσει την στιγμή κι έδειχνε ευτυχισμένος που του δινόταν η ευκαιρία να επιστρέψει και μάλιστα φορώντας μια «βαριά» φανέλα, σαν αυτή του Παναθηναϊκού.
Αφού ξεπέρασε το αρχικό τρακ, έδειξε να έχει την αίσθηση του χώρου, να διαβάζει την πορεία της μπάλας και να τοποθετεί σωστά το σώμα του για να διεκδικήσει τα ριμπάουντ. Από την πρώτη φάση επιχείρησε να δώσει το σκριν επιλογής στους συμπαίκτες του, διαφοροποιώντας ταυτόχρονα το στυλ παιχνιδιού του Παναθηναϊκού στην επίθεση.
Με τον Μπατίστα στο παρκέ, οι «πράσινοι» προσπαθούν να μετατρέψουν τον Ουρουγουανό σεντερ σε πλέι μέικερ ρακέτας, με τον Ράιτ στην πεντάδα δοκιμάζουν την γνωστή συνταγή του πικ εντ ρολ για να κάνουν... ευτυχισμένο τον Διαμαντίδη.
Από τον Ράιτ λείπουν παιχνίδια, απόλυτα φυσιολογικό λόγω της αγωνιστικής απραξίας, χρειάζεται δουλειά για να φτάσει σε ικανοποιητικό βαθμό φυσικής κατάστασης, αλλά δεν του λείπει η διάθεση και «δίψα» για να δικαιώσει τον Παναθηναϊκό και τον Ιβάνοβιτς που του έδωσαν την μεγάλη ευκαιρία.
ADVERTISEMENT
Ο Παναθηναϊκός κρατάει από την πρεμιέρα τους 84 πόντους στην επίθεση, τα πολύ καλά διαστήματα σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού, την επιθετική πολυφωνία, τα μόλις 15 λεπτά συμμετοχής του Διαμαντίδη και την ατομική απόδοση συγκεκριμένων παικτών.
Σ' αυτή την κατηγορία ανήκει ο Σλότερ που συνδυάζει την πολύ καλή επαφη με το αντίπαλο καλάθι με το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να πάρει περισσότερες προσπάθειες απ' αυτές που του αναλογούν για να προσφέρει στην ομάδα. Ο Αμερικάνος είναι αυτό που λέμε «παίκτης οικονομίας», αθόρυβος πολλές φορές, έτοιμος να φωνάξει παρών στα δύσκολα, ικανός να ανταποκριθεί και στις δύο θέσεις της περιφέρειας.
Ο Παππάς που θα 'χει να θυμάται πως έπαιξε οκτώ περισσότερα λεπτά από τον Διαμαντίδη, επιβεβαιώνοντας πως έχει ρόλο - κλειδί στο όλο εγχείρημα. Ο Ιβάνοβιτς τον εμπιστεύεται, μοιάζει πολλές φορές να του δίνει το ελεύθερο για να κινηθεί στην επίθεση, με τον διεθνή γκαρντ να... ανταποδίδει με την ολοκληρωτική αλλαγή του στην άμυνα. Ακόμη και τον αντίπαλο σέντερ αντιμετώπισε έξυπνα, όταν βρέθηκε σε μις ματς κι αυτό είναι βασικό στοιχείο για να τον διατηρεί ο προπονητής του στο παρκέ.
Ο Γιάνκοβιτς ανέλαβε να «καθαρίσει» μόνος του στη θέση «3» και τα κατάφερε, αν αναλογιστούμε ότι τελείωσε με 5/6 δίποντα και δύο γκολ φάουλ. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν ακόμη παίκτη που θα μοιράζεται τον χρόνο με τον Γιάνκοβιτς και τον Χαραλαμπόπουλο, αλλά προς το παρόν ο Βλάντο τα καταφέρνει.
Το σημαντικότερο κέρδος, το οποίο βεβαίως συνδυάζεται με την απόδοση των παραπάνω, ήταν η μικρή συμμετοχή του Διαμαντίδη στο παιχνίδι. Δεν θυμάμαι από πότε έχω να δω τον αρχηγό να παίζει μόλις 15:30 λεπτά σε ματς της Ευρωλίγκας και μην βιαστεί να πει κανείς πως είχε φάουλ από νωρίς, γιατί υπάρχουν τρανταχτά παραδείγματα στο παρελθόν που έπαιζε 35λεπτα και με... μισό πόδι. Το γεγονός ότι ο Ιβάνοβιτς το δοκιμάζει, επιβεβαιώνει τη διάθεσή του να ετοιμάσει την επόμενη μέρα.
Οσον αφορά στα αρνητικά, οι 77 πόντοι είναι πολλοί όταν αντιμετωπίζεις την Τουρόφ και μάλιστα στο ΟΑΚΑ. Θα ακολουθήσουν ομάδες με πολύ περισσότερο επιθετικό ταλέντο και τα «νεκρά» διαστήματα θα πρέπει να μειωθούν. Σαφέστατα και ο Παναθηναϊκός έχει την δικαιολογία των απουσιών και του γεγονός ότι δεν έχει προλάβει να κάνει προετοιμασία με όλλους τους παίκτες, αλλά ο χρόνος τρέχει, τα παιχνίδια είναι διαδοχικά και τα κενά διαστήματα πρέπει να μειώνονται παιχνίδι με παιχνίδι.
Το πεντάλεπτο του Ράιτ δεν μπορεί να αποτελέσει κριτήριο. Από την παρουσίαση των ομάδων φαινόταν στο πρόσωπο του Αμερικάνου πως ήταν αποφασισμένος να ζήσει την στιγμή κι έδειχνε ευτυχισμένος που του δινόταν η ευκαιρία να επιστρέψει και μάλιστα φορώντας μια «βαριά» φανέλα, σαν αυτή του Παναθηναϊκού.
Αφού ξεπέρασε το αρχικό τρακ, έδειξε να έχει την αίσθηση του χώρου, να διαβάζει την πορεία της μπάλας και να τοποθετεί σωστά το σώμα του για να διεκδικήσει τα ριμπάουντ. Από την πρώτη φάση επιχείρησε να δώσει το σκριν επιλογής στους συμπαίκτες του, διαφοροποιώντας ταυτόχρονα το στυλ παιχνιδιού του Παναθηναϊκού στην επίθεση.
Με τον Μπατίστα στο παρκέ, οι «πράσινοι» προσπαθούν να μετατρέψουν τον Ουρουγουανό σεντερ σε πλέι μέικερ ρακέτας, με τον Ράιτ στην πεντάδα δοκιμάζουν την γνωστή συνταγή του πικ εντ ρολ για να κάνουν... ευτυχισμένο τον Διαμαντίδη.
Από τον Ράιτ λείπουν παιχνίδια, απόλυτα φυσιολογικό λόγω της αγωνιστικής απραξίας, χρειάζεται δουλειά για να φτάσει σε ικανοποιητικό βαθμό φυσικής κατάστασης, αλλά δεν του λείπει η διάθεση και «δίψα» για να δικαιώσει τον Παναθηναϊκό και τον Ιβάνοβιτς που του έδωσαν την μεγάλη ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου