Σκέτος τζιχαντιστής με αποστολή να κάνει τυφλό κτύπημα και να εξαφανιστεί. Και να αναμένει πως θα αντιδράσουν οι ανταγωνιστές. Εκεί έφτασε το έργο. Να μοιράσει ντόπες και ψυχοφάρμακα ο Ολυμπιακός σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό, ότι μπορούν και οι δύο τους να τον αμφισβητήσουν.
Κέρδισε, λοιπόν, ο Ολυμπιακός 2-1 στην Λιβαδειά. Αυτό μετράει. Εχανε 1-0 και τελικά γύρισε το παιχνιδάκι στις καθυστερήσεις με τον Μήτρογλου. Το ότι βρίσκεται ακόμα στο λούκι είναι άλλο. Προέχει ότι άρπαξε τη νίκη και κρατάει τη διαφορά από την κορυφή.
Οι χειροκροτητές θα πανηγυρίσουν σαν ακροατήριο πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής με στημένα παλαμάκια το τρίποντο στη Λιβαδειά και αμπλουαγιέ τα σουβλάκια απ όλα. Η ελπίδα για τον τίτλο παραμένει ξύπνια.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΚΟΚΚΑΛΗ ο Μαρινάκης, γράφει ο apodytiriakias.gr
Ο Ολυμπιακός κέρδισε Ατλέτικο και Γιουβέντους. Επιτυχία! Δηλαδή; Μια επιτυχία. Στο τσάμπιονς ληγκ προχώρησαν η ισπανική και η ιταλική ομάδα, όχι ο Ολυμπιακός. Δεν μπορείς, όμως, να μιλήσεις για αποτυχία του Ολυμπιακού. Επειδή οι δυο αντίπαλοι είναι ομάδες με πιο ισχυρό εκτόπισμα στην Ευρώπη.
Μη χάσουμε το λογαριασμό. Μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις. Ολυμπιακός είναι. Ελληνική ομάδα. Μετράει στο χωριό του, μπορεί να κουνηθεί μέχρι τα σοκάκια, αλλά και στους δρόμους της Ευρώπης, όχι στη Λεωφόρο. Όχι στο βουλεβάρτο, όπου έχουν δικαίωμα τα βαρειά οχήματα Ρεάλ και Μπάρτσα, Μπάγερν και Τσέλσυ, Ίντερ και Γιουβέντους, Μίλαν και Μάντσεστερ, ακολουθεί μια δέσμη άλλων πρωτοκλασάτων ομάδων.
Έστω ότι ο Ολυμπιακός περνούσε αυτός κι όχι μια από τις Ατλέτικο, Γιουβέντους. Μια τέτοια επιτυχία δεν θα σήμαινε ότι ο μόνιμος πρωταθλητής Ελλάδος έγινε μια από τα ίδια με Ντόρτμουντ και Παρί, Άρσεναλ και Ατλέτικο.
Τέλειωσε το τσάμπιος ληγκ για τον Ολυμπιακό. Ποιος είναι ο απολογισμός; Στη ζυγαριά δεν βάζεις μόνον τα αποτελέσματα, νίκες και ήττες. Όχι, βέβαια. Μετράς και το ειδικό βάρος της ομάδας. Πόσο μεγάλωσε, αν μεγάλωσε. Πόσο μίκρυνε. Τι, δηλαδή, να την κάνεις μια μεγάλη νίκη, μια μεγάλη πρόκριση, όταν παραμένεις μια από τα ίδια;
Στα πρώτα 50 χρόνια του στα κύπελλα Ευρώπης ο Ολυμπιακός ήταν στα αζήτητα. Αυτό είναι το συμπέρασμα. Ήταν πάντα ο Ολυμπιακός της Ελλάδος, μετά από 50 χρόνια δεν έγινε ποτέ Ολυμπιακός της Ευρώπης. Δεν του έδωσαν πόντους κάποιες μεμονωμένες ονειρεμένες βραδυές στο Καραϊσκάκη και το ΟΑΚΑ.
Να, γιατί έλεγε ο αποδυτηριάκιας επί Κόκκαλη, όταν ο Ολυμπιακός, όπως σήμερα επί Μαρινάκη, δεν είχε αντίπαλο, στο πρωτάθλημα, ότι στόχος είναι η Ευρώπη. Ότι ο στόχος δεν μπορεί να ‘ναι μόνον η παρουσία του Ολυμπιακού στο τσάμπιονς ληγκ. Ότι επιδίωξη είναι να «χρησιμοποιεί» το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός για να στοχεύει στην Ευρώπη να φτιάξουν το αστέρι του στη Λεωφόρο της δόξας, αλά Χόλυγουντ. Ποια 25, να πήγαινε για 50 και 60 εκ. ευρω ο Μαρινάκης.
*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου