Το καλοκαίρι του 1986, μετά από μία διετία μπασκετικών “οργίων” (τιμήθηκε με το βραβείο του All American το 1985) με τη φανέλα του φημισμένου πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, ο Ρόι Τζέιμς Τάρπλεϊ, επελέγη στο νο7 του ντραφτ από τους Ντάλας Μάβερικς.
Στο ΝΒΑ, σύμφωνα με τους ειδικούς, αναμενόταν να κάνει μία λαμπρή
καριέρα με την υποσημείωση ότι δεν θα είχε προβλήματα τραυματισμών ή δεν
θα έμπλεκε ποτέ με καταχρήσεις ή τζόγο... Τελικά συνέβη το δεύτερο
σενάριο και ο προικισμένος από σπάνια αθλητικά προσόντα και αστείρευτο
ταλέντο, Νεοϋορκέζος μπασκετμπολίστας αποπέμφθηκε από το ΝΒΑ, ενώ
βρισκόταν στην καλύτερη περίοδο της καριέρας του. Μπήκε στην μάχη της
αποτοξίνωσης, έχοντας μ.ο. 20,4 πόντους και 11,0 ριμπάουντ στα πρώτα 5
παιχνίδια της περιόδου 1990-91 κι ενώ νωρίτερα, είχε επιλεγεί στην
καλύτερη πεντάδα των “rookies” (1987) και είχε αναδειχθεί κορυφαίος “6ος παίκτης του ΝΒΑ” (1988).
Η καριέρα του ολοκληρώθηκε άδοξα το 2006 στο CBA και
τα τελευταία 9 χρόνια προσπαθούσε, ανεπιτυχώς να υιοθετήσει έναν
φυσιολογικό τρόπο ζωής, έχοντας συνεχείς μεταπτώσεις στην υγεία του,
λόγω της χρόνιας εξάρτησής του κατά κύριο λόγο από το αλκοόλ και κατά
δεύτερον από τα ναρκωτικά. Όπως ανακοινώθηκε από το νοσοκομείο του
Άρλινγκτον, στο οποίο νοσηλευόταν, ο θάνατός του προήλθε από οξεία
ηπατική ανεπάρκεια σε ηλικία 50 ετών. Το σίγουρο είναι ότι αν είχε
αποφύγει τα μπλεξίματα, θα είχε κάνει μεγάλη καριέρα και δεν θα είχε
έρθει ποτέ στην Ευρώπη. Το ελληνικό μπάσκετ πάντως, ήταν τυχερό που τον
γνώρισε και τον θαύμασε από κοντά και ο πολυνίκης Έλληνας προπονητής, Γιάννης Ιωαννίδης, απόλυτος ότι ο Ρόι Τάρπλεϊ ήταν ο καλύτερος παίκτης που έπαιξε ποτέ υπό τις οδηγίες του...
«Δεν του μίλαγε κανείς μέχρι να βάλει τα τρία πρώτα σουτ!»
«Για
μένα ήταν ο καλύτερος ξένος παίκτης που ήρθε ποτέ στην Ελλάδα και μέσα
στους κορυφαίους που έπαιξαν στην Ευρώπη. Ήταν ένας ψηλός με το
τέλειο... πακέτο! Είχε τρομερό μακρινό σουτ, μπορούσε να “ποστάρει”,
έτρεχε με την μπάλα λες και ήταν πλέϊ-μέϊκερ και είχε και εκπληκτική
πάσα. Αλλά εκεί που ήταν άπιαστος, ήταν στο ριμπάουντ και όπως μου είχε
πει σε διάφορες συζητήσεις που είχαμε κάνει, πίστευε ότι για να μπορούσε
να επιβιώσει στο ΝΒΑ, έπρεπε να είναι special σε
κάποιο τομέα του παιχνιδιού... Γι' αυτό και είχε προπονηθεί πάρα πολύ
στο ριμπάουντ και αν θυμάστε πολλές φορές άρπαζε τη μπάλα με το ένα
χέρι, πιάνοντάς την με τα δάχτυλα! Όταν ερχόταν για προπόνηση το πρωί κι
έπαιρνε μία μπάλα για να σουτάρει, είχα πει σε όλους να μην του μιλάει
κανείς! Μόλις έβαζε τα 2-3 πρώτα σουτ κι άρχισε να να χαμογελάει, τότε
αυτομάτως είχε ξεχάσει όλα τα προβλήματά που τον απασχολούσαν και ήταν
έτοιμος να δεχθεί οδηγίες... Αν και την προηγούμενη χρονιά στον Άρη, μας
είχαν πει ότι έπινε πολλές μπύρες, στον Ολυμπιακό ήταν πολύ καλός
επαγγελματίας και αν και δεν ήμουνα σπίτι του, όσο είμαστε μαζί δεν
έδωσε σοβαρά δικαιώματα. Εκτιμώ ότι με τον Ολυμπιακό έπαιξε το καλύτερο
μπάσκετ μετά το ΝΒΑ, γιατί ενώ ήταν “5άρι”, τον βγάλαμε πιο έξω για να
εκμεταλλευτούμε το καλό του σουτ και την πάσα του μέσα στη ρακέτα, όπου
είχαμε και τον Φασούλα!»,
μας είπε αρχικά ο προπονητής του την περίοδο 1993-94 στον πάγκο των
“ερυθρολεύκων”, πριν τον ρωτήσουμε πως ήταν ο Ρόι σαν άνθρωπος...
«Έδωσε το μισό πριμ στο Νάκιτς, επειδή έβαλε το νικητήριο!»
«Ήταν
ΆΡΧΟΝΤΑΣ και γράψε όλα τα γράμματα... κεφαλαία! Ήταν η μεγαλύτερη
καψούρα που είχα σε παίκτη! Κατ' αρχήν, ήταν υπεράνω χρημάτων και για να
μαθαίνει και ο κόσμος, στο συμβόλαιό του είχε bonus για
κάθε νίκη στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα... Στις αποστολές έμενε στο ίδιο
δωμάτιο με το Νάκιτς, που ήταν ο κολλητός του και μετά από μία νίκη επί
της Ρεάλ Μαδρίτης στο ΣΕΦ, χάρη σε φόλοου του Φράνκο στην εκπνοή, πήγε
και του έδωσε τα μισά χρήματα από το πριμ, γιατί χωρίς αυτό το καλάθι,
δεν θα είχε πληρωθεί! Επίσης, θυμάμαι ότι στην προετοιμασία, στην
Ιταλία, είχε πληρώσει σχεδόν 3 εκατομμύρια δραχμές τηλέφωνο του
ξενοδοχείου στη Σπορτίλια, έστω κι αν το 1/3 χρημάτων αντιστοιχούσαν σε
τηλεφωνικές κλήσεις του Νάκιτς. Γενικά, όταν κι αυτός μαζί, δεν άφηνε
ποτέ κανέναν μικρότερό του να πληρώσει...»,
σχολίασε ο “Ξανθός” που αναφέρθηκε και στους ξαφνικούς εκνευρισμούς που
το προκαλούσε ο εθισμός στο αλκοόλ... Ένας απ' αυτούς, μπορεί και να
του στοίχισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1994!
«Τρελάθηκε με τον Παπαδάκη κι έκανε την ομάδα... μύλο!»
«Είχε απίστευτο ταλέντο, μεγάλο μπασκετικό IQ και
σπουδαία αθλητικά προσόντα για την σωματοδομή του κι αν δεν έμπλεκε με
τις καταχρήσεις, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, θα έκανε εξωπραγματική
καριέρα και το πιθανότερο ήταν να μην τον βλέπαμε στην Ελλάδα από κοντά!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν ο καλύτερος και ο πιο προικισμένος
μπασκετμπολίστας που είχα ποτέ στην διάθεσή μου. Στη χρονιά που
συνυπήρξαμε στον Ολυμπιακό, είχε εξαιρετική απόδοση σε όλη τη διάρκεια
της χρονιάς, αλλά την κρίσιμη στιγμή που έπρεπε να αντεπεξέλθει της
πίεσης και της έντασης που υπήρχε πριν από έναν ευρωπαϊκό τελικό, τα
νεύρα του δεν άντεξαν. Ξαφνικά του γύρισε το μυαλό και θυμήθηκε ότι ο
Μπάμπης Παπαδάκης του είχε κάνει κριτική στην αρχή της χρονιάς και του
είχε πει ότι δεν παίζει σαν... “Τάρπλεϊ”! Με αφορμή τις τελευταίες
μέτριες εμφανίσεις του Πάσπαλι, πριν το φάϊναλ-φορ του Τελ Αβίβ, του
όρμησε, χρεώνοντάς του ότι “τώρα δεν λέει κάτι για τον Ζάρκο”, μπλέχτηκε
ο Φασούλας για να τους χωρίσει και γίναμε... μύλος! Αυτό το περιστατικό
χάλασε όλη την ατμόσφαιρα της ομάδας, που προερχόταν από την μεγάλη
νίκη επί του Παναθηναϊκού στον ημιτελικό και ήταν ένα βήμα πριν την
κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης. Ο υπερβολικός εθισμός σε ουσίες και
αλκοόλ, του προκαλούσαν εκνευρισμό και ανασφάλεια και δεν μπορούσε να
αντέξει την ένταση. Εγώ ήμουν στη συνέντευξη Τύπου κι όταν γύρισα στο
ξενοδοχείο, βρήκα την ομάδα άνω κάτω! Στη ζωή, δεν υπάρχει μαγαζί που να
αγοράζεις... τύχη κι έτυχε αυτό το περιστατικό την παραμονή του τελικού
με την Χουβεντούντ Μπανταλόνα... Παρ' όλα αυτά, εμείς του κάναμε
πρόταση να παραμείνει στην ομάδα και την επόμενη χρονιά, αλλά η δουλειά
χάλασε για 100.000 δολάρια!»,
μας αποκάλυψε ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού, που μετά από 10 συναπτά
έτη στα έδρανα του ελληνικού Κοινοβουλίου, αποφάσισε να απέχει από τις
επερχόμενες εκλογές.
«Αγάπησε παράφορα τον Άτσα Νίκολιτς!»
Τον ρωτάμε αν είχε ποτέ την ευκαιρία να συζητήσει μαζί του τα προβλήματα που τον απασχολούσαν και μας απαντά: «Με
άκουγε πολύ και γι' αυτό μου είχε εκμυστηρευτεί πως έμπλεξε από μικρό
παιδί με τα ναρκωτικά και πως είχε προσπαθήσει να ξεμπλέξει... Όταν τον
είχα ρωτήσει ποιον είχε αγαπήσει πιο πολύ στον Άρη, γιατί ο Μητρούδης
του είχε βαφτίσει το ένα του παιδί, ήμουν σίγουρος ποιον θα μου πει...
Λάτρεψε τον Άτσα Νίκολιτς, τον λεγόμενο “προφέσορα”, που ήταν τότε
τεχνικός σύμβουλος! Για να μπορέσει κανείς να εκτιμήσει την αξία του
Τάρπλεϊ και αυτό το ήξερε ο Ρόϊ, έπρεπε κάποιος να ξέρει πολύ μπάσκετ.
Τον βοήθησα πολύ με διάφορες γνωριμίες που είχα στην Κύπρο, όταν αρκετά
χρόνια αργότερα, ήθελε να βρει μία ομάδα χαμηλότερου επιπέδου για να
βγάλει ένα μεροκάματο, ενώ πριν συλληφθεί να οδηγεί μεθυσμένος και υπό
την επήρεια ναρκωτικών, είχε συμβόλαιο 9 εκατομμυρίων δολαρίων! Όταν
είσαι μεγάλο “αστέρι” και φτάνεις στο σημείο από καλύτερος “6ος παίκτης”
στο ΝΒΑ, να συζητάς να πας να παίξεις σε τόσο χαμηλό επίπεδο για την
αξία του, από 'κει και πέρα έχεις το θηρίο μέσα σου και κάποια στιγμή,
θα σκάσεις από τη στενοχώρια... », κατέληξε ο 69χρονος παλαίμαχος προπονητής του Άρη, της Λάρισας, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ και της Εθνικής ομάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου