Ουσιαστικά πρόκειται για μία αποκάλυψη που πρώτα είχε δημοσιευθεί το 1999 στη βραζιλιάνικη έκδοση του περιοδικού Playboy και που σύμφωνα με την οποία, ο Πελέ είχε παραδεχτεί πως ως νεαρός είχε πειραματιστεί έντονα σεξουαλικά και πως η πρώτη του εμπειρία ήταν με έναν ομοφυλόφιλο άνδρα, σε ηλικία μόλις 14 ετών. Αργότερα βέβαια είχε σπεύσει να το αρνηθεί μέσω των εκπρόσωπων του, αλλά πλέον η ζημιά είχε γίνει.
Μάλιστα ο Μαραντόνα την είχε αρπάξει από τότε την ευκαιρία και τον Ιανουάριο του 2000, το είχε αναφέρει ξανά σε συνέντευξη του σε αγγλικό έντυπο. Και να σκεφτεί κανείς πως πριν από λίγα χρόνια οι δυο τους εμφανίζονταν αγκαλιασμένοι και όλο γλύκες. Εκτοτε όμως ακολούθησαν κάμποσα λόγια αγάπης, για να μην θυμηθούμε τα πρότερα και χρειαστούμε ολόκληρη έκδοση...
Στιγμές στον 21ο αιώνα
Αμφότεροι μεσουράνησαν τον 20ο αιώνα, αλλά οι δύο καλύτερες συναντήσεις τους συνέβησαν έπειτα από το περίφημο «Μιλένιουμ». Μάλιστα την πρώτη φορά λίγο έλειψε να μην παραστεί ο Μαραντόνα και τη δεύτερη το αντίστροφο. Στις 18 Ιανουαρίου του 2000 βρέθηκαν μαζί στο παγκόσμιο γκαλά που είχε διοργανωθεί στη Ρώμη. Εκεί η ΦΙΦΑ τους βράβευσε μαζί με τον Αλφρέδο Ντι Στέφανο ως τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του αιώνα που μόλις είχε περάσει.
Ο Ντιεγκίτο αρχικά δεν ήθελε να πάει, καθώς στην ψηφοφορία μέσω του διαδικτύου, είχε καταλάβει εκείνος την πρώτη θέση, αλλά η FIFA αυθαίρετα μοίρασε το βραβείο δια του τρία. Τότε οι δυο τους είπαν μόνο τα τυπικά. Πέντε χρόνια αργότερα (15/03/2005) συνέβη η μεγάλη έκπληξη. Ο Πελέ φιλοξενήθηκε στην τηλεοπτική εκπομπή του Ντιέγκο «La noche del diez» (σ.σ.: Η νύχτα του 10αριού). Αν και δεν ήθελε να πάει, πείστηκε πως θα ήταν καλό για την εικόνα του να συμφιλιωθεί με τον αντίζηλο του.
Εκεί αγκαλιάστηκαν, γέλασαν και έπαιξαν κεφαλίτσες και πασούλες. Τελικά όπως ήταν επόμενο, μετά το τέλος της βραδιάς, η μπάλα έδωσε και πάλι την θέση της στα καρφιά. Είναι γενικά τόσο ευφάνταστες οι εκατέρωθεν ατάκες που πραγματικά ποιος ασχολείται με το εάν ο Μαραντόνα ή ο Πελέ ήταν καλύτερος αγωνιστικά. Σημασία έχει πλέον μόνο να τους ακούς...
Μαραντόνα για Πελέ
«Εάν και εγώ αγκάλιαζα τον Μπλάτερ με τον τρόπο που το κάνει ο Πελέ, θα ανήκα στην οικογένεια της ΦΙΦΑ. Θα ήμουν όμως και π… γιος».
«Εάν δεν έπαιρνα κοκαΐνη, θα ήμουν τρεις φορές καλύτερος ποδοσφαιριστής και τότε δεν θα υπήρχε καν η διχογνωμία για το εάν είμαι ή όχι καλύτερος από τον Πελέ. Ουσιαστικά δεν θα υπήρχε καν δεύτερος».
«Εάν ο Πελέ είχε κάνει τη δική μου ζωή, δεν θα μπορούσε όχι να περπατήσει, αλλά ούτε καν να παίξει ποδόσφαιρο. Η αλήθεια είναι πως έχει προσπαθήσει με διπλωματία να κερδίσει την αγάπη του κόσμου, ενώ εγώ επικοινωνούσα με τις καρδιές των φιλάθλων μέσα από το παιχνίδι μου».
«Ο Πελέ θα έπρεπε να σχολείται περισσότερο με τους ποδοσφαιριστές και λιγότερο με τον Μπλάτερ και τον Χαβελάνζε (σ.σ.: τέως πρόεδρος της ΦΙΦΑ). Τον νοιάζει η προβολή και τα χρήματα. Επομένως δεν είναι τίμιος και δεν έχει την απαιτούμενη υπόληψη για να πιάνει το όνομα μου στο στόμα του».
«Λέει πως είναι ο καλύτερος, αλλά ποτέ δεν αγωνίστηκε στην Ευρώπη. Μόνο στη Σάντος και τον Κόσμο της Νέας Υόρκης. Οσο για τα Μουντιάλ, η Βραζιλία είχε τότε παικταράδες και θα τα κέρδιζε και χωρίς εκείνον. Αντίθετα εγώ 12 χρόνια μεσουράνησα στην Ευρώπη και έπαιξα σε τέσσερα Μουντιάλ, οδηγώντας την Αργεντινή σχεδόν μόνος μου».
Πελέ για Μαραντόνα
«Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί ακόμα δεν έχουν αφαιρέσει από τον Μαραντόνα τους τίτλους του. Όταν ένας αθλητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες πιάνεται ντοπαρισμένος αυτό δε συμβαίνει; Και τον Μαραντόνα τον έπιασαν δύο φορές χωρίς να του πάρουν πίσω ότι είχε κερδίσει. Ισως θα έπρεπε να το σκεφτούν και να το κάνουν».
«Φυσικά του εύχομαι κάθε καλό αν και όσον αφορά την τοποθέτηση του στον πάγκο της Αργεντινής θεωρώ πως ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να γίνει απαραίτητα και ένας καλός τεχνικός και ο Μαραντόνα δεν είναι καν προπονητής».
«Ολος ο κόσμος γνωρίζει πως ο Πελέ είναι καλύτερος από τον Μαραντόνα. Είχα τόσους τρόπους για να σκοράρω. Είχα καλύτερη κεφαλιά και χρησιμοποιούσα και τα δύο πόδια. Ο Μαραντόνα είχε μόνο ένα καλό αριστερό και τίποτα άλλο. Δεν είχε πλουραλισμό και το δεξί το είχε μόνο για να περπατάει. Απλά οι Αργεντινοί, ενώ γνωρίζουν πως δεν υπάρχει σύγκριση, τον υποστηρίζουν γιατί είναι δικός τους».
«Εχει πάρει τόσα πολλά ναρκωτικά που αμφιβάλω εάν έχει ακόμα καθαρή κρίση. Πέραν ορισμένων όμορφων γκολ που έχει σημειώσει, ότι άλλο έχει κάνει στην ζωή του είναι λάθος. Ακόμα και οι πολιτικές πεποιθήσεις του. Προφανώς δεν μπορεί να σκεφτεί σωστά και είναι ανίκανος πνευματικά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου