Οι Καταλανοί πανηγύρισαν σε αυτό το διάστημα 46 φορές, οι Μαδριλένοι 13, ενώ 18 ματς έληξαν χωρίς νικητή. Χαρακτηριστικό και πιο πρόσφατο φυσικά αυτών των αναμετρήσεων, ήταν η περσινή ισοπαλία. Εκείνο το 1-1 τον περασμένο Μάιο που ήταν πιο γλυκό από οποιαδήποτε νίκη είχαν κάνει ποτέ εκεί μέσα οι φιλοξενούμενοι. Σε έναν ουσιαστικά τελικό πήραν το βαθμό που τους χάρισε τον τίτλο για πρώτη φορά έπειτα από το νταμπλ του 1996, στερώντας τον ταυτόχρονα από την αντίπαλο τους.
Η αλήθεια βέβαια είναι πως οι απώτερες αναμνήσεις της Ατλέτικο στο «Καμπ Νόου» ή και πριν από την κατασκευή αυτού, δεν είναι και οι καλύτερες. Εκεί έχουν υποστεί αρκετές ποδοσφαιρικές ταπεινώσεις. Μεγαλύτερη όλων σε διαφορά το 5-0 του 1943 (4-0 στο ημίχρονο), αλλά υπάρχουν και τρομερά σκορ όπως το 7-3 του 1956 ή το πιο σύγχρονο 6-1 του 2008 (σ.σ.: όταν είχε αναλάβει ο Πεπε Γκουαρδιόλα που με πέντε νίκες έχει τη μεγαλύτερη επιτυχία από τους προπονητές της Μπαρτσελόνα σε αγώνες πρωταθλήματος επί της Ατλέτικο).
Στη Μπάρτσα πάλι σίγουρα θα θέλουν να ξεχάσουν το 1-4 του 1966 που ήταν και το πιο τρανό πέρασμα των Κολτσονέρος από τη Βαρκελώνη. Παραδόξως πάντως, τα πέναλτι (11-12) και οι αποβολές (7-6) είναι υπέρ των φιλοξενούμενων, ενώ το αποτέλεσμα που έχει εμφανιστεί περισσότερο από κάθε άλλο, είναι το 2-1 υπέρ της Μπαρτσελόνα (9 φορές).
Μέχρι να μας έρθει λοιπόν και να καθίσει στον πάγκο της Ατλέτικο ο Ντιέγκο Σιμεόνε, η ομάδα της καρδιάς του δεχόταν τη μία σφαλιάρα μετά την άλλη είτε εκτός είτε εντός έδρας. Συνολικά από τις 10 τελευταίες φορές που επισκέφτηκε την εν λόγω πόλη, στις οκτώ έφυγε ταπεινωμένη. Μάλιστα αυτές οι οκτώ είναι στη σειρά και έτσι έχει ισοφαριστεί το χειρότερο σχετικό σερί των Μαδριλένων εκεί, όπως δηλαδή συνέβη από το 1981 έως και το 1985. Στο σήμερα πάλι, εκεί έχουν να επικρατήσουν από τον Φεβρουάριο του 2006 και το 1-3 έπειτα από ματσάρα του Φερνάντο Τόρες που είχε βάλει δύο γκολ.
Με τον Τσόλο γενικότερα όμως η Ατλέτικο ύψωσε ανάστημα στη Μπαρτσελόνα. Στις έξι τελευταίες αναμετρήσεις τους σε όλες τις διοργανώσεις και ανεξαρτήτου έδρας, μετρούν μία νίκη και πέντε ισοπαλίες, αλλά ακόμα και αυτές οι μοιρασιές έχουν συνοδευτεί με μία πρόκριση στο Champions League και τον τίτλο του πρωταθλητή που γράψαμε πιο πάνω (αλλά και το Σούπερ Καπ υπέρ της Μπάρτσα).
Αφού όμως κάναμε αυτή τη μικρή αναδρομή ας δώσουμε και ένα στίγμα για την αποψινή κόντρα. Τούτο το ντέρμπι (22:00) δεν είναι τελικός, όπως τον περασμένο Μάιο. Θα μπορούσαμε κάλλιστα όμως να το ονοματίσουμε κάτι σαν... ημιτελικό. Αμφότερες στους 38 βαθμούς και στο -4 από τη Ρεάλ (που τα μεσάνυχτα θα έχει και αγώνα λιγότερο) δεν έχουν περιθώρια για γκέλα. Οποιος ηττηθεί εδώ, μάλλον χάνεται, ενώ η ισοπαλία θα ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να ζητήσει ο Κάρλο Αντσελότι, καθώς θα απομακρυνόταν και από τους δύο διώκτες του.
Από άποψη φόρμας και συγκυριών η Μπαρτσελόνα μοιάζει να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Αγωνιστικά δεν παίζει καλά, δεν τραβάει και λίγες ώρες νωρίτερα κυκλοφορούσε ότι ο Μέσι έχει κανονίσει με τον πρόεδρο να τελειώσουν τον Λουίς Ενρίκε. Υπό αυτές τις συνθήκες, με τι ψυχολογία και πίστη στον κόουτς να βγουν οι παίκτες της και να τα δώσουν όλα; Το εντελώς αντίθετο δηλαδή απ' ότι συμβαίνει στην Ατλέτικο. Εκείνοι προέρχονται από τεράστια νίκη επί της Ρεάλ για το Κύπελλο και θα μπορούσαν να δώσουν και την ψυχή τους ακόμα για τον Ντιέγο Σιμεόνε, όπως και το κάνουν δηλαδή. Και μην πείτε ότι τούτο δεν μετράει και δεν είναι ικανό να κάνει τη διαφορά στο ποδόσφαιρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου