Ο Βλάντο Γιάνκοβιτς είναι έτοιμος να υπογράψει πάνω στο τρόπαιο του Κυπέλλου μ' αυτό το μεγάλο τρίποντο στην Πυλαία, μετά την πανέξυπνη ασίστ του Μπατίστα. Το... μισό και κάτι από το τρίποντο του Γιάνκοβιτς ανήκει στον Ουρουγουανό σέντερ που πρόλαβε μέσα σε δύο δευτερόλεπτα κατοχής να «διαβάσει» τη φάση, να βρει τον ελεύθερο συμπαίκτη και να του πασάρει την κατάλληλη στιγμή. Ο Μπατίστα λειτούργησε σαν... Διαμαντίδης στην τελευταία φάση, εκμεταλλευόμενος το λάθος του Μαργαρίτη να φύγει από το μαρκάρισμα του Γιάνκοβιτς και να κλείσει στη ρακέτα.
Είναι από τις περιπτώσεις που ο αμυνόμενος λειτουργεί με το ένστικτο κι όχι με το «πρέπει» του προπονητή και τα πρόσωπα των παικτών του ΠΑΟΚ την ώρα που ο Γιάνκοβιτς σηκωνόταν για να εκτελέσει, αποδίδει στο απόλυτο την αναγνώριση του λάθους.
Οσο για το Γιάνκοβιτς; Εβαλε ένα buzzer beater ψυχολογίας, καθώς είναι διαφορετικό να ξέρεις πως το δικό σου σουτ κρίνει τη νίκη ή την ήττα και διαφορετικό να σουτάρεις με την σιγουριά πως στη χειρότερη περίπτωση το παιχνίδι θα πάει στην παράταση. Ο Γιάνκοβιτς βρέθηκε στη δεύτερη κατάσταση που ομολογουμένως είναι πιο safe, εκτέλεσε ιδανικά κι έδωσε στον Παναθηναϊκό μια νίκη - πρόκριση που την άξιζε βάσει της συνολικής εικόνας του αγώνα στα 40 λεπτά του παιχνιδιού.
Πριν τη φάση του Γιάνκοβιτς βεβαίως είχαμε το επιθετικό ριμπάουντ και το εκπληκτικό καλάθι του Μαργαρίτη για να επιβεβαιωθεί αυτό που λέμε πως στο μπάσκετ μπορούν να γίνουν τα πάντα. Ο Ιβάνοβιτς - ορθώς - έβαλε ό,τι ψηλό είχε και δεν είχε για το αμυντικό ριμπάουντ (στο «3» ο Φώτσης, στο «4» ο Γκιστ, στο «5» ο Μπατίστα), αλλά πού να φανταζόταν ότι η μπάλα θα αναπηδούσε με τέτοιο τρόπο που ο Μαργαρίτης θα διάβαζε καλύτερα τη φάση. Ο Γκιστ ξέχασε να κάνει μπλοκ άουτ, πήγε βιαστικά στο άλμα κι όταν η μπάλα αναπήδησε, ο Μαργαρίτης βρισκόταν σε καλύτερη θέση.
Η αλήθεια είναι πως αν ο Γιάνκοβιτς δεν «καθάριζε» την μπουγάδα στο τελευταίο δευτερόλεπτο, τότε ο ΠΑΟΚ θα είχε το ψυχολογικό αβαντάζ στην παράταση. Ηταν η πρώτη φορά που ο «Δικέφαλος» ισοφάριζε το παιχνίδι, ο Διαμαντίδης βρισκόταν στον πάγκο με πέντε φάουλ και το μομέντουμ του αγώνα έδειχνε ΠΑΟΚ την συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Συνολικά, ο Παναθηναϊκός άξιζε την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου, «καθάρισε» μια πολύ δύσκολη έδρα, αλλά παραλίγο να πληρώσει τις αυτοκτονικές του τάσεις και μάλιστα εις διπλούν. Στο πρώτο ημίχρονο οι «πράσινοι» έβαλαν τις βάσεις μέσω της άμυνας, αλλά το +6 με το οποίο πήγαν στην ανάπαυλα ήταν πολύ μικρό με δεδομένο ότι ο ΠΑΟΚ σούταρε με 0/11 τρίποντα.
Η δεύτερη φορά ήταν μετά το κρεσέντο του Διαμαντίδη, ο οποίος επέστρεψε στο παρκέ στο ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου και με έξι σερί πόντους έστειλε τη διαφορά στους 9 πόντους. Ούτε σ' αυτή την περίπτωση ο Παναθηναϊκός φρόντισε να αποτελειώσει τον αντίπαλό του και μοιραία πήγε στη ρώσικη ρουλέτα των τελευταία δευτερολέπτων, όπου χρειάστηκαν οι βολές του Παππά και το μεγάλο τρίποντο του Γιάνκοβιτς.
Εστω κι έτσι πάντως, ο Παναθηναϊκός πατούσε καλύτερα από τον ΠΑΟΚ στο παρκέ για τον απλούστατο λόγο πως μπορούσε να εφαρμόσει plan B στην επίθεση, σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ. Οσο άστοχοι ήταν οι γηπεδούχοι από τα 6,75μ., άλλο τόσο ήταν και οι φιλοξενούμενοι στο πρώτο ημίχρονο, με τη διαφορά ότι ο Ιβάνοβιτς είχε τον τρόπο να μετατρέψει τους ψηλούς σε δημιουργούς και να εκτελέσει από μέσα.
Ακόμη και ο Γιάνκοβιτς «πόσταρε» τον αντίπαλό του, σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ που δεν είχε τη δυνατότητα να πάει σε διαφορετικό μοτίβο, ασφυκτιώντας από την περιφερειακή άμυνα του Παναθηναϊκού. Οι ψηλοί του μπορούσαν μόνο να τελειώσουν κι όχι να δημιουργήσουν και μέχρι να περάσει η μπάλα στα χέρια τους έπρεπε να περάσουν τέσσερις - πέντε επιθέσεις.
Πλέον ο Παναθηναϊκός κρατάει την πρώτη κούπα της χρονιάς στα χέρια του κι εδώ που τα λέμε αξίζει το τρόπαιο με δεδομένο ότι πέρασε με τα πιτσιρίκια το εμπόδιο του Ολυμπιακού και «καθάρισε» στη δεύτερη πιο δύσκολη έδρα του πρωταθλήματος (Πυλαία).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου