Από το σημείο αυτό μέχρι το τέλος του αγώνα ο Παναθηναϊκός έπαιξε τον Ολυμπιακό σαν την γάτα με το ποντίκι. Η είσοδος του Αντζαγκούν ήταν καθοριστική και βοήθησε πολύ τον Παναθηναϊκό να κλέψει μπάλες,να έχει κατοχή και να δημιουργεί ευκαιρίες απέναντι στην πελαγωμένη άμυνα του Ολυμπιακού. Στο 51 ο Λαγός, στο 63 και στο 66 ο Πέτριτς, στο 68 ο Μπεργκ είχαν ευκαιρίες για γκολ, αλλά δεν βρήκαν δίχτυα. Το ίδιο και ο Σίλντεφελντ στο 76. Τελικά το γκολ ήρθε από ένα ωραίο διαγώνιο σουτ του Πέτριτς σε μία λάθος κεφαλιά του Μιλιβόγεβιτς στο 79. Ένα γκολ, που δικαίωσε τον Αναστασίου, που κράτησε στο παιχνίδι τον Πέτριτς και προτίμησε να αλλάξει τον Καρέλη. Και ο Πέτριτς το έβαλε το γκολ, που αποδείχθηκε στη συνέχεια, ότι ήταν το κρίσιμο. Ακολούθησαν άλλες δύο σημαντικές ευκαιρίες με τον Αντζαγκούν και τον Μέντες και τελικά το ματς έκλεισε με το γκολ του Τσόρι που πανηγυρίστηκε έξαλλα (επειδή στον Ολυμπιακό έλεγαν την προηγούμενη εβδομάδα ότι δεν πανηγυρίζουν τις ισοπαλίες, να που πανηγυρίζουν και τις ήττες), διότι δίνει αβαντάζ σε περίπτωση ισοβαθμίας με τα σημερινά δεδομένα.
Ο Πέτριτς με το γκολ έδωσε μία πολύ μεγάλη νίκη για τον Παναθηναϊκό, που αποδεικνύει, ότι σιγά-σιγά οι παίκτες του αντέχουν και την πίεση και μαθαίνουν να κερδίζουν και μεγάλα παιχνίδια. 0-3 πέρυσι εκτός έδρας και 2-1 φέτος στην έδρα τους κέρδισαν τον Ολυμπιακό. Μην γελιόμαστε με το πρόγραμμα στην συνέχεια και τον Ολυμπιακό να έχει εύκολους αντιπάλους και αν χρειαστεί και την εύνοια των διαιτητών-όπως χθες- δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός να το πάρει. Απλά με τη νίκη του δείχνει, ότι είναι εδώ και έρχεται με φόρα και με κάποιες λίγες, αλλά καλές προσθήκες η ομάδα το καλοκαίρι θα μπορεί να είναι ακόμα πιο ανταγωνιστική.
Οφείλουμε ένα ευχαριστώ και ένα μεγάλο μπράβο στον Αναστασίου και τους παίκτες, για την κατάθεση ψυχής. Είχα γράψει στο τελευταίο μου άρθρο, ότι από τον Παναθηναϊκό εξαρτιόταν η νίκη στο ντέρμπι της Λεωφόρου και έτσι έγινε. Ήταν πολύ καλύτερος σε όλο το ματς και κέρδισε δίκαια. Και μάλιστα κόντρα στον Σιδηρόπουλο, που μετά το 2-0 έδινε το ένα μετά το άλλο τα φάουλ στον Ολυμπιακό, δεν απέβαλε τον Μιλιβόγεβιτς, που πάτησε τον Λαγό (έγινε αλλαγή) στο 75', χάρισε δύο κίτρινες στον Μανιάτη, πριν του την δείξει στο 76' (εκεί ο παίκτης του Ολυμπιακού τον απεκάλεσε και μ…, όπως ο Μπαλάφας πριν λίγες αγωνιστικές που είχε φάει κόκκινη), αλλά δεν αποβλήθηκε ποτέ. Και υπάρχουν ακόμα, τρεις κάρτες στον Σιόβα, που δεν έχει δείξει ο Σιδηρόπουλος, ο οποίος όμως δεν μπόρεσε να σταματήσει τους παίκτες του Παναθηναϊκού, που κατέθεσαν ψυχή.
ΥΓ: Τα όσα έγιναν πριν το παιχνίδι είναι θλιβερά, όπως και οι κροτίδες που έπεσαν με την λήξη του αγώνα. Είναι απαράδεκτα πράγματα και κανένας υγιής φίλαθλος που πηγαίνει στο γήπεδο (και όσοι δεν πηγαίνουν) δεν τα θέλει... Όμως και ο Περέιρα, σαν επαγγελματίας προπονητής, είναι απαράδεκτο με κινήσεις των χεριών του να πηγαίνει μπροστά στην θύρα 13 και να τους προκαλεί να μπουν μέσα. Είναι κινήσεις, που μόνο δεν ηρεμούν τα πνεύματα. Το αντίθετο κάνουν. Και δεν χρειάζονται τέτοιες καταστάσεις, για να κερδίσει η ομάδα τον Ολυμπιακό, όπως φάνηκε και στο γήπεδο. Μπράβο στον Αναστασίου για τα όσα είπε μετά το ματς για τα επεισόδια. Πραγματικά δίδαξε ήθος σε μία ΠΑΕ, που πέρυσι τον είχε αποκαλέσει θεατρίνο, επειδή έπεσε κάτω από αντικείμενο, που δέχθηκε από την εξέδρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου