Θα
αφήσουμε το παιχνίδι σε δεύτερη μοίρα… Είχε ένα-δύο ενδιαφέροντα
σημεία, αλλά τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές τις ζήσαμε πριν το πρώτο
σφύριγμα του Κουτσιαύτη. Το ματς ξεκινούσε στις 19:30, αλλά όλο αυτό το
συναίσθημα που προκαλούνταν από τις εικόνες που είδαμε στη Βέροια πριν
τη σέντρα, δύσκολα θα ξεχαστεί.
Τι γίνονταν μέχρι να ξεκινήσει το παιχνίδι και ο ΠΑΟΚ να σημειώσει τα τρία γκολ;
Η εικόνα στην κερκίδα ήταν πραγματικά στενάχωρη. Στην πιο
ΠΑΟΚτσήδικη πόλη της Μακεδονίας (το ποσοστό ΠΑΟΚτσήδων αναλογικά, μπορεί
να είναι μεγαλύτερο και από την Θεσσαλονίκη) δεν υπήρχαν στο γήπεδο
ούτε 1000 φίλαθλοι. (Μόλις πέρυσι, κρέμονταν σαν τσαμπιά, έξι χιλιάδες).
Στο γήπεδο για τον ΠΑΟΚ δεν ήταν ο πρόεδρός του, ενώ δεν υπήρχε
τεχνικός διευθυντής, ο οποίος έχει εξαφανιστεί-αποσυρθεί και δεν θέλει
να έχει επαφή με την ομάδα. (Ο ένας ήταν στο εξωτερικό, ο άλλος… κάπου
μέσα στη χώρα).
Βγαίνει η ομάδα για προθέρμανση και μόλις οι παίκτες πατάνε
χλοοτάπητα, οι οπαδοί αντί να χειροκροτήσουν, στέλνουν μήνυμα: «Βαριά
του ΠΑΟΚ η φανέλα, όποιος δεν μπορεί... κτλ κτλ». Την «άκουσαν» κανονικά
και με το «καλημέρα» οι παίκτες.
Και είναι ο ΠΑΟΚ μέσα στο γήπεδο, προερχόμενος από σερί αποτυχιών,
με μία 18άδα όπου λείπουν 5-6-7 βασικοί παίκτες, από τους οποίος ο
Αθανασιάδης είναι ο μόνος που βρίσκεται στην κερκίδα να δει την ομάδα
του…
Το κλίμα είναι πένθιμο… Βαρύ και ασήκωτο… Δεν είναι τόσο η
απογοήτευση ή η οργή. Δείχνει κάτι ακόμη χειρότερο όλη αυτή η κατάσταση:
Απαξίωση…
Εκείνη την ώρα δεν υπήρχε κάτι χειρότερο για τον ΠΑΟΚ. Δύσκολα να
υπάρξει κάτι χειρότερο από εδώ και πέρα… Τόση μιζέρια, τόσο μεγάλη
απαξίωση γι’ αυτή την ομάδα!
Ο Αναστασιάδης σωστά τα λέει: «Όλα από εμάς, στο αγωνιστικό,
εξαρτώνται. Εμείς τα κάναμε έτσι, εμείς οδηγήσαμε τον κόσμο σε αυτή την
κατάσταση, για την εικόνα της ομάδας παραιτήθηκα εγώ, το ίδιο και ο
Βρύζας. Η ομάδα, η εικόνα και τα αποτελέσματά της, μπορούν να τα
αλλάξουν και πάλι όλα…».
Στο γήπεδο τώρα, ο ΠΑΟΚ (στη Βέροια) σα να άλλαξε λίγο την
φιλοσοφία του. Κατ’ αρχάς το πρώτο γρήγορο γκολ έπαιξε –και πάλι-
σημαντικό ρόλο. Αν το ματς στράβωνε, αυτή η ομάδα δεν θα είχε ψυχικές
δυνάμεις να ανακάμψει…
Να που… επί ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε και ο ΠΑΟΚ! Τέτοιο πανηγυρικό-εορταστικό
κλίμα στη χώρα που ζει μεγάλες στιγμές και… αναγεννιέται και ο ΠΑΟΚ να
μην μπορεί από 18/1 (επί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) να πάρει νίκη; Μπήκε ένα τέλος στη
Βέροια..
Από εκεί και πέρα ο Αναστασιάδης έβαλε τον Παπαγιαννόπουλο (ένα
στόπερ) μπροστά από τα… δύο στόπερ (4-1-4-1) και ήταν σα να αποδέχονταν
τον πιο παθητικό-συντηρητικό ρόλο μέσα στο γήπεδο. Προτίμησε να χάσει
ένα καθαρόαιμο χαφ, να δώσει πιθανότατα την μπάλα στον αντίπαλο, να
οργανωθεί καλύτερα πίσω (με έναν ακόμη παίκτη) για να μην «φάει» πάλι
κόντρες από μία γρήγορη και ποιοτική ομάδα και να περιμένει ευστοχία
μπροστά (και σε πιο γρήγορο παιχνίδι από την δική του ομάδα) για να
πάρει τους βαθμούς. Εξάλλου, τη δεδομένη στιγμή, μόνο οι βαθμοί και οι
νίκες μπορούν να αποτελέσουν ένα μικρό ως φάρμακο για να ξεπεραστεί για
λίγο η αρρώστια.
Η επιλογή του Αναστασιάδη βγήκε, ο ΠΑΟΚ ήταν πιο συμπαγής και
πειθαρχημένος, δεν ανέβασε τόσους παίκτες ψηλά, είχε παίκτη παραπάνω
μεσοαμυντικά και τελικά κέρδισε, αφού στο πρώτο ημίχρονο έκανε
τέσσερις-πέντε επιθέσεις και έβαλε τρία γκολ…
Για να ξεπεραστεί βέβαια η προαναφερόμενη μιζέρια, θέλει πολλές
νίκες και βαθμούς. Θέλει και πολλές τριάρες και τεσσάρες ακόμη. Από τον
ΠΑΟΚ και τους παίκτες του βέβαια, γιατί το περασμένο διάστημα η ομάδα
του Αναστασιάδη είχε παθητικό στην άμυνα, σχεδόν ανάλογο με αυτό της
Νίκης Βόλου που χάνει τα ματς στα χαρτιά με 0-3...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου