Ή αλλάζετε ή βουλιάζετε κ. Σαββίδη…!!

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλάκης

Διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλοί που εξεπλάγησαν από την άδεια Τούμπα στο ματς με τον Εργοτέλη.

Εκπλήσσομαι, μαθαίνοντας από το ρεπορτάζ ότι εμφανίζεται δυσαρεστημένος ο Ιβάν Σαββίδης για το γεγονός ότι ήταν η μικρότερη παρουσία των φίλων του ΠΑΟΚ σε εντός έδρας ματς, από τη μέρα που ανέλαβε ο ομογενής επιχειρηματίας.

Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω ούτε γιατί πέφτουν από τα σύννεφα οι μεν, ούτε γιατί ενοχλείται ο Σαββίδης. Με όλα αυτά που συμβαίνουν στον ΠΑΟΚ, δεν το περίμεναν ότι κάποια στιγμή ο κόσμος θα αντιδράσει; Δεν το περίμεναν ότι ο κόσμος κάποια στιγμή θα μπουχτίσει και θα γυρίσει την πλάτη στην ομάδα;

Εχω την αίσθηση ότι κάποια πράγματα τα οποία θα έπρεπε να τα έχει αντιληφθεί ο Ιβάν Σαββίδης ύστερα από τρία χρόνια, ακόμη δεν μπορεί να τα αποδεχτεί, δεν μπορεί να τα χωνέψει.

Οσο κι αν δεν του αρέσει –ομολογώ ότι και σε μένα δεν αρέσει, ότι αλλιώς θα ήθελα να είναι τα πράγματα- στο ποδόσφαιρο και ειδικά στην Ελλάδα, όλοι κρίνονται εκ του… αγωνιστικού αποτελέσματος.

Μπορεί άπαντες να αποδέχονται ότι η εμφάνιση του Σαββίδη ήταν σωτήρια για τον ΠΑΟΚ, ότι αν δεν υπήρχε ο ομογενής επιχειρηματίας η ομάδα της Θεσσαλονίκης, ενδεχομένως, θα είχε παρόμοια προβλήματα με την ΑΕΚ, τον Αρη, τον Ηρακλή, όμως, κανείς δεν θα το προτάξει αυτό όσο αγωνιστικά δεν υπάρχει αποτέλεσμα, όσο δεν έρχεται ένας τίτλος για να ανανεώσει το ενδιαφέρον.

Ακούω από πολλούς, το συζητάμε κι εμείς στα media, ότι αν ο Ιβάν Σαββίδης λύσει το πρόβλημα με τα χρέη, αν απαλλάξει τον ΠΑΟΚ από αυτό το τεράστιο βάρος και τον εξυγιάνει πλήρως, θα είναι να σα να έχει πάρει η ομάδα 3-4 τίτλους, αλλά δεν ξέρω αν ακόμη και σε αυτή την περίπτωση ο κόσμος θα δείξει μεγαλύτερη συσπείρωση, αν θα αγνοήσει ότι αγωνιστικά δεν έχει γίνει ούτε ένα βήμα εμπρός και σπεύσει στο πλευρό της ομάδας.

Εχω γράψει στο πρόσφατο παρελθόν ότι «ο Ελληνας οπαδός δεν αγαπάει την ομάδα του αλλά μόνο τη νίκη». Το πιστεύω ακράδαντα ότι ισχύει αυτό και, νομίζω, επιβεβαιώνεται η άποψη αν δει κανείς και την περίπτωση του ΠΑΟΚ.

Οσο κι αν κανείς δεν μπορεί παρά να πιστώσει στον Σαββίδη ότι ο ΠΑΟΚ πορεύεται σε συνθήκες ασφάλειας την τελευταία τριετία, ότι δεν δημιουργεί νέα χρέη, ότι ρυθμίζει και πληρώνει υποχρεώσεις του παρελθόντος, ότι είναι έτοιμος για να δώσει οριστική λύση, όλα αυτά δεν αρκούν στους φίλους της ομάδας.

Αν τους αρκούσαν, δεν θα υπήρχε η προχθεσινή εικόνα στην Τούμπα. Θα στήριζαν την ομάδα τους οι φίλοι του ΠΑΟΚ, δεν θα έμπαιναν στην διαδικασία ομαδοποιήσεων, δεν θα ήταν προσωπολάτρες, δεν θα ασχολούνταν με το αν προπονητής είναι ο Αναστασιάδης ή ο Γεωργιάδης, τεχνικός διευθυντής ο Βρύζας ή ο Νταμπίζας, πρόεδρος ο Αγγελίδης ή ο Γκαρσία.

Ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα η οποία ζει μονίμως σε σύγχυση. Είναι μια σύγχυση η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι κανείς από αυτούς που τον διοικούν δεν πείθει ότι είναι ικανός να επιβάλλει τους δικούς του κανόνες, οι οποίοι θα είναι αδιαπραγμάτευτοι.

Προσωπικά, πίστεψα ότι αυτό θα τελειώσει με τον Σαββίδη. Επεσα έξω… Κρίνοντας από όσα είδαμε αυτά τα τρία χρόνια, ούτε ο Σαββίδης έστειλε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Ούτε ο Σαββίδης συγκρούστηκε με όλους αυτούς που θεωρούν τον ΠΑΟΚ… κτήμα τους, που πιστεύουν ότι μπορούν να έχουν άποψη και να επηρεάζουν διοικήσεις, προπονητές, δημοσιογράφους.

Γι’ αυτό και συντηρείται το μπάχαλο, γι’ αυτό και προκαλούνται τόσο εύκολα κρίσεις, αναστατώσεις, λαϊκά δικαστήρια. Γι’ αυτό και ο κόσμος απομακρύνεται.

Ο ΠΑΟΚ διατρέχει σοβαρότατο κίνδυνο να χάσει το μέσο φίλαθλό του. Αυτόν που θέλει να πάει στο γήπεδο ήσυχα, να πληρώσει κανονικά το εισιτήριό του, να μην δημιουργήσει προβλήματα στην ομάδα του.

Καμία επικοινωνιακή διαχείριση, συνεπώς, δεν μπορεί να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον του κόσμου. Ούτε η οικονομική υγεία του ΠΑΟΚ. Για να φέρει τον κόσμο στο γήπεδο ο ΠΑΟΚ, θα πρέπει να υπάρχει όραμα, θα πρέπει να υπάρχει στόχος.

Δεν είναι απαραίτητο ο στόχος να αφορά την κατάκτηση τίτλου, μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον του κόσμου και το χτίσιμο ομάδας, για παράδειγμα.

Οσο δεν μπαίνει, όμως, ένας στόχος σαφής, με ειλικρίνεια, που θα εξηγείται στον κόσμο πώς θα επιχειρηθεί η επίτευξή του, ο κόσμος θα γυρνάει την πλάτη και ο Σαββίδης εκτός από δυσαρέσκεια, ίσως, θα αρχίσει και να αναρωτιέται μήπως ρίχνει τα λεφτά του σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο…   
*Πηγή: metrosport.gr*