Δεν θα μπορούσε, δηλαδή, ξαφνικά ο ΠΑΟΚ να καταπλήξει με το ποδόσφαιρο που θα παίξει επειδή αποχώρησε ο (όποιος) Αναστασιάδης και ανέλαβε ο (όποιος) Γεωργιάδης. Κανένας προπονητής δεν είναι μάγος και κανείς μέτριος παίκτης δεν μπορεί να γίνει απότομα παικταράς, επειδή άλλαξε προπονητή.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρχε πρόβλημα με τον προπονητή στον ΠΑΟΚ. Υπήρχε και παραυπήρχε και είχε γίνει πλέον όχι μόνο ξεκάθαρο αλλά και άλυτο. Σημαίνει, όμως, ότι αν θέλουμε να μιλάμε για έναν πραγματικά μεγάλο αγωνιστικά ΠΑΟΚ, με φιλοδοξίες και με δυνατότητες να επιτυγχάνει φιλόδοξους στόχους, πρέπει να αποκτηθούν πολλοί ποιοτικοί παίκτες. Ποδόσφαιρο καλό χωρίς καλούς ποδοσφαιριστές δεν παίζεται. Ούτε κατακτώνται τίτλοι χάρη στο όνομα της ομάδας, την ιστορία της, το βάρος της φανέλας της, ή τη δυναμική των οπαδών της. Ολα αυτά είναι βοηθητικοί παράγοντες. Ενισχύουν και υποστηρίζουν την ποιότητα. Χωρίς ποιότητα είναι άχρηστα.
Μετά την οριστική αφαίρεση τριών βαθμών από τον Παναθηναικό, ο ΠΑΟΚ απέχει τέσσερις βαθμούς από τη δεύτερη θέση. Ο στόχος της κατάκτησής της έγινε πάλι εφικτός. Εφικτός δεν έπαψε ποτέ να είναι και ο στόχος της πρωτιάς στα πλέι οφ. Δεν είναι εύκολο να σωθεί η χρονιά με το εισιτήριο της συμμετοχής στα προκριματικά του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά μπορεί να γίνει.
Σημασία έχει από εδώ και πέρα να λείψουν οι βαθμολογικές απώλειες. Να έρχονται οι βαθμοί. Κανείς δεν περιμένει να δει έναν καταπληκτικό ΠΑΟΚ, όλοι όμως περιμένουν να δουν μια ομάδα σοβαρή, που θα προσπαθεί όσο μπορεί και θα ξοδεύει όλα τα αποθέματα της ενέργειας που διαθέτει για να βαδίζει από νίκη σε νίκη.
Οσο για τους αντιπάλους, είναι όλοι “βατοί”. Ξάνθη, Γιάννινα και Λεβαδειακός, εντός, Πανθρακικός, Κέρκυρα και Πανιώνιος, εκτός. Ενας ΠΑΟΚ σοβαρός, παθιασμένος, με αυτοπεποίθηση, μπορεί να συγκεντρώσει ακόμη και 18 βαθμούς. Αρκεί να το πιστέψουν οι παίκτες και να προσφέρουν από εδώ και πέρα στην ομάδα τον καλύτερο εαυτό τους. Τώρα πια δεν χωράει καμία δικαιολογία. Ούτε η κούραση, που δεν υπάρχει, ούτε η πίεση του πρωταθλητισμού, που δυστυχώς έπαψε προ πολλού να υπάρχει, ούτε και ο... Αναστασιάδης, αν υποτεθεί φυσικά ότι υπήρχαν πολλοί που δεν μπορούσαν να αποδώσουν εξ' αιτίας του.
Οσο για τον κόσμο του ΠΑΟΚ, είναι βέβαιο ότι όταν έρθει η κρίσιμη στιγμή, τα πλέι οφ δηλαδή, θα είναι πάλι εκεί για να στηρίξει με όλες τις δυνάμεις του. Περιμένει, όμως, λίγη ζεστασιά. Περιμένει ένα αντίδοτο για το πολύ χοντρό φετινό “ξενέρωμα”. Περιμένει προσπάθεια. Περιμένει κάτι να δει για να χαρεί και να ξαναβρεί την αισιοδοξία και το κέφι του. Αν οι παίκτες του ΠΑΟΚ δεν μπορούν να σεβαστούν τον εαυτό τους και αν δεν διαθέτουν επαγγελματικό εγωισμό, οφείλουν να σεβαστούν αυτόν τον κόσμο. Ο οποίος δεν απαίτησε ποτέ να πάρουν το Πρωτάθλημα, αλλά και δεν μπορεί να ανεχτεί έναν ΠΑΟΚ... περιφερόμενο καρπαζοεισπράκτορα.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου