Επιστολή προς τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου
απέστειλε ο Αχιλλέας Μπέος. Ο πρώην μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού Βόλου,
που κρατείται στις φυλακές του Ναυπλίου, τόνισε πως είναι παράνομη η
απόφαση προφυλάκισής του και κάνει λόγο για... ανύπαρκτα στοιχεία!
Αναλυτικά η επιστολή του Μπέου:
"Με μεγάλη λύπη και έκδηλη ανησυχία παρακολουθώ την συνεχή τηλεοπτική και δημοσιογραφική διαμάχη αλλά και τον εν γένει θόρυβο που συστηματικά και όχι τυχαία ακολουθεί την δικαστική εξέλιξη της προκείμενης υπόθεσης, από την αρχική της δημοσιοποίηση έως και σήμερα. Η ανησυχία μου είναι ακόμη μεγαλύτερη, διότι απ΄όλα αυτά εξαρτάται η τύχη προεχόντως της οικογένειάς μου (δηλ. της συζύγου μου και των πέντε (5) τέκνων μου), εμού προσωπικώς (που κρατούμαι επί τετράμηνο και πλέον) αλλά και των επιχειρήσεων μου, οι οποίες κατά το κοινώς λεγόμενο πάνε κατά διαόλου.
Αναφέρομαι βασικά στην ποινική δικογραφία, που άρχισε να συσχετίζεται με την Εισαγγελική προκαταρκτική εξέταση, που διατάχθηκε και έγινε αυτεπαγγέλτως και η οποία είναι κυριολεκτικά άγνωστο, πότε και με ποια αφορμή ξεκίνησε και πότε και με ποια αφορμή θεωρήθηκε ως δήθεν περατωθείσα.
Προβάλλεται ότι με τα μέχρι τότε στοιχεία ήταν τάχα αρκετά, για να ακολουθηθεί η αυτόφωρη διαδικασία που στηρίχθηκε σε ανύπαρκτα δήθεν αδικήματα του 2008 που προκύπτουν από απλές αναφορές της ΟΥΕΦΑ. Όμως σύντομα αποδείχθηκε ότι τα στοιχεία όχι μόνο δεν ήταν αρκετά αλλά αντίθετα ισχνότατα. Όπως φαίνεται λοιπόν, ο λόγος που επέβαλε την άμεση της δημοσιοποίησης της υπόθεσης δεν ήταν η πάταξη του εγκλήματος αλλά η ανάγκη εντυπωσιασμού αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, η οποία επέβαλε την όπως υποβολή της δικογραφίας και δημοσιοποίηση της συγκεκριμένης υπόθεσης. Ακολούθησε λοιπόν η αυτόφωρη διαδικασία η οποία επέβαλε να διαταχθούν, όπως και έγινε, συλλήψεις ώστε ο εντυπωσιασμός να γίνει βερμπαλισμός πανηγυρικά.
Μεταξύ των συλληφθέντων περιλαμβάνομαι και εγώ, ο οικογενειάρχης με τα πέντε παιδιά, ο οποίος συνελήφθην και κρατούμαι παράνομα. Ακολούθως αφού ασκήθηκε η ποινική δίωξη διατάχθηκε η κύρια ανάκριση. Η δικογραφία διαβιβάστηκε στον 9Ο Ανακριτή για την ενέργεια κυρίας ανακρίσεως και μάλιστα με ρητή εκ προοιμίου(οιονεί δεσμευτική) συμφωνία του (ασκήσαντος την ποινική δίωξη) Εισαγγελέως (της κ.Προϊσταμένης της Εισαγγ. Πλημ/κών Αθήνας για την έκδοση ενταλμάτων συλλήψεως.
Η, κατά τον περιγραφέντα τρόπο, διακίνηση της δικογραφίας από το στάδιο της σύλληψης μου και μετέπειτα, συνοδεύτηκε με θορυβώδη δημοσιοποίηση «χολυγουντιανού χαρακτήρα», πράγμα όπως φαίνεται όχι τυχαίο όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια. Τούτο άλλωστε επιβεβαιώνεται από ανάλογα φαινόμενα που ακολούθησαν.
Πράγματι αποτελούν πανθομολογούμενη αντικειμενική παρατήρηση και διαπίστωση τα ακόλουθα. Η αρχική προς τα έξω εμφάνιση της υπόθεσής μου καθώς και όλα τα γεγονότα που ακολούθησαν συμπίπτουν χρονικώς και συμπτωματικώς με την αναγγελία πάντοτε διάφορων εξαιρετικά ζητημάτων, δυσμενών για τη χώρα μας (υπογραφή μνημονίου, μεσοπρόθεσμου, αναγγελία σκληρών οικονομικών μέτρων κτλ) ως ένα επεδιώκετο ο αποπροσανατολισμός της Κοινής Γνώμης δεδομένων και των συνεχών παραγραφών των σκανδάλων (υποβρυχίων, SIEMENS, Βατοπέδι κτλ).
Επίσης διαπιστώνεται ότι καθημερινά «ο θόρυβος» αυτός τροφοδοτείται με ανακριβή και παραπλανητικά (ενδεχομένως και ακουσίως, λόγω παντελούς άγνοιας αθλητικών ή νομικών εννοιών) δημοσιεύματα και δημοσιογραφικά και μη σχόλια, δηλώσεις, κρίσεις κτλ. Ετσι επιδιώκεται (και πολλές φορές με επιτυχία) η κοινή γνώμη να πάψει να ασχολείται με τα ζωτικά προβλήματα της που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα των πολιτών διότι με την ομοβροντία των Μ.Μ.Ε. της επιβάλλεται ουσιαστικά να ξεχάσουν την πείνα τους…
Το χειρότερο όμως όλων είναι ότι ο θόρυβος αυτός υποδαυλίζεται και διογκώνεται από «ατυχείς», κατ΄επιεική χαρακτηρισμό, δηλώσεις πολιτικών παραγόντων και δη Υπουργών, όπως παλιότερες και πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλου Γερουλάνου και πολλών άλλων που χαρακτηρίζουν εργαλεία τους θεσμικά όργανα και Δικαστές.
Είναι πρόδηλο ότι όλες αυτές οι δηλώσεις, άρθρα, κριτική, εικοτολογία κτλ. αποτελούν ωμή επέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης, πράγμα που με αφορά και προσωπικά αφού εκκρεμεί αίτημά μου για την προσωρινή υπό όρους αποφυλάκισή μου. Στην κρίση του αιτήματος αυτού παρεμβαίνουν αμέσως ή εμμέσως, ανεπιτρέπτως όλοι όσοι προαναφέρθηκαν.
Το χειρότερο όλων είναι ότι ουδείς όπως φαίνεται και από τους δηλωσίες, δημοσιογράφους κτλ., ενδιαφέρθηκε να ενημερωθεί σωστά. Να μάθει την αλήθεια και με βάση αυτή να απευθυνθεί στην Κοινή Γνώμη. Ουδείς ρώτησε τον ουσιαστικώς διωκόμενο, τον (αμέσως ή εμμέσως) λοιδορούμενο Δικαστικό Λειτουργό ώστε να ενημερωθεί σωστά σχετικώς με την εκφρασθείσα, κατά την άσκηση των καθηκόντων του, γνώμη. Το κυριότερο: Ουδείς ασχολήθηκε σοβαρά και σωστά με λεπτομέρειες της όλης υπόθεσης.
Η δικογραφία μου βρίσκεται στα χέρια του 9ου τακτικού Ανακριτή, ο οποίος εξακολουθεί να προβαίνει σε ανακριτικές πράξεις και να αποφαίνεται επί διαφόρων ζητημάτων και αιτημάτων διαδίκων, κατηγορουμένων κτλ. Επίσης δεν αρέσει σε κάποιους το ότι εκκρεμεί αίτημά μου για αποφυλάκισή μου, η οποία κατά την γνώμη μου παρανόμως διατάχθηκε και παρανόμως εξακολουθεί να διατηρείται επί τέσσερις (4) και πλέον μήνες τώρα, παρότι τα στοιχεία που υπήρχαν αρχικώς καθώς και αυτά που προστέθηκαν στην πορεία ενίσχυσαν τις υπερασπιστικές μου θέσεις και κλόνισαν την βασιμότητας της κατηγορίας, όχι μόνο στο κακουργηματικό σκέλος, αλλά και συνολικά.
Εκφράζω το παράπονό μου και αναρωτιέμαι γιατί η Εισαγγελέας δεν έδεσε την δικογραφία πριν ασκηθούν οι ποινικές διώξεις, πριν γίνουν οι συλλήψεις κτλ. Απορίας άξιο σε όλων αυτών είναι ότι η κα.Πόπη Παπανδρέου ουδέποτε ενδιαφέρθηκε να κάνει το αυτονόητο, αυτό που είναι πάγια τακτική να με καλέσει σε απολογία, να ενημερωθεί ώστε να έχει ολοκληρωμένη άποψη. Δεν το έκανε, γεγονός που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Γιατί άραγε δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει την αλήθεια και στηρίχθηκε σε ανακρίβειες από ανθρώπους όπως ο κ.Κούγιας.
Μήπως είχε προαποφασισθεί η προφυλάκιση μου ώστε να εξυπηρετηθούν αρρωστημένες ιδέες ενός σάπιου πολιτικούς συστήματος; Στην διάρκεια των μηνών αυτών δεν έγιναν αυτά που έπρεπε. Δεν βρέθηκαν στοιχεία και γι΄αυτό δεν υπάρχουν στην Δικογραφία. Όταν όμως κρίθηκε πως ήταν επιβεβλημένο να δημοσιοποιηθεί η υπόθεση έγιναν όπως – όπως οι συλλήψεις και οδηγήθηκαν σιδεροδέσμιοι οι κατηγορούμενοι στον Ανακριτή, ο οποίος δέσμιος και αυτός του υλικού το οποίου τότε αδυνατούσε να ελέγξει, έπρεπε να κινηθεί μέσα σε λίγες ώρες και μάλιστα υπό την πίεση του Τύπου και της Κυβέρνησης να εξωραΐζει και να εξυμνεί τις λανθασμένες ενέργειες της Εισαγγελέως.
Κάποτε όμως θα κριθούν όλα αυτά. Θα αποκαλυφθούν η γυμνότητα, οι ελλείψεις και τα κενά της προκαταρκτικής εξέτασης. Αποκαλύπτονται καθημερινά. Οσοι έλαβαν γνώση της Δικογραφίας το διακηρύσσουν. Η Εισαγγελέας δεν εισήγαγε στη Δικογραφία (προδήλως διότι δεν τα βρήκε, αφού δεν υπήρχαν ή για λόγους που μόνο αυτή ξέρει) απτά στοιχεία που να αναφέρονται στα κακουργήματα, στον πλουτισμό μου, συνδεόμενα, τάχα με τα κακουργήματα, παράνομα στοιχήματα που κέρδιζα. Γιατί δεν το έψαξε; Η μήπως έψαξε και δεν το βρήκε;
Τότε, πως μπορεί να αναφέρεται συνεχώς η φράση- κλισέ ότι δήθεν απεκόμισα από τον παράνομο στοιχηματισμό, « τεράστια χρηματικά ποσά»; Αλήθεια σε ποια Τράπεζα βρίσκονται;
Πολύ σύντομα θα επικρατήσει ψυχραιμία και ήρεμη Δικαστική σκέψη. Σίγουρα και στην χώρα μας, οπωσδήποτε όμως στο εξωτερικό όπου ο ίδιος έχω δώσει εντολή στους δικηγόρους μου να προσφύγουν.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποτελεί φωτεινό οδηγό για την Ελληνική πραγματικότητα όπως και παρακάτω επισημαίνω.
Δεν είναι ντροπή όμως για την Ελλάδα και τη Δικαιοσύνη της να εκτίθονται συνεχώς.
Θα συμφωνήσετε μαζί μου πως είναι ντροπή πολιτικοί και δημοσιογράφοι να κάνουν επίθεση σε δικαστικούς λειτουργούς επειδή αυτοί διατυπώνουν την γνώμη τους και είναι βεβαίως εξαιρετικά αρνητικό για τον όποιο κατηγορούμενο να τύχει μιας δίκαιας δίκης. Ποιο συμβούλιο και ποιος ανακριτής θα «τολμήσει» να αποφανθεί του αιτήματος μου για αποφυλάκιση με βάση αποκλειστικά και μόνο τα δεδομένα της Δικογραφίας χωρίς να επηρεάζεται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το κλίμα.
Είναι γνωστή η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων περί αναμείξεως πολιτικών και λοιπόν παραγόντων που εκφράζουν γνώμη στην διάρκεια της διεξαγωγής μιας δίκης και πολύ περισσότερο μιας ανάκρισης όπου επιβαρύνουν τον κατηγορούμενο και δυσχεραίνουν την δικονομική του θέση κλονίζοντας το τεκμήριο της αθωότητας και την αρχή της Δίκαιας Δίκης.
Εξ΄όσων γνωρίζω, ως κατηγορούμενος, που μου επιτρέπεται να λαμβάνω γνώση της Δικογραφίας η συνεχόμενη ανάκριση όχι μόνο δεν απεκόμισε στοιχεία επιβαρυντικά για μένα αλλά αντίθετα ενισχύθηκαν οι υπερασπιστικές μου θέσεις.
Συγκεκριμένα οι έρευνες του κ.Ανακριτή και του Σ.Δ.Ο.Ε. στο εσωτερικό και στο εξωτερικό δεν απέδωσαν κάτι συγκεκριμένο για μένα, πράγμα που σημαίνει ότι η σε βάρος μου κατηγορία υποβαθμίζεται σημαντικά. Ιδίως οι κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις, οι οποίες δεν είναι δυνατό να θεμελιωθούν σε αερολογίες και εικοτολογίες. Τα συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία δεν επιβεβαιώνουν οποιαδήποτε οικονομική μου ωφέλεια. Επί προσθέτως προσκόμισα σειρά εγγράφων από τα οποία αποδεικνύεται ότι δεν υπήρξε πλουτισμός μου σχετικά με τις επίμαχες κατηγορίες.
Θα έπρεπε να είμαι (και είμαι πράγματι) παραπονούμενος κατά του εν λόγω κυρίου Ανακριτική α) γιατί δεν διαφώνησε όπως κατά την γνώμη μου έπρεπε να κάνει με την πρόταση της κας Εισαγγελέως για την προσωρινή μου κράτηση μετά την απολογία μου β) γιατί απέρριψε και δη αναιτιολογήτως αναφερθείς απλώς στην αναιτιολόγητη επίσης απορριπτική πρόταση της κας Εισαγγελέως την αίτηση μου για αντικατάσταση της προσωρινής μου κράτηης, αποδεχθείς με τυπική σκέψη της Εισαγγελική πρόταση γ) καθώς επίσης και κατά του Συμβουλίου όπου απέρριψε την αίτησή μου μετά από (84) ημέρες χωρίς στην ουσία να αιτιολογήσει του λόγους απόρριψης της προσφυγής μου. Αναρωτιέμαι αφού δεν είχαν πρόταση για ποιο λόγο καθυστέρησαν τόσες μέρες το Βούλευμα. Είμαι σίγουρος ότι θα δημιουργήσει και σε σας πολλά ερωτήματα η καθυστέρηση αυτή.
Όταν όμως βάλλονται συνεχώς δεν μπορούν να επιτελέσουν το δικαστικό τους έργο και καθήκον αφού θα φοβούνται ότι κάθε ενέργειά τους θα παρεξηγηθεί ιδίως αν αυτή η ενέργεια είναι υπΈΡ του κατηγορουμένου αφού αυτό θα αποτελεί τη φωνή των συνειδήσεων τους. Πως αλλιώς θα μπορέσουν να εφαρμόσουν και στην υπόθεσή μου τι σχετικές διατάξεις με το τεκμήριο της αθωότητας μου και την εφαρμογή της δίκαιας Δίκης. Το σωστό όμως δρόμο μπορεί να τον ακολουθεί ο Δικαστής όταν είναι ελεύθερος να το κάνει. Όταν είναι ελεύθερος να σχηματίσει και να εκφράσει την γνώμη του εντός της αρμοδιότητάς του και των καθηκόντων του. Αυτή την γνώμη όμως όπως φαίνεται επιχειρείται να του στερήσουν την δυνατότητα να την εκφράσουν.
Τώρα πλέον μετά την τετράμηνη και πλέον ανάκριση που διεγήγαγε δικαιούται και υποχρεούται να έχει άποψη. Τα στοιχεία που συγκέντρωσε ανύπαρκτα τουλάχιστον προς εμένα. Πρέπει να τον έπεισαν αν όχι για την ολοκληρωτική αθωότητά μου όπως εγώ πιστεύω ότι πρέπει να συμβαίνει, τουλάχιστον για το αβάσιμο του κακουργηματικού χαρακτήρος των αποδιδόμενων κατηγοριών πράγμα που αναγκαστικά οδηγεί στην αποφυλάκισή μου.
Τέλος με αφορμή την προ μηνός ανακοίνωσης της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων που αναφέρονται στην προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Δικαιοσύνης ως Ελληνας πολίτης και πατέρας πέντε (5) παιδιών σας θέτω υπόψη σας τα ερωτήματα που με βασανίζουν σε εσάς τους εκπροσώπους και λειτουργούς της Δικαιοσύνης.
Αναρωτιέμαι αν γνωρίζει κάποιος ποιο αδίκημα έχει διαπράξει και είμαι προφυλακισμένος.
Όπως προκύπτει από τις υποκλαπείσες συνομιλίες των οποίων και αμφισβητών την γνησιότητά τους, δεν προκύπτει κανένα αδίκημα. Είναι δικαίωμα που μου παρέχει τον σύνταγμα ΝΑΙ ή ΟΧΙ της ελευθερίας , της έκφρασης και του λόγου;
Σε ποιο δημοκρατικό κράτος όπου η Δικαιοσύνη λειτουργεί αμερόληπτα ο πολίτης πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του και όχι η δικαιοσύνη την ενοχή του;
Σε ποια Δικαιοσύνη μπορεί να κατηγορείσαι για δωροδοκία χωρίς δωροδοκούμενο;
Σε ποια Δικαιοσύνη μπορεί να κατηγορείσαι για εκβιασμό – απειλή χωρίς εκβιαζόμενο;
Πώς μπορεί να φυλακίζεται ένας αθώος άνθρωπος από ένα σκωπτικό και διάτρητο κατηγορητήριο σε μια Δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα; Τι συνέβη στην δική μου υπόθεση; Καταργήθηκε το τεκμήριο της αθωότητας; Τα ανθρώπινα δικαιώματα; Το δικαίωμα της δίκαιας δίκης και το σημαντικότερο η Δικαστική συνείδηση;
Θα συμφωνήσω ότι ο χαρακτήρας μου και ο αυθορμητισμός μου μπορεί να προκαλεί αλλά και να ενοχλεί και πως μπορεί να μην είμαι αρεστός στα Κέντρα αποφάσεων γιατί ουδέποτε συμβιβάστηκα με το Κατεστημένο αλλά ως εδώ. Αυτό αρκεί για να προφυλακιστεί ένας αθώος;
Αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης δεν ήμουνα και δεν σκοπεύω να γίνω ποτέ.
Ποτέ μου δεν ήμουνα κάτοχος Αμερικάνικου Διαβατηρίου.
Ποτέ μου δεν δωροδόκησα.
Ποτέ μου δεν εκβίασα.
Η Δικαιοσύνη έχει υποχρέωση να ψάξει και να βρει:
Τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης (δεν υπάρχουν)
Τους εκβιαζόμενους (δεν υπάρχουν)
Τους δωροδοκούμενους (δεν υπάρχουν)
Το Αμερικάνικο Διαβατήριο (δεν υπάρχει)
Έναν πραγματικό μάρτυρα κατηγορίας (δεν υπάρχει) και τέλος
Την Διαδρομή του χρήματος.
Η Δικαιοσύνη έχει δικαίωμα να κάνει λάθος. Είναι υποχρέωσή της όμως το δικό της λάθος να το διορθώσει.
Αξιότιμοι κύριοι σε ανύπαρκτα στοιχεία και γεγονότα βασίστηκε η αξιότιμη κα. Εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου που μόνο αυτή γνωρίζει γιατί, ενώ η κατοικία μου είναι γνωστή και μόνιμη όπως και η έδρα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μου. Αλλωστε όπως προκύπτει από το δελτίο ποινικής μου κατάσταση ουδέποτε υπήρξα φυγόδικος ή φυγόποινος, ώστε να μου στερήσει την ελευθερία και τα πέντε (5) παιδιά μου.
Εν κατακλείδι ζητώ να κριθώ με Δικαστική συνείδηση και με βάση πραγματικά γεγονότα και όχι από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιούργησαν πολιτικές και δημοσιογραφικές σκοπιμότητες.
Για το λόγο αυτό και απευθύνομαι σε Εσάς και Σας παρακαλώ αφού μελετήσετε την παρούσα να ενεργήσετε σύμφωνα με την Δικαστική σας συνείδηση και ότι εκείνη σας επιτάξει αυτό να κάνετε.
Με εκτίμηση και σεβασμό,
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΠΕΟΣ".
"Με μεγάλη λύπη και έκδηλη ανησυχία παρακολουθώ την συνεχή τηλεοπτική και δημοσιογραφική διαμάχη αλλά και τον εν γένει θόρυβο που συστηματικά και όχι τυχαία ακολουθεί την δικαστική εξέλιξη της προκείμενης υπόθεσης, από την αρχική της δημοσιοποίηση έως και σήμερα. Η ανησυχία μου είναι ακόμη μεγαλύτερη, διότι απ΄όλα αυτά εξαρτάται η τύχη προεχόντως της οικογένειάς μου (δηλ. της συζύγου μου και των πέντε (5) τέκνων μου), εμού προσωπικώς (που κρατούμαι επί τετράμηνο και πλέον) αλλά και των επιχειρήσεων μου, οι οποίες κατά το κοινώς λεγόμενο πάνε κατά διαόλου.
Αναφέρομαι βασικά στην ποινική δικογραφία, που άρχισε να συσχετίζεται με την Εισαγγελική προκαταρκτική εξέταση, που διατάχθηκε και έγινε αυτεπαγγέλτως και η οποία είναι κυριολεκτικά άγνωστο, πότε και με ποια αφορμή ξεκίνησε και πότε και με ποια αφορμή θεωρήθηκε ως δήθεν περατωθείσα.
Προβάλλεται ότι με τα μέχρι τότε στοιχεία ήταν τάχα αρκετά, για να ακολουθηθεί η αυτόφωρη διαδικασία που στηρίχθηκε σε ανύπαρκτα δήθεν αδικήματα του 2008 που προκύπτουν από απλές αναφορές της ΟΥΕΦΑ. Όμως σύντομα αποδείχθηκε ότι τα στοιχεία όχι μόνο δεν ήταν αρκετά αλλά αντίθετα ισχνότατα. Όπως φαίνεται λοιπόν, ο λόγος που επέβαλε την άμεση της δημοσιοποίησης της υπόθεσης δεν ήταν η πάταξη του εγκλήματος αλλά η ανάγκη εντυπωσιασμού αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, η οποία επέβαλε την όπως υποβολή της δικογραφίας και δημοσιοποίηση της συγκεκριμένης υπόθεσης. Ακολούθησε λοιπόν η αυτόφωρη διαδικασία η οποία επέβαλε να διαταχθούν, όπως και έγινε, συλλήψεις ώστε ο εντυπωσιασμός να γίνει βερμπαλισμός πανηγυρικά.
Μεταξύ των συλληφθέντων περιλαμβάνομαι και εγώ, ο οικογενειάρχης με τα πέντε παιδιά, ο οποίος συνελήφθην και κρατούμαι παράνομα. Ακολούθως αφού ασκήθηκε η ποινική δίωξη διατάχθηκε η κύρια ανάκριση. Η δικογραφία διαβιβάστηκε στον 9Ο Ανακριτή για την ενέργεια κυρίας ανακρίσεως και μάλιστα με ρητή εκ προοιμίου(οιονεί δεσμευτική) συμφωνία του (ασκήσαντος την ποινική δίωξη) Εισαγγελέως (της κ.Προϊσταμένης της Εισαγγ. Πλημ/κών Αθήνας για την έκδοση ενταλμάτων συλλήψεως.
Η, κατά τον περιγραφέντα τρόπο, διακίνηση της δικογραφίας από το στάδιο της σύλληψης μου και μετέπειτα, συνοδεύτηκε με θορυβώδη δημοσιοποίηση «χολυγουντιανού χαρακτήρα», πράγμα όπως φαίνεται όχι τυχαίο όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια. Τούτο άλλωστε επιβεβαιώνεται από ανάλογα φαινόμενα που ακολούθησαν.
Πράγματι αποτελούν πανθομολογούμενη αντικειμενική παρατήρηση και διαπίστωση τα ακόλουθα. Η αρχική προς τα έξω εμφάνιση της υπόθεσής μου καθώς και όλα τα γεγονότα που ακολούθησαν συμπίπτουν χρονικώς και συμπτωματικώς με την αναγγελία πάντοτε διάφορων εξαιρετικά ζητημάτων, δυσμενών για τη χώρα μας (υπογραφή μνημονίου, μεσοπρόθεσμου, αναγγελία σκληρών οικονομικών μέτρων κτλ) ως ένα επεδιώκετο ο αποπροσανατολισμός της Κοινής Γνώμης δεδομένων και των συνεχών παραγραφών των σκανδάλων (υποβρυχίων, SIEMENS, Βατοπέδι κτλ).
Επίσης διαπιστώνεται ότι καθημερινά «ο θόρυβος» αυτός τροφοδοτείται με ανακριβή και παραπλανητικά (ενδεχομένως και ακουσίως, λόγω παντελούς άγνοιας αθλητικών ή νομικών εννοιών) δημοσιεύματα και δημοσιογραφικά και μη σχόλια, δηλώσεις, κρίσεις κτλ. Ετσι επιδιώκεται (και πολλές φορές με επιτυχία) η κοινή γνώμη να πάψει να ασχολείται με τα ζωτικά προβλήματα της που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα των πολιτών διότι με την ομοβροντία των Μ.Μ.Ε. της επιβάλλεται ουσιαστικά να ξεχάσουν την πείνα τους…
Το χειρότερο όμως όλων είναι ότι ο θόρυβος αυτός υποδαυλίζεται και διογκώνεται από «ατυχείς», κατ΄επιεική χαρακτηρισμό, δηλώσεις πολιτικών παραγόντων και δη Υπουργών, όπως παλιότερες και πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλου Γερουλάνου και πολλών άλλων που χαρακτηρίζουν εργαλεία τους θεσμικά όργανα και Δικαστές.
Είναι πρόδηλο ότι όλες αυτές οι δηλώσεις, άρθρα, κριτική, εικοτολογία κτλ. αποτελούν ωμή επέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης, πράγμα που με αφορά και προσωπικά αφού εκκρεμεί αίτημά μου για την προσωρινή υπό όρους αποφυλάκισή μου. Στην κρίση του αιτήματος αυτού παρεμβαίνουν αμέσως ή εμμέσως, ανεπιτρέπτως όλοι όσοι προαναφέρθηκαν.
Το χειρότερο όλων είναι ότι ουδείς όπως φαίνεται και από τους δηλωσίες, δημοσιογράφους κτλ., ενδιαφέρθηκε να ενημερωθεί σωστά. Να μάθει την αλήθεια και με βάση αυτή να απευθυνθεί στην Κοινή Γνώμη. Ουδείς ρώτησε τον ουσιαστικώς διωκόμενο, τον (αμέσως ή εμμέσως) λοιδορούμενο Δικαστικό Λειτουργό ώστε να ενημερωθεί σωστά σχετικώς με την εκφρασθείσα, κατά την άσκηση των καθηκόντων του, γνώμη. Το κυριότερο: Ουδείς ασχολήθηκε σοβαρά και σωστά με λεπτομέρειες της όλης υπόθεσης.
Η δικογραφία μου βρίσκεται στα χέρια του 9ου τακτικού Ανακριτή, ο οποίος εξακολουθεί να προβαίνει σε ανακριτικές πράξεις και να αποφαίνεται επί διαφόρων ζητημάτων και αιτημάτων διαδίκων, κατηγορουμένων κτλ. Επίσης δεν αρέσει σε κάποιους το ότι εκκρεμεί αίτημά μου για αποφυλάκισή μου, η οποία κατά την γνώμη μου παρανόμως διατάχθηκε και παρανόμως εξακολουθεί να διατηρείται επί τέσσερις (4) και πλέον μήνες τώρα, παρότι τα στοιχεία που υπήρχαν αρχικώς καθώς και αυτά που προστέθηκαν στην πορεία ενίσχυσαν τις υπερασπιστικές μου θέσεις και κλόνισαν την βασιμότητας της κατηγορίας, όχι μόνο στο κακουργηματικό σκέλος, αλλά και συνολικά.
Εκφράζω το παράπονό μου και αναρωτιέμαι γιατί η Εισαγγελέας δεν έδεσε την δικογραφία πριν ασκηθούν οι ποινικές διώξεις, πριν γίνουν οι συλλήψεις κτλ. Απορίας άξιο σε όλων αυτών είναι ότι η κα.Πόπη Παπανδρέου ουδέποτε ενδιαφέρθηκε να κάνει το αυτονόητο, αυτό που είναι πάγια τακτική να με καλέσει σε απολογία, να ενημερωθεί ώστε να έχει ολοκληρωμένη άποψη. Δεν το έκανε, γεγονός που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Γιατί άραγε δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει την αλήθεια και στηρίχθηκε σε ανακρίβειες από ανθρώπους όπως ο κ.Κούγιας.
Μήπως είχε προαποφασισθεί η προφυλάκιση μου ώστε να εξυπηρετηθούν αρρωστημένες ιδέες ενός σάπιου πολιτικούς συστήματος; Στην διάρκεια των μηνών αυτών δεν έγιναν αυτά που έπρεπε. Δεν βρέθηκαν στοιχεία και γι΄αυτό δεν υπάρχουν στην Δικογραφία. Όταν όμως κρίθηκε πως ήταν επιβεβλημένο να δημοσιοποιηθεί η υπόθεση έγιναν όπως – όπως οι συλλήψεις και οδηγήθηκαν σιδεροδέσμιοι οι κατηγορούμενοι στον Ανακριτή, ο οποίος δέσμιος και αυτός του υλικού το οποίου τότε αδυνατούσε να ελέγξει, έπρεπε να κινηθεί μέσα σε λίγες ώρες και μάλιστα υπό την πίεση του Τύπου και της Κυβέρνησης να εξωραΐζει και να εξυμνεί τις λανθασμένες ενέργειες της Εισαγγελέως.
Κάποτε όμως θα κριθούν όλα αυτά. Θα αποκαλυφθούν η γυμνότητα, οι ελλείψεις και τα κενά της προκαταρκτικής εξέτασης. Αποκαλύπτονται καθημερινά. Οσοι έλαβαν γνώση της Δικογραφίας το διακηρύσσουν. Η Εισαγγελέας δεν εισήγαγε στη Δικογραφία (προδήλως διότι δεν τα βρήκε, αφού δεν υπήρχαν ή για λόγους που μόνο αυτή ξέρει) απτά στοιχεία που να αναφέρονται στα κακουργήματα, στον πλουτισμό μου, συνδεόμενα, τάχα με τα κακουργήματα, παράνομα στοιχήματα που κέρδιζα. Γιατί δεν το έψαξε; Η μήπως έψαξε και δεν το βρήκε;
Τότε, πως μπορεί να αναφέρεται συνεχώς η φράση- κλισέ ότι δήθεν απεκόμισα από τον παράνομο στοιχηματισμό, « τεράστια χρηματικά ποσά»; Αλήθεια σε ποια Τράπεζα βρίσκονται;
Πολύ σύντομα θα επικρατήσει ψυχραιμία και ήρεμη Δικαστική σκέψη. Σίγουρα και στην χώρα μας, οπωσδήποτε όμως στο εξωτερικό όπου ο ίδιος έχω δώσει εντολή στους δικηγόρους μου να προσφύγουν.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποτελεί φωτεινό οδηγό για την Ελληνική πραγματικότητα όπως και παρακάτω επισημαίνω.
Δεν είναι ντροπή όμως για την Ελλάδα και τη Δικαιοσύνη της να εκτίθονται συνεχώς.
Θα συμφωνήσετε μαζί μου πως είναι ντροπή πολιτικοί και δημοσιογράφοι να κάνουν επίθεση σε δικαστικούς λειτουργούς επειδή αυτοί διατυπώνουν την γνώμη τους και είναι βεβαίως εξαιρετικά αρνητικό για τον όποιο κατηγορούμενο να τύχει μιας δίκαιας δίκης. Ποιο συμβούλιο και ποιος ανακριτής θα «τολμήσει» να αποφανθεί του αιτήματος μου για αποφυλάκιση με βάση αποκλειστικά και μόνο τα δεδομένα της Δικογραφίας χωρίς να επηρεάζεται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το κλίμα.
Είναι γνωστή η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων περί αναμείξεως πολιτικών και λοιπόν παραγόντων που εκφράζουν γνώμη στην διάρκεια της διεξαγωγής μιας δίκης και πολύ περισσότερο μιας ανάκρισης όπου επιβαρύνουν τον κατηγορούμενο και δυσχεραίνουν την δικονομική του θέση κλονίζοντας το τεκμήριο της αθωότητας και την αρχή της Δίκαιας Δίκης.
Εξ΄όσων γνωρίζω, ως κατηγορούμενος, που μου επιτρέπεται να λαμβάνω γνώση της Δικογραφίας η συνεχόμενη ανάκριση όχι μόνο δεν απεκόμισε στοιχεία επιβαρυντικά για μένα αλλά αντίθετα ενισχύθηκαν οι υπερασπιστικές μου θέσεις.
Συγκεκριμένα οι έρευνες του κ.Ανακριτή και του Σ.Δ.Ο.Ε. στο εσωτερικό και στο εξωτερικό δεν απέδωσαν κάτι συγκεκριμένο για μένα, πράγμα που σημαίνει ότι η σε βάρος μου κατηγορία υποβαθμίζεται σημαντικά. Ιδίως οι κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις, οι οποίες δεν είναι δυνατό να θεμελιωθούν σε αερολογίες και εικοτολογίες. Τα συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία δεν επιβεβαιώνουν οποιαδήποτε οικονομική μου ωφέλεια. Επί προσθέτως προσκόμισα σειρά εγγράφων από τα οποία αποδεικνύεται ότι δεν υπήρξε πλουτισμός μου σχετικά με τις επίμαχες κατηγορίες.
Θα έπρεπε να είμαι (και είμαι πράγματι) παραπονούμενος κατά του εν λόγω κυρίου Ανακριτική α) γιατί δεν διαφώνησε όπως κατά την γνώμη μου έπρεπε να κάνει με την πρόταση της κας Εισαγγελέως για την προσωρινή μου κράτηση μετά την απολογία μου β) γιατί απέρριψε και δη αναιτιολογήτως αναφερθείς απλώς στην αναιτιολόγητη επίσης απορριπτική πρόταση της κας Εισαγγελέως την αίτηση μου για αντικατάσταση της προσωρινής μου κράτηης, αποδεχθείς με τυπική σκέψη της Εισαγγελική πρόταση γ) καθώς επίσης και κατά του Συμβουλίου όπου απέρριψε την αίτησή μου μετά από (84) ημέρες χωρίς στην ουσία να αιτιολογήσει του λόγους απόρριψης της προσφυγής μου. Αναρωτιέμαι αφού δεν είχαν πρόταση για ποιο λόγο καθυστέρησαν τόσες μέρες το Βούλευμα. Είμαι σίγουρος ότι θα δημιουργήσει και σε σας πολλά ερωτήματα η καθυστέρηση αυτή.
Όταν όμως βάλλονται συνεχώς δεν μπορούν να επιτελέσουν το δικαστικό τους έργο και καθήκον αφού θα φοβούνται ότι κάθε ενέργειά τους θα παρεξηγηθεί ιδίως αν αυτή η ενέργεια είναι υπΈΡ του κατηγορουμένου αφού αυτό θα αποτελεί τη φωνή των συνειδήσεων τους. Πως αλλιώς θα μπορέσουν να εφαρμόσουν και στην υπόθεσή μου τι σχετικές διατάξεις με το τεκμήριο της αθωότητας μου και την εφαρμογή της δίκαιας Δίκης. Το σωστό όμως δρόμο μπορεί να τον ακολουθεί ο Δικαστής όταν είναι ελεύθερος να το κάνει. Όταν είναι ελεύθερος να σχηματίσει και να εκφράσει την γνώμη του εντός της αρμοδιότητάς του και των καθηκόντων του. Αυτή την γνώμη όμως όπως φαίνεται επιχειρείται να του στερήσουν την δυνατότητα να την εκφράσουν.
Τώρα πλέον μετά την τετράμηνη και πλέον ανάκριση που διεγήγαγε δικαιούται και υποχρεούται να έχει άποψη. Τα στοιχεία που συγκέντρωσε ανύπαρκτα τουλάχιστον προς εμένα. Πρέπει να τον έπεισαν αν όχι για την ολοκληρωτική αθωότητά μου όπως εγώ πιστεύω ότι πρέπει να συμβαίνει, τουλάχιστον για το αβάσιμο του κακουργηματικού χαρακτήρος των αποδιδόμενων κατηγοριών πράγμα που αναγκαστικά οδηγεί στην αποφυλάκισή μου.
Τέλος με αφορμή την προ μηνός ανακοίνωσης της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων που αναφέρονται στην προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Δικαιοσύνης ως Ελληνας πολίτης και πατέρας πέντε (5) παιδιών σας θέτω υπόψη σας τα ερωτήματα που με βασανίζουν σε εσάς τους εκπροσώπους και λειτουργούς της Δικαιοσύνης.
Αναρωτιέμαι αν γνωρίζει κάποιος ποιο αδίκημα έχει διαπράξει και είμαι προφυλακισμένος.
Όπως προκύπτει από τις υποκλαπείσες συνομιλίες των οποίων και αμφισβητών την γνησιότητά τους, δεν προκύπτει κανένα αδίκημα. Είναι δικαίωμα που μου παρέχει τον σύνταγμα ΝΑΙ ή ΟΧΙ της ελευθερίας , της έκφρασης και του λόγου;
Σε ποιο δημοκρατικό κράτος όπου η Δικαιοσύνη λειτουργεί αμερόληπτα ο πολίτης πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του και όχι η δικαιοσύνη την ενοχή του;
Σε ποια Δικαιοσύνη μπορεί να κατηγορείσαι για δωροδοκία χωρίς δωροδοκούμενο;
Σε ποια Δικαιοσύνη μπορεί να κατηγορείσαι για εκβιασμό – απειλή χωρίς εκβιαζόμενο;
Πώς μπορεί να φυλακίζεται ένας αθώος άνθρωπος από ένα σκωπτικό και διάτρητο κατηγορητήριο σε μια Δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα; Τι συνέβη στην δική μου υπόθεση; Καταργήθηκε το τεκμήριο της αθωότητας; Τα ανθρώπινα δικαιώματα; Το δικαίωμα της δίκαιας δίκης και το σημαντικότερο η Δικαστική συνείδηση;
Θα συμφωνήσω ότι ο χαρακτήρας μου και ο αυθορμητισμός μου μπορεί να προκαλεί αλλά και να ενοχλεί και πως μπορεί να μην είμαι αρεστός στα Κέντρα αποφάσεων γιατί ουδέποτε συμβιβάστηκα με το Κατεστημένο αλλά ως εδώ. Αυτό αρκεί για να προφυλακιστεί ένας αθώος;
Αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης δεν ήμουνα και δεν σκοπεύω να γίνω ποτέ.
Ποτέ μου δεν ήμουνα κάτοχος Αμερικάνικου Διαβατηρίου.
Ποτέ μου δεν δωροδόκησα.
Ποτέ μου δεν εκβίασα.
Η Δικαιοσύνη έχει υποχρέωση να ψάξει και να βρει:
Τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης (δεν υπάρχουν)
Τους εκβιαζόμενους (δεν υπάρχουν)
Τους δωροδοκούμενους (δεν υπάρχουν)
Το Αμερικάνικο Διαβατήριο (δεν υπάρχει)
Έναν πραγματικό μάρτυρα κατηγορίας (δεν υπάρχει) και τέλος
Την Διαδρομή του χρήματος.
Η Δικαιοσύνη έχει δικαίωμα να κάνει λάθος. Είναι υποχρέωσή της όμως το δικό της λάθος να το διορθώσει.
Αξιότιμοι κύριοι σε ανύπαρκτα στοιχεία και γεγονότα βασίστηκε η αξιότιμη κα. Εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου που μόνο αυτή γνωρίζει γιατί, ενώ η κατοικία μου είναι γνωστή και μόνιμη όπως και η έδρα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μου. Αλλωστε όπως προκύπτει από το δελτίο ποινικής μου κατάσταση ουδέποτε υπήρξα φυγόδικος ή φυγόποινος, ώστε να μου στερήσει την ελευθερία και τα πέντε (5) παιδιά μου.
Εν κατακλείδι ζητώ να κριθώ με Δικαστική συνείδηση και με βάση πραγματικά γεγονότα και όχι από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιούργησαν πολιτικές και δημοσιογραφικές σκοπιμότητες.
Για το λόγο αυτό και απευθύνομαι σε Εσάς και Σας παρακαλώ αφού μελετήσετε την παρούσα να ενεργήσετε σύμφωνα με την Δικαστική σας συνείδηση και ότι εκείνη σας επιτάξει αυτό να κάνετε.
Με εκτίμηση και σεβασμό,
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΠΕΟΣ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου