Μοιάζει να είναι ο απόλυτος αστικός μύθος. Κάτι
σαν τον θυρεό της Ρώμης που πληροφορεί κάθε επισκέπτη πως "κλυδωνίζεται,
αλλά δεν βυθίζεται". Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος.
Ωστόσο, έρχονται τα γεγονότα και επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό. Τόσο για
τη Ρώμη όσο και για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μια ομάδα που αγαπάς να
μισείς (εάν και εφόσον δεν είναι η αγαπημένη σου) ή την αγαπάς, για να
την... αγαπάς για πάντα (εάν νιώθεις κομμάτι της).
Γιατί μας έκανε σοφότερους η «καταστροφική» Boxing Day στο μεγάλο νησί; Χμ, επί της ουσίας δεν μας έκανε σοφότερους για τίποτα. Ο,τι γνωρίζαμε, αυτό και συνέβη. Η Πρέμιερ Λιγκ είναι ένα πρωτάθλημα που ο καθένας έχει δικαίωμα να δει τον ήλιο, στο τέλος όμως μόνο οι «κόκκινοι διάβολοι» δεν καίνε τα μάτια τους. Ακόμη και φέτος που έχουν πολλάκις τσουρουφλιστεί και υπό... κανονικές συνθήκες θα έπρεπε τώρα να γλύφουν στωικά τις πληγές τους.
Εκτός Τσάμπιονς Λιγκ με εμφατικό τρόπο, εξάρα ξεγυρισμένη από τη μισητή Σίτι και για πρώτη φορά μια έντονη αμφισβήτηση για το μέχρι πρότινος τρανό οικοδόμημα του Φέργκιουσον. Ηταν και εκείνο το -5 που χώριζε τη Γιουνάιτεντ από την κορυφή που έμοιαζε ανυπέρβλητο. Οπως ακριβώς το γράψαμε: «ήταν», γιατί πλέον δεν είναι. Από προχθές πάτησαν κορυφή τα τέκνα του σερ Αλεξ εκμεταλλευόμενα τις απανωτές γκέλες όλων. Οχι, αυτοί δεν έκαναν γκέλα. Δεν το συνηθίζουν οι ομάδες που έχουν μάθει να παίζουν με την υπόθεση «τίτλοι» να χάνουν τον στόχο από τη διόπτρα τους.
Αντί γι' αυτούς, άλλοι πλέον αρχίζουν να συμβιβάζονται με την αποτυχία. Ο πολύφερνος Βίλας Μπόας μόλις χθες παραδέχθηκε μεγαλοφώνως πως ο τίτλος αρχίζει να χάνεται από το οπτικό του πεδίο. Και μπορεί ο πολύς Αμπράμοβιτς να φέρεται έτοιμος να ρίξει στην αγορά περί τα 140 εκατομμύρια λίρες για μεταγραφές, όμως το τρένο του πρωταθλήματος έχει αναχωρίσει προ πολλού.
Ολοι πλέον σκέφτονται τις μεταγραφές ως έσχατο αποκούμπι για κάτι καλύτερο. Η Αρσεναλ έφτασε στο σημείο να ανασύρει από τη... ναφθαλίνη των ΗΠΑ τον Τιερί Ανρί, η Λίβερπουλ καλοβλέπει τον Ποντόλσκι, ο Κακά έχει ανοιχτή επιταγή από την Τσέλσι (είπαμε, ο Ρώσος μεγιστάνας έχει ανοίξει τα ταμεία), ενώ οι Καταριανοί της Σίτι προτίθενται να ανανεώσουν τη θητεία του Μαντσίνι στον πάγκο και να του κάνουν κάμποσα μεταγραφικά δώρα.
Ναι, είναι προφανές πως ο Ιανουάριος θα λειτουργήσει ως επανεκκίνηση για κάμποσες ομάδες. Μία μόνη δεν χρειάζεται... boost αυτοπεποίθησης μέσω μεταγραφών. Ο Φέργκιουσον το δηλώνει με επιτακτικό τρόπο: «Δεν θέλουμε μεταγραφές». Πάλι υπό... κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να πετάει τη σκούφια του για νέο αίμα, καθώς δεν έχουν τελειωμό φέτος οι ατυχίες του. Ο Ασλεϊ Γιανγκ ήταν ο τελευταίος των... τραυματιών. Εχουν προηγηθεί κάμποσοι άλλοι. Μετρήστε κεφάλια: Βίντιτς, Αντερσον, Οουεν, Κλέβερλι και φυσικά Φλέτσερ. Κι όμως, δεν θέλει μεταγραφές!
Τυχαίο; Οχι, καθόλου! Η μεγαλύτερη (καθημερινή) προσθήκη της συγκεκριμένης ομάδας είναι η ίδια της η φανέλα. Η ακόμα καλύτερα: η θέα της φανέλας της μέσα στο γήπεδο. Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στη Μάντσεστερ και όλες τις άλλες ομάδες της Πρέμιερσιπ είναι το ειδικό βάρος της... κοκκινίλας στο μπλουζάκι. Το είχε κάποτε και η Λίβερπουλ, αλλά εδώ και χρόνια το ψάχνει στα βιβλία της ιστορίας. Για τη Μάντσεστερ είναι μια ενεργητική συνθήκη, πάντα παρούσα, που της επιτρέπει να επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο τις αποτυχίες της.
Τη στιγμή που για τους αντιπάλους της μια σφοδρή ήττα σημαίνει την έναρξη μιας μακράς ψυχρής περιόδου, για τη Γιουνάιτεντ ξεκινάει η εποχή της μεγάλης επιστροφής. Το -5 αίφνης έγινε συγκατοίκηση με τη Σίτι και το momentum άλλαξε στρατόπεδο και χέρια.
Ποια μεταγραφή και ποιος παίκτης, άραγε, θα μπορούσε να αλλάξει άρδην τα σχέδια του Φέργκιουσον; Ισως μόνο για εξαιρετική περίπτωση (όπως τονίζει και ο ίδιος), μόνο που αυτές ούτε πολλές είναι στην πιάτσα και σαφώς ούτε και φτηνές. Ισως γι' αυτό δεν ασχολείται με αυτό το... σπορ των μεταγραφών. Καθόλου τυχαίο που ο πολύφερνος Νεϊμάρ κινείται μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα. Ο σερ Αλεξ μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτόν. Είναι βέβαιο ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς κάμποσους άλλους. Μόνο μην του κρύψετε τη φανέλα της ομάδας του. Είναι σαν το μαγικό φίλτρο του Αστερίξ...
Πηγή: Goal
Γιατί μας έκανε σοφότερους η «καταστροφική» Boxing Day στο μεγάλο νησί; Χμ, επί της ουσίας δεν μας έκανε σοφότερους για τίποτα. Ο,τι γνωρίζαμε, αυτό και συνέβη. Η Πρέμιερ Λιγκ είναι ένα πρωτάθλημα που ο καθένας έχει δικαίωμα να δει τον ήλιο, στο τέλος όμως μόνο οι «κόκκινοι διάβολοι» δεν καίνε τα μάτια τους. Ακόμη και φέτος που έχουν πολλάκις τσουρουφλιστεί και υπό... κανονικές συνθήκες θα έπρεπε τώρα να γλύφουν στωικά τις πληγές τους.
Εκτός Τσάμπιονς Λιγκ με εμφατικό τρόπο, εξάρα ξεγυρισμένη από τη μισητή Σίτι και για πρώτη φορά μια έντονη αμφισβήτηση για το μέχρι πρότινος τρανό οικοδόμημα του Φέργκιουσον. Ηταν και εκείνο το -5 που χώριζε τη Γιουνάιτεντ από την κορυφή που έμοιαζε ανυπέρβλητο. Οπως ακριβώς το γράψαμε: «ήταν», γιατί πλέον δεν είναι. Από προχθές πάτησαν κορυφή τα τέκνα του σερ Αλεξ εκμεταλλευόμενα τις απανωτές γκέλες όλων. Οχι, αυτοί δεν έκαναν γκέλα. Δεν το συνηθίζουν οι ομάδες που έχουν μάθει να παίζουν με την υπόθεση «τίτλοι» να χάνουν τον στόχο από τη διόπτρα τους.
Αντί γι' αυτούς, άλλοι πλέον αρχίζουν να συμβιβάζονται με την αποτυχία. Ο πολύφερνος Βίλας Μπόας μόλις χθες παραδέχθηκε μεγαλοφώνως πως ο τίτλος αρχίζει να χάνεται από το οπτικό του πεδίο. Και μπορεί ο πολύς Αμπράμοβιτς να φέρεται έτοιμος να ρίξει στην αγορά περί τα 140 εκατομμύρια λίρες για μεταγραφές, όμως το τρένο του πρωταθλήματος έχει αναχωρίσει προ πολλού.
Ολοι πλέον σκέφτονται τις μεταγραφές ως έσχατο αποκούμπι για κάτι καλύτερο. Η Αρσεναλ έφτασε στο σημείο να ανασύρει από τη... ναφθαλίνη των ΗΠΑ τον Τιερί Ανρί, η Λίβερπουλ καλοβλέπει τον Ποντόλσκι, ο Κακά έχει ανοιχτή επιταγή από την Τσέλσι (είπαμε, ο Ρώσος μεγιστάνας έχει ανοίξει τα ταμεία), ενώ οι Καταριανοί της Σίτι προτίθενται να ανανεώσουν τη θητεία του Μαντσίνι στον πάγκο και να του κάνουν κάμποσα μεταγραφικά δώρα.
Ναι, είναι προφανές πως ο Ιανουάριος θα λειτουργήσει ως επανεκκίνηση για κάμποσες ομάδες. Μία μόνη δεν χρειάζεται... boost αυτοπεποίθησης μέσω μεταγραφών. Ο Φέργκιουσον το δηλώνει με επιτακτικό τρόπο: «Δεν θέλουμε μεταγραφές». Πάλι υπό... κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να πετάει τη σκούφια του για νέο αίμα, καθώς δεν έχουν τελειωμό φέτος οι ατυχίες του. Ο Ασλεϊ Γιανγκ ήταν ο τελευταίος των... τραυματιών. Εχουν προηγηθεί κάμποσοι άλλοι. Μετρήστε κεφάλια: Βίντιτς, Αντερσον, Οουεν, Κλέβερλι και φυσικά Φλέτσερ. Κι όμως, δεν θέλει μεταγραφές!
Τυχαίο; Οχι, καθόλου! Η μεγαλύτερη (καθημερινή) προσθήκη της συγκεκριμένης ομάδας είναι η ίδια της η φανέλα. Η ακόμα καλύτερα: η θέα της φανέλας της μέσα στο γήπεδο. Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στη Μάντσεστερ και όλες τις άλλες ομάδες της Πρέμιερσιπ είναι το ειδικό βάρος της... κοκκινίλας στο μπλουζάκι. Το είχε κάποτε και η Λίβερπουλ, αλλά εδώ και χρόνια το ψάχνει στα βιβλία της ιστορίας. Για τη Μάντσεστερ είναι μια ενεργητική συνθήκη, πάντα παρούσα, που της επιτρέπει να επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο τις αποτυχίες της.
Τη στιγμή που για τους αντιπάλους της μια σφοδρή ήττα σημαίνει την έναρξη μιας μακράς ψυχρής περιόδου, για τη Γιουνάιτεντ ξεκινάει η εποχή της μεγάλης επιστροφής. Το -5 αίφνης έγινε συγκατοίκηση με τη Σίτι και το momentum άλλαξε στρατόπεδο και χέρια.
Ποια μεταγραφή και ποιος παίκτης, άραγε, θα μπορούσε να αλλάξει άρδην τα σχέδια του Φέργκιουσον; Ισως μόνο για εξαιρετική περίπτωση (όπως τονίζει και ο ίδιος), μόνο που αυτές ούτε πολλές είναι στην πιάτσα και σαφώς ούτε και φτηνές. Ισως γι' αυτό δεν ασχολείται με αυτό το... σπορ των μεταγραφών. Καθόλου τυχαίο που ο πολύφερνος Νεϊμάρ κινείται μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα. Ο σερ Αλεξ μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτόν. Είναι βέβαιο ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς κάμποσους άλλους. Μόνο μην του κρύψετε τη φανέλα της ομάδας του. Είναι σαν το μαγικό φίλτρο του Αστερίξ...
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου