Με κάθε επισημότητα ο Πεπ Γκουαρδιόλα αποχαιρέτησε. Προς το παρόν δεν
θα κινήσει για άλλες πολιτείες. Θέλει να ξεκουραστεί. Μπούχτισε.
Μπαΐλντησε με την τόση πίεση που βίωσε. Ετσι αιτιολόγησε μέσες άκρες την
απόφαση του.
Αυτό το αφιέρωμα δεν ασχολείται με όσα είπε στην συνέντευξη τύπου, αλλά με τους 10 λόγους αγωνιστικούς ή μη που τον οδήγησαν στο να πει …adios στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα.
Πρόκειται για μία προφητική δουλειά που είχαμε δημοσιεύσει στο gazzetta.gr στις 23 Φεβρουαρίου και που τώρα εμπλουτισμένο με ορισμένες λεπτομέρειες, γίνεται επικαίρο.
Από την πρώτη στιγμή (8 Μαΐου 2008) που ανέλαβε, το είχε ξεκαθαρίσει. Η υπογραφή του από εκείνη τη φορά και για κάθε επόμενη, θα είχε μονοετή ισχύ! Και έτσι συνέβη. Μόνο που τότε κανείς δεν είχε προβλέψει το μέγεθος της επιτυχίας που θα ακολουθούσε και κατά συνέπεια το σήριαλ της κάθε... επόμενης ανανέωσης.
Φέτος η υπογραφή ή όχι του Γκουαρδιόλα έχει ξεπεράσει ακόμα και την τηλεοπτική Δυναστεία. Θα τη βάλει τελικά τη ριμάδα ή όχι; Κανείς δεν γνωρίζε. Αυτό είναι το θέμα των ημερών στην Ισπανία. Εκεί έχει ήδη αρχίσει η ονοματολογία της διαδοχής (περιλαμβάνει ακόμα και τον Ερνέστο Βαλβέρδε). Ο 41χρονος τεχνικός όμως παρέμεινε απρόβλεπτος. Κανείς δεν είχε καταφέρει να αξιολογήσει τις δηλώσεις του και να προβεί έστω σε κάποια υπόθεση αναφορικά με τι θα κάνει ο Καταλανός.
Από τη δυσαρέσκεια του με τη διοίκηση έως το χάλασμα του με τους Μέσι και ΣΙΑ, παραθέτουμε 10 λόγους (5 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥΣ και 5 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ) για τους οποίους ο Πεπ έφυγε. Μέχρι πρότινος ούτε η οικογένεια του δεν γνωρίζει τι θα κάνει. Η απόφαση του ήταν οριακή και κρίθηκε από πολύ μικρές λεπτομέρειες.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ
1. Δεν υπήρχε καλή σχέση με τη νυν διοίκηση. Η συνεννόηση και η επαφή δεν ήταν τόσο άμεση όσο με την προηγούμενη διοίκηση Λαπόρτα και αυτό έχει επηρεάσει αρνητικά τις γρήγορες κινήσεις για διευθέτηση διαφόρων θεμάτων.
2. Ο Γκουαρδιόλα παραμένει πολύ ενοχλημένος από τον τρόπο που η νυν διοίκηση έχει αδειάσει τον Γιόχαν Κρόιφ (επίτιμος πρόεδρος). Ο Πεπ δεν ξεχνάει εκείνον με τον οποίο έζησε τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του (Dream team) και τον επηρέασε προπονητικά όσο κανένας άλλος. Επίσης ο Πεπ πιστεύει ακράδαντα πως στις αρχές του συλλόγου πρέπει να υπάρχει ζωντανό το πνεύμα της τιμητικής συμπεριφοράς στις δόξες του παρελθόντος.
3. Πάλεψε να διατηρήσει το προπονητικό και ιατρικό τιμ του ως έχει. Του είχε ζητηθεί να γίνουν περικοπές και εκείνος είχε αρνηθεί. Ειδικά στην περίπτωση των φυσιοθεραπευτών που η διοίκηση απαιτούσε να γίνουν από τρεις, δύο, κάτι που τον είχε χαλάσει πολύ, μιας και θεωρεί πως η πετυχημένη συνταγή οφείλεται σε όλους τους εργαζόμενους στο σύλλογο.
4. Οι καθυστερήσεις στις ικανοποιήσεις των όσων ζητάει. Για παράδειγμα έχει μιλήσει με τη διοίκηση για μεταγραφές σε δύο-τρεις νευραλγικές θέσεις (κέντρο άμυνας, αριστερό μπακ) και οι απαντήσεις που του δόθηκαν ήταν αόριστες.
5. Ο Πεπ έδωσε τεράστια μάχη ώστε η νυν διοίκηση να μην σύρει στα δικαστήρια τον τέως πρόεδρο Τζουάν Λαπόρτα. Ο Λαπόρτα εκτός του ότι ήταν εκείνος που τον έχρισε προπονητή της πρώτης ομάδας, ήταν εκείνος που είχε τεράστια συμβολή στο να δημιουργηθεί αυτή η ομάδα των τόσων επιτυχιών και παρά τα λάθη του δεν του αξίζει τέτοια συμπεριφορά.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ
1. Κάποιος πρωτοκλασάτος ποδοσφαιριστής (βλέπε Πικέ) δεν υπήρξε 100% προσηλωμένος στις αγωνιστικές υποχρεώσεις του (αχ αυτή η Σακίρα) και αυτό ενοχολύσε τον Πεπ. Ωστόσο, από τη διοίκηση του ζητούσαν να κάνει τα στραβά μάτια, κάτι που σιχαίνεται και προφανώς δεν κάνει (ο Πικέ έφαγε πολύ πάγκο έως και εξέδρα). Ο προπονητής φαιρόταν να έχει ζητήσει μέχρι και την απομάκρυνση του, με τον Ροσέλ να θεωρεί αντιθέτως τον παίκτη ως σημαία της ομάδας.
2. Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε, η επιθυμία του ήταν να ανανεώνει κάθε χρόνο με μονοετή συμβόλαια. Τούτη τη φορά του ζητήθηκε (ανεπίσημα) από τη διοίκηση να υπογράψει για δύο χρόνια, ώστε η ομάδα να ηρεμήσει από αυτό το θέμα που συμβαίνει κάθε σεζόν. Εκείνος λοιπόν αισθάνθηκε πως έτσι του ασκείται μία πίεση που δεν θα έπρεπε καθώς ήταν ξεκάθαρος από την αρχή.
3. Είχε διαπιστώσει πως οι παίκτες του φέτος δεν έχουν το ίδιο πάθος και την αυτοθυσία των προηγούμενων χρόνων. Πέραν των πολλών τραυματισμών που έχουν πληγώσει το... κοντό ρόστερ, ο Πεπ βλέπει τους ποδοσφαιριστές του να μην αποδίδουν όπως τους έχει συνηθίσει στα τρία πρώτα χρόνια.
4. Απουσιάζει φέτος η... πείνα των προηγούμενων χρόνων. Ο Πεπ μάλλον πιστεύει πως όπως έχουν τα πράγματα αυτό δεν είναι αναστρέψιμο και πως συνέβη εξαιτίας της χαλάρωσης των ποδοσφαιριστών του, κάτι που οδήγησε σε ήττες όπως αυτές από την Χετάφε ή την Οσασούνα που κανονικά δεν θα υπήρχαν στο πρόγραμμα. Θέλει να αισθάνεται πως υπάρχει ακόμα αυτή η φλόγα του νικητή, κάτι που δεν διακρίνει.
5. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και ο προσωπικός εγωισμός. Οσο καλός, πράος και συνεπής τύπος και αν είναι ο Γκουαρδιόλα, έχει και αυτός ανθρώπινες ανάγκες. Το τελευταίο διάστημα αισθάνθηκε πως δεν τον στήριξαν ως όφειλαν οι τέσσερις μεγάλοι της ομάδας. Πουγιόλ, Τσάβι, Ινιέστα και Μέσι δεν βρέθηκαν στο πλευρό του στα αποδυτήρια. Ηταν πιο απόμακροι και ο Πεπ περίμενε να δει πως θα αντιδράσουν. Στο τέλος πάντως φάνηκε να πιάνει το κόλπο του, καθώς ο ένας μετά τον άλλον σχεδόν... εκλιπαρούν δημόσια την παραμονή του. Ηταν όμως αργά…
πηγή: gazzetta.gr
Αυτό το αφιέρωμα δεν ασχολείται με όσα είπε στην συνέντευξη τύπου, αλλά με τους 10 λόγους αγωνιστικούς ή μη που τον οδήγησαν στο να πει …adios στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα.
Πρόκειται για μία προφητική δουλειά που είχαμε δημοσιεύσει στο gazzetta.gr στις 23 Φεβρουαρίου και που τώρα εμπλουτισμένο με ορισμένες λεπτομέρειες, γίνεται επικαίρο.
Από την πρώτη στιγμή (8 Μαΐου 2008) που ανέλαβε, το είχε ξεκαθαρίσει. Η υπογραφή του από εκείνη τη φορά και για κάθε επόμενη, θα είχε μονοετή ισχύ! Και έτσι συνέβη. Μόνο που τότε κανείς δεν είχε προβλέψει το μέγεθος της επιτυχίας που θα ακολουθούσε και κατά συνέπεια το σήριαλ της κάθε... επόμενης ανανέωσης.
Φέτος η υπογραφή ή όχι του Γκουαρδιόλα έχει ξεπεράσει ακόμα και την τηλεοπτική Δυναστεία. Θα τη βάλει τελικά τη ριμάδα ή όχι; Κανείς δεν γνωρίζε. Αυτό είναι το θέμα των ημερών στην Ισπανία. Εκεί έχει ήδη αρχίσει η ονοματολογία της διαδοχής (περιλαμβάνει ακόμα και τον Ερνέστο Βαλβέρδε). Ο 41χρονος τεχνικός όμως παρέμεινε απρόβλεπτος. Κανείς δεν είχε καταφέρει να αξιολογήσει τις δηλώσεις του και να προβεί έστω σε κάποια υπόθεση αναφορικά με τι θα κάνει ο Καταλανός.
Από τη δυσαρέσκεια του με τη διοίκηση έως το χάλασμα του με τους Μέσι και ΣΙΑ, παραθέτουμε 10 λόγους (5 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥΣ και 5 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ) για τους οποίους ο Πεπ έφυγε. Μέχρι πρότινος ούτε η οικογένεια του δεν γνωρίζει τι θα κάνει. Η απόφαση του ήταν οριακή και κρίθηκε από πολύ μικρές λεπτομέρειες.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ
1. Δεν υπήρχε καλή σχέση με τη νυν διοίκηση. Η συνεννόηση και η επαφή δεν ήταν τόσο άμεση όσο με την προηγούμενη διοίκηση Λαπόρτα και αυτό έχει επηρεάσει αρνητικά τις γρήγορες κινήσεις για διευθέτηση διαφόρων θεμάτων.
2. Ο Γκουαρδιόλα παραμένει πολύ ενοχλημένος από τον τρόπο που η νυν διοίκηση έχει αδειάσει τον Γιόχαν Κρόιφ (επίτιμος πρόεδρος). Ο Πεπ δεν ξεχνάει εκείνον με τον οποίο έζησε τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του (Dream team) και τον επηρέασε προπονητικά όσο κανένας άλλος. Επίσης ο Πεπ πιστεύει ακράδαντα πως στις αρχές του συλλόγου πρέπει να υπάρχει ζωντανό το πνεύμα της τιμητικής συμπεριφοράς στις δόξες του παρελθόντος.
3. Πάλεψε να διατηρήσει το προπονητικό και ιατρικό τιμ του ως έχει. Του είχε ζητηθεί να γίνουν περικοπές και εκείνος είχε αρνηθεί. Ειδικά στην περίπτωση των φυσιοθεραπευτών που η διοίκηση απαιτούσε να γίνουν από τρεις, δύο, κάτι που τον είχε χαλάσει πολύ, μιας και θεωρεί πως η πετυχημένη συνταγή οφείλεται σε όλους τους εργαζόμενους στο σύλλογο.
4. Οι καθυστερήσεις στις ικανοποιήσεις των όσων ζητάει. Για παράδειγμα έχει μιλήσει με τη διοίκηση για μεταγραφές σε δύο-τρεις νευραλγικές θέσεις (κέντρο άμυνας, αριστερό μπακ) και οι απαντήσεις που του δόθηκαν ήταν αόριστες.
5. Ο Πεπ έδωσε τεράστια μάχη ώστε η νυν διοίκηση να μην σύρει στα δικαστήρια τον τέως πρόεδρο Τζουάν Λαπόρτα. Ο Λαπόρτα εκτός του ότι ήταν εκείνος που τον έχρισε προπονητή της πρώτης ομάδας, ήταν εκείνος που είχε τεράστια συμβολή στο να δημιουργηθεί αυτή η ομάδα των τόσων επιτυχιών και παρά τα λάθη του δεν του αξίζει τέτοια συμπεριφορά.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ
1. Κάποιος πρωτοκλασάτος ποδοσφαιριστής (βλέπε Πικέ) δεν υπήρξε 100% προσηλωμένος στις αγωνιστικές υποχρεώσεις του (αχ αυτή η Σακίρα) και αυτό ενοχολύσε τον Πεπ. Ωστόσο, από τη διοίκηση του ζητούσαν να κάνει τα στραβά μάτια, κάτι που σιχαίνεται και προφανώς δεν κάνει (ο Πικέ έφαγε πολύ πάγκο έως και εξέδρα). Ο προπονητής φαιρόταν να έχει ζητήσει μέχρι και την απομάκρυνση του, με τον Ροσέλ να θεωρεί αντιθέτως τον παίκτη ως σημαία της ομάδας.
2. Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε, η επιθυμία του ήταν να ανανεώνει κάθε χρόνο με μονοετή συμβόλαια. Τούτη τη φορά του ζητήθηκε (ανεπίσημα) από τη διοίκηση να υπογράψει για δύο χρόνια, ώστε η ομάδα να ηρεμήσει από αυτό το θέμα που συμβαίνει κάθε σεζόν. Εκείνος λοιπόν αισθάνθηκε πως έτσι του ασκείται μία πίεση που δεν θα έπρεπε καθώς ήταν ξεκάθαρος από την αρχή.
3. Είχε διαπιστώσει πως οι παίκτες του φέτος δεν έχουν το ίδιο πάθος και την αυτοθυσία των προηγούμενων χρόνων. Πέραν των πολλών τραυματισμών που έχουν πληγώσει το... κοντό ρόστερ, ο Πεπ βλέπει τους ποδοσφαιριστές του να μην αποδίδουν όπως τους έχει συνηθίσει στα τρία πρώτα χρόνια.
4. Απουσιάζει φέτος η... πείνα των προηγούμενων χρόνων. Ο Πεπ μάλλον πιστεύει πως όπως έχουν τα πράγματα αυτό δεν είναι αναστρέψιμο και πως συνέβη εξαιτίας της χαλάρωσης των ποδοσφαιριστών του, κάτι που οδήγησε σε ήττες όπως αυτές από την Χετάφε ή την Οσασούνα που κανονικά δεν θα υπήρχαν στο πρόγραμμα. Θέλει να αισθάνεται πως υπάρχει ακόμα αυτή η φλόγα του νικητή, κάτι που δεν διακρίνει.
5. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και ο προσωπικός εγωισμός. Οσο καλός, πράος και συνεπής τύπος και αν είναι ο Γκουαρδιόλα, έχει και αυτός ανθρώπινες ανάγκες. Το τελευταίο διάστημα αισθάνθηκε πως δεν τον στήριξαν ως όφειλαν οι τέσσερις μεγάλοι της ομάδας. Πουγιόλ, Τσάβι, Ινιέστα και Μέσι δεν βρέθηκαν στο πλευρό του στα αποδυτήρια. Ηταν πιο απόμακροι και ο Πεπ περίμενε να δει πως θα αντιδράσουν. Στο τέλος πάντως φάνηκε να πιάνει το κόλπο του, καθώς ο ένας μετά τον άλλον σχεδόν... εκλιπαρούν δημόσια την παραμονή του. Ηταν όμως αργά…
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου