Το σπίτι του θάφτηκε από τα ορμητικά νερά και την λάσπη. Τα φονικά κύματα παρέσυραν όλα του τα υπάρχοντα. Εδώ και ένα χρόνο, ότι υπάρχει από το παρελθόν του, είναι οι αναμνήσεις του. Το μόνο που τον κάνει να χαμογελά είναι πως δεν βρίσκεται στην λίστα με τους 19.000 νεκρούς που άφησε πίσω του, το τσουνάμι.
Ο Ντέιβιντ Μπάξτερ είναι ένας τεχνικός ραντάρ. Ζει στην πόλη Κασίλοφ στην Αλάσκα σε απόσταση πάνω από 3.000 μίλια (πάνω από 5.000 χιλιόμετρα από το επίκεντρο του τσουνάμι). Συμπτωματικά, η γυναίκα του, Γιούμι, είναι κι αυτή από την Ιαπωνία, συμμετείχε από μακριά στο πένθος στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου.
Χθες, η θάλασσα άρχισε να φουσκώνει. Μόνο που αντί για φύκια, το κύμα άρχισε να... ξερνάει διάφορα αντικείμενα. Ένα από αυτά, μία ποδοσφαιρική μπάλα, με γραμμένες διάφορες φράσεις με ιδεογράμματα. Η γυναίκα του Μπάξτερ άρχισε να διαβάζει τις αφιερώσεις. Ήταν διάφορες ευχές από συμμαθητές για ένα παιδάκι που αποφάσιζε να αλλάξει σχολείο το 2005, όταν τελείωνε την τρίτη δημοτικού!
Ναι, η μπάλα αυτή ανήκε στον Μισάκι Μουρακάμι! Μετά από ένα ταξίδι 408 ημερών και 3,000 (και βάλε) μιλίων, η μπάλα διέσχισε όλο τον ειρηνικό ωκεανό και βρέθηκε στα χέρια ενός εκ των ελάχιστων ανθρώπων που θα μπορούσε να βρει τον πραγματικό της ιδιοκτήτη. Σε μερικές ημέρες η μπάλα θα επιστρέψει στα χέρια του κατόχου της και θα γίνει το πρώτο αποδεικτικό στοιχείο πως βρισκόταν εν ζωή και πριν την 11η Μαρτίου του 2011. Ποτέ μία απλή μπάλα δεν είχε τόσο μεγάλη συναισθηματική αξία για ένα παιδάκι...
πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου