Πολλά ακούγονται και γράφονται για τον Κριστιάνο Ρονάλντο με τις διαφωνίες να δίνουν και να παίρνουν.
Δεν παίρνει την ομάδα του στις πλάτες του λένε οι μεν, πως είναι η απόλυτη παικτούρα, ισχυρίζονται οι δε.
Πως είναι γατάκι οι επικριτικοί, πως είναι τίγρης οι… Ροναλντινικοί.
Ας δούμε τους λόγους που δημιουργήθηκε όλο αυτό το… παραμυθάκι γύρω από τον παίκτη της Ρεάλ Μαδρίτης.
1. Τα πρώτα κακεντρεχή σχόλια για τον Πορτογάλο,
ήταν, όταν έβαλε τα κλάματα μετά τον τελικό που έχασε η Εθνική
Πορτογαλίας από την Ελλάδα στον τελικό Euro2004.«Πω, πω, τι κλαψιάρης.
Δεν είναι άντρας αυτός» και διάφορα άλλα χαριτωμένα ακούστηκαν. Μάλιστα!
Καταρχάς, τόσο κακό είναι που έκλαψε για ένα τόσο κρίσιμο ματς; Αφενός
ήταν ένα 19χρονο παιδί, αφετέρου, τόσοι και τόσοι έχουν λυγίσει. Εκτός
αν ο Σάμουελ Κουφούρ της Μπάγερν που έπεσε με λιγμούς το 1999 μετά την
ήττα από τη Γιουνάιτεντ ή ο Μπαρέζι μετά τον χαμένο τελικό με την
Βραζιλία το ΄94 , ήταν κι αυτοί… γατάκια! Αλλά είπαμε, οι άντρες δεν
κλαίνε…
2. Στην συνέχεια, ως παίκτης της Γιουνάιτεντ, έχασε
πέναλτι στον τελικό με την Τσέλσι το 2008 στην Μόσχα. Και ξαφνικά,
«νάτο, γατάκι είναι, εμείς τα λέγαμε μωρέ με τον κλαψιάρη». Μπράβο!
Ξεχάστηκε βέβαια πως ΑΥΤΟΣ ήταν που έβαλε το γκολ της ομάδας του σε εκείνον τον τελικό, ΑΥΤΟΣ ο MVP εκείνης της χρονιάς παίρνοντας την «Χρυσή Μπάλα», ΑΥΤΟΣ
οδήγησε την ομάδα του στον τελικό πετυχαίνοντας το ΓΚΟΛ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ από
τα 40 μέτρα στον ημιτελικό με την Πόρτο. Και φυσικά, ξεχάστηκε πως δεν
ήταν μόνο ΑΥΤΟΣ που έχασε πέναλτι, αλλά και τα «γατάκια» ο Τέρι με τον Ανελκά…
3. Μετά, ο Ρονάλντο μεταπήδησε στην Ρεάλ. Αυτή τη
φορά, μεταμορφώθηκε πάλι σε «νιάου-νιάου» διότι, λέει, δεν μπορεί να
πάρει την ομάδα στις πλάτες του στα κρίσιμα ή δεν μπορεί να κερδίσει την
Μπαρτσελόνα! Γιατί, υπάρχει κάποιος παίκτης που να μπορεί μόνος του να
κερδίσει αυτή την Μπαρτσελόνα; Αφού κατά γενική ομολογία, οι Καταλανοί,
έχουν την καλύτερη ομάδα του πλανήτη και ενδεχομένως μία από τις
καλύτερες της ιστορίας! Παρόλα αυτά, το… γατάκι καταρρίπτει κι αυτόν τον
μύθο δείχνοντας πως και στα πολύ δύσκολα τα καταφέρνει.
Αφού, ΑΥΤΟΣ είναι ο πρώτος παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης σε συχνότητα σκοραρίσματος με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, ΑΥΤΟΣ
είναι που με δικές του ενέργειες και γκολ έχει χαρίσει στην ομάδα του
ένα κύπελλο(2011) και ένα πρωτάθλημα(2012). Εκτός εάν το να κερδίζει η
ομάδα σου σε τελικό την παρέα του Μέσι με δικό σου γκολ ή να νικάς την «Μπάρτσα» μέσα στο αλώβητο Καμπ Νου,
είναι προσόν που έχουν τα… γατάκια. Κι εκτός εάν καταφέρνεις να
παίρνεις πρωτάθλημα από αυτή την Μπαρτσελόνα και να έχεις πετύχει ήδη 42
γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα δίνοντας κατά ένα μεγάλο ποσοστό τον τίτλο
στην ομάδα σου είναι προσόν των… κλαψιάρηδων!
4. Και για να δέσει το γλυκό, ήρθε και ο ημιτελικός
με την Μπάγερν. Ο «CR7» έχασε πάλι πέναλτι και οι «κασσάνδρες» φωνάζουν
πως επιβεβαιώθηκαν για τις… γάτες! Παρόλα αυτά, πάλι κάτι ξέχασαν. Πως ο
ίδιος παίκτης, στο ίδιο ματς, έβαλε δύο γκολ(!).Το χρέος του δηλαδή, το
έκανε και με το παραπάνω! Επίσης, με αυτά τα γκολ έγινε ο πρώτος σκόρερ
στην ιστορία των ημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ φτάνοντας τα 5! Εκτός αν
δεν… καίει η μπάλα στα ημιτελικά και είναι για τους άσχετους! Και για
όσους ξεχνάνε, στο ίδιο παιχνίδι, πέναλτι έχασαν και οι Κακά (γάτάκι κι
αυτός;), όπως και οι Κρόος , Λαμ. Αλλά αυτοί είναι άντρες ούτως ή άλλως
και δεν ασχολούμαστε, οπότε ας σταθούμε στο χαμένο πέναλτι του Ρονάλντο…
Το γεγονός πως εδώ και μία πενταετία (και με την φετινή πάμε στα
έξι) είναι στην πρώτη τριάδα της «Χρυσής Μπάλας», ας μείνει ασχολίαστο
κι ας το κρίνουν οι επικριτές του… Για αυτό τον λόγο λέω, calma κύριοι,
calma!
πηγή: sport-fm.gr
Πέμπτη 26 Απριλίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου