Τις περισσότερες φορές τόσο οι προαναγγελίες μίας ευρωπαϊκής κλήρωσης
όσο ακόμα και οι αναλύσεις που ακολουθούν προσφέρονται περισσότερο για
ευχάριστο ανάγνωσμα από τους ποδοσφαιρόφιλους αλλά και για να γεμίζουν
σελίδες οι εφημερίδες. Όσο ακόμα οι αθλητικές εφημερίδες της χώρας θα
έχουν... σελίδες για να γεμίζουν.
Προετοιμαζόμενος για ένα ακόμα ταξίδι στο Μονακό προκειμένου να καλύψω το εναρκτήριο διήμερο της ευρωπαϊκής σεζόν ομολογώ ότι περισσότερο ενδιαφέρον βρίσκω στις υπόλοιπες δραστηριότητες της UEFA, παρά στις δύο κληρώσεις της Πέμπτης και της Παρασκευής.
Αυτές θα γίνουν αναγκαστικά γιατί θα πρέπει να καταρτιστούν οι 20 όμιλοι των δύο ευρω-κυπέλλων της νέας ποδοσφαιρικής σεζόν και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τους δύο τελικούς του Λονδίνου και του Αμστερνταμ. Από εκεί και πέρα δεν θα μετρήσει η κληρωτίδα της UEFA και τα διάσημα χέρια, που θα παίξουν με τα μπαλάκια των γκρουπ δυναμικότητας, αλλά το γήπεδο. Πάντα εκεί θα βρίσκεται η ουσία. Το χορτάρι είναι ο κριτής.
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι θα πάψει ποτέ να υπάρχει η έννοια της καλής και της κακής κλήρωσης. Η τύχη και η ατυχία. Αν και αυτά λίγο μετράνε στην πλειοψηφία των αναλύσεων που ακολουθούν αφού συνήθως δυσκολευόμαστε να βλέπουμε την πραγματικότητα.
Συνήθως μένουμε στα προβλήματα των αντιπάλων, παρά το γεγονός ότι τα δικά μας προβλήματα και οι αδυναμίες μπορεί να είναι οι περισσότερες.
Όπως και στην περίπτωση της Μάλαγα. Σταθήκαμε στο ότι... πτώχευσε ο σεΐχης της, όχι ότι στον Παναθηναϊκό τον έχουν εγκαταλείψει για παράδειγμα όλοι οι... μέτοχοί του, έστω κι αν αυτοί δεν έχουν πτωχεύσει!
Πάμε στην κλήρωση του Ολυμπιακού, που κατά τα φαινόμενα θα παραμείνει στο τρίτο γκρουπ δυναμικότητας (εκτός αν κάνει το θαύμα η Γκλάντμπαχ με την ανατροπή του... αιώνα επί της Ντιναμό Κιέβου από την οποία έχει χάσει με 3-1 στη Γερμανία στο πρώτο ματς), όπως στις 11 από τις 13 μέχρι σήμερα συμμετοχές του στη διοργάνωση, ενώ στις άλλες δύο ήταν στο τέταρτο γκρουπ.
Σίγουρα οι πιθανότητες για μία πιο βατή κλήρωση είναι περισσότερες όταν μετέχεις στο δεύτερο γκρουπ, έστω κι αν ο Παναθηναϊκός που είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που είχε αυτή την ευνοϊκή συγκυρία σε τέσσερις κληρώσεις απέτυχε ισάριθμες φορές να αξιοποιήσει το πλεονέκτημα!
Με μία ματιά βεβαίως στο δεύτερο και το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας της εφετινής διοργάνωσης, μπορεί τελικά να μην επιβεβαιωθεί το απόγευμα της Πέμπτης για τον Ολυμπιακό η σημασία του διαχωρισμού των 32 ομάδων σε τέσσερα γκρουπ δυναμικότητας! Άλλωστε αυτό γίνεται με τον συντελεστή τους.
Ποια θα είναι δηλαδή η διαφορά αν του έρθει από το δεύτερο γκρουπ η Μπράγκα ή αν του ερχόταν από το τρίτο γκρουπ η Άντερλεχτ στην περίπτωση που η ομάδα του Πεσέιρο δεν είχε αποκλείσει στα πέναλτι την Ουντινέζε;
Γιατί αλλάζουν τα πράγματα αν απέφευγε την Μπενφίκα με την οποία θα ήταν μαζί στο δεύτερο γκρουπ και κληρωνόταν με την Παρί Σεν Ζερμαίν, που του έστειλε για να του κάνει... παρέα στο τρίτο γκρουπ ο Παναθηναϊκός με τον αποκλεισμό του από τη Μάλαγα; Γιατί η Σάλκε είναι χειρότερος αντίπαλος από τη Γιουβέντους ή η Σαχτάρ Ντόνετσκ από τη Λιλ;
Από την άλλη πλευρά βεβαίως και με την κληρωτίδα της UEFA να αποφασίζει για τις λεπτομέρειες, είναι πολύ διαφορετικό να πάρεις ως δεύτερη ομάδα πίσω από τον πανίσχυρο επικεφαλής του ομίλου σου τη Μάντσεστερ Σίτι ή τη Βαλένθια και πολύ διαφορετικό στη θέση τους να μπορούσε να βρεθεί η Βασιλεία ή η Κοπεγχάγη. Τύχη χρειάζεσαι και στη μία περίπτωση, τύχη και στην άλλη.
Για τον Ολυμπιακό και την κάθε ελληνική ομάδα, αν θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, το κριτήριο της κάθε κλήρωσης στο Champions League, θα είναι πάντα η ομάδα από το τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας που θα έρθει να... κουμπώσει τον όμιλο στο φινάλε της γκλαμουράτης διαδικασίας στο αχανές Γκριμάλντι Φόρουμ του Μονακό με την αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου παρούσα και απαστράπτουσα... Χαζός είναι νομίζετε ο Μισέλ Πλατινί που βρίσκεται εκεί από την περασμένη Τρίτη και περιμένει τους καλεσμένους του;
Στο τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας, όπως και πέρυσι έτσι και εφέτος, υπάρχουν οι μεγάλες ανισότητες. Κάτι ανάμεσα σε ευρωπαϊκό Βορά και Νότο... Εδώ, ναι... Να συμφωνήσω μαζί σας.
Άλλο πράγμα η Ντόρτμουντ (ακόμα και οι Μονπελιέ, Μάλαγα ή Σέλτικ που δεν προσφέρονται για το ρόλο του θεωρητικά ανίσχυρου στο γκρουπ) και άλλο η Ντιναμό Ζάγκρεμπ, η ΜΠΑΤΕ Μπόρισοφ και πολύ περισσότερο η μικρούλα Νόρτζελαντ που περιμένει στωικά τους αντιπάλους της, αφού μετά την πρώτη κατάκτηση του δανέζικου πρωταθλήματος στην ιστορία της (μετά από δύο συνεχόμενες κατακτήσεις του κυπέλλου) βρέθηκε χωρίς να το πολυκαταλάβει από το μακρινό Φάρουμ απευθείας στους ομίλους του Champions League.
Mπορεί το ψευδώνυμό της να είναι «οι άγριες τίγρεις», αλλά ήρεμες τίγρεις δεν υπάρχουν και ο Ολυμπιακός μπορεί να την δαγκώσει πιο αποτελεσματικά.
Στο ρόστερ της υπάρχει ένα μεγάλο όνομα, αλλά πρόκειται μόνο για... γόνο μίας φημισμένης ποδοσφαιρικής οικογένειας και είναι ο 22χρονος Αντρέας Λάουντρουπ (στη φωτό με τον πρώην συμπαίκτη του Τομπίας Μίκελσεν), γιος του Μίκαελ, που είχε αναθέσει στις Ακαδημίες της Ρεάλ την ποδοσφαιρική του εκπαίδευση. Επιστροφή στη Λίνγκμπι το 2008 και από το 2009 στην πρώτη ομάδα της Νόρτζελαντ.
Για να μην φλυαρούμε ο εφετινός Ολυμπιακός, έτσι όπως μας έχει δείξει μέχρι σήμερα χωρίς τον Μέλμπεργκ και αν μείνει χωρίς αντι-Ορμπάιθ (τέτοιο παίκτη θα χρειαστεί περισσότερο στο Champions League και όχι αντι-Μιραλάς), θα πρέπει να σημαδέψει πρωτίστως την τρίτη θέση και τη συνέχεια στο Europa League.
Mε μία ομάδα σαν την Νόρτζελαντ στον όμιλό του, αυτό μπορεί να το θεωρεί απόλυτα στα μέτρα του και από εκεί και πέρα ό,τι περισσότερο καταφέρει να κάνει. Βάζεις από κάτω μία ομάδα και κοιτάς αν υπάρχει κι άλλη που προσφέρεται για θύμα.
Το λέει αυτό και η παράδοση των Δανών. Έξι ομάδες έχουν αντιμετωπίσει στις τέσσερις μέχρι σήμερα ευρωπαϊκές τους συμμετοχές και οι δύο είναι ελληνικές με τέσσερις ήττες απολογισμό. Ο Πανιώνιος το 2003 και ο Ολυμπιακός πριν από τέσσερα χρόνια για το τότε Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Κολλάει αυτή η ομάδα στην παράδοση. Τα δύο τελευταία χρόνια έχει αποκλειστεί ισάριθμες φορές από τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας. Άλλος ένας Ολυμπιακός στον όμιλο και... καλή επιτυχία.
Ας μην γελιόμαστε. Εύκολα τα πράγματα για τις ομάδες μας εφέτος (αλλά και τα επόμενα χρόνια) στην Ευρώπη δεν θα είναι. Ούτε για τον Ολυμπιακό, που έχει φυσιολογικά μειώσει το μπάτζετ του και δύσκολα θα φτάσει στα στάνταρ της περσινής του ομάδας ασχέτως... Βαλβέρδε, στο Champions League, ούτε για τον Παναθηναϊκό που όχι μόνο δεν τον… υποτιμά το Europa (όπως εύστοχα παρατήρησε ο Κώστας Κατσουράνης), αλλά το πιθανότερο είναι ότι παρά το δικό του δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας στην κλήρωση της Παρασκευής ο όμιλός του να ξεπερνά τις δυνατότητές του.
Από εκεί και πέρα θα είναι ευχής έργον αν δούμε στο Πριγκιπάτο εκπροσώπους του ΠΑΟΚ για μία ακόμα σερί σεζόν και πολύ περισσότερο αν καταγραφεί η δεύτερη παρουσία εκπροσώπων του Ατρόμητου, μετά την κλήρωση του πρώτου γύρου του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της περιόδου 2006-07.
Πολλές απαιτήσεις δεν μπορούμε να έχουμε. Και πάλι καλά έως εδώ. Σκεφτείτε μόνο ότι τα δύο τελευταία χρόνια απουσίασαν από το UEFA season kick off τη μία ο Ολυμπιακός και πέρυσι ο Παναθηναϊκός. Εφέτος επιστρέφουν μαζί, αν και σε διαφορετικές ημέρες για να μην έχουμε και... τραβήγματα!
Πηγή: Goal
Προετοιμαζόμενος για ένα ακόμα ταξίδι στο Μονακό προκειμένου να καλύψω το εναρκτήριο διήμερο της ευρωπαϊκής σεζόν ομολογώ ότι περισσότερο ενδιαφέρον βρίσκω στις υπόλοιπες δραστηριότητες της UEFA, παρά στις δύο κληρώσεις της Πέμπτης και της Παρασκευής.
Αυτές θα γίνουν αναγκαστικά γιατί θα πρέπει να καταρτιστούν οι 20 όμιλοι των δύο ευρω-κυπέλλων της νέας ποδοσφαιρικής σεζόν και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τους δύο τελικούς του Λονδίνου και του Αμστερνταμ. Από εκεί και πέρα δεν θα μετρήσει η κληρωτίδα της UEFA και τα διάσημα χέρια, που θα παίξουν με τα μπαλάκια των γκρουπ δυναμικότητας, αλλά το γήπεδο. Πάντα εκεί θα βρίσκεται η ουσία. Το χορτάρι είναι ο κριτής.
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι θα πάψει ποτέ να υπάρχει η έννοια της καλής και της κακής κλήρωσης. Η τύχη και η ατυχία. Αν και αυτά λίγο μετράνε στην πλειοψηφία των αναλύσεων που ακολουθούν αφού συνήθως δυσκολευόμαστε να βλέπουμε την πραγματικότητα.
Συνήθως μένουμε στα προβλήματα των αντιπάλων, παρά το γεγονός ότι τα δικά μας προβλήματα και οι αδυναμίες μπορεί να είναι οι περισσότερες.
Όπως και στην περίπτωση της Μάλαγα. Σταθήκαμε στο ότι... πτώχευσε ο σεΐχης της, όχι ότι στον Παναθηναϊκό τον έχουν εγκαταλείψει για παράδειγμα όλοι οι... μέτοχοί του, έστω κι αν αυτοί δεν έχουν πτωχεύσει!
Πάμε στην κλήρωση του Ολυμπιακού, που κατά τα φαινόμενα θα παραμείνει στο τρίτο γκρουπ δυναμικότητας (εκτός αν κάνει το θαύμα η Γκλάντμπαχ με την ανατροπή του... αιώνα επί της Ντιναμό Κιέβου από την οποία έχει χάσει με 3-1 στη Γερμανία στο πρώτο ματς), όπως στις 11 από τις 13 μέχρι σήμερα συμμετοχές του στη διοργάνωση, ενώ στις άλλες δύο ήταν στο τέταρτο γκρουπ.
Σίγουρα οι πιθανότητες για μία πιο βατή κλήρωση είναι περισσότερες όταν μετέχεις στο δεύτερο γκρουπ, έστω κι αν ο Παναθηναϊκός που είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που είχε αυτή την ευνοϊκή συγκυρία σε τέσσερις κληρώσεις απέτυχε ισάριθμες φορές να αξιοποιήσει το πλεονέκτημα!
Με μία ματιά βεβαίως στο δεύτερο και το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας της εφετινής διοργάνωσης, μπορεί τελικά να μην επιβεβαιωθεί το απόγευμα της Πέμπτης για τον Ολυμπιακό η σημασία του διαχωρισμού των 32 ομάδων σε τέσσερα γκρουπ δυναμικότητας! Άλλωστε αυτό γίνεται με τον συντελεστή τους.
Ποια θα είναι δηλαδή η διαφορά αν του έρθει από το δεύτερο γκρουπ η Μπράγκα ή αν του ερχόταν από το τρίτο γκρουπ η Άντερλεχτ στην περίπτωση που η ομάδα του Πεσέιρο δεν είχε αποκλείσει στα πέναλτι την Ουντινέζε;
Γιατί αλλάζουν τα πράγματα αν απέφευγε την Μπενφίκα με την οποία θα ήταν μαζί στο δεύτερο γκρουπ και κληρωνόταν με την Παρί Σεν Ζερμαίν, που του έστειλε για να του κάνει... παρέα στο τρίτο γκρουπ ο Παναθηναϊκός με τον αποκλεισμό του από τη Μάλαγα; Γιατί η Σάλκε είναι χειρότερος αντίπαλος από τη Γιουβέντους ή η Σαχτάρ Ντόνετσκ από τη Λιλ;
Από την άλλη πλευρά βεβαίως και με την κληρωτίδα της UEFA να αποφασίζει για τις λεπτομέρειες, είναι πολύ διαφορετικό να πάρεις ως δεύτερη ομάδα πίσω από τον πανίσχυρο επικεφαλής του ομίλου σου τη Μάντσεστερ Σίτι ή τη Βαλένθια και πολύ διαφορετικό στη θέση τους να μπορούσε να βρεθεί η Βασιλεία ή η Κοπεγχάγη. Τύχη χρειάζεσαι και στη μία περίπτωση, τύχη και στην άλλη.
Για τον Ολυμπιακό και την κάθε ελληνική ομάδα, αν θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, το κριτήριο της κάθε κλήρωσης στο Champions League, θα είναι πάντα η ομάδα από το τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας που θα έρθει να... κουμπώσει τον όμιλο στο φινάλε της γκλαμουράτης διαδικασίας στο αχανές Γκριμάλντι Φόρουμ του Μονακό με την αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου παρούσα και απαστράπτουσα... Χαζός είναι νομίζετε ο Μισέλ Πλατινί που βρίσκεται εκεί από την περασμένη Τρίτη και περιμένει τους καλεσμένους του;
Στο τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας, όπως και πέρυσι έτσι και εφέτος, υπάρχουν οι μεγάλες ανισότητες. Κάτι ανάμεσα σε ευρωπαϊκό Βορά και Νότο... Εδώ, ναι... Να συμφωνήσω μαζί σας.
Άλλο πράγμα η Ντόρτμουντ (ακόμα και οι Μονπελιέ, Μάλαγα ή Σέλτικ που δεν προσφέρονται για το ρόλο του θεωρητικά ανίσχυρου στο γκρουπ) και άλλο η Ντιναμό Ζάγκρεμπ, η ΜΠΑΤΕ Μπόρισοφ και πολύ περισσότερο η μικρούλα Νόρτζελαντ που περιμένει στωικά τους αντιπάλους της, αφού μετά την πρώτη κατάκτηση του δανέζικου πρωταθλήματος στην ιστορία της (μετά από δύο συνεχόμενες κατακτήσεις του κυπέλλου) βρέθηκε χωρίς να το πολυκαταλάβει από το μακρινό Φάρουμ απευθείας στους ομίλους του Champions League.
Mπορεί το ψευδώνυμό της να είναι «οι άγριες τίγρεις», αλλά ήρεμες τίγρεις δεν υπάρχουν και ο Ολυμπιακός μπορεί να την δαγκώσει πιο αποτελεσματικά.
Στο ρόστερ της υπάρχει ένα μεγάλο όνομα, αλλά πρόκειται μόνο για... γόνο μίας φημισμένης ποδοσφαιρικής οικογένειας και είναι ο 22χρονος Αντρέας Λάουντρουπ (στη φωτό με τον πρώην συμπαίκτη του Τομπίας Μίκελσεν), γιος του Μίκαελ, που είχε αναθέσει στις Ακαδημίες της Ρεάλ την ποδοσφαιρική του εκπαίδευση. Επιστροφή στη Λίνγκμπι το 2008 και από το 2009 στην πρώτη ομάδα της Νόρτζελαντ.
Για να μην φλυαρούμε ο εφετινός Ολυμπιακός, έτσι όπως μας έχει δείξει μέχρι σήμερα χωρίς τον Μέλμπεργκ και αν μείνει χωρίς αντι-Ορμπάιθ (τέτοιο παίκτη θα χρειαστεί περισσότερο στο Champions League και όχι αντι-Μιραλάς), θα πρέπει να σημαδέψει πρωτίστως την τρίτη θέση και τη συνέχεια στο Europa League.
Mε μία ομάδα σαν την Νόρτζελαντ στον όμιλό του, αυτό μπορεί να το θεωρεί απόλυτα στα μέτρα του και από εκεί και πέρα ό,τι περισσότερο καταφέρει να κάνει. Βάζεις από κάτω μία ομάδα και κοιτάς αν υπάρχει κι άλλη που προσφέρεται για θύμα.
Το λέει αυτό και η παράδοση των Δανών. Έξι ομάδες έχουν αντιμετωπίσει στις τέσσερις μέχρι σήμερα ευρωπαϊκές τους συμμετοχές και οι δύο είναι ελληνικές με τέσσερις ήττες απολογισμό. Ο Πανιώνιος το 2003 και ο Ολυμπιακός πριν από τέσσερα χρόνια για το τότε Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Κολλάει αυτή η ομάδα στην παράδοση. Τα δύο τελευταία χρόνια έχει αποκλειστεί ισάριθμες φορές από τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας. Άλλος ένας Ολυμπιακός στον όμιλο και... καλή επιτυχία.
Ας μην γελιόμαστε. Εύκολα τα πράγματα για τις ομάδες μας εφέτος (αλλά και τα επόμενα χρόνια) στην Ευρώπη δεν θα είναι. Ούτε για τον Ολυμπιακό, που έχει φυσιολογικά μειώσει το μπάτζετ του και δύσκολα θα φτάσει στα στάνταρ της περσινής του ομάδας ασχέτως... Βαλβέρδε, στο Champions League, ούτε για τον Παναθηναϊκό που όχι μόνο δεν τον… υποτιμά το Europa (όπως εύστοχα παρατήρησε ο Κώστας Κατσουράνης), αλλά το πιθανότερο είναι ότι παρά το δικό του δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας στην κλήρωση της Παρασκευής ο όμιλός του να ξεπερνά τις δυνατότητές του.
Από εκεί και πέρα θα είναι ευχής έργον αν δούμε στο Πριγκιπάτο εκπροσώπους του ΠΑΟΚ για μία ακόμα σερί σεζόν και πολύ περισσότερο αν καταγραφεί η δεύτερη παρουσία εκπροσώπων του Ατρόμητου, μετά την κλήρωση του πρώτου γύρου του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της περιόδου 2006-07.
Πολλές απαιτήσεις δεν μπορούμε να έχουμε. Και πάλι καλά έως εδώ. Σκεφτείτε μόνο ότι τα δύο τελευταία χρόνια απουσίασαν από το UEFA season kick off τη μία ο Ολυμπιακός και πέρυσι ο Παναθηναϊκός. Εφέτος επιστρέφουν μαζί, αν και σε διαφορετικές ημέρες για να μην έχουμε και... τραβήγματα!
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου