Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Μια ζωή, φταίνε οι άλλοι!!

Ο Γιώργος Κουβεντίδης γράφει στο blog του για την ΟΥΕΦΑ που τηρεί τους κανόνες, σε αντίθεση με τις γραφικότητες και τις κωμικότητες που συμβαίνουν σε ΕΠΟ και Σούπερ Λίγκα.
Μια ζωή, φταίνε οι άλλοι
Το ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε, ήταν λίγο – πολύ αναμενόμενο. Η ειρωνεία είναι ότι συνέβη στο πρώτο επίσημο παιχνίδι του ΠΑΟΚ με ιδιοκτήτη τον Ιβάν Σαββίδη.
Τόσα χρόνια ο ΠΑΟΚ ψάχνει έναν σοβαρό άνθρωπο, που θα βάλει τα χρήματά του και θα έχει ένα σοβαρό πλάνο για να μεγαλώσει αυτή την ομάδα σε όλους τους τομείς, τον βρήκε την ώρα που η ΠΑΕ είχε βγάλει το ένα πόδι ένα βήμα μπροστά από το χείλος του γκρεμού, σε μια εποχή που δεν είχε μείνει (σχεδόν) τίποτα όρθιο και αυτές οι καταστάσεις του βάζουν δύσκολα με το «καλημέρα».
Λυπάμαι που δεν μπορώ να συμμετάσχω σ΄ αυτό το χαζό παιχνιδάκι, στο οποίο φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι. Και στην προκειμένη περίπτωση, δεν φταίει κανένας άλλος, εκτός από τον ίδιο τον ΠΑΟΚ.
Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι, που έχει κανόνες. Και η ΟΥΕΦΑ τηρεί αυτούς τους κανόνες γιατί νοιάζεται για το προϊόν, αλλά και γι΄ αυτούς, που πηγαίνουν στο γήπεδο. Οι γραφικότητες και οι κωμικότητες, σταματούν στα σύνορά μας. Δεν είναι παντού ΕΠΟ και Σούπερ Λίγκα.
Αν διαβάσει κανείς το κατηγορητήριο, δεν θα νιώσει καμιά έκπληξη για την ποινή, που επιβλήθηκε στον ΠΑΟΚ. Ακούω πολύ κόσμο να μιλά για την «περηφάνια του ΠΑΟΚτσή, που απάντησε στην επίθεση που δέχτηκε μέσα στο σπίτι του».
Να το δεχτούμε, αλλά εγώ δεν βλέπω αυτή την περηφάνια, στην επίθεση που έγινε στα πούλμαν των Αυστριακών μόλις έφτασαν έξω από το γήπεδο ή στις επιθέσεις, που δέχτηκαν το διήμερο στο κέντρο της πόλης ή στη φωτοβολίδα που έπεσε προς τον Αυστριακό τερματοφύλακα την ώρα του αγώνα, όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο, βάσει του οποίου τιμωρήθηκε ο ΠΑΟΚ. Γιατί ο ΠΑΟΚ τιμωρήθηκε και γι΄ αυτά που έγιναν εκτός γηπέδου, αλλά και γι΄ αυτά που έγιναν την ώρα του αγώνα, όχι μόνο για τη μάχη με τους Αυστριακούς.
Και το χειρότερο απ΄ όλα, είναι πως η ίδια η διοίκηση του ΠΑΟΚ δεν το «μύρισε» αυτό που συνέβαινε ένα διήμερο στην πόλη για να πάρει κάποια μέτρα, για να το αποτρέψει. Η αστυνομία μπορεί να λέει ότι θέλει, όταν η ευθύνη είναι στην πλάτη σου, φωνάζεις τον παρατηρητή της ΟΥΕΦΑ, τον πηγαίνεις στην πόρτα, απ΄ όπου θα μπουν οι Αυστριακοί, του λες «φίλε η αστυνομία θέλει να τους βάλει μέσα χωρίς να τους ελέγξει κι εγώ ξέρω ότι αυτοί είναι οπλισμένοι, βρείτε τα μεταξύ σας κι εμάς μην μας μπλέκετε». Ή φροντίζεις να μην ανοίγουν τόσο εύκολα τα πορτάκια.
Ο ΠΑΟΚ παίζει την Πέμπτη τη ρεβάνς στη Βιέννη, έχοντας αυτή τη βαριά τιμωρία στην πλάτη του και γνωρίζοντας πως ακόμη και μια κροτίδα να πέσει, η ΟΥΕΦΑ άρει την αναστολή κι ο ΠΑΟΚ χαιρετάει την Ευρώπη για ένα χρόνο.
Για τη διοίκηση του ΠΑΟΚ είναι πιο σημαντικό να ταξιδέψει ο κόσμος στη Βιέννη. Εγώ δεν θα πω ότι η απόφαση είναι λάθος ή σωστή, αυτό θα το δείξει το αποτέλεσμα. Θα πω επίσης πως κατά 99% δεν θα γίνει τίποτα στη Βιέννη, γιατί αφενός όλοι πηγαίνουν υποψιασμένοι κι αφετέρου γιατί οι αυστριακοί αστυνομικοί δεν πρόκειται να κλειστούν σ΄ ένα καμαράκι του γηπέδου για να συζητήσουν πότε θα σχολάσουν (όπως έγινε εδώ, γράφτηκε σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες και δεν διαψεύστηκε, άρα ισχύει), αλλά θα κάνουν τη δουλειά, που πολύ καλά ξέρουν να κάνουν. Η διοίκηση του ΠΑΟΚ επέλεξε να πάρει αυτό το ρίσκο του 1%, αναλαμβάνοντας την ευθύνη.
Εν πάση περιπτώσει, το πραγματικό πρόβλημα, είναι δεν υπάρχει βούληση να γίνουν τα γήπεδα εστίες πολιτισμού κι αυτό δεν αφορά ειδικά τον ΠΑΟΚ, αλλά όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εδώ παρακολουθούμε δύο μέρες τους ηγέτες δύο μεγάλων ομάδων, να έχουν προσλάβει και «υπεύθυνους ανακοινώσεων» για να μπορούν να απαντήσουν γρήγορα. Τι να περιμένεις από τους οπαδούς;
Για το ίδιο το ποδόσφαιρο δε νοιάζεται κανείς, αλλά πολύ φοβάμαι ότι σύντομα θα αναγκαστούν όλοι τους να νοιαστούν. Μέχρι τώρα δεν τους πείραζε να παίζουν σε άδεια γήπεδα, γιατί τα έπαιρναν χοντρά από τηλεόραση, ΟΠΑΠ και χορηγίες κι έκαναν τη δουλειά τους. Τώρα τα μπερεκέτια τελείωσαν, και κάποια στιγμή θα αναγκαστούν να κάνουν αυτό που έκαναν στην κεντρική Ευρώπη πριν από 20 χρόνια, όταν επιχείρησαν να φέρουν στα γήπεδα τους ανθρώπους, που έχουν λεφτά να ξοδέψουν.
Δεν ξέρω πόσο ικανοί είναι να το κάνουν κι εδώ, η ανάγκη θα τους κάνει, όμως, να το προσπαθήσουν.
Μέχρι να το προσπαθήσουν, μάλλον θα μείνουν στα γήπεδα μόνοι τους, αλλά αυτό τους αξίζει.
Πηγή: sentragoal.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: