Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Ουρές για το φάρμακο της αμπαλοσύνης!!

Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γράφει για τον Έλληνα ποδοσφαιρόφιλο που όσο κι αν παθαίνει δε μαθαίνει, ενώ παρουσιάζει την αντικούρσα του αιώνα: Τοτσέ-Φορναρόλι-Πετρόπουλος!
Ουρές για το φάρμακο της αμπαλοσύνης!
Τις τελευταίες εβδομάδες κυκλοφορεί η πληροφορία/φήμη ότι βρέθηκε το φάρμακο κατά της φαλάκρας. Μέχρι τότε όμως, θα έχουν αυξηθεί τα κρούσματα τριχόπτωσης, αν ακούς τι λέγεται στην ποδοσφαιρική Ελλάδα...
Όσα Euro κι αν παίρναμε, το ίδιο άμπαλος λαός θα παραμέναμε. Διότι αν είσαι απαίδευτος ποδοσφαιρικά, απαίδευτος θα παραμείνεις. Η παιδεία δεν μαθαίνεται στα 30. Όταν γίνεται η κλήρωση και θεωρείς πως "να η ευκαιρία για πρόκριση" απέναντι στην 4η ομάδα της Primera, όταν γίνεται το πρώτο ματς και αντί να συνειδητοποιήσεις την πραγματικότητα πιστεύεις πραγματικά στην ανατροπή, όταν τελειώνει ο επαναληπτικός και κράζεις για ...έλλειψη ρίσκου τότε γιατρειά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε φάρμακο για την αμπαλοσύνη τα φαρμακεία θα έκαναν ουρές.
Μια φορά στην ιστορία!
Στην ιστορία των ευρωπαϊκών κυπέλλων, μόνο μία φορά ισπανική ομάδα αποκλείστηκε ενώ είχε νικήσει 2-0 στο πρώτο παιχνίδι. Η Ρεάλ από το Αμβούργο του Κίγκαν πριν καμιά 30αριά χρόνια! Και θα περνούσε ο Παναθηναϊκός τη Μάλαγα; Πώς; Με ποιους δημιουργούς να φτιάξει ευκαιρίες; Τον Σισοκό και το... χάος! Να πάρει ρίσκα ο Φερέιρα λένε όλοι. Μάλιστα. Και να βάλει ποιον; Στον πάγκο ήταν οι Μαυρίας, Τοτσέ, Μαρίνος, Πετρόπουλος, Καπίνο, Τριανταφυλλόπουλος, Σεϊταρίδης. Έβαλε τους τρεις πρώτους. Να έβγαιναν όλοι μπροστά;
Αυτή η στάνη αυτό το γάλα βγάζει. Η Μάλαγα δεν ήταν κάτι σπουδαίο. Είναι όμως μια ομάδα που έβγαλε 15 καθαρές ευκαιρίες στο Καραϊσκάκη κόντρα στον Ολυμπιακό, είναι κλάσεις ανώτερη του Παναθηναϊκού και μόνο αν πιανόταν στον ύπνο θα μπορούσε σε διπλά παιχνίδια να αποκλειστεί από μια ελληνική ομάδα που προσπαθεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες της. Καιγόταν όμως η Μάλαγα για την πρόκριση και την πήρε με ένδυμα περιπάτου. Παίζοντας απλά σοβαρά. Αν μπορούσε ο Παναθηναϊκός ας μας πει κάποιος με ποιους παίκτες, ποιο σύστημα και ποιον τρόπο!
Για να καταλήξουμε: Όσο πιθανό είναι να παίξουν διπλά παιχνίδια Παναθηναϊκός-Σαρλερουά στο μπάσκετ και να περάσουν οι Βέλγοι, άλλο τόσο ήταν ακόμα και να διεκδικήσει το τριφύλλι την πρόκριση. Ειδικά αν έχουν δεχθεί και 20 πόντους διαφορά στο ΟΑΚΑ...
Πώς λέμε Μπολτ-Μπλέικ-Γκάτλιν; Ε, το αντίθετο...
Αν υπάρχει κάτι που προκύπτει ως συμπέρασμα από τον έτσι ή αλλιώς, σχεδόν βέβαιο εκ προοιμίου αποκλεισμό του Παναθηναϊκού, είναι ότι οι πράσινοι χρειάζονται έναν επιθετικό-λαυράκι σαν τον Σισοκό. Ο Τοτσέ, ο Φορναρόλι και ο Πετρόπουλος μπορούν να φτιάξουν την αντικούρσα του αιώνα στα 100 μέτρα. Να τρέξουν και να τερματίσουν σε... έναν αιώνα! Κανείς δεν είναι σκόρερ, κανείς δεν είναι έστω υποφερτός από άποψη ταχύτητας, μόνο ο Φορναρόλι είναι μπαλαδόρος, οπότε η χρονιά δεν βγαίνει ακόμα κι αν οι τρεις ένωναν τα χαρακτηριστικά τους σε έναν.
Αντιθέτως, ο Φερέιρα φαίνεται πως πάλεψε και αρχίζει να φτιάχνει την αμυντική εικόνα του Παναθηναϊκού. Στα τέσσερα από τα πέντε πρώτα επίσημα φετινά παιχνίδια δεν δέχθηκε γκολ, δεν έφαγε σωρηδόν φάσεις όπως συνέβαινε μέχρι πέρυσι, οπότε το πρώτο δείγμα μοιάζει θετικό, αναλογικά πάντα του «λίγου» έμψυχου υλικού που διαθέτει. Κι όποιος τα βάλει κάτω και θυμηθεί που βρισκόταν πριν δυο μήνες ο Παναθηναϊκός, μάλλον θα αντιληφθεί ότι η σημερινή κατάστασή του πλησιάζει το μάξιμουμ που θα μπορούσε να πάρει στο τέλος Αυγούστου.


πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: