Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Θα φωνάξουμε όλοι μαζί "νενικήκαμεν"!!

Σε αυτούς τους δύσκολους, τους μίζερους, τους άθλιους καιρούς, υπάρχουν τρεις Ελληνες που δεν το βάζουν κάτω. Του Κώστα Καίσαρη.
Θα φωνάξουμε όλοι μαζί "νενικήκαμεν"
Για την ακρίβεια, δύο Ελληνες και μία Ελληνίδα, που αγωνίζονται, που επιμένουν, που κρατάνε ψηλά το λάβαρο της αισιοδοξίας, που διατρανώνουν με κάθε ευκαιρία την πίστη τους και την πεποίθησή τους ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει.
Οτι η στενωπός του μνημονίου θα αποτελέσει παρελθόν και οι Ελληνες θα βαδίσουν και πάλι στη λεωφόρο της προόδου και της ανάπτυξης. Ηρθε η ώρα, λοιπόν, να αποκαλύψουμε τους τρεις μεγάλους αυτούς πατριώτες: Είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Είναι η Αννα Καραμανλή. Είναι ο Μανώλης Μαυρομμάτης. Αν τα σκυλιά βάζουν την ουρά κάτω από τα σκέλια, ο Ελληνας πρωθυπουργός στο ταξίδι του στην Ευρώπη όρθωσε το ανάστημά του.
Σούζα κάθισε απέναντι στη Μέρκελ, σαν τον πελαργό στο ένα πόδι, για να ζητήσει και εμπράκτως συγγνώμη για την αντιμνημονιακή πολιτική του όσο ήταν στην αντιπολίτευση. Οχι μόνο στα λόγια. Αυτός που θα χτύπαγε το χέρι στο τραπέζι της επαναδιαπραγματεύσεως χτύπησε προσοχή απέναντι στη φράου Μέρκελ (φωτό).
Και δεν αποκλείεται, μάλιστα, να της το ψιθύρισε στ' αυτί: «Κοίταξε να δεις, κυρία Ανγκελα. Εμείς στην Ελλάδα το έχουμε αυτό το χούι. Στην αντιπολίτευση να παριστάνουμε τους μάγκες και μόλις ανεβαίνουμε στην κυβέρνηση να γινόμαστε δάγκες. Μην ανησυχείς, μαντάμ. Θα τα πάρετε τα λεφτά σας. Εγώ είμαι εδώ για σας».
Αυτά έγιναν σε ελεύθερη μετάφραση στο ταξίδι του πρωθυπουργού στη Γερμανία. Και γι' αυτό η τσαπού θα μπει ακόμα πιο βαθιά. Επιστρέφοντας, ωστόσο, δεν δίστασε να εκφράσει την αισιοδοξία του: «Η Ελλάδα μπήκε να τρέξει μαραθώνιο. Θα τον κερδίσουμε και στο τέλος εμείς θα φωνάξουμε «νενικήκαμεν»...».
Αν τα έλεγε αυτά ο Δημητρέλος για την ΑΕΚ, θα του έριχναν γιαούρτια. Με βάση, λοιπόν, την πρωθυπουργική σημειολογία και τα 42 χιλιόμετρα του Κλασικού Μαραθωνίου και με δεδομένο ότι τα μνημόνια τρέχουν εδώ και δύο χρόνια, μας περιμένουν άλλα σαράντα. Το 2052 θα φωνάξουμε όλοι μαζί «νενικήκαμεν», όπως ο Φειδιππίδης, που αμέσως μετά πέθανε. Τελοσπάντων.
Ολα αυτά τα είχε προβλέψει και τα είχε περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια στην ιστοσελίδα που τη φιλοξενεί η Αννα Καραμανλή. Η μέγιστη πολιτική αναλύτρια τα είχε γράψει από τις 20 Ιουνίου: «Ο Αντώνης Σαμαράς έχει απευθύνει εκκλήσεις στους Ευρωπαίους εταίρους: προς Θεού, όχι άλλους φόρους. Οχι άλλες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Η κυβέρνησή του δεν κρατά σημαία ευκαιρίας... φορά τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας».
Η πάντα ωραία Αννα δικαιώθηκε στο εκατό τοις εκατό. Πράγματι. Η αθλητική δημοσιογραφία έχασε το πιο λαμπρό κορίτσι, αλλά η πολιτική κέρδισε ένα βαθυστόχαστο πνεύμα. Και επειδή τα γεγονότα τη δικαίωσαν, επανήλθε σκιαγραφώντας την τεράστια ευρωπαϊκή επιτυχία του Α. Σαμαρά με τον λιτό και απέριττο τίτλο: «Μετά την καταιγίδα έρχεται το ουράνιο τόξο».
Και επειδή τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται, αυτή ακριβώς την έκφραση επανέλαβε σε περισπούδαστο άρθρο του για το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ευρώπη ο Μανώλης Μαυρομμάτης: «Ο Αντώνης Σαμαράς φοράει τη φανέλα της εθνικής ομάδας με το Νο 1 στην πλάτη».
Πραγματικά, κάτι τέτοιες ιστορικές στιγμές για το έθνος μόνον η πένα του Μανώλη Μαυρομμάτη θα μπορούσε να τις περιγράψει. Ο οποίος επανήλθε δριμύτερος: «Ο Σαμαράς στο Τσάμπιονς Λιγκ της ΕΕ». Σκουπίζω τα δάκρυα συγκίνησης και κλείνω διαβεβαιώνοντας όλους τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες: «Πράγματι. Η Ελλάδα είναι σε καλά χέρια. Υπάρχει η εγγύηση γι' αυτό μιας Αννας Καραμανλή και ενός Μανώλη Μαυρομμάτη». Αυτά.
Η τιµωρία είναι το σωφρονιστικό µέτρο για όποιον παραβαίνει τον νόµο και την τάξη
«Eδώ που ήρθατε και µπλέξατε, µίστερ Ιβάν, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Κανείς δεν µπορεί να φέρει αντίρρηση στον υπέροχο κόσµο αυτής της οµάδας»
ΜΕ τον κόσµο του θα κατέβει να παίξει αύριο στη Βιέννη ο ΠΑΟΚ. Αν τόλµαγε ο Σαββίδης, ας ξηγιόταν αλλιώς. Να έβγαινε µε τη µία στην κόντρα µε τα καρντάσια και να τους έλεγε εισιτήρια για τη ρεβάνς, γιοκ.
Του έκανε, άλλωστε, και το σχετικό φροντιστήριο ο Βρύζας, ότι «εδώ που ήρθατε και µπλέξατε, µίστερ Ιβάν, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Κανείς δεν µπορεί να φέρει αντίρρηση στον υπέροχο κόσµο αυτής της οµάδας. Και τη λέζα θα πληρώσουµε για το «ντου» στην Τούµπα και εισιτήρια για τη ρεβάνς θα τους δώσουµε. Οποιος τα έβαλε µαζί τους, κύριε Ιβάν, τον έφαγε η µαρµάγκα».
Για να µιλήσουµε σοβαρά, όµως, αποδείχθηκε για µια ακόµα φορά πώς πρέπει να λειτουργούν οι σοβαροί ποδοσφαιρικοί οργανισµοί. Δεν υπάρχει κανείς Μπιτσαξής, δηλαδή, στην UEFA να το παίξει αστυνόµος Σαΐνης και να πει: επειδή πλακωθήκατε στο πρώτο µατς, απαγορεύω τη µετακίνηση των οπαδών του ΠΑΟΚ. Ή αναβάλλω το µατς. Αυτά είναι καραγκιοζιλίκια.
Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι δεδοµένοι. Αυτοί είναι και δεν αλλάζουν. Από κει και πέρα, η κάθε Ραπίντ και ο κάθε ΠΑΟΚ αναλαµβάνουν τις ευθύνες τους. Φάγανε, δηλαδή, τις ποινές για τα νταηλίκια στο πρώτο µατς. Νέα επεισόδια στο δεύτερο παιχνίδι, νέα κλήση σε απολογία, νέες ποινές, ακόµη πιο αυστηρές. Η τιµωρία είναι το σωφρονιστικό µέτρο για όποιον παραβαίνει τον νόµο και την τάξη. Η ποινή. Η εκ των προτέρων απαγόρευση δείχνει και ανικανότητα και φασισµό.
Οποιος δεν γουστάρει την κούραση γίνεται περιπτεράς
ΔΕΝ γκρινιάζει µόνον ο Αλαφούζος στον Παναθηναϊκό. Στα ίδια επίπεδα είναι και ο Φερέιρα. Τι βρήκε να πει µετά το µατς στη Λιβαδειά: «Πριν από δύο µέρες παίξαµε στην Ισπανία και γυρίσαµε στις 6 το πρωί». Ποιος τους είπε, δηλαδή, να επιστρέψουν πίσω πατ κιουτ, αµέσως µετά το µατς; Δική τους επιλογή ήταν.
Αν δεν θέλανε να ταλαιπωρηθούν, ας κοιµούνταν στη Μάλαγα µέχρι την άλλη µέρα το µεσηµέρι. «Σήµερα κάναµε ένα άλλο ταξίδι για να έρθουµε στη Λιβαδειά» συνέχισε ο Φερέιρα, «και απόψε θα φτάσουµε στην Παιανία τα ξηµερώµατα». Αν, δηλαδή, αντί για τη Λιβαδειά έπαιζε στην Ξάνθη, τι θα έλεγε; Οτι η Super League του Μώραλη έστησε την κλήρωση για να ταλαιπωρήσει τον Παναθηναϊκό;
Και κατέληξε λέγοντας: «Δεν µπορώ να καταλάβω γιατί αυτός ο αγώνας έγινε στις 9.30 µ.µ.». Λες και νοµίζει ότι έχει να κάνει µε λακαµάδες. Για τον ίδιο λόγο που Πόρτο - Μπενφίκα παίζουν στην Πορτογαλία το τελευταίο βραδινό µατς. Για την τηλεόραση. Οπως κατά κανόνα στην Ισπανία Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Και εν πάση περιπτώσει, όποιος δεν γουστάρει τα ταξίδια, την κούραση και την ταλαιπωρία, δεν γίνεται προπονητής. Γίνεται περιπτεράς. Να ανοίγει και να κλείνει όποτε γουστάρει.
Τα µέτρα είναι αναγκαία για να σταµατήσει η εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές.
- Σίµος Κεδίκογλου

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ξεπέρασε το σοκ ο Κασνακίδης;
* Κοίταξε να δεις, κυρία Ανγκελα. Εμείς στην Ελλάδα το έχουμε αυτό το χούι. Στην αντιπολίτευση να παριστάνουμε τους μάγκες και μόλις ανεβαίνουμε στην κυβέρνηση να γινόμαστε δάγκες.
Πηγή: Goal

Δεν υπάρχουν σχόλια: