Κι έρχεται η σημερινή επίδειξη, το λιγότερο, ελαφρότητας των πολιτικών προσώπων στη διαχείριση των επιτυχιών των Ελλήνων αθλητών στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου να δοκιμάζει την υπομονή μου.
Διότι πλάι στην ντροπή που νιώθω για τη συμπεριφορά της ελληνικής Πολιτείας προς αυτούς τους ανθρώπους έρχεται και κάθεται η οργή που μου προκαλεί η στάση της Πολιτείας, η οποία τους αντιμετωπίζει όπως και τους άλλους αθλητές.
Του Βασίλη Σαμπράκου
Ναι, είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν ότι η κατάργηση των πολλών προνομίων δεν έχει πολλές ή τουλάχιστον δεν έχει μόνο αρνητικές συνέπειες στον αθλητισμό και ειδικά στον πρωταθλητισμό. Στην υπόθεση όμως των ανθρώπων που κάνουν αθλητισμό ενώ έχουν κινητικές, οπτικές ή διανοητικές αναπηρίες δεν συζητάμε καν για κατάργηση προνομίων. Διότι σε αυτούς τους ανθρώπους η ελληνική Πολιτεία βάζει σήμερα προβλήματα ζωής ή μάλλον τους τα κάνει τα προβλήματα μεγαλύτερα από ποτέ, έως και εξοντωτικά. Δεν συζητάμε καν για την αθλητική ζωή τους, αλλά για την κανονική.
Κι ενώ ξέρεις ποια είσαι, κυρία ελληνική Πολιτεία, και ξέρεις καλά πώς σήμερα συμπεριφέρεσαι στην υπόθεση του αθλητισμού, δηλαδή ότι σε νοιάζει να βολεύεις τις ποδοσφαιρικές εταιρείες και να τους βρίσκεις λεφτά, για χάρη του υπέροχου κόσμου τους, δηλαδή των χθεσινών και αυριανών ψηφοφόρων, έχεις τα μούτρα να συγχαίρεις τους αθλητές των παραολυμπιακών αγώνων, δηλαδή τους ανθρώπους των οποίων τη ζωή έχεις κάνει πιο δύσκολη από ποτέ;
Αφού δεν σκοπεύεις να κάνεις τίποτα για αυτούς, ενώ συνεχίζεις τα νταραβέρια με τις ΠΑΕ, όπως και όλα τα υπόλοιπα νταραβέρια που κάνεις σε κοινή θέα, τουλάχιστον πάψε να προκαλείς τόσο με τη συμπεριφορά σου. Πού βρίσκεις το θράσος να στέλνεις συγχαρητήρια τηλεγραφήματα σε ανθρώπους που ζουν με πετσοκομμένο επίδομα παραπληγικού; Πώς κοιμάσαι το βράδυ;
Αυτά τα παιδιά, που χάρη στον κόπο και τις υπερβάσεις τους ταξίδεψαν στο Λονδίνο, ζουν σήμερα ορισμένες από τις καλύτερες μέρες της ζωής τους. Βρίσκονται στο επίκεντρο και γνωρίζουν τον απόλυτο σεβασμό, από ένα έθνος που βρίσκει νόημα να κάθεται συνωστισμένο κάθε βράδυ στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου και όλες τις υπόλοιπες ολυμπιακές εγκαταστάσεις για να παρακολουθεί μέχρι αργά τη νύχτα, μέχρι και το τελευταίο αγώνισμα και τον τελευταίο αγωνιζόμενο.
Αυτοί οι άνθρωποι με την τεράστια δύναμη και την γιγάντια θέληση, που όχι απλώς δεν είναι να τους λυπάσαι αλλά είναι να τους καμαρώνεις αυτές τις μέρες μέσα από τον τηλεοπτικό δέκτη και να παίρνεις κουράγιο, διότι σου κάνουν και αυτή τη χάρη με την προσπάθειά τους, ζουν αυτές τις μέρες το όνειρό τους. Μη τους ξενερώνεις ρε ελληνική Πολιτεία! Μη τους βάζεις τον εκνευρισμό που δημιουργεί η σκέψη ότι η Ελλάδα, η πατρίδα τους, συνεχίζει να τους υποτιμά με την συμπεριφορά της.
Ας τους να ζήσουν αυτό που τους αξίζει στο Λονδίνο! Ας τους να πάρουν μια ανάσα σεβασμού και πολιτισμού προτού επιστρέψουν στην Ελλάδα που τους βάζει εμπόδια ακόμη και στους δρόμους που προσπαθούν να διαβούν με το καροτσάκι ή τον συνοδό τους και συνεχίζει να τους κόβει τα επιδόματα και να τους αυξάνει τον συντελεστή δυσκολίας στη μάχη που δίνουν για την ζωή.
Σταμάτα το παραμύθι κι άσε τους να ζήσουν τον μύθο τους. Αφού δεν έχεις τσίπα, για να κάνεις κάτι για αυτούς τους ανθρώπους, άφησέ τους τουλάχιστον να ζήσουν καλά, απαλλαγμένοι από τον εκνευρισμό που τους δημιουργεί η συμπεριφορά σου, το σημερινό μεγαλείο τους.
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου