Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Μικρή σημασία θα είχε για τον Παναθηναϊκό να τερμάτιζε πρώτος αντί τρίτος. Άλλωστε, ο γέγονε… γέγονε. Ό,τι προηγήθηκε στην πρώτη φάση δεν έχει πλέον την παραμικρή αξία, αφού όλοι ξεκινούν στο Top 16 από κοινή αφετηρία. Και αυτή η ομάδα που παρουσιάστηκε στη Μόσχα, αλλά και εμφανίζεται τον τελευταίο μήνα, δείχνει ικανή να φτάσει ψηλά. Αδυναμίες ασφαλώς και υπάρχουν, αλλά ο χρόνος δεδομένα δουλεύει για χάρη της. Κι επειδή πέρα από καλές προπονήσεις μία καλή ομάδα «χτίζεται» μέσα από δυνατά παιχνίδια και δοκιμασίες, η εξασφάλιση επιπλέον 14 αγώνων υψηλού επιπέδου σίγουρα θα κάνει καλύτερο τον Παναθηναϊκό, ακόμη κι αν τελικά δεν φτάσει καν στα προημιτελικά.
Από τη βραδιά της 9ης Νοεμβρίου, την ήττα με αποκαρδιωτική εμφάνιση στο ΟΑΚΑ από τη Χίμκι και τις αποδοκιμασίες των οπαδών του, έχει κυλήσει λίγος χρόνος (μόλις 34 ημέρες) αλλά πολύ νερό στο αυλάκι. Αποδεικνύεται από την απλή σύγκριση μεταξύ των δύο… Παναθηναϊκών που αντιμετώπισαν την ίδια ομάδα. Τότε οι «πράσινοι» έμοιαζαν πελαγωμένοι και περίμεναν μάταια από τον άποντο Διαμαντίδη να τους βγάλει από το αδιέξοδο. Πλέον ο αρχηγός δεν είναι μόνος, οι ρόλοι έχουν μοιραστεί σωστά, οι προσθήκες Λάσμε και Μπανκς (προσεχώς και Καπόνο) έχουν ανεβάσει κατακόρυφα την ποιότητα του ρόστερ και ο Παναθηναϊκός δείχνει ομάδα. Ακόμη και με τον Ούκιτς στην Αθήνα, τον Σχορτσανίτη λαβωμένο στον πάγκο, τις βολές στο… σίδερο και τους διαιτητές να σφυρίζουν μονόπλευρα.
Ουδείς γνωρίζει πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο φετινός Παναθηναϊκός στην Ευρωλίγκα. Όμως πλέον δεν χωρά αμφιβολία πως βρίσκεται στη σωστή ρότα. Κι ακόμη κι αν δεν φτάσει φέτος στον προορισμό που έχει σημειώσει στο χάρτη, μπορεί με τις κατάλληλες επισκευές στο καράβι να τα καταφέρει σύντομα.
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου