Ενα βράδυ στο «Μεστάγια»

Ο Ball Boy Γιώργος Κοντογεώργης βρέθηκε στο γήπεδο της Βαλένθια για τον αγώνα του Copa del Rey κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης και γράφει για έναν… άλλο κόσμο.

Βαλένθια-Ρεάλ στη ρεβάνς του 2-0 για το Κύπελλο, το οποίο διαμορφώθηκε με φουλ διαιτησία υπέρ των Μαδριλένων. Σαν Ελληνας έχεις μάθει να περιμένεις να δεις έντονο μίσος και δίψα για εκδίκηση κόντρα στο κατεστημένο της Βασίλισσας που τώρα έρχεται στο «Μεστάγια». Καμία σχέση.

Το πρώτο... σοκ ήρθε λίγες ώρες πριν τη σέντρα στη βόλτα στις μπιραρίες που είναι έξω από το γήπεδο. Οπαδοί της Ρεάλ φορούσαν εμφανίσεις της ομάδας τους και τα έπιναν σαν να μην συμβαίνει τίποτα ανάμεσα σε αυτούς των Νυχτερίδων. Οπως και να το κάνεις είναι ένα ταρακούνημα σε σχέση με αυτά που ζούμε, βλέπουμε και διαβάζουμε ποδοσφαιρικά εδώ, όμως αυτό ήταν μόνο η αρχή. Οταν έφτασε το λεωφορείο η αποστολή αποδοκιμάστηκε, υπήρξαν συνθήματα κατά των Μερένγκες και κάποια «Μέσι, Μέσι...» για πικάρισμα στον Κριστιάνο Ρονάλντο, όμως μέχρι εκεί.

Απ' έξω αλλά και όσο ανεβαίναμε για να πάρουμε θέση στα δημοσιογραφικά, παρατηρούσαμε ότι το γήπεδο κάθε άλλο παρά σε σούπερ κατάσταση βρίσκεται, ενώ το concept ολοκληρώθηκε όταν τελικά καθίσαμε. Αυτό γιατί δεν μπορούσες να δεις όλο τον αγωνιστικό χώρο αφού η κερκίδα που βρίσκεται από πάνω καλύπτει ένα κομμάτι του τερέν και για να δεις τι γίνεται σε κάποιες φάσεις αναγκάζεσαι να κολλήσεις τη μούρη σου στον πάγκο με τα λάπτοπ.

Και το χειρότερο για την Βαλένθια δεν είναι ότι το «Μεστάγια» ανήκει σε μία παλαιότερη εποχή, αλλά το ότι μάλλον θα συνεχίσει να αγωνίζεται σε αυτό για πολλά χρόνια ακόμα. Ο λόγος είναι ότι οι διαδικασίες ανέγερσης του καινούριου γηπέδου έχουν σταματήσει αφού δεν υπάρχει η δυνατότητα να καλυφθούν οικονομικά τα έργα. «Αυτός ήταν λόγος που χάσαμε τον Βίγια, τον Σίλβα, τον Μάτα και τον Τζόρντι Αλμπα, όμως μέρος των χρημάτων πήγαν σε άλλες μεταγραφές» εξήγησε δησιογράφος της Βαλένθια.

Επίσης έδωσε το κλίμα ανάμεσα στους οπαδούς, κάτι το οποίο δεν μπορούσαμε με τίποτα να έχουμε καταλάβει μόνοι μας. «Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η πιο μισητή αντίπαλος αυτή την εποχή για την Βαλένθια. Παλαιότερα ήταν η Μπαρτσελόνα και σε άλλες εποχές και οι δύο, όμως τώρα είναι ξεκάθαρα η Ρεάλ. Στο πρώτο ματς μας έχει κόψει δύο φορές με ανύπαρκτο οφσάιντ, ενώ το δεύτερο γκολ μπαίνει με το χέρι του Ιγουαΐν» μάς είπε με βλέμμα «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». Που να την αγαπούσαν δηλαδή κιόλας; Τι σχέσεις θα είχαν οι αφισιονάδος μεταξύ τους;

Νωρίς στον αγώνα ο Ικερ Κασίγιας τραυματίστηκε σοβαρά και έγινε αναγκαστική αλλαγή. Ηταν σαν να συνέβη επίτηδες για να καταλάβουμε από πρώτο χέρι το πως αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο στην Ισπανία. Οι 40.000 θεατές που βρίσκονταν στο γήπεδο σηκώθηκαν και χειροκρότησαν παρατεταμένα τον «Αγιο Ικερ». Ναι, τον τερματοφύλακα της ομάδας που μισούν περισσότερο από κάθε άλλη. Εμείς δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε το να σιχαίνεται κάποιος μία ομάδα και την ίδια στιγμή να σέβεται τον αρχηγό της. Κι όμως έτσι έγινε, με τους οπαδούς της Βαλένθια να λένε με τον τρόπο τους ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον Κασίγιας για τα όσα τους έχει χαρίσει τα τελευταία χρόνια αγωνιζόμενος με τη φανέλα της La Roja.

Οταν μπήκε ο... κακομοίρης ο Αδάν για να τον αντικαταστήσει, δεν έτυχε ανάλογης αντιμετώπισης, αφού αποδοκιμάστηκε πολύ έντονα την ώρα που έπαιρνε θέση κάτω από τα δοκάρια της Ρεάλ, σε ένα απίστευτο contrast μέσα σε μόλις μερικά δευτερόλεπτα.

Μέσα σε όλα είδαμε από κοντά και τον μεγάλο Ζοσέ Μουρίνιο, τον ζωντανό θρύλο των πάγκων. Με σακάκι αλλά και αθλητικό παπουτσάκι, ζούσε όπως πάντα τον αγώνα με ένταση και δεν έχανε ευκαιρία να σηκωθεί για να φωνάξει και να διαμαρτυρηθεί. Ακριβώς από κάτω μας, οι οπαδοί της Ρεάλ πανηγύρισαν έντονα -σαν στο σπίτι τους- το γκολ του Μπενζεμά στο 44' και λίγα δευτερόλεπτα μετά, πριν ο διαιτητής σφυρίξει για το ημίχρονο, ο Special One έφυγε σφαίρα για τα αποδυτήρια.

Στο ημίχρονο βγήκαν οι απορίες για το κλίμα στην ομάδα και τον Ερνέστο Βαλβέρδε, ειδικά αφού ο αγώνας έγινε λίγες μέρες μετά το 2-0 αλλά και το ασήκωτο 0-5 από την Ρεάλ στο ίδιο γήπεδο. «Το ξέρουμε όλοι, αυτά τα πράγματα γίνονται πάντα στο Μπερναμπέου, δεν είναι κάτι καινούριο και οι οπαδοί το ξέρουν αυτό. Βαριές ήττες σαν και αυτή είναι μέσα στο πρόγραμμα κόντρα στις μεγάλες ομάδες» μάς είπαν για τον πρώτο αγώνα κυπέλλου, ενώ για τον πρώην τεχνικό του Ολυμπιακού: «Η διοίκηση και οι οπαδοί είναι ικανοποιημένοι από τη δουλειά του και τον στηρίζουν πολύ, δεν άλλαξε κάτι μετά τον αγώνα για το πρωτάθλημα, δεν τρέχει απολύτως τίποτα».

Και πραγματικά ήταν προφητικό αφού μόλις λίγες μέρες μετά, όχι μόνο η Βαλένθια πήρε μεγάλο διπλό (2-3) στο «Ριαθόρ» από την Ντεπορτίβο, αλλά όπως γράφεται στην Ισπανία οι διοικούντες το κλαμπ σκέφτονται να του ανανεώσουν από τώρα το συμβόλαιο του Βάσκου, το οποίο έχει διάρκεια μέχρι το καλοκαίρι.

Μετά την αποβολή του Κοεντράο και το γκολ του Τίνο Κόστα (ήταν πολύ βαρύς και ασήκωτος όταν τον συναντήσαμε στο προπονητικό κέντρο) για το 1-1 το γήπεδο ζεστάθηκε, έδωσε ώθηση τουλάχιστον για τη νίκη και σε κάθε καλή στιγμή ακόμα και οι δημοσιογράφοι πετάγονταν από τις θέσεις τους.

Ολα τα λεφτά ήταν πάντως προς το τέλος όταν ο Ντι Μαρία είδε απευθείας κόκκινη κάρτα. Την ώρα που ο Αργεντινός αποχωρούσε από τον αγωνιστικό χώρο ακούστηκε πολύ δυνατά από όλο σχεδόν το γήπεδο «Tonto..., tonto...» που σημαίνει «κουτός». Σε εμάς έκανε μεγάλη εντύπωση, αφού δεν μπορούσαμε καν να διανοηθούμε τους οπαδούς να... στολίζουν παίκτη της μισητής αντιπάλου αποκαλώντας τον «κουτό», όμως αργότερα μάθαμε ότι είναι κάτι που «είθισται» στα ισπανικά γήπεδα. Φανταστείτε σε οποιοδήποτε ντέρμπι ανάμεσα σε ελληνικές ομάδες να αποβάλλεται ποδοσφαιριστής και οι οπαδοί της άλλης ομάδας να τον λένε «κουτό».

Στην Ισπανία έχουν ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο να αντιμετωπίζουν πρόσωπα και καταστάσεις και προφανώς ξέρουν να σέβονται και να εκτιμούν και ο Ρονάλντο δεν ήταν δυνατόν να είναι ίσα κι όμοια με τον Κασίγιας.  Κάθε φορά που ο Πορτογάλος ακουμπούσε τη μπάλα όλο το «Μεστάγια» τρελαινόταν και γινόταν χαμός από αποδοκιμασίες.

Η εικόνα στην μεικτή ζώνη; Μία από τα ίδια. Πολύ παλιά κτίρια και εγκαταστάσεις, σαν σε γήπεδο από ομάδα μικρότερης κατηγορίας. Ιδια όπως πάντα ήταν και η εικόνα των παικτών της Ρεάλ που δεν συνηθίζουν να κάνουν δηλώσεις. Μόνο ο Κασίγιας, που εμφανίστηκε με δεμένο το χέρι, μίλησε στις κάμερες, ενώ οι υπόλοιποι Μαδριλένοι το πολύ να σταματούσαν για ένα αυτόγραφο. Στάση δεν άλλαξε ούτε ο Ζοσέ Μουρίνιο που δεν εμφανίστηκε στην συνέντευξη Τύπου.

Αν και το ενδιαφέρον για το ποιος θα προκριθεί πήγε περίπατο από το πρώτο κιόλας μέρος, η παρουσία στο «Μεστάγια» ήταν μία καταπληκτική εμπειρία. Και όχι τόσο επειδή είδαμε από κοντά τους παίκταραδες της Ρεάλ και της Βαλένθια. Ηταν κάτι σαν μάθημα από πρώτο χέρι για το πως βλέπουν το ποδόσφαιρο σε μία χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει κάνει τεράστια άλματα προς την κορυφή και διαθέτει ό,τι καλύτερο σε συλλόγους και Εθνική ομάδα...


πηγή: gazzetta.gr