FC: Έλα ν’ αγαπηθούμε darling!

Πάψε πια να με πληγώνεις, άρχισε να με πωρώνεις.

Σχολιάζει ο Γιάννης Τσαούσης για το Fight Club.

Αν αφήσουμε κατά μέρος τη ροζ τσιχλόφουσκα της μέρας και προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε στα πραγματικά οφέλη της αγάπης, μπορεί να δούμε μέχρι και θαύματα να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας. Διότι αν «η αγάπη μετακινεί βουνά», γιατί να μην πιστέψουμε τη θεωρία που λέει ότι κάτω από κάθε μεγάλο καυγά και κάθε άγριο τσακωμό και διαφωνία κρύβεται ένας τεράστιος, ανομολόγητος έρωτας; Go ahead guys, ναι, εσείς οι τέσσερις, οι μουτρωμένοι. Today’s the day!

Σο - Φάμπρι: Happily ever after
Ναι, ναι, ξέρω, στην πραγματικότητα δεν έγινε τίποτα. Για να προχωρήσουμε όμως, θα δεχτώ ότι η φαντασία μου είναι «αρρωστημένη» και ότι είμαι το κέντρο που «χαλκεύει ειδήσεις προκειμένου να πλήξει τον Παναθηναϊκό». Και τώρα που το ξεκαθαρίσαμε, μεταξύ μας, δεν θα ήταν ονειρώδης μια συνάντηση μεταξύ των διαφωνούντων που θα κύλαγε μέσα στα μέλια και τα σιρόπια;

Μιλάμε για κοσμικό event τώρα, όχι τσιπιές. Με δημοσιογράφους και τηλεοπτικά συνεργεία καλεσμένους σε υπερλούξ σαλόνι πολυτελούς ξενοδοχείου, όπου Φάμπρι και Σο θα ανταλλάσσουν αβροφροσύνες και κοσμητικά επίθετα ο ένας για την αξία του άλλου τσουγκρίζοντας τις σαμπάνιες τους και προσφέροντας σε όλους τους παρευρισκόμενους σοκολατάκια και μπαλόνια.

Η ιδανική αυτή βραδιά μπορεί να κλείσει με τον Ισπανό προπονητή να γονατίζει χαμογελαστός μπροστά στον Σενεγαλέζο με την ατάκα «Εντάξει τώρα, βρε κουτό;» και ο Σο να τον σηκώνει και να του απαντάει «Τελευταία φορά που το κάνεις αυτό, εντάξει κόουτς; Θα πιαστούν τα γόνατά σου και ποιος θα μας διδάσκει τα μυστικά της μπάλας μετά;». Κάπου εκεί όλοι θα ξεσπάσουν σε γέλια και μια χαρούμενη μουσική από το βάθος θα ρίξει τους τίτλους τέλους.

Πάμπλο-Γιώργος: Περασμένα-ξεχασμένα
Κάπου σ’ ένα παγκάκι, με φόντο το Θερμαϊκό, βράδυ με ομίχλη. Χαρτιά από πιτόγυρα γύρω και έξι άδεια μπουκάλια μπύρα συμπληρώνουν το σκηνικό:
-Εντάξει μωρέ κι εσύ, γιατί το πήρες τόσο βαριά;
-Ξέρεις γιατί. Γνωρίζεις ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω.
-Ναι, αλλά ξέρεις ότι πρέπει ν’ ακούς και το σώμα σου. Πέρασε καιρός που δεν μπορούσες...
-Μην το λες καν! Δεν θέλω να το ακούω! Ποτέ δεν ήμουν ανήμπορος. Ακόμα και μ’ ένα πόδι είμαι καλύτερος από τους Κάτσε και τους Φωτάκηδες...
-Δεν είναι αυτό το θέμα, ήθελα απλώς να σε προφυλάξω.
-Ποτέ δεν ζήτησα κανέναν να με προφυλάξει από τη μάχη! Πάντα πρώτος ήμουνα σ’ αυτήν!
-Ναι, το κατάλαβα πια. Ευτυχώς άφησες κατά μέρος αυτές τις χαζές ιδέες περί αποχώρησης...
-Προς το παρόν. Στο χέρι σου είναι να μην τις ξαναπιάσω. Salud, κόουτς, αποδείχτηκες λεβεντιά.



πηγή: sport-fm.gr