Ο ΠΑΟΚ μπορεί να έχει υψηλούς στόχους, μπορεί να θέλει να κάνει την
υπέρβαση, όμως έτσι όπως είναι σήμερα και με το ρόστερ που διαθέτει
είναι φανερό πώς χρειάζεται ενίσχυση. Κάτι που διαπιστώσαμε και στο
Περιστέρι με την ανατροπή που έκανε ο Ατρόμητος.
Δεν γίνεται, δηλαδή, μια ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό να τα
περιμένει όλα από τα πόδια του Κατσουράνη για να βγει μια πάσα της
προκοπής.
Ο Αθανασιάδης ήταν τελείως ξεκομμένος στην επίθεση. Έξω από την περιοχή
είναι ακίνδυνος και δεν συμμετέχει στο παιχνίδι, άρα με κάποιον τρόπο
πρέπει η μπάλα να φτάσει στα πόδια του. Ο ΠΑΟΚ, όμως, δεν έχει δα και
τόσους πολλούς πασέρ. Ή για να το πούμε σωστά, ο μόνος που έδινε μπαλιές
καλές και βοηθούσε στην δημιουργία παιχνιδιού ήταν ο Κατσουράνης. Πάλι
καλά, δηλαδή, που αγωνίστηκε στα χαφ και στην φυσική του θέση αυτή τη
φορά.
Ειδικά κάποια στιγμή στο β’ μέρος ο Κατσουράνης έκοβε κι έραβε και
ξεχώριζε σαν την μύγα μέσα στο γάλα στα χαφ. Μοίραζε το παιχνίδι δεξιά –
αριστερά, κουμάνταρε τον ρυθμό, έβγαζε κάθετες, εκ των οποίων η μια
ήταν λουκούμι για τον Αθανασιάδη που δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει την
ευκαιρία.
Με λίγα λόγια, ο ΠΑΟΚ από τα άκρα μοιάζει συχνά να έχει σβελτάδα, αλλά
όχι και ουσία, ενώ από τον άξονα δύσκολα βγαίνει μια καλή πάσα για να
δημιουργηθεί ευκαιρία. Και, φυσικά, αυτά δεν τα είδαμε πρώτη φορά στο
Περιστέρι.
Πηγή: sportdog.gr
Πέμπτη 16 Μαΐου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου