«Διψασμένος» Παναθηναϊκός, «άδειος» Ολυμπιακός!!

Ο Παναθηναϊκός απέχει μία νίκη μακριά από την άμεση επιστροφή στον θρόνο και ο Νίκος Ζέρβας αναλύει γιατί μέχρι τώρα έχει κάνει σχετικά εύκολα τα δύο από τρία «βήματα» που χρειάζονται για το τρόπαιο.

Όταν πριν από λίγες μέρες μπαίναμε στους ρυθμούς των φετινών τελικών, λίγοι έδωσαν σημασία στην εικόνα των ομάδων στα διαδικαστικού χαρακτήρα παιχνίδια προημιτελικών και ημιτελικών με Ίκαρο, Πανιώνιο για τον Παναθηναϊκό και Απόλλων Πατρών, Ρέθυμνο για τον Ολυμπιακό. Έχοντας πλέον την εικόνα των δύο πρώτων αγώνων των «αιωνίων», το συμπέρασμα είναι πως έπραξαν λάθος. Φαινόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό πως οι «πράσινοι» απέδιδαν με τις μηχανές στο φουλ και οι «ερυθρόλευκοι» στο ρελαντί, κάτι που τελικά αποδείχθηκε ευεργετικό για τη μία πλευρά και καταστροφικό για την άλλη.

Η σοβαρή δικαιολογία του «αδειάσματος» από την μυθική Ευρωλίγκα στο Λονδίνο, αλλά και η τεράστια ατυχία με τον Λο, που είναι απών από τους τελικούς και αλλάζει άρδην τα δεδομένα, δεν αλλάζουν σε τίποτα την ιστορία, που γράφει ότι ο Παναθηναϊκός είναι μπροστά με 2-0 και έχει πλέον τρία match ball για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Και αν το δεύτερο ροζ φύλλο ήρθε πιο δύσκολα και με αρκετή ισορροπία σε τεντωμένο σχοινί στο πρώτο ημίχρονο, η συνολική εικόνα του σε σχέση με τον μεγάλο του αντίπαλο, τον βγάζει δίκαια παρά μία νίκη πρωταθλητή. Στον δεύτερο τελικό ο Ολυμπιακός μπήκε πολύ πιο συγκεντρωμένος, ήταν πιο εύστοχος και «διαβασμένος» στην άμυνα. Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός έδειχνε πιο αγχωμένος, νευρικός και μονοδιάστατος και με σοβαρό πρόβλημα να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημά του στη φροντ λάιν.

Σε αυτό το διάστημα –πρώτο ημίχρονο- που αποτελεί ο,τι καλύτερο έχουμε δει από τους «ερυθρόλευκους» μέχρι στιγμής στους τελικούς, οι γηπεδούχοι είχαν 11 λάθη, 7 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, μέτρια ποσοστά ευστοχίας και μοναδικό στήριγμα τον Ούκιτς. Παρόλα αυτά, πήγαν στα αποδυτήρια όντας πίσω στο σκορ μόλις δύο πόντους, διότι ο Ολυμπιακός αδυνατούσε να ολοκληρώσει αιφνιδιασμούς, έχανε βολές και είχε σχεδόν όλα του τα ατού σε μέτρια έως κακή κατάσταση. Έχασε λοιπόν την ευκαιρία να βάλει περισσότερη πίεση στους παίκτες του Πεδουλάκη, που πήγαν με άλλη ψυχολογία στα αποδυτήρια και εκτός αυτού, ανέβασαν ρυθμό με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου. Ο Ούκιτς, βρήκε στήριγμα αρχικά στον Μπράμο, το δίδυμο Λάσμε-Γκιστ άρχισε να ρολάρει υποφερτά, ο άφαντος Διαμαντίδης έβαλε ένα-δύο μεγάλα σουτ, η άμυνα «έσφιξε» στα επίπεδα του πρώτου αγώνα και κυρίως, έκανε αισθητή τη παρουσία του ο Ραμέλ Κάρι.

Ο Αμερικανός γκαρντ, έχει αλλάξει άρδην τις δυνατότητες του Παναθηναϊκού στο κομμάτι της κυκλοφορίας, στην ηρεμία όταν έχει τη μπάλα στα χέρια του, είτε για να εκτελέσει, είτε να δημιουργήσει, είναι έξυπνος και έχει παίξει κομβικό ρόλο σε αυτό το 2-0. Έχοντας λοιπόν πέντε πρωταγωνιστές, περισσότερο πάθος, ενέργεια, ευστοχία από μακριά και καθαρότερο μυαλό, οι «πράσινοι» πήραν προβάδισμα και δεν το έχασαν ποτέ. Αντίθετα, ο Ολυμπιακός παρουσίασε στο δεύτερο μέρος, ίδιο και απαράλλακτο πρόσωπο με τον πρώτο τελικό. Δεν θύμιζε σε τίποτα την ομάδα που πριν από ένα μήνα έκανε φύλλο και φτερό τα μεγαθήρια της Ευρωλίγκας, είχε δύο και μόνο μαχητές –Κατσίβελη, Χάινς- και δεν μπόρεσε να πάρει απολύτως τίποτα από Πρίντεζη, Παπανικολάου, Περπέρογλου και Σλούκα. Ο Σπανούλης για ένα ακόμα ματς στο ΟΑΚΑ ήταν «θολωμένος» και άστοχος, όμως το μπάσκετ δεν είναι άθλημα του ενός και ο Λαρισαίος γκαρντ, είναι αδύνατο να είναι όπως συνηθίζει χωρίς Λο και Μάντζαρη. Οι αμυντικές περιστροφές πήγαν περίπατο, plan b δεν υπήρξε, οπότε ήταν φυσικό και επόμενο να έρθει γι’ αυτόν το μοιραίο..

Περισσότερη αγωνιστική ανάλυση ενός ακόμα κακού παιχνιδιού δεν «χωράει». Από εδώ και πέρα, μένει να φανεί αν ο Ολυμπιακός έχει τρόπο αντίδρασης, δυνάμεις και αγωνιστικό «σφυγμό» και αν ο Παναθηναϊκός είναι έτοιμος να διαχειριστεί αυτή του τη μεγάλη επιτυχία. Με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα, έχει μία «χρυσή» ευκαιρία να τελειώσει την κατάσταση τη Τετάρτη. Αν οι «ερυθρόλευκοι» μειώσουν, έχουν δείξει ότι έχουν τους τρόπους να αντιδρούν στα πολύ δύσκολα. Όσο όμως η διάθεση και η «δίψα» παραμένει «πράσινη», είναι θέμα χρόνου η σεμνή τελετή να λάβει τέλος…

Υ.Γ.: Το κλίμα στο ΟΑΚΑ ήταν το ίδιο άψογο με αυτό στο ΣΕΦ στον πρώτο τελικό και αξίζουν συγχαρητήρια στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Παρόλα αυτά, από τη στιγμή που ο κομισάριος Καρούσης και ο διαιτητής Φούφης δέχθηκαν επίθεση στο ημίχρονο στα αποδυτήρια από τον ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού και τρεις οπαδούς, ο αγώνας δεν θα έπρεπε να συνεχιστεί ποτέ, ή τουλάχιστον να υπάρξουν οι προβλεπόμενες κυρώσεις. Το ότι το έγραψαν στο φύλλο αγώνα δεν λέει απολύτως τίποτα…

Υ.Γ.1: Το καλάθι του Χάινς στο 58-50 έπρεπε να μετρήσει, ενώ ο Άντιτς δίκαια «φωνάζει» για φάουλ –ίσως και αντιαθλητικό γιατί υπάρχει τράβηγμα φανέλας- στη φάση που δέχεται μετά την –αυστηρή- τεχνική ποινή λόγω διαμαρτυρίας. Αυτά, δε δικαιολογούν την κακή εικόνα των πρωταθλητών Ευρώπης και μακάρι να μην αποτελέσουν «πάτημα», για να διαταραχθεί το εντός γηπέδων ήρεμο κλίμα.
Πηγή: sport-fm.gr