Ζούμε στην εποχή του μπασκετικού παραλόγου. Αυτά που συμβαίνουν,
αρχής γενομένης από την Πόλη και μετά, είναι απ' τα άγραφα της πορτοκαλί
μπάλας. Όλα τα κουλά μαζί: Ο Ολυμπιακός να παίρνει απ' το πουθενά την
Ευρωλίγκα με τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία, να κάνει το repeat
φέτος ενώ είναι συγκλονιστικά μέτριος ως τον Γενάρη και μάλιστα με
διαστημικό μπάσκετ στον τελικό, που δεν βλέπεις ούτε σε all star game.
Και τώρα; Τώρα συμβαίνουν όλα τα ανάποδα.Γράφει ο βασίλης Παπαθεοδώρου.
* Ο Ολυμπιακός των 100 πόντων με τη Ρεάλ βάζει 103
σε δύο αγώνες! Επίδοση που δεν πρέπει να έχει σημειωθεί ποτέ ξανά σε
τελικούς από... ίδρυσης πλέι οφ. Να παραδώσει το δίπλωμα ο Λάσο ή να
απονεμηθεί έπαινος στον Πεδουλάκη; Και τα δύο ή κάτι ενδιάμεσο. Τι
συνεχίζει να κάνει ο Παναθηναϊκός; Λέει στον Ολυμπιακό «λέι απ δεν θα
βάλεις ποτέ, θα φτύσεις αίμα για να σκοράρεις μέσα απ' το τρίποντο. Απ'
έξω μπορείς;». Η απάντηση του Ολυμπιακού είναι 9/55 τρίποντα. Αδιανόητο.
Ούτε στο γυναικείο μπάσκετ, που λέει κι ο Στιβ Γιατζόγλου.
* Έπαιξε ρόλο η διαιτησία; Τα λάθη φαίνεται να είναι
μεμονωμένα και πολύ λιγότερα από τον πρώτο αγώνα. Τρομερή διαιτησία του
Φούφη στο πρώτο μέρος, επαγγελματικά σφυρίγματα από τον Αναστόπουλο που
θα πέρναγε απαρατήρητος αν δεν έχανε δύο φάσεις στο τέλος που έκαναν
60-50 το 58-52 (εκπρόθεσμο Χάινς, φάουλ Σπανούλη). Όχι ότι φαινόταν πως
θα γύριζε το ματς, απλά αφαίρεσε τη μια ελπίδα του Ολυμπιακού. Εκ των
ουκ άνευ λοιπόν, η συζήτηση για επηρεασμό αποτελέσματος όταν για δεύτερο
ματς μια ομάδα βάζει 52 πόντους. Ο Ολυμπιακός βρήκε «πάτημα» και
στοχοποιεί τον Αναστόπουλο με τον οποίο έχει προηγούμενα, ενώ στην
πραγματικότητα είναι ένας ρέφερι που παραδέχονται για την εντιμότητά του
ακόμα και οι ίδιοι (off the record).
* Όλοι λένε για την καλή άμυνα του Παναθηναϊκού.
Δηλαδή; Ο Πεδουλάκης έχει βάλει 4 στόχους: Να μη δώσει γρήγορη επίθεση
στον Ολυμπιακό (βαθμός 10). Να κόψει όλα τα drive του Σπανούλη
κλείνοντας και οι πέντε παίκτες κοντά στη ρακέτα (βαθμός 10). Να
αφαιρέσει κάθε δυνατότητα δημιουργίας που θα προκαλέσει αμυντική
ανισορροπία (7 ασίστ, βαθμός... 11). Σε συνδυασμό με τον έλεγχο των
ριμπάουντ και το «στοπ» σε κάθε λέι απ, η άμυνα του τριφυλλιού έχει
ξεπεράσει και τη... Λιμόζ.
* Το πρόβλημα είναι ότι συναγωνίζεται τη Λιμόζ και
στην επίθεση. Ο Παναθηναϊκός αγκομαχάει πραγματικά, πηγαίνει και δεν
πηγαίνει, οι παίκτες του δεν κυνηγάνε να πετύχουν ούτε ένα εύκολο
καλάθι, αιφνιδιασμός είναι είδος προς εξαφάνιση, αλλά το σημαντικότερο
είναι πως στο σετ παιχνίδι κυκλοφορεί τη μπάλα σαν καρβουνιάρης. Στα
πρώτα εννιά λεπτά του β' μέρους σκόραρε 24 πόντους επειδή η μπάλα έφευγε
με ταχύτητα και οι παίκτες εκτελούσαν στον σωστό χρόνο.
* Τα χαμένα τρίποντα είναι μια οφθαλμοφανής αιτία
της ερυθρόλευκης ήττας. Ωστόσο υπάρχει και χειρότερο στατιστικό, που
καταδεικνύει την ξαφνική... χασογκολίαση. Με 16 επιθετικά ριμπάουντ και
10 κλεψίματα (δηλαδή 26 κατοχές επιπλέον) πώς γίνεται ο Ολυμπιακός να
βάλει 52 πόντους; Ξαναλέμε: Αυτά δεν γίνονται στο μπάσκετ! Είναι
αλλεπάλληλα θαύματα θαυμάτων!
* Ο Παναθηναϊκός βγάζει για δεύτερο σερί ματς τον
Σπανούλη έξω απ' τα νερά του. Ακόμα κι αν τον παίζει άμυνα, ο όχι και
τόσο δεινός αμυντικός, Κάρι, ο κορυφαίος Ευρωπαίος γκαρντ σήμερα
αδυνατεί να παίξει ένα πικ εν ρολ της προκοπής. Οι πράσινοι επέλεξαν να
παίξουν παράλληλο hedge out και την ίδια στιγμή ο παίκτης της αδύνατης
πλευράς μπαίνει τόσο μέσα ώστε να απαγορεύσει την πάσα στον σέντερ που
«βουτάει» στη ρακέτα. Η επιλογή του Σπανούλη έπειτα είναι ή να σουτάρει
υπό μέτριες/κακές προϋποθέσεις ή να πασάρει απ' ευθείας για ξεμαρκάριστο
τρίποντο. Που κατά κανόνα είναι άστοχο.
* Κι όταν λέμε αυτά δεν γίνονται... ποιος θα
περίμενε ότι ο Παναθηναϊκός θα προηγείται 2-0 με τον Διαμαντίδη να μην
είναι καν θετικός. Εξαιρώντας ένα δεκάλεπτο στο δεύτερο μέρος, ο βαθμός
επιρροής του στο παιχνίδι του ΣΕΦ και του ΟΑΚΑ ήταν μηδενικός, ειδικά
επιθετικά! Με 2/9 σουτ, 4 λάθη και 2 ασίστ, μοιάζει απίστευτο ότι ο
Παναθηναϊκός κερδίζει δεύτερο ματς με διψήφια διαφορά.
* Αμ το άλλο; Η Μάλαγα αντάλλαξε τον Γκιστ με τον
Πάνκο. Αυτό δεν επιδέχεται σχολιασμού. Ο Αμερικανός παίζει με καρδιά
λιονταριού, δεν έχει δεχθεί ούτε ένα προσωπικό καλάθι (ακόμα κι όταν
στις αλλαγές βγαίνει στον Σπανούλη), εξελίσσεται παρά την ελάχιστη
τεχνική του για ξένος, σε παίκτης κλειδί των τελικών. Κι η τάπα στον Λο
είναι η απεικόνιση των 80 λεπτών που έχουμε δει ως τώρα.
* Είναι μάλιστα και ο σημαντικότερος λόγος που ο
Πρίντεζης... ξαναεξαφανίστηκε. Από τότε που βγήκε στο «Βράδυ» του
Κωστόπουλου λες και έχει πέσει... μαύρη κουρτίνα μπροστά του. Με 2/10
σουτ και ένα άστοχο κάρφωμα του σε κενό τέρμα, που έγινε τρίποντο των
γηπεδούχων, ξεκίνησε η πράσινη αντεπίθεση, δείχνει ο πιο αδύναμος κρίκος
μέχρι τώρα, καθώς από τη θέση «4», ο Ολυμπιακός παίρνει για δεύτερο
ματς το απόλυτο τίποτα με ολίγο καθόλου.
* Κορυφαίος σε διάρκεια ο Ούκιτς που λες και τον
τσιμπάει μύγα κόντρα στον Ολυμπιακό, κάνει τις εμφανίσεις της ζωής του
σε Κύπελλο και τελικούς πλέι οφ. Ο παίκτης που άλλαξε όμως το ματς ήταν ο
Ραμέλ Κάρι. Ο... κοντοπίθαρος που βγήκε πρώτος ριμπάουντερ του αγώνα
(8)! Η παρουσία του στο τρίτο δεκάλεπτο άλλαξε τα δεδομένα, έβαλε σε
τάξη το παιχνίδι επιθετικά, μοίρασε ασίστ (3), έβαλε κι οκτώ πόντους που
σε τόσο κλειστό ματς μοιάζουν με... διπλάσιους.
* Κι επειδή... αυτά δεν γίνονται, το 2-0 δεν λέει
και τόσο πολλά όσο... φαίνεται ή έχει αποδείξει η προϊστορία. Αν υπάρχει
μια ομάδα που τρέλανε δύο σερί σεζόν την Ευρώπη με ανατροπές είναι ο
Ολυμπιακός. Ο Παναθηναϊκός είναι πια φαβορί, δίχως άλλο, αλλά με 2-1 την
Τετάρτη, θα έχουμε έναν τέταρτο τελικό όπου όλα μπορούν να συμβούν. Κι
αυτά που δεν γίνονται ακόμα.
* Για το ντου του Δημήτρη Γιαννακόπουλου δεν έχουμε
να σχολιάσουμε κάτι, όπως δεν πράξαμε και με τον Βαγγέλη Μαρινάκη που
είχε κατέβει να ευχηθεί... καλή επιτυχία. Μερικές φορές άλλωστε, τα
γεγονότα μιλάνε από μόνα τους.
Πηγή: gazzetta.gr
Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου