Σαν Παναθηναϊκός - Μπαρτσελόνα...!!

Ο Σπύρος Καβαλιεράτος γράφει για το πως ο Παναθηναϊκός έχει κάνει τον Ολυμπιακό να μοιάζει με την Μπαρτσελόνα και βρίσκεται πλέον μία νίκη πριν από την επιστροφή στην κορυφή της Ελλάδας.

Με βάση τους αριθμούς, οι τελικοί της Α1 θυμίζουν την κόντρα του Παναθηναϊκού με την Μπαρτσελόνα. Οι πράσινοι έχουν πάει τα ματς στο δικό τους ρυθμό. Στο πρώτο παιχνίδι ο Παναθηναϊκός έβαλε 64 πόντους και νίκησε, στο δεύτερο πέτυχε 63. Αν δούμε και τη σειρά των πλέι οφ με την Μπαρτσελόνα, θα δούμε ότι ο Παναθηναϊκός πέτυχε 64 στη Βαρκελώνη και πήγε το παιχνίδι στην παράταση, είχε 66 και έκανε το διπλό, πέτυχε 65 και έκανε το 2-1, έβαλε 60 και έχασε, έβαλε 53 και έχασε. Κατά μέσο όρο, δηλαδή είχε 61,6 πόντους. 

 

Πότε νίκησε η Μπαρτσελόνα; Οχι όταν βρήκε λύσεις στην επίθεση, αλλά όταν έριξε τον Παναθηναϊκό από τον μέσο όρο του. Οταν τον έριξε στους 60 και στους 53 πόντους, με τη ζώνη που επέλεξε ο Πασκουάλ. 

 

Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν είναι μόνο επιθετικό στους τελικούς, είναι και αμυντικό. Και από τη στιγμή που οι ερυθρόλευκοι δεν είναι φορμαρισμένοι όπως στο φάιναλ φορ, είναι υποχρεωμένοι να κρατήσουν ακόμα πιο χαμηλά τον αντίπαλό τους. Και μέσα από την άμυνα, μπορεί να ανακτήσουν και την ψυχολογία στην επίθεση.

 

Τούτη τη στιγμή ο Παναθηναϊκός νιώθει άτρωτος γιατί έχει περιορίσει τον Ολυμπιακό και τον έχει κάνει να μην αισθάνεται άνετα. Ο Παναθηναϊκός είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού, όπως ήταν και στα τρία πρώτα ματς με την Μπαρτσελόνα. Αλλο που το σκορ ήταν τότε 2-1, με την ήττα στο πρώτο ματς να έρχεται στην παράταση.

Ομως οι Καταλανοί δεν παρέδωσαν πνεύμα. Εβαλαν κάτω τα πράγματα και ανέτρεψαν τη σειρά κάτω από δύσκολες συνθήκες. Βρήκαν τις λύσεις μέσα από το μπάσκετ και δεν έψαξαν για άλλες δικαιολογίες. 

Το θέμα για τον Ολυμπιακό είναι αν έχει τα ψυχικά αποθέματα. Γιατί έχει παίκτες κλειδιά που είναι εκτός τόπου και χρόνου. Ειδικά ο Πρίντεζης και ο Σλούκας. Η απουσία του Λο στο πρώτο ματς και η... φιλική συμμετοχή στο δεύτερο μεγάλωσαν το πρόβλημα για τον Μπαρτζώκα, που ξέμεινε από λύσεις, απέναντι σε μια ομάδα που ενισχύθηκε για τους τελικούς. Ο Κάρι κάνει διαφορά, ακόμα και ο Γκουίν βοηθάει. Ο Ούκιτς και ο Μπράμος είναι σε εξαιρετική κατάσταση, Λάσμε και Γκιστ κυριαρχούν στους αιθέρες. Κάπως έτσι, ο Παναθηναϊκός πάει να πάρει το πρωτάθλημα με παίκτες που δεν έχουν σχέση με την αυτοκρατορία των προηγούμενων ετών. Γιατί Διαμαντίδης και Τσαρτσαρής δεν έχουν προσφέρει σχεδόν τίποτα ως τώρα. Μόνο που οι πράσινοι έχουν καταφέρει να βρουν επιπλέον λύσεις, την ίδια στιγμή που ο Ολυμπιακός δεν έχει εναλλακτικό πλάνο. Ο Σπανούλης έχει όλη την άμυνα προσαρμοσμένη πάνω του και οι υπόλοιποι αδυνατούν να βοηθήσουν.

 

Γιατί αν ο Ολυμπιακός ήταν λίγο πιο συγκεντρωμένος και εύστοχος στο πρώτο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ, θα είχε πάρει διαφορά μεγαλύτερη των 10 πόντων. Εκανε, όμως, όλες τις επιπολαιότητες μαζεμένες, έχασε εύκολα λέι απ και τελικά στο ημίχρονο ήταν μπροστά μόνο με 2. Ε, όταν βελτίωσε λίγο την επιθετική του εικόνα ο Παναθηναϊκός, "καθάρισε¨" το ματς.

 

ΥΓ: Αυτή τη φορά οι διαιτητές δεν πέρασαν απαρατήρητοι, έστω κι αν δεν κρίνουν το ματς σε καμία περίπτωση. Στο πρώτο ημίχρονο είναι εξαιρετικοί, στο δεύτερο είναι άλλοι άνθρωποι. Ο Φούφης είναι σαν μην υπάρχει, ο Πηλοϊδης εφαρμόζει το no call όχι σε μία φάση, αλλά σε ολόκληρο το 20λεπτο. Γιατί να μπλέξει άλλωστε; Μένει ο Αναστόπουλος, που αναγκαστικά παίρνει όλο το βάρος πάνω του. Ακυρώνει λανθασμένα το καλάθι του Χάινς, δίνει φάουλ στον Σπανούλη που δεν υπάρχει, λίγο πριν ρίχνει τεχνική ποινή στον Αντιτς. Αυτές είναι τρεις αποφάσεις, που δεν δίνουν τη νίκη στον Παναθηναϊκό αλλά επιτρέπουν στον Ολυμπιακό να νιώθει αδικημένος.

Από το να νιώθει, όμως, ο Ολυμπιακός αδικημένος, μέχρι το να λέμε ότι η διαιτησία έκρινε το παιχνίδι, υπάρχει απόσταση. Γιατί οι ερυθρόλευκοι χάνουν το δίκιο τους με τις δύο εμφανίσεις τους στους τελικούς. 

Πηγή:gazzetta.gr