Ο Νάσος Γαλακτερός που πέρασε και από τον ΠΑΟΚ και τον Άρη,
φιλοξενήθηκε στον Arena 89,4 και αναφέρθηκε στο σημερινό (19:00)
ντέρμπι των δύο ομάδων για τα προημιτελικά του Κυπέλλου.
Στην αρχή είπε αναφορικά με το τι κάνει αυτή την στιγμή:
«Είμαι σαν έφορος στην Εθνική Παμπαίδων και αφιλοκερδώς, το τονίζω. Το κάνω γιατί είναι χαρά να βρίσκεσαι με νέα παιδιά και να τους βοηθάς. Είναι το πως το βλέπει ο καθένας. Εγώ νιώθω ότι χρωστάω στο μπάσκετ. Πρέπει να δώσω πίσω μερικά πράγματα. Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη από τον κόσμο οπότε το λιγότερο που έχω να κάνω είναι να δώσω κάτι στα παιδιά. Ακόμη και σε 100 παιδιά να μιλήσεις έστω και σε έναν να καταφέρεις να δώσει μερικά πράγματα είναι επιτυχία».
Σχολιάζοντας το συλλαλητήριο που είχε γίνει για να μεταγραφεί απο την ΑΕΚ στον ΠΑΟΚ είπε:
«Λένε πολλοί μας ταλαιπώρησες και μας έβγαλες στους δρόμους. Είναι μία κατάσταση που έγινε και δεν την ήθελα. Είχε πάρει και πολιτικές διαστάσεις. Εγώ ήθελα να παίξω μπάσκετ. Όλα τα άλλα ήταν περιττά. Δεν μου άρεσε καθόλου αυτό. Ήταν άσχετο με αυτό που ήθελα. Ήθελα να διακριθώ να παίξω να πάρω τίτλους. Όλα τα άλλα είναι καταστάσεις που δημιουργήθηκαν από άλλους. Όχι από έμενα. Να φανταστείτε ότι ο δικηγόρος ο δικός μου και του ΠΑΟΚ ήταν ο Βενιζέλος και έτσι έγινε γνωστός. Είναι μερικά πράγματα που συμβαίνουν ενώ δεν τα θες».
Για τα ΠΑΟΚ-Άρης:«Μίλησα πρόσφατα με έναν φίλο μου και μου λέει κάθε φορά που ακούω εσάς τους μπασκετμπολίστες να μιλάτε για μπάσκετ μας κάνετε να νιώθουμε 60 χρονών. Το παιχνίδι πριν πολλά χρόνια ήταν τελικός. Σήμερα είναι καινούργιες ομάδες και δεν γνωρίζουμε την δυναμική τους. Μου κάνει εντύπωση επίσης ότι αυτήν την στιγμή ο μεγαλύτερος σταρ του ΠΑΟΚ είναι ο πρόεδρος του. Και αυτό είναι το πρόβλημα στο μπάσκετ. Δεν βγαίνουν σταρ. Όταν βλέπεις τις ομάδες να αλλάζουν παίκτες κάθε χρόνο δεν μπορείς να ταυτιστείς. Γιατί παλιά μένανε οι Έλληνες αλλά τώρα αλλάζουν και αυτοί. Τώρα γίνεται με τεράστια ευκολία. Ο φίλαθλος ταυτίζεται με σημαίες. Αλλά η σημαία είναι εχθρός του επαγγελματισμού. Έχουμε από την μία τον επαγγελματισμό που φέρνει χρήματα και ενδεχομένως δεν με συμφέρει και εμένα, αλλά από την άλλη ο κόσμος δεν μπορεί να ταυτιστεί» για να προσθέσει:
«Βλέπεις γιατί λέμε ότι ο κόσμος έχει φύγει από τα γήπεδα. Δεν μπορείς να ταυτιστείς με κανέναν. Ήξερες ότι παλιά στον Άρη είναι ο Γκάλης στον ΠΑΟΚ είναι ο Πρέλεβιτς. Τώρα την μία είναι στον Ολυμπιακό την άλλη στον Άρη και μετά στο εξωτερικό».
Ενώ συμπλήρωσε:«Οι ομάδες είναι καινούργιες. Εγώ θέλω να σταθώ σε μία μεταγραφή του Άρη τον Λαρεντζάκη. Θεωρώ ότι έχει να δώσει γιατί τον ξέρω. Το τι θα συμβεί στον αγώνα κανείς δεν το ξέρει. Μετά άλλο ενδιαφέρον είναι το προπονητικό τιμ και των δύο ομάδων. Και ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι έμπειρος και ο Αγγέλου που είναι χρόνια έχει μία οντότητα. Και οι δύο είναι έμπειροι και θέλω να δω πως θα το χειριστούν το παιχνίδι».
Για να αναφερθεί μετά στα ντέρμπι της εποχής του:«Το μαγικό στο Αλεξάνδρειο είναι πως από ασπρό-μαυρο γινόταν μέσα σε μέρες κιτρινό- μαυρο. Αυτό ήταν εντυπωσιακό. Το ίδιο γήπεδο άλλη ατμόσφαιρα. Γιατί όπως και να το κάνουμε ο κόσμος είναι που κάνει την διαφορά».
Για την κατάκτηση του κυπέλλου το 1995 και τα προβλήματα που υπήρξαν είπε :«Σε εκείνο το Κύπελλο είχε φύγει η μισή ομάδα και ήμασταν σε ένα καφέ. Και λέμε έχουμε και έναν τελικό. Πάμε να το πάρουμε, έχουμε να κάνουμε κάτι άλλο; Η απόφαση ήταν στιγμιαία στον καφέ πάνω. Βέβαια όταν μπαίνεις σε ένα γήπεδο που είναι γεμάτο με τον κόσμο σου τι άλλο θες».
Για το κύπελλο Κόρατς πόυ κατέκτησε με τον ΠΑΟΚ τόνισε :«Θυμάμαι επίσης το Κόρατς στην Τεργέστη. Φαινόταν από τα αποδυτήρια ότι θα κερδίζαμε. Για μένα ήταν ο τέλειος τελικός. Δεν υπήρχαν αμυντικά και επιθετικά ριμπάουντ. Καταλάβαινες ότι θα κερδίσουμε από τα αποδυτήρια. Με το που έμπαινε κάποιος στο γήπεδο έλεγε θα νικήσουμε» και συνέχισε: «Έχω βρεθεί σε γήπεδο που βρίζαν όλοι και από αυτό ενέργεια παίρνεις. Όταν μπαίνεις και σε βρίζουν παίρνεις πολλή δύναμη. Μπορεί να ακούγεται περίεργο. Αυτό που θυμάμαι επίσης για τα Άρης-ΠΑΟΚ είναι ότι παλαιότερα δεν ήταν μόνο το ντέρμπι μέσα στο γήπεδο. Ήταν σε όλη την πόλη. Ήταν η καζούρα μία εβδομάδα πριν και μία εβδομάδα μετά”.
Πού μπορεί να φτάσει το ελληνικό μπάσκετ:«Σφραγίδα του ελληνικού μπάσκετ πάντα θεωρώ ότι για κάθε χώρα είναι η Εθνική. Φέτος δεν μπορώ να καταλάβω πως έγινε και αποκλειστήκαμε. Σε υλικό είχαμε την καλύτερη ομάδα και δεν μπορώ να καταλάβω πως βρεθήκαμε εκτός. Πάλι καλά που έχουμε και δύο ομάδες (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός) που πρωταγωνιστούν. Θα μπορούσαμε να μην έχουμε ούτε αυτές».
Πηγή: arenafm.gr
Στην αρχή είπε αναφορικά με το τι κάνει αυτή την στιγμή:
«Είμαι σαν έφορος στην Εθνική Παμπαίδων και αφιλοκερδώς, το τονίζω. Το κάνω γιατί είναι χαρά να βρίσκεσαι με νέα παιδιά και να τους βοηθάς. Είναι το πως το βλέπει ο καθένας. Εγώ νιώθω ότι χρωστάω στο μπάσκετ. Πρέπει να δώσω πίσω μερικά πράγματα. Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη από τον κόσμο οπότε το λιγότερο που έχω να κάνω είναι να δώσω κάτι στα παιδιά. Ακόμη και σε 100 παιδιά να μιλήσεις έστω και σε έναν να καταφέρεις να δώσει μερικά πράγματα είναι επιτυχία».
Σχολιάζοντας το συλλαλητήριο που είχε γίνει για να μεταγραφεί απο την ΑΕΚ στον ΠΑΟΚ είπε:
«Λένε πολλοί μας ταλαιπώρησες και μας έβγαλες στους δρόμους. Είναι μία κατάσταση που έγινε και δεν την ήθελα. Είχε πάρει και πολιτικές διαστάσεις. Εγώ ήθελα να παίξω μπάσκετ. Όλα τα άλλα ήταν περιττά. Δεν μου άρεσε καθόλου αυτό. Ήταν άσχετο με αυτό που ήθελα. Ήθελα να διακριθώ να παίξω να πάρω τίτλους. Όλα τα άλλα είναι καταστάσεις που δημιουργήθηκαν από άλλους. Όχι από έμενα. Να φανταστείτε ότι ο δικηγόρος ο δικός μου και του ΠΑΟΚ ήταν ο Βενιζέλος και έτσι έγινε γνωστός. Είναι μερικά πράγματα που συμβαίνουν ενώ δεν τα θες».
Για τα ΠΑΟΚ-Άρης:«Μίλησα πρόσφατα με έναν φίλο μου και μου λέει κάθε φορά που ακούω εσάς τους μπασκετμπολίστες να μιλάτε για μπάσκετ μας κάνετε να νιώθουμε 60 χρονών. Το παιχνίδι πριν πολλά χρόνια ήταν τελικός. Σήμερα είναι καινούργιες ομάδες και δεν γνωρίζουμε την δυναμική τους. Μου κάνει εντύπωση επίσης ότι αυτήν την στιγμή ο μεγαλύτερος σταρ του ΠΑΟΚ είναι ο πρόεδρος του. Και αυτό είναι το πρόβλημα στο μπάσκετ. Δεν βγαίνουν σταρ. Όταν βλέπεις τις ομάδες να αλλάζουν παίκτες κάθε χρόνο δεν μπορείς να ταυτιστείς. Γιατί παλιά μένανε οι Έλληνες αλλά τώρα αλλάζουν και αυτοί. Τώρα γίνεται με τεράστια ευκολία. Ο φίλαθλος ταυτίζεται με σημαίες. Αλλά η σημαία είναι εχθρός του επαγγελματισμού. Έχουμε από την μία τον επαγγελματισμό που φέρνει χρήματα και ενδεχομένως δεν με συμφέρει και εμένα, αλλά από την άλλη ο κόσμος δεν μπορεί να ταυτιστεί» για να προσθέσει:
«Βλέπεις γιατί λέμε ότι ο κόσμος έχει φύγει από τα γήπεδα. Δεν μπορείς να ταυτιστείς με κανέναν. Ήξερες ότι παλιά στον Άρη είναι ο Γκάλης στον ΠΑΟΚ είναι ο Πρέλεβιτς. Τώρα την μία είναι στον Ολυμπιακό την άλλη στον Άρη και μετά στο εξωτερικό».
Ενώ συμπλήρωσε:«Οι ομάδες είναι καινούργιες. Εγώ θέλω να σταθώ σε μία μεταγραφή του Άρη τον Λαρεντζάκη. Θεωρώ ότι έχει να δώσει γιατί τον ξέρω. Το τι θα συμβεί στον αγώνα κανείς δεν το ξέρει. Μετά άλλο ενδιαφέρον είναι το προπονητικό τιμ και των δύο ομάδων. Και ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι έμπειρος και ο Αγγέλου που είναι χρόνια έχει μία οντότητα. Και οι δύο είναι έμπειροι και θέλω να δω πως θα το χειριστούν το παιχνίδι».
Για να αναφερθεί μετά στα ντέρμπι της εποχής του:«Το μαγικό στο Αλεξάνδρειο είναι πως από ασπρό-μαυρο γινόταν μέσα σε μέρες κιτρινό- μαυρο. Αυτό ήταν εντυπωσιακό. Το ίδιο γήπεδο άλλη ατμόσφαιρα. Γιατί όπως και να το κάνουμε ο κόσμος είναι που κάνει την διαφορά».
Για την κατάκτηση του κυπέλλου το 1995 και τα προβλήματα που υπήρξαν είπε :«Σε εκείνο το Κύπελλο είχε φύγει η μισή ομάδα και ήμασταν σε ένα καφέ. Και λέμε έχουμε και έναν τελικό. Πάμε να το πάρουμε, έχουμε να κάνουμε κάτι άλλο; Η απόφαση ήταν στιγμιαία στον καφέ πάνω. Βέβαια όταν μπαίνεις σε ένα γήπεδο που είναι γεμάτο με τον κόσμο σου τι άλλο θες».
Για το κύπελλο Κόρατς πόυ κατέκτησε με τον ΠΑΟΚ τόνισε :«Θυμάμαι επίσης το Κόρατς στην Τεργέστη. Φαινόταν από τα αποδυτήρια ότι θα κερδίζαμε. Για μένα ήταν ο τέλειος τελικός. Δεν υπήρχαν αμυντικά και επιθετικά ριμπάουντ. Καταλάβαινες ότι θα κερδίσουμε από τα αποδυτήρια. Με το που έμπαινε κάποιος στο γήπεδο έλεγε θα νικήσουμε» και συνέχισε: «Έχω βρεθεί σε γήπεδο που βρίζαν όλοι και από αυτό ενέργεια παίρνεις. Όταν μπαίνεις και σε βρίζουν παίρνεις πολλή δύναμη. Μπορεί να ακούγεται περίεργο. Αυτό που θυμάμαι επίσης για τα Άρης-ΠΑΟΚ είναι ότι παλαιότερα δεν ήταν μόνο το ντέρμπι μέσα στο γήπεδο. Ήταν σε όλη την πόλη. Ήταν η καζούρα μία εβδομάδα πριν και μία εβδομάδα μετά”.
Πού μπορεί να φτάσει το ελληνικό μπάσκετ:«Σφραγίδα του ελληνικού μπάσκετ πάντα θεωρώ ότι για κάθε χώρα είναι η Εθνική. Φέτος δεν μπορώ να καταλάβω πως έγινε και αποκλειστήκαμε. Σε υλικό είχαμε την καλύτερη ομάδα και δεν μπορώ να καταλάβω πως βρεθήκαμε εκτός. Πάλι καλά που έχουμε και δύο ομάδες (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός) που πρωταγωνιστούν. Θα μπορούσαμε να μην έχουμε ούτε αυτές».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου