Από όποια
πλευρά κι αν το δεις είναι ένα μεγάλο ντέρμπι αυτό του Ολυμπιακού με τον
ΠΑΟΚ. Και λόγω ονομάτων και λόγω βαθμολογίας και λόγω πολλών ακόμη
πραγμάτων.
Μία, για εμένα, σημαντική παράμετρος είναι η παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στο Καραϊσκάκη. Είχε πάει και πέρσι, θα πάει και φέτος-και καλά θα κάνει αφού θέλει να είναι μπροστάρης στην ομάδα του στην πιο μεγάλη μάχη της. Στα δικά μου τα μάτια η κίνησή του αυτή πρέπει να αποτελεί τεράστιο κίνητρο στους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού! Ξέρουν ότι έρχεται μέσα στο σπίτι τους ο άνθρωπος που με την ομάδα του φιλοδοξεί να τους γκρεμίσει από την κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, στην οποία βρίσκονται συνεχώς κι απόλυτα επί 4 χρόνια (17 είναι, αλλά τέλος πάντων ας πάμε στα πιο φρέσκα).
Υπάρχει πιο μεγάλο κίνητρο από το να δώσεις ως παίκτης του Ολυμπιακού το 100% για να κερδίσεις τον άνθρωπο, που θέλει αυτό το πράγμα, αλλά και σε αμφισβητεί δηλώνοντας δημόσια ότι η κυριαρχία σου στηρίζεται και στη διαιτησία και στη Λίγκα κλπ, κλπ; Θα τον αφήσεις για δεύτερο συνεχόμενο χρόνο να φύγει χωρίς να χάσει μέσα στο γήπεδό σου; Θα του δώσεις αυτή τη χαρά;-γιατί και να μην χάσει, χαρούμενος θα φύγει ο Σαββίδης από το Φάληρο, παρότι θα είναι πάλι στο -3. Και επιπλέον ξέρεις ότι θα ευχαριστήσεις και το αφεντικό σου και θα πάρεις και καμία οκτακοσούρα (χιλιάρικα) ως πριμ για την τριάδα αγώνων που θα έχεις κερδίσει.
Ναι, καταλαβαίνω ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν όντως μία κόπωση από τα πολλά μεγάλα παιχνίδια και τις μετακινήσεις. Αλλά αν προπονείσαι καλά, τρως καλά και κοιμάσαι καλά, μπορείς να αντεπεξέλθεις, έστω με κάποιες ανάσες, ειδικά έχοντας και τη βοήθεια του κόσμου σου. Και δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει περίπτωση κάποιος να παίξει με το μυαλό στα παιχνίδια των εθνικών ομάδων για το Παγκόσμιο κύπελλο, την άλλη εβδομάδα…
Δεύτερη σημαντική παράμετρος για εμένα είναι η μάχη Μίτσελ-Στέφενς, των δύο (μακράν) πιο ακριβοπληρωμένων προπονητών στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Τον Μίτσελ ποιος τον πιάνει, αν κερδίσει και τον Στέφενς, έχοντας πάρει τέσσερις πόντους από την Μπενφίκα του Ζέσους και διπλό από την πρωταθλήτρια Βελγίου Άντερλεχτ, σε συνδυασμό με τα εντυπωσιακά αποτελέσματα στη Λίγκα.
Αλλά ο Ολλανδός είναι σκληρό καρύδι. Κατεβάζει πάντοτε μία ομάδα σκληροτράχηλη, που παλεύει όλα τα ματς ως το τελευταίο σφύριγμα της λήξης κι είναι τυχερός στη μονομαχία με τον Ισπανό για δύο σοβαρούς λόγους.
Ο ένας γιατί η δική του ομάδα έχει πολύ μικρότερη φθορά από το Γιουρόπα Λιγκ, σε σχέση με την φθορά του Ολυμπιακού από το Τσάμπιονς Λιγκ, τόσο από κόπωση, όσο κι από τραυματισμούς (ένας με θλάση μετά από κάθε ματς).
Ο δεύτερος γιατί ο ίδιος ο Στέφενς έχει μία απουσία, τον στόπερ Βίτορ, ενώ ο Μίτσελ δεν έχει Βάϊς, Εντινγκά, Ολαϊτάν, Ιμπαγάσα και άλλους τέσσερις παίκτες να προέρχονται από θλάσεις και διαστρέμματα. Μπορεί να βάλει για γυρίσει το ματς Βούκιτς, Νέτσιντ, Ολίσε κι όποιον εκ των Νίνη, Λούκας δεν ξεκινήσει. Ο Μίτσελ αν χρειαστεί ανατροπή θα ποντάρει σε όποιον εκ των Τσόρι ή Σαβιόλα δεν ξεκινήσει, στον Κάμπελ αν τον έχει αφήσει στον πάγκο, στον άπειρο Σέποβιτς και στον Μασάντο, που λείπει 1,5 μήνα...
Ο Μίτσελ έπαιξε ήδη φέτος μία φορά με Ολλανδό προπονητή και τον κέρδισε 3-0 εκτός έδρας, τον Βαν Ντε Μπρομ, αλλά η ομάδα του υπέφερε για 55 λεπτά στο παιχνίδι των Βρυξελλών.
Κι ο Στέφενς πέρσι με τη Σάλκε κέρδισε δύο φορές τον Ολυμπιακό, 2-1 εδώ και 1-0 έξω. Ας θυμηθούμε ότι το πρώτο γκολ στο Φάληρο ήταν από κόρνερ (στο πρώτο δοκάρι) και το γκολ στη Γερμανία ήταν από μακρινό σουτ-διότι κι ο ΠΑΟΚ απειλεί με αυτούς τους τρόπους πολλές φορές.
Τρίτη σημαντική παράμετρος για εμένα είναι βέβαια η ποιότητα των δύο ομάδων, όπου ο Ολυμπιακός υπερτερεί, αλλά κι ο ΠΑΟΚ έχει κι αυτός να καταθέσει κλάση και προσωπικότητα.
Να προσέξουμε ότι ο μεν έχει φέτος μία ήττα όλη κι όλη από την (μακράν πρώτη στη Γαλλία) Παρί, ο δε έχει να χάσει από τέλη Αυγούστου, από τη Σάλκε στην άδεια Τούμπα…
Ο Ολυμπιακός παίζει πιο ωραίο ποδόσφαιρο, συνήθως σε ημίχρονα η, 20λεπτα κι όταν είναι εκρηκτικός μπορεί σε αυτά τα διαστήματα να βάλει και δύο και τρία γκολ. Έτσι, σκοράρει πολύ πιο συχνά, αλλά περισσότερα στα πιο εύκολα παιχνίδια. Και στα πιο δύσκολα με διαφορετικό κάθε φορά τρόπο παίρνει αυτό που θέλει! Οι δε Μήτρογλου και Ρομπέρτο μπορούν να κερδίσουν ένα παιχνίδι μόνοι τους!
Ο ΠΑΟΚ έχει όπλο τα στημένα, το σκληρό παιχνίδι, τις προσωπικές ενέργειες Στοχ, Νίνη, Λούκας και τα γκολ των Αθανασιάδη και Σαλπιγγίδη. Μου άρεσε πως είχε παίξει ένα ημίχρονο στην Ολλανδία (Άλκμααρ). Κι έχει πολλούς έμπειρους παίκτες (με την ιδιαιτερότητα ότι πολλοί ήταν του ΠΑΟ!), που θα διαμαρτυρηθούν, θα πέσουν χάμω, θα ρίξουν την κλοτσιά, θα σπάσουν ρυθμό, θα "διαχειριστούν" το ματς, αν βρουν τον αντίπαλο μπόσικο.
Εν κατακλείδι:
Πάμε για πολύ μεγάλο ντέρμπι.
Η διαιτησία δε νομίζω να επηρεάσει το αποτέλεσμα.
Ο Ολυμπιακός είναι ανώτερος, αλλά με πιο πολλά προβλήματα «της στιγμής» κι έτσι πρέπει να εκμεταλλευθεί τον παράγοντα έδρα: χρειάζεται ένα κατάμεστο Καραϊσκάκη, με τον κόσμο να «παίζει» όπως στο Τσάμπιονς Λιγκ...
Μία, για εμένα, σημαντική παράμετρος είναι η παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στο Καραϊσκάκη. Είχε πάει και πέρσι, θα πάει και φέτος-και καλά θα κάνει αφού θέλει να είναι μπροστάρης στην ομάδα του στην πιο μεγάλη μάχη της. Στα δικά μου τα μάτια η κίνησή του αυτή πρέπει να αποτελεί τεράστιο κίνητρο στους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού! Ξέρουν ότι έρχεται μέσα στο σπίτι τους ο άνθρωπος που με την ομάδα του φιλοδοξεί να τους γκρεμίσει από την κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, στην οποία βρίσκονται συνεχώς κι απόλυτα επί 4 χρόνια (17 είναι, αλλά τέλος πάντων ας πάμε στα πιο φρέσκα).
Υπάρχει πιο μεγάλο κίνητρο από το να δώσεις ως παίκτης του Ολυμπιακού το 100% για να κερδίσεις τον άνθρωπο, που θέλει αυτό το πράγμα, αλλά και σε αμφισβητεί δηλώνοντας δημόσια ότι η κυριαρχία σου στηρίζεται και στη διαιτησία και στη Λίγκα κλπ, κλπ; Θα τον αφήσεις για δεύτερο συνεχόμενο χρόνο να φύγει χωρίς να χάσει μέσα στο γήπεδό σου; Θα του δώσεις αυτή τη χαρά;-γιατί και να μην χάσει, χαρούμενος θα φύγει ο Σαββίδης από το Φάληρο, παρότι θα είναι πάλι στο -3. Και επιπλέον ξέρεις ότι θα ευχαριστήσεις και το αφεντικό σου και θα πάρεις και καμία οκτακοσούρα (χιλιάρικα) ως πριμ για την τριάδα αγώνων που θα έχεις κερδίσει.
Ναι, καταλαβαίνω ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν όντως μία κόπωση από τα πολλά μεγάλα παιχνίδια και τις μετακινήσεις. Αλλά αν προπονείσαι καλά, τρως καλά και κοιμάσαι καλά, μπορείς να αντεπεξέλθεις, έστω με κάποιες ανάσες, ειδικά έχοντας και τη βοήθεια του κόσμου σου. Και δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει περίπτωση κάποιος να παίξει με το μυαλό στα παιχνίδια των εθνικών ομάδων για το Παγκόσμιο κύπελλο, την άλλη εβδομάδα…
Δεύτερη σημαντική παράμετρος για εμένα είναι η μάχη Μίτσελ-Στέφενς, των δύο (μακράν) πιο ακριβοπληρωμένων προπονητών στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Τον Μίτσελ ποιος τον πιάνει, αν κερδίσει και τον Στέφενς, έχοντας πάρει τέσσερις πόντους από την Μπενφίκα του Ζέσους και διπλό από την πρωταθλήτρια Βελγίου Άντερλεχτ, σε συνδυασμό με τα εντυπωσιακά αποτελέσματα στη Λίγκα.
Αλλά ο Ολλανδός είναι σκληρό καρύδι. Κατεβάζει πάντοτε μία ομάδα σκληροτράχηλη, που παλεύει όλα τα ματς ως το τελευταίο σφύριγμα της λήξης κι είναι τυχερός στη μονομαχία με τον Ισπανό για δύο σοβαρούς λόγους.
Ο ένας γιατί η δική του ομάδα έχει πολύ μικρότερη φθορά από το Γιουρόπα Λιγκ, σε σχέση με την φθορά του Ολυμπιακού από το Τσάμπιονς Λιγκ, τόσο από κόπωση, όσο κι από τραυματισμούς (ένας με θλάση μετά από κάθε ματς).
Ο δεύτερος γιατί ο ίδιος ο Στέφενς έχει μία απουσία, τον στόπερ Βίτορ, ενώ ο Μίτσελ δεν έχει Βάϊς, Εντινγκά, Ολαϊτάν, Ιμπαγάσα και άλλους τέσσερις παίκτες να προέρχονται από θλάσεις και διαστρέμματα. Μπορεί να βάλει για γυρίσει το ματς Βούκιτς, Νέτσιντ, Ολίσε κι όποιον εκ των Νίνη, Λούκας δεν ξεκινήσει. Ο Μίτσελ αν χρειαστεί ανατροπή θα ποντάρει σε όποιον εκ των Τσόρι ή Σαβιόλα δεν ξεκινήσει, στον Κάμπελ αν τον έχει αφήσει στον πάγκο, στον άπειρο Σέποβιτς και στον Μασάντο, που λείπει 1,5 μήνα...
Ο Μίτσελ έπαιξε ήδη φέτος μία φορά με Ολλανδό προπονητή και τον κέρδισε 3-0 εκτός έδρας, τον Βαν Ντε Μπρομ, αλλά η ομάδα του υπέφερε για 55 λεπτά στο παιχνίδι των Βρυξελλών.
Κι ο Στέφενς πέρσι με τη Σάλκε κέρδισε δύο φορές τον Ολυμπιακό, 2-1 εδώ και 1-0 έξω. Ας θυμηθούμε ότι το πρώτο γκολ στο Φάληρο ήταν από κόρνερ (στο πρώτο δοκάρι) και το γκολ στη Γερμανία ήταν από μακρινό σουτ-διότι κι ο ΠΑΟΚ απειλεί με αυτούς τους τρόπους πολλές φορές.
Τρίτη σημαντική παράμετρος για εμένα είναι βέβαια η ποιότητα των δύο ομάδων, όπου ο Ολυμπιακός υπερτερεί, αλλά κι ο ΠΑΟΚ έχει κι αυτός να καταθέσει κλάση και προσωπικότητα.
Να προσέξουμε ότι ο μεν έχει φέτος μία ήττα όλη κι όλη από την (μακράν πρώτη στη Γαλλία) Παρί, ο δε έχει να χάσει από τέλη Αυγούστου, από τη Σάλκε στην άδεια Τούμπα…
Ο Ολυμπιακός παίζει πιο ωραίο ποδόσφαιρο, συνήθως σε ημίχρονα η, 20λεπτα κι όταν είναι εκρηκτικός μπορεί σε αυτά τα διαστήματα να βάλει και δύο και τρία γκολ. Έτσι, σκοράρει πολύ πιο συχνά, αλλά περισσότερα στα πιο εύκολα παιχνίδια. Και στα πιο δύσκολα με διαφορετικό κάθε φορά τρόπο παίρνει αυτό που θέλει! Οι δε Μήτρογλου και Ρομπέρτο μπορούν να κερδίσουν ένα παιχνίδι μόνοι τους!
Ο ΠΑΟΚ έχει όπλο τα στημένα, το σκληρό παιχνίδι, τις προσωπικές ενέργειες Στοχ, Νίνη, Λούκας και τα γκολ των Αθανασιάδη και Σαλπιγγίδη. Μου άρεσε πως είχε παίξει ένα ημίχρονο στην Ολλανδία (Άλκμααρ). Κι έχει πολλούς έμπειρους παίκτες (με την ιδιαιτερότητα ότι πολλοί ήταν του ΠΑΟ!), που θα διαμαρτυρηθούν, θα πέσουν χάμω, θα ρίξουν την κλοτσιά, θα σπάσουν ρυθμό, θα "διαχειριστούν" το ματς, αν βρουν τον αντίπαλο μπόσικο.
Εν κατακλείδι:
Πάμε για πολύ μεγάλο ντέρμπι.
Η διαιτησία δε νομίζω να επηρεάσει το αποτέλεσμα.
Ο Ολυμπιακός είναι ανώτερος, αλλά με πιο πολλά προβλήματα «της στιγμής» κι έτσι πρέπει να εκμεταλλευθεί τον παράγοντα έδρα: χρειάζεται ένα κατάμεστο Καραϊσκάκη, με τον κόσμο να «παίζει» όπως στο Τσάμπιονς Λιγκ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου