Ήρθε η ώρα να τα πούμε οι δυο μας, όμως επί της ουσίας και καθαρά ποδοσφαιρικά είναι ένα κρας τεστ δύο ομάδων που πρωταγωνιστούν εντός των συνόρων.
Εγώ πιστεύω πως είναι δύο κακές ομάδες που πρωταγωνιστούν εντός των συνόρων απλά γιατί οι υπόλοιπες δεν υπάρχουν. Ο σημερινός Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση με αυτόν του Βαλβέρδε, ο σημερινός ΠΑΟΚ δεν έχει καμία σχέση με αυτόν του Σάντος. Αποτελέσματα υπάρχουν αλλά τυχερά. Όχι πειστικά.
Ας πάρουμε τον γηπεδούχο που έχει ξεσαλώσει μετά τις δύο νίκες σε Λεωφόρο και Καραϊσκάκη με Μπενφίκα. Στον πρώτο δέχτηκε πολύ περισσότερες καθαρές φάσεις, είχε κακή κυκλοφορία, κακό τρανσίσιον αμυντικό και κέρδισε λόγω τύχης.
Με την Μπενφίκα, το μονότερμα των Πορτογάλων ήταν αναποτελεσματικό, σε αντίθεση με το πρέσινγκ τους που ισοπέδωσε τον Ολυμπιακό. Είναι η στιγμή που αντιλαμβάνονται όσοι νιώθουν από ποδόσφαιρο πως αυτή η ομάδα είναι εγκλωβισμένη στην ελληνική πραγματικότητα και όταν δεν πάρει τα φάουλ επαφής, δεν μπορεί να ξεμυτίσει με τίποτα από την περιοχή της.
Κι όμως, τα παιχνίδια τα πήρε, χωρίς καμία ποδοσφαιρική λογική. Και ο ενθουσιασμός είναι στα ύψη, σε επίπεδο κοινού δικαιολογημένα, σε επίπεδο μηχανισμού αδικαιολόγητα. Έχει πολύ δρόμο μπροστά τους ο Ολυμπιακός ανεξάρτητα του τι θα κάνει αύριο.
Και εμείς κακοί είμαστε. Διπλά έχουμε βγάλει μόνο σε Βέροια – Κομοτηνή, στην Ευρώπη εκτός κάνουμε μόνο ισοπαλίες, όμως έχουμε μία κακή νοοτροπία ομάδας. Δεν παίζουμε άμα δε δεχτούμε γκολ. Είναι ο ΠΑΟΚ του "δε θα μου βάλεις ένα γκολ, θα σου πω εγώ". Η Μακάμπι την Πέμπτη έπαιξε με πέντε αλλαγές στην ενδεκάδα και σου έλεγε πάρε το παιχνίδι. Εσύ απλά αδυνατούσες και παραλίγο να το χάσεις.
Η ομάδα παίζει σύμφωνα με τις ορέξεις των μεσοεπιθετικών της, σύμφωνα με το πώς θα ξυπνήσουν. Αυτοματισμοί είναι μία λέξη άγνωστη και ναι μεν ο Στέφενς έχει δίκαιο να κράζει για την εικόνα τους στο Ισραήλ, όμως και αυτός συμμετέχει σε αυτό που λέγεται ομάδα. Και σήμερα που μιλάμε, σε ένα καλούπι δεν την έχει βάλει.
Δύο κακές ομάδες διεκδικούν την πρωτιά. Για τον Ολυμπιακό είναι το αυτονόητο για εμάς ερωτηματικό. Μπορούμε; Σε ένα παιχνίδι λέω πως μπορούμε, στη διάρκεια όμως το αμφισβητώ πρώτον γιατί δε μου αρέσει η ισορροπία του ΠΑΟΚ και δεύτερον λόγω των αυτογκόλ που μπήκαν στον σχεδιασμό και την υπόθεση Κάτσε. Μέχρι τον Γενάρη θα έχουμε ελλείψεις βασικών χαρακτηριστικών και απλά ελπίζω να καλυφθούν τότε.
Τώρα για το αυριανό συγκεκριμένα υπάρχουν διάφοροι παράμετροι. Πρώτα απ όλα, το πώς θα σφυρίξει ο διαιτητής. Αν ο Παππάς δίνει στον Ολυμπιακό συνεχώς τα φάουλ επαφής, τότε του δίνει και το προβάδισμα. Αν τα δίνει και στον ΠΑΟΚ, τότε υπάρχει ισορροπία. Αν θέλει να δούμε ποδόσφαιρο, θα πρέπει να σταματήσει να τα δίνει.
Καθαρά ποδοσφαιρικά ο Ολυμπιακός δεν έχει προσωπικότητα μέσα στο γήπεδο. Παλεύει ένας Μανιάτης, ίσως και ο Χολέμπας να διατηρήσουν τον χαρακτήρα της ομάδας τους. Δεν υπάρχει παίκτες τύπου Τζόρτζεβιτς, Τοροσίδη, παίκτες που πραγματικά ανέβασαν επίπεδο τον Ολυμπιακό. Είναι όμως αθλητική ομάδα, με καλά τρεξίματα και αν ο ΠΑΟΚ δεν πρεσάρει σωστά, θα έχει και καλό επιθετικό τρανσίσιον.
Το θέμα για τον Ολυμπιακό είναι το πώς θα φτάσει όσο το δυνατόν περισσότερο η μπάλα στον Μήτρογλου. Ο Φουστέρ είναι σίγουρα σημαντικός σε αυτόν τον τομέα και κατά δεύτερο λόγο ο Τσόρι. Η απουσία του Βάις, είναι πλήγμα γιατί παρά το ντεφορμάρισμά του, έχει την ατομική ενέργεια. Οι υπόλοιποι όχι τόσο.
Στον ΠΑΟΚ, υπάρχει το εξής θέμα. Πρώτον το ποιον θα ξεκινήσει δεξιά στην άμυνα ο Στέφενς. Ο Κίτσιου παίζει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα επιθετικά, ο Σκόνδρας αμυντικά. Η συγκεκριμένη επιλογή θα μετρήσει στην εικόνα του ΠΑΟΚ γιατί ανάλογα με το τι θα αποφασίσει ο Στέφενς θα έχουμε ή καλύτερα ανεβάσματα ή καλύτερη αμυντική ισορροπία.
Δεύτερον, η απουσία του Μιγκέλ Βίτορ, βάζει σε πρώτο πλάνο τον Γιώργο Κατσικά. Είναι ένα στόπερ σε κορμί αγκρέσιβ με χαρακτηριστικά σοφτ. Θα πρέπει να γίνει λίγο πιο δυναμικός για να αλλάξει επίπεδο και τέτοιοι αγώνες ή σε βοηθάνε να πας ψηλά ή σε κατεβάζουν απότομα.
Η διαφορά για τον ΠΑΟΚ θα γίνει αν σοβαρευτούν τα πέντε χαφ του. Δε λέω να κάνουν όργια, αλλά να κάνουν τα αυτονόητα. Να παίζουν απλά, να πιέζουν σωστά και να ψάχνουν την πίεση στον αντίπαλο ορθολογικά. Με Στοχ – Λούκας – Νίνη ντεφορμέ, τους Τζιόλη – Λάζαρ σε μία ευθεία γραμμή, ο ΠΑΟΚ δεν έχει τύχη. Ανεξάρτητα από το αν θα παίξει στη κορυφή ο Σάλπι ή ο Κλάους.
Οι πέντε ευθύνονται που οι Κλάους και Σάλπι έχουν καταντήσει η χαρά του πρέσινγκ για να τους καλύπτουν. Όμως τον φορ, τον έχεις για να σκοράρει και όχι να κάνει τα χαμαλίκια των άλλων. Και το αστείο είναι πως όταν θα κάτσει μία στραβή, θα φταίνε αυτοί και όχι οι άλλοι.
Τον Κατσουράνη δεν τον φοβάμαι σε αυτά τα παιχνίδια, όπως και τον Λίνο που θα ξεκινήσει. Ενώ καλό θα ήταν για τον ΠΑΟΚ να είναι μέσα στο παιχνίδι όταν κάπου στο 60΄ θα μπει ο Βούκιτς. Ταμάμ είναι για τον Σέρβο το παιχνίδι.
Ό,τι και να συμβεί, ακόμη και να κερδίσουμε, εγώ γλώσσα δεν πρόκειται να βγάλω ούτε να αλλάξω βέβαια την άποψή μου για το τι πρεσβεύει στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο Ολυμπιακός.
Μέχρι να καταλάβουν στον Πειραιά πως το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι ένα πράγμα που τροφοδοτεί με συναισθήματα έναν λαό και που γύρω από αυτό βγάζουν το ψωμί τους χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα, θα είναι μία άκρως αντιπαθητική ομάδα. Όταν σοβαρευτεί, μπορεί και να τον σεβαστώ.
ΥΓ: Από τη μία υπάρχουν οι τοποθετήσεις Μίτσελ – Σαλίνο και από την άλλη του Μανωλά. Κατανοεί κανείς γιατί από τη μία υπάρχει ποδοσφαιρικός πολιτισμός και από την άλλη ποδοσφαιρικό εγκεφαλικό κενό. Ποιος έχασε το iq του άλλωστε για να το βρει ο Κωστάκης.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου