Ο Δημοσθένης Καρμοίρης εξηγεί την επιλογή των αντιπάλων του Ολυμπιακού
στο όνομα του, αναλύει τα δίκια του Μίτσελ που μιλάει για κλήρωση με
«αγγλικό χρώμα» και αναρωτιέται πού είναι το ταβάνι της φετινής
ευρωπαϊκής υπέρβασης
Εκλαμβάνεται δηλαδή ως υποτιμητικό από ορισμένους η προτίμηση των μεγαθηρίων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στον Ολυμπιακό;
Είναι μειωτικό για τον πρωταθλητή Ελλάδας ότι τον «ψηφίζουν» ως ιδανική
κλήρωση στους «16» τα «βαριά χαρτιά» του Champions League; Όχι, γιατί
το κάνανε… μείζον θέμα οι ίδιοι που παρακαλούσαν να μείνουν εκτός
νυμφώνα οι «ερυθρόλευκοι», αναμένοντας στη γωνία να έχουν κάτι να λένε…
Και πόσο παράλογο θα ήταν να ήθελαν οι Ισπανοί, λ.χ., αντίπαλο από
Γερμανία ή Αγγλία; Ή οι οπαδοί της Μάντσεστερ να… φώναζαν Τσέλσι,
Μπάγερν και ανάλογου βεληνεκούς κόντρες με φόντο την είσοδο στα
προημιτελικά; «Τρελός παπάς» θα τους είχε βαφτίσει!
Ελλαδίτσα, τον εκπρόσωπο μιας ποδοσφαιρικής εθνικότητας «δεύτερης ταχύτητας» θα επέλεγαν με κλειστά μάτια κιόλας.
Αυτό υπαγορεύει ο ψυχρός ρεαλισμός κι αυτό είναι και η πραγματικότητα δίχως άλλο.
Αυτοί μια χαρά κάνουν, ονειρεύονται και σχεδιάζουν από μεριάς τους.
Έτσι, όσο γίνεται «ανυποψίαστους» και «παραμυθιασμένους» τους θέλει
όλους τους ο Ολυμπιακός. Ως και… του πεταμού να τον είχαν, καρφάκι δεν
θα του καιγόταν. Σιγά μην τον… πρόσβαλλαν. Ακόμα καλύτερα!
Εδώ που έφτασαν οι Πειραιώτες έχουν ήδη προσθέσει στο «ευρωπαϊκό
βιογραφικό» τους μια πολύ σημαντική διάκριση. Μόνο να βάλει κανείς στο
νου του ότι η Μπενφίκα, περυσινή φιναλίστ του Europa, ένας τεράστιος
σύλλογος, με τριπλάσιο και τετραπλάσιο μπάτζετ, σπουδαία – συγκριτικά με
ελληνικές ομάδες - ευρωπαϊκή ιστορία και στάνταρ 100 χιλιάδες
διαρκείας, αριθμός στα επίπεδα της Μπαρτσελόνα (!) είδε, εν τέλει, την
πλάτη του στη βαθμολογία, δίνει τη μεγάλη διάσταση στην «κόκκινη»
επιτυχία πρόκρισης.
Οπότε από τούδε και στο εξής οι παίκτες του Μίτσελ θα πορευθούν χωρίς άγχος.
Στη φάση των «16» ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν έχει να χάσει τίποτα, αλλά μονάχα κέρδη μπορεί να αποκομίσει.
Τι είναι ένας εκπρόσωπος του ελληνικού ποδοσφαίρου, «σάντουιτς»,
ανάμεσα σε πανίσχυρες, παραδοσιακές δυνάμεις του πλανήτη; Ένα
αουτσάιντερ και μάλιστα μικρό.
Οι «ερυθρόλευκοι» με όποιον και να κληρωθούν τη Δευτέρα, είναι εκ των
προτέρων γνωστό ότι θα βρεθούν πίσω στα προγνωστικά. Γεγονός
φυσιολογικό, αφού για την ελληνική ομάδα ο στόχος είναι… η κλοπή.
Κόντρα σε οποιαδήποτε ομάδα, είτε διαθέτει τεράστιο όνομα, είτε… ένα
δράμι «ελαφρύτερο», ο Ολυμπιακός θα αντιπαραταχθεί από ανίσχυρη θέση με
σκοπό να αιφνιδιάσει, να ξεγελάσει, να αποκοιμίσει, ώσπου ίσως καταφέρει
στο τέλος να «κλέψει» την πρόκριση, που θα ισοδυναμεί πια με άθλο.
Κατά συνέπεια όσο λιγότερο τον υπολογίζουν οι άλλοι-πιθανοί αντίπαλοί του, τόσο καλό του κάνουν του Ολυμπιακού.
Ο… θάνατος και τα «φαρμάκια»
Από την πλευρά τους τώρα οι «ερυθρόλευκοι». Εντάξει, ο Σαβιόλα
ευχήθηκε… Ρεάλ ή Μπάρτσα, για να έχει προφανώς την ευκαιρία να
ξανασυναντήσει μία από τις παλιές μεγάλες αγάπες του.
Επί της ουσίας, όμως, τι να εύχεται και τι να απεύχεται πραγματικά ο Ολυμπιακός;
Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη πάει το πράμα στην κλήρωση της Δευτέρας! Εδώ στους ομίλους και δεν υπάρχουν προτιμήσεις σε αντιπάλους…
Η άποψη του Μίτσελ για ένα διπλό ραντεβού με Εγγλέζους δεν με βρίσκει αντίθετο. Θεωρώ ότι είναι η πιο προσιτή προσέγγιση.
Μα, με Γιουνάιτεντ ή Τσέλσι; Είμαστε με τα καλά μας; Και το σκεφτόμαστε και είναι πράγματι λίγο… psycho!
Αν συμφωνούμε πάντως, ότι υπάρχει ένα «τρίγωνο θανάτου» που το
απαρτίζουν Μπάγερν, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, έπεται ένα ισπανογερμανικό
δίδυμο: Ατλέτικο Μαδρίτης και Μπορούσια Ντόρτμουντ. Που είναι… ο Θεός να
σε φυλάει, γιατί η μία πετάει φωτιές φέτος και η άλλη, η περυσινή
φιναλίστ της διοργάνωσης δεν θα έχει καμία σχέση με την ομάδα που
«γονάτισε» προ διετίας στο Καραϊσκάκη, γι’ αυτό φρόνιμο θα ήταν να μην
την… προσδοκάμε!
Τι απομένει; Θέλοντας και μη, το ντουέτο από την Αγγλία.
Μπορεί ο Ολυμπιακός να μην ευνοείται από την προϊστορία του στο Νησί,
ωστόσο στο Φάληρο ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει να επιδείξει μεγάλες
νίκες (Άρσεναλ, Λίβερπουλ) σε βάρος αγγλικών ομάδων. Θυμηθείτε ότι το
«πρωτόκολλο» των «16» έχει προγραμματισμένη γηπεδούχο στο πρώτο ματς τη
δεύτερη των ομίλων. Άρα ο Ολυμπιακός ενδεχομένως να μπορεί να
«κουβαλήσει» ένα άλφα πλεονέκτημα, μικρό ή μεγάλο, στη ρεβάνς επί
βρετανικού εδάφους.
Επιπλέον η Μάντσεστερ φαίνεται πως δεν περνάει και την ομαλότερη
περίοδο διαδοχής του sir. Alex από τον Μόγιες, υπό την έννοια ότι ούτε
τα αποτελέσματα είναι αυτά που της ταιριάζουν – κυρίως στην Premier –
ούτε το ποδόσφαιρο που παίζει χαρακτηρίζεται από την ίδια «στάθμη
γοητείας» του πρόσφατου παρελθόντος της.
Η Τσέλσι από την πλευρά της, επίσης δεν δίνει την εντύπωση μιας
ομάδας-φόβητρου, που μπορεί να σε βρει στο διάβα της και να σε
σμπαραλιάσει.
Όμως και όλα αυτά που λέμε είναι εικασίες, διότι κανείς δεν γνωρίζει
και είναι αδύνατο να προβλεφθεί η αγωνιστική κατάσταση των ομάδων όταν
θα έρθει ο καιρός να τεθούν αντιμέτωπες.
Ακόμα και οι «ερυθρόλευκοι» Μαδριλένοι, δηλαδή, θα εξακολουθούν να
διανύουν την top φόρμα στην οποία βρίσκονται σχεδόν από το ξεκίνημα της
σεζόν;
Αυτό ισχύει για όλη την «συντροφιά των 16», μηδέ εξαιρουμένου ασφαλώς
του Ολυμπιακού, για τον οποίο επίσης, δεν θα αποκλείσει κανείς και την
πιθανότητα περαιτέρω ενίσχυσης. Πιθανά στη μεσαία γραμμή του, διότι
αμυντικά και επιθετικά οι γραμμές του είναι πληρέστατες.
Παρόλο που ορθά ο Μίτσελ λέει ότι «πού να χωρέσει κι άλλη προσθήκη; Εδώ δεν παίζουν αυτοί που έχουμε!».
Ας μην προσπεράσει όμως κανείς την υπενθύμιση του Σάββα Θεοδωρίδη ότι
«ο πρόεδρος είναι απρόβλεπτος»… Πόσο δε, από τη στιγμή που μόνο εκείνος
ξέρει, βαθιά μέσα του, πώς εννοεί το «παραπάνω βήμα» στην Ευρώπη για την
ομάδα και πόσο είναι ήδη «ανεβασμένος» με τους ποδοσφαιριστές και τον
Μίτσελ, ύστερα από τη συνολικά εξαιρετική φετινή εικόνα του Ολυμπιακού…Πηγή: sportdog.gr
Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου