Κατ΄ αρχήν, πρωταθλητής είσαι μόνο όταν το πάρεις και μαθηματικά. Όλα τα άλλα εγώ τα ακούω βερεσέ. Μπάλα είναι, όλα γίνονται και δη όταν αυτή την στιγμή έχουμε μπροστά μας 15 αγωνιστικές κι άρα παίζονται 45 ολόκληροι βαθμοί ακόμη!
Αλλά δεν έχει σημασία μόνο αν θα το πάρεις. Σημασία έχει και να το πάρεις με στιλ. Κι άμα είσαι μάγκας να κάνεις και ρεκόρ. Όσο μπορείς περισσότερα. Να το πάρεις αήττητος, να κάνεις ρεκόρ επίθεσης με πάνω από 102 γκολ, να κάνεις ρεκόρ άμυνας με λιγότερα από 13 γκολ. Και γενικά να είσαι όσο το δυνατόν πιο καλός-π.χ. να (ξανα)κερδίσεις τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ.
Όπως σημασία έχει κι αν θα κατακτήσεις και το κύπελλο, βάζοντας το κερασάκι στην τούρτα της σεζόν με ένα νταμπλ.
Όπως σημασία έχει και τι θα κάνεις στην τεράστια πρόκληση των αγώνων με τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ.
Ο Ολυμπιακός σε αυτή τη φάση της σεζόν, δηλαδή στο ξεκίνημα του β΄μισού της περιόδου, έχει ήδη πετύχει πολλά-έχει φτάσει στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ βγάζοντας έξω ολόκληρη Μπενφίκα κι έχει διασφαλίσει μία σημαντική διαφορά από τον δεύτερο ΠΑΟΚ, έχοντας φοβερές επιδόσεις σχεδόν σε όλη την διαδρομή του πρωταθλήματος.
Με τη διαφορά ότι έχει μπροστά του δύο δρόμους: ο ένας είναι να συνεχίσει έτσι και καλύτερα και να θριαμβεύσει. Κι ο άλλος είναι να του στραβώσει το πράγμα και να χάσει πολλά, ακόμη κι απ΄ όσα έχει ήδη κερδίσει και να κινδυνεύσει να πάθει ζημιές.
Και πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου απλό να διαβείς τόσο εύκολα τον πρώτο δρόμο. Εδώ και πολλά χρόνια το δεύτερο μισό της σεζόν είναι το δύσκολο για τον Ολυμπιακό. Έχουν αλλάξει οι εποχές. Πέρασαν πλέον εκείνα τα χρόνια, που για τον Ολυμπιακό το δύσκολο κομμάτι ήταν το πρώτο μισό της σεζόν, όταν δηλαδή πάθαινε πλάκες στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Ολυμπιακός εδώ και χρόνια στέκεται μια χαρά στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Όμως, συχνά αυτά ακριβώς τα χρόνια, αντιμετώπισε τεράστιες δυσκολίες στο δεύτερο μισό της σεζόν! Τέτοιες δυσκολίες που συχνά αλλοίωναν τη συνολική εικόνα του μέσα στην χρονιά!
Να σας θυμίσω ότι το 2010, ενώ είχε περάσει στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ, όχι μόνο αποκλείστηκε με δύο ήττες από την Μπορντό, αλλά έχασε το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό και κατέρρευσε στα πλέϊ οφς, αφού πρώτα έδιωξε το Ζίκο τέλη Γενάρη (Μπάντοβιτς στη θέση του)...
Το 2008, ενώ επίσης είχε περάσει στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ, αποκλείστηκε στη συνέχεια από την Τσέλσι, ενώ στο πρωτάθλημα χρειάστηκε υπερπροσπάθεια στο τέλος, αλλά και προηγουμένως μία νίκη στα χαρτιά επί της Καλαμαριάς για να τερματίσει πρώτος, αλλάζοντας και προπονητή αρχές Μαρτίου (Σεγκούρα αντί Λεμονή)…
Πέρσι, μετά από αξιοπρεπή παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ κι ενώ ήταν 10 πόντους μπροστά στο πρωτάθλημα, άλλαξε προπονητή μέσα στο Γενάρη (Μίτσελ αντί Ζαρντίμ), αποκλείστηκε εύκολα με δύο ήττες στο Γιουρόπα Λιγκ από τη Λεβάντε και μολονότι πήρε το πρωτάθλημα αποδοκιμάστηκε στο Καραϊσκάκη, μετά τις ισοπαλίες στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, έχοντας χάσει και το αήττητο από τον Ατρόμητο, ενώ στο κύπελλο είχε την «περιπετειώδη» νίκη επί του Αστέρα στον τελικό…
Και πριν συνεχίσω ένα μικρό δίδαγμα: περισσότερο κακό παρά καλό κάνουν οι αλλαγές προπονητή εκεί γύρω στο Γενάρη μήνα για τον Ολυμπιακό…
Τώρα, γενικότερα, πάντοτε το δεύτερο μισό της σεζόν φαίνεται στον Ολυμπιακό αν η ομάδα έχει γερές βάσεις. Και κυρίως πόσο γερές είναι αυτές οι βάσεις.
Πρόπερσι, ο Ολυμπιακός ξεπέρασε γρήγορα μία κοιλιά στο Γενάρη, πήρε θεαματικά το πρωτάθλημα και μετά από την άξια παρουσία του στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, απέκλεισε τη Ρούμπιν στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ και σκόνταψε προ της Μέταλιστ στη φάση των 16, μην δείχνοντας αντοχές στη ρεβάνς μέσα στο Καραίσκάκη…
Το 2009, πήρε εύκολα το πρωτάθλημα, αλλά στο ΟΥΕΦΑ, όπου είχε το φθινόπωρο κάποια εντυπωσιακά αποτελέσματα (π.χ. Μπενφίκα 5-1) αποκλείστηκε το ίδιο εύκολα από τη Σεντ Ετιέν στους 32…
Ήταν οι δύο σεζόν με το Βαλβέρδε, που η ομάδα είχε δυνατές βάσεις, αλλά όχι τόσο δυνατές για το βήμα παραπάνω έστω στη δεύτερη ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Θύμισε ίσως λίγο το 2005 όταν με τον Μπάγεβιτς μετά την πολύ καλή παρουσία στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και τον αποκλεισμό από τη Λίβερπουλ, έκανε φοβερή κοιλιά στο πρωτάθλημα και για να το πάρει τελευταία αγωνιστική στο Καυταντζόγλειο χρειάστηκε και να αυτοκτονήσει ο Παναθηναϊκός, ενώ στο ΟΥΕΦΑ πέρασε τη Σοσό, αλλά αποκλείστηκε εύκολα από τη Νιούκαστλ.
Μακάρι φέτος ο Ολυμπιακός με το Μίτσελ να δείξει μέσα στο γήπεδο ότι έχει χτιστεί με πιο γερές βάσεις παρά ποτέ. Αλλά μην έχει κανείς Ολυμπιακός την ψευδαίσθηση ότι η ομάδα θα έχει εύκολο δεύτερο μισό της σεζόν. Εξυπακούεται στην Ευρώπη, αλλά και στο κύπελλο (με αντιπάλους Ατρόμητο και πιθανόν και ΠΑΟΚ, ΠΑΟ), ακόμη και στο πρωτάθλημα, όπου τώρα όλα είναι καλά, αλλά για να συνεχίσουν να είναι το ίδιο καλά, η ομάδα πρέπει να κερδίσει και τον Παναθηναϊκό και τουλάχιστον να μη χάσει στην Τούμπα και στην Τρίπολη και σε άλλες έδρες-παγίδες.
Ούτως η, άλλως, το μόνο που δεν αλλάζει είναι αυτό: η σεζόν έχει για τον Ολυμπιακό πάρα πολλά ψωμιά ακόμη και τέσσερις μήνες δύσκολων αγώνων. Κι όσο εύκολο είναι να θριαμβεύσει αν είναι η ομάδα αποφασιστική, δυνατή και σοβαρή, άλλο τόσο εύκολο είναι να κινδυνεύσει να χαλάσει πολύ η εικόνα της, αν είναι χαλαρή, επιπόλαιη και απείθαρχη.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου