Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

Αν έχει Αβραάμ δεν έχει ανάγκη...!!

Ο Δημοσθένης Καρμοίρης γράφει για την αντικατάσταση του Σιόβα με την εμβληματική φιγούρα του αρχηγού αλλά και για τον Παναθηναϊκό που από μικρός γίνεται… μικρότερος και απειλείται με «νανισμό».
Οι κάπως πρώιμες Αλκυονίδες του Γενάρη εκπέμπουν, είν’ αλήθεια, μια αφύσικη για την εποχή κουφόβραση, μόνο που κοιτάζοντας τα πρωτοσέλιδα τα τελευταία 24ωρα, κάπου στο…χάσιμο πήγε η κατάσταση, με μια ατμόσφαιρα άκρως… καυτή, η οποία θυμίζει ούτε λίγο ούτε πολύ, Αυγουστιάτικο μεταγραφικό τσουνάμι!

Καταιγισμός ονομάτων πάει και έρχεται για τον Ολυμπιακό, εξ’ αφορμής της απρόοπτης «στραβής» με τη ζημιά του Σιόβα.
Αναρωτιέμαι πραγματικά σε… τι εποχή βρισκόμαστε και πόσα εκατομμύρια ευρώ, τέλος πάντων, θα… απαιτηθούν τελικά για την κάλυψη του (πράγματι) πολύ μεγάλου κενού που αφήνει ο πιο φορμαρισμένος – επί μακρόν - «ερυθρόλευκος» αμυντικός, για μόλις δύο ματς με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!
Όσο ντεφορμέ κι αν τον βρει ο πρωταθλητής το θρύλο της Αγγλίας στα τέλη του άλλου μήνα, ο δείκτης του φαβορί δεν γυρίζει. Οι «διάβολοι» έτσι κι αλλιώς είναι το ισχυρό, το ακλόνητο «γκανιάν» και ο Ολυμπιακός ένα τεράστιο αουτσάιντερ.
Που αν του «κάτσει»… του ‘κατσε. Στην ήδη δεδομένη ευρωπαϊκή του πρόοδο με την παρουσία στο “top 16” των κορυφαίων ευρωπαϊκών συλλόγων, θα προστεθεί – όπως έχουμε ξαναπεί – ένα ανυπέρβλητο κατόρθωμα στην ιστορία του.
Η εντύπωση μου είναι ότι ο υπερβολικός θόρυβος περί του αντικαταστάτη του άτυχου Δημήτρη κινήθηκε από την Ισπανία και μεταφέρθηκε με… ταχύτητα φωτός (κατά το δοκούν σε τέτοιες περιπτώσεις) στη χώρα μας και τον ελληνικό Τύπου.
Αντάμωσαν για κάποιες ώρες οι συμπατριώτες του τον Μίτσελ και εύλογα τον τρέλαναν στις ερωτήσεις, αφού το αγωνιστικό ραντεβού του Ολυμπιακού με την «αρχόντισσα» του Μεγάλου Νησιού, αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακά και κορυφαία γεγονότα επίσης στην Ιβηρική Χερσόνησο.
Προφανώς και δεν θα χρειάστηκε να πει πολλά στους Σπανιόλους ο τεχνικός των «ερυθρολεύκων» για να κάνουν κι αυτοί το τόσο… ΤΟΟΟΣΟΟΟ…
Apriori επιβάλλεται αναπλήρωση του κενού του Σιόβα. Απορώ όμως με το όλο έντονο μεταγραφικό κλίμα που διαμορφώνεται σε καθημερινή πια βάση – φυσικά γιατί ο Ολυμπιακός «πουλάει»… - από τη στιγμή που υπάρχει ο αρχηγός!
Η πιο ευχάριστη είδηση της εβδομάδας για τους Πειραιώτες ήταν αυτή που προήλθε από την προπόνηση της Τρίτης και είχε ανάλογο χαρακτήρα και την Τετάρτη: Ο Παπαδόπουλος σε φουλ ρυθμούς, πανέτοιμος για ακόμα ένα come back.
Με την συνοδευτική ευκαιρία, λέω εγώ, να αποδειχθεί και πανηγυρικό τούτη τη φορά!
Εννοώ ότι με Αβραάμ υγιή, στα καλά του, ανοίγει ποτέ καμία συζήτηση για την καταλληλότερη, την πιο ενδεδειγμένη αντικατάσταση Σιόβα στο κέντρο άμυνας, δίπλα στον Μανωλά; Όχι βέβαια. Ποτέ.
Και προσέξτε: Δεν γράφω «με τον Αβραάμ στα ντουζένια του», γιατί εκεί είναι που τελειώνουν τα πάντα και ο Ολυμπιακός θα μπορέσει να φτιάξει ένα συμπαθές αρχείο αναμνήσεων και χαμόγελων, με τα αποκόμματα όλων των ονομάτων που έχουν «μεταγραφεί» τις τελευταίες ημέρες στο Ρέντη.
Όταν – με το καλό – ο αρχηγός των «ερυθρολεύκων» αρχίσει να διαγράφει πάλι τη σταθερή αγωνιστική πορεία του, να παίρνει παιχνίδια, να μπαίνει συνεχώς στους υψηλούς, αποδοτικούς ρυθμούς του, ξαναβρίσκοντας σταδιακά (και προλαβαίνει, με την προϋπόθεση ότι δεν θα τον βρουν, πια, άλλες αναποδιές!) εκείνη τη φόρμα που είχε όταν τον «χτύπησε» το κακό στο Euro, τέτοιο στόπερ δύσκολα βρίσκεις στην Ευρώπη. Μηδέ εξαιρουμένης της Γιουνάιτεντ, βεβαίως-βεβαίως.
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι με τον Αβράμη (απλώς) στα καλά του, για την ώρα και με 40 μέρες μπροστά του ώσπου να διασταυρώσει ο Ολυμπιακός το ξίφος του με τους Εγγλέζους στο πρώτο «μπαρούτι» του Καραϊσκάκη, όχι μόνο για μένα, κατά τη δική μου γνώμη, αλλά για όποιον ξέρει μπάλα, δεν μπορεί να τίθεται ζήτημα μεταγραφής κεντρικού αμυντικού.
Εμένα μου μοιάζει με… ανέκδοτο να θέλει ο πρωταθλητής Ελλάδας να αποκτήσει κι άλλο στόπερ – και επιμένω γιατί είμαι ρεαλιστής, το πιθανότερο μόνο για ακόμα δύο παιχνίδια στην Ευρώπη την τρέχουσα σεζόν – εφόσον ο Παπαδόπουλος επιστρέψει κανονικά και απρόσκοπτα, με διάρκεια πλέον, στους αγωνιστικούς χώρους.
Ταυτόχρονα και ενόψει Μουντιάλ, ο ίδιος ο αρχηγός του Ολυμπιακού, η Εθνική Ομάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο, με την επάνοδο στη φυσική θέση του στους πρωταθλητές, σε όλους τους, δίνεται η ευκαιρία να καρπωθούν τα οφέλη από την μεγάλη επιστροφή αυτής της ηγετικής αμυντικής φυσιογνωμίας των ημερών μας.
Προσωπικά, λοιπόν, περιμένω να δω την πορεία της εμβληματικής αυτής φιγούρας του Ολυμπιακού ξανά στα γήπεδα και κατόπιν θα έμπαινα στη διαδικασία εξέτασης λύσεων για την πολύ μεγάλη απουσία του Σιόβα.
«Ψηφίζω» Αβραάμ και… βλέπουμε…

δε λέω στα ντουζένια του, γιατί εκεί παύει και η συζήτηση με την καθολική αποδοχή ότι δεν υπάρχει καν δεύτερη καλύτερη λύση, ο Αβραάμ με την διττό ηγετικό ρόλο του, ως φυσιογνωμία στη θωράκιση, ως κατευθυντήριος νους της αμυντικής-ανασταλτικής λειτουργίας, αλλά και ως φυσικός αρχηγός της ομάδας……
Μικρός σε… ελεύθερη πτώση
Όταν απέχει 20 βαθμούς από τον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος, όταν στα μισά παιχνίδια της χρονιάς για τουλάχιστον ένα ημίχρονο παρουσιάζει μια τόσο αξιοθρήνητη αγωνιστική εικόνα.
Όταν το ρόστερ του είναι το φτωχότερο όλων των εποχών – όπως ομολογούν άλλωστε οι ίδιοι οι οπαδοί του – με δυνατότητες άκρως περιορισμένες ως προς αγωνιστικούς στόχους, όταν ζορίζεται να κρατήσει στο δυναμικό του, ακόμα και παίκτες του «αναστήματος» του Λαγού.
Όταν αρκείται στο να παρακολουθεί από απόσταση, με κιάλια ή με τηλεσκόπιο, τον αιώνιο αντίπαλο του, Ολυμπιακό, να προελαύνει σε Ελλάδα και Ευρώπη, την ώρα που εκείνος γκρινιάζει ακόμα και για τον διαιτητή που θα τον σφυρίξει στο «ντέρμπι» με τα Ψαχνά, μεταφέροντας μονίμως και με ΟΡΑΜΑΤΑ τις ευθύνες για το κατάντημα του στην αθέατη πλευρά του ποδοσφαίρου, καταγγέλλοντας ακατάπαυστα και δίχως αποδεικτικά στοιχεία, με αβάσιμες και φαιδρές κατηγορίες, τη λιωμένη καραμέλα της δράσης του παρασκηνίου, ο καθείς αισθάνεται, νιώθει, αντιλαμβάνεται, πόσο μικραίνει τον Παναθηναϊκό όλη αυτή η διοικητική συμπεριφορά του.
Κι όταν συμπίπτει το αφιέρωμα στον Ολυμπιακό, με τη μορφή ντοκιμαντέρ, που φιλοξενεί το «FIFA Futbol Mundial» σχολιάζοντας ότι: «Στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν υπάρχει μεγαλύτερο όνομα από τον Ολυμπιακό», με την… εξαγωγή στο εξωτερικό των ίδιων τόνων λάσπης που ρίχνονται στην Ελλάδα, τότε ο μικρός εκτίθεται τόσο πια που μοιάζει με… νάνο!..
Πηγή: sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: