Πίσω στο σωτήριον έτος 1995,
λοιπόν. Σωτήριον, διότι εκείνη τη χρονιά ελέω του Ευρωμπάσκετ των Ανδρών
και του Μουντομπάσκετ των Εφήβων και με φόντο τη διεκδίκηση των
Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, η αθλητιώσα νεολαία (που έλεγαν και στα
διαγγέλματα της χούντας) απέκτησε άλλο ένα μεγάλο και σύγχρονο γήπεδο.
Είχαμε από το 1985 το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, που εγκαινιάσθηκε με
τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ανάμεσα στην Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ και
τη Ρεάλ Μαδρίτης και εδέησε η Πολιτεία να ολοκληρώσει και να παραδώσει
προς χρήση το κλειστό γήπεδο του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών!
Ε, ρε, μεγαλεία!
Το καλοκαίρι του 1991, όταν ανέλαβε τη διοίκηση ο Σωκράτης Κόκκαλης και την τεχνική ηγεσία ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Ολυμπιακός έφυγε από το "Παπαστράτειο" και μετακόμισε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ενώ ο Παναθηναϊκός στεγαζόταν πότε στον Τάφο του Ινδού, πότε στη Γλυφάδα, πότε ακόμη και στο σπίτι του αιωνίου αντιπάλου του! Ναι έχει συμβεί και τούτο το παράδοξο γεγονός: να παίξουν (στις 5 Μαρτίου του 1988) οι δυο τους ντέρμπι στο... ΣΕΦ, με γηπεδούχο τον Παναθηναϊκό, ενώπιον 10.000 θεατών και με νικητή τον Ολυμπιακό (71-72)!
Ήταν, λοιπόν, Κυριακή, 19 Νοεμβρίου του 1995, στο πλαίσιο της 4ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Α1 όταν ο Παναθηναϊκός υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό για πρώτη φορά στο νεότευκτο ΟΑΚΑ και έκανε το 1-0 σε μια μακρόσυρτη σειρά αγώνων, η καταμέτρησις των οποίων (θα) συνεχίζεται, με εξαίρεση τη διετία που οι "πράσινοι" στεγάστηκαν και ασφυκτιούσαν στο γήπεδο του Σπόρτιγκ.
Οι δυο ομάδες προέρχονταν από την αναμέτρηση τους στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ της Σαραγόσα και από τη δραματική σειρά των τελικών της σεζόν 1994-95, στην οποία επικράτησε (σκορ 3-2) ο Ολυμπιακός, με υστερόγραφο το θρίλερ του πέμπτου αγώνα που έληξε με 45-44!
Οι αλλαγές στις δυο ομάδες υπήρξαν θεαματικές το καλοκαίρι του '95. Στον Παναθηναϊκό ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου άφησε τη θέση του στον δαφνοστεφή Μπόζινταρ Μάλκοβιτς (με το πλεονέκτημα ότι σε επτά αγώνες κόντρα στον Ιωαννίδη, μετρούσε έξι νίκες και του έλεγε κιόλας "Congratulations Yiannis, you have a very goodteam"!) ενώ παρέμεναν ο Παναγιώτης Γιαννάκης και ο Στόγιαν Βράνκοβιτς, αλλά έσκαγε μύτη εν Αθήναις το μεγαλύτερο όνομα που πέρασε ποτέ τον Ατλαντικό για να παίξει μπάσκετ στην Ευρώπη: ο Ντομινίκ Γουίλκινς!
Την ίδια στιγμή και παρά την αποτυχία στους δυο τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών την... ορφάνια που εκ των υστέρων αποκάλυψε ότι ένοιωθε και τον (περιβόητο) «χαλασμένο ψυχισμό» του, ο Γιάννης Ιωαννίδης παρέμενε στον πάγκο του Ολυμπιακού και υποδεχόταν τον αφιχθέντα από την Αντίμπ Ντέηβιντ Ρίβερς στη θέση του Εντι Τζόνσον, καλωσόριζε εκ νέου τον Γουόλτερ Μπέρι άνοιγε την αγκαλιά του για να χωρέσει η καψούρα του, που λεγόταν Νάσος Γαλακτερός και άρχιζε τα γυμνάσια στον Φον Δημητράκη (Παπανικολάου) !
Ο «Ξανθός», ο οποίος, ως γνωστόν, είχε μια απάντηση σε κάθε ερώτημα (ακόμη και σε εκείνα που δεν επρόκειτο να υποβληθούν ποτέ!), κλήθηκε τότε να σχολιάσει την άφιξη του Γουϊλκινς και είπε το εξής: "Αυτοί φέρνουν έναν βετεράνο παίκτη από το ΝΒΑ, αλλά εμείς θα στείλουμε ένα δικό μας καϊνάρι εκεί". Τον Τάρλατς εννοούσε, ο οποίος εκείνο το καλοκαίρι είχε επιλεγεί στο Νο 31 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Σικάγο Μπουλς, τη φανέλα των οποίων θα φορούσε μετά από πέντε χρόνια.
Το ντέρμπι λόγω της συμμετοχής των «αιωνίων» στα προηγούμενα δυο Φάιναλ Φορ και της παρουσίας του Γουίλκινς είχε σημάνει συναγερμό σε ολόκληρη την Ευρώπη! Οι αποδείξεις; Υπήρξε το σκηνικό της εκπομπής «7+7» που παρουσίαζε τότε στο Mega ο μετέπειτα κυβερνητικός εκπρόσωπος Θεόδωρος Ρουσσόπουλος, ενώ έφερε στην Αθήνα για τρεις ημέρες (με αλλεπάλληλες ανταποκρίσεις) τον επικεφαλής του τμήματος μπάσκετ της γαλλικής εφημερίδας «L' Equipe» Ζαν Λικ Τομάς!
Εκείνη την ιστορική βραδιά που άρχισε να γράφεται η ιστορία στο (κατάμεστο) ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός πατούσε καλύτερα στο καλογυαλισμένο και άφθαρτο παρκέ και προηγήθηκε με 19-12. Βαδίζοντας στην πεπατημένη του (διατυπωμένου ως κλισέ από τον ίδιο), «Σιγάλειου τεστ», ο «Ξανθός» έριξε πάνω στον «Zoid» τον «Ράμπο» που δεν τον άφησε να πάρει ανάσα και γι' αυτό ο Μπόζα τον απέσυρε γρήγορα και συνολικά τον χρησιμοποίησε επί 26 λεπτά, ενώ έπαιξε πολύ με το ασυνήθιστο δίδυμο Κόρφα-Κούουσμα Οι «πράσινοι» κράτησαν την επαφή με το σκορ χάρη στη γεμάτη παρουσία του Βράνκοβιτς και στον οίστρο του Φραγκίσκου Αλβέρτη, αλλά όταν ο Μάλκοβιτς αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια άμυνα ζώνης 2-1-2, σημείωσαν ένα επί μέρους σκορ 23-12 και έκλεισαν το ημίχρονο με 31-27, ενώ ο Ολυμπιακός κόλλησε στην επίθεση και έβαλε 12 πόντους σε δέκα λεπτά.
Όταν οι παίκτες του Παναθηναϊκού πήγαν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα αντίκρισαν ένα σοκαριστικό θέαμα: Ο Ντομινίκ που του είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου όλες τις προηγούμενες μέρες για την ιδιαιτερότητα και τη σημασία του ντέρμπι, ενώ παράλληλα ακροβατούσε ανάμεσα στις θέσεις «3» και «4» ήταν καθισμένος στον πάγκο και έκλαιγε από τα νεύρα του, επειδή δεν μπορούσε να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα του! Οι συμπαίκτες του τον παρηγόρησαν και επιστρέφοντας στο γήπεδο για την προθέρμανση έμοιαζε σαν να ζει στον δικό του κόσμο!
Παρεμπιπτόντως από την πρώτη στιγμή είχε τεθεί το ζήτημα της θέσης στην οποία θα αγωνιζόταν ο Ντομινίκ; Ο Μάλκοβιτς προτιμούσε να τον χρησιμοποιεί ως σμολ φόργουορντ, αλλά ο ίδιος επέμενε να παίζει στο «4» μάλιστα λίγες μέρες νωρίτερα από αυτή τη θέση είχε πετύχει το νικητήριο καλάθι του Παναθηναϊκού στον αγώνα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ούτως ή άλλως οι σχέσεις του με τον Σέρβο προπονητή ήταν ήδη τεταμένες, μάλιστα πριν από την έναρξη του ντέρμπι ο Γουίλκινς που θεωρούσε ότι αδικείται από το στιλ παιχνιδιού του Μπόζα έβαζε στοίχημα ότι «μόλις κάνω τρία τέσσερα άστοχα σουτ, αντί να με αφήσει να ζεσταθώ, θα με βγάλει»!
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ρίβερς και ο Παπανικολάου του οποίου η χρησιμοποίηση αποτελούσε την έκπληξη του Ιωαννίδη, οδήγησαν τον Ολυμπιακό στο +6 (42-48), αλλά τα τρία γρήγορα φάουλ του Φασούλα και οι αποβολές του Σιγάλα και του Μπέρι με πέντε επηρέασαν τους "ερυθρόλευκους, που άρχισαν να χάνουν λάδια! Ο Αλβέρτης με δέκα απανωτούς πόντους έκανε το σκορ 53-51, μάλιστα όντας σεληνιασμένος κάποια στιγμή φάνηκε να ζητάει από τον Γουίλκινς να του κάνει σκριν για να σουτάρει! Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Ντομινίκ είχε σημειώσει μόλις έξι πόντους, αλλά ξαφνικά το θηρίο ξύπνησε και αφηνίασε. Ο ωσεί παρών επί 35 λεπτά «Human Highlight Film», παίζοντας στη θέση «4», με αντίπαλο τον Μπέρι (τον οποίο είχε ζητήσει από τον Μάλκοβιτς να μαρκάρει στην άμυνα, λέγοντας ότι «αποκλείεται να μου βάλει πάνω από δέκα πόντους»!) ξεσάλωσε, πέτυχε επτά σερί και τους έντεκα από τους τελευταίους 13 πόντους του Παναθηναϊκού, μέσα 280 δευτερόλεπτα και οδήγησε την ομάδα του στη νίκη με 66-61.
Ο Ολυμπιακός κατάφερε από το 60-53 να ισοφαρίσει με καλάθι του Ρίβερς στα 47'', αλλά στα 19'' ο Αμερικανός πόιντ γκαρντ έκανε airball σε σουτ τριών πόντων και οι «πράσινοι» κλείδωσαν τη νίκη με ένα λέι απ του «Νικ».
Οι συνθέσεις των δυο ομάδων σε αυτόν τον αγώνα, τον οποίο διαιτήτευσαν ο Θανάσης Γιοχαλής και ο Κώστας Τσούλης:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (16/34δ., 3/13τρ., 25/30β., 38ρ., 8ασ., 2κλ., 2τ., 10λ.): Αλβέρτης 24 (4/10δ., 1/3τρ., 13/16β.), Σοκ, Κούουσμα 5, Παταβούκας, Οικονόμου 2, Κόρφας 2 (5ασ.), Γιαννάκης, Βράνκοβιτς 16 (7/8δ., 2/2β., 16ρ.), Ουϊλκινς 17 (4/10δ., 1/5τρ., 6/6β., 6ρ.), Πετσάρσκι. Προπονητής: Μάλκοβιτς
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (19/41δ., 2/15τρ., 17/26β., 33ρ., 9ασ., 1κλ., 2τ., 6λ.): Μπακατσιάς, Σιγάλας 8, Μπέρι 15 (7/13δ., 1/2β., 9ρ.), Παπανικολάου 7, Νάκιτς 10 (2/6δ., 0/1τρ., 6/8β.), 7ρ.), Φασούλας, Τόμιτς, Τάρλατς 7 (8ρ.), Παπαδάκος, Ρίβερς 14 (2/8δ., 1/6τρ., 7/10β., 4ρ., 3ασ.). Προπονητής: Ιωαννίδης
Το «talk of the town» εκείνης της «πρώτης μας νύχτας» στο ΟΑΚΑ και της παρθενικής αναμέτρησης του Μπόζα με τον «Ξανθό» ήταν η περίεργη ζώνη που χρησιμοποίησε ο Σέρβος προπονητής του Παναθηναϊκού και έμελλε να έχει την τιμητική της και στα επόμενα ματς κόντρα στον Ολυμπιακό. Όπως μου είχε αποκαλύψει ο ίδιος, επρόκειτο για τη «slighting defense» την οποία είχε λανσάρει ο (θεωρούμενος ως μάστερ της ζώνης) Τζιμ Μποεχάιμ στην κολεγιακή ομάδα του Σίρακιουζ κι αυτό ακριβώς έκανε τον Ιωαννίδη να τρελαίνεται!
Όταν με αυτήν ακριβώς την άμυνα, ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε σε 1-1 τη σειρά των τελικών εκείνης της σεζόν, ο «Ξανθός» βγήκε από τα ρούχα του και ωρυόταν «να βράσω τα πτυχία μου και τις θεωρίες μου, αφού ο Μπόζα με παίζει ζώνη και χάνω»!
Η λήξη του αγώνα βρήκε τους μεν «πράσινους» να πανηγυρίζουν, τους δε «ερυθρόλευκους», οι οποίοι ήδη κουβάλαγαν την εντός έδρας ήττα της πρεμιέρας από τον ΠΑΟΚ να τα βάζουν με τους διαιτητές. «Θέλω να συγχαρώ τον Παναθηναϊκό για τη νίκη του, να του ευχηθώ καλή συνέχεια στην Ευρώπη και να επισημάνω ότι για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια υπήρξε καλή ατμόσφαιρα. Τα σωστά πρέπει να τα λέμε, αλλά θέλω επίσης να σχολιάσω και κάτι άλλο: Οι αντίπαλοι μας έβαλαν 15 πόντους με βολές από φάουλ εκτός φάσεως! Πέρυσι είχα μιλήσει για τον Σάβιτς, αλλά φαίνεται ότι και ο Αλβέρτης ανήκει στην ίδια... θεατρική σχολή! Εάν ένας παίκτης, που δεν είναι διεισδυτικός εκτελεί 16 βολές, τότε οι υπόλοιποι, οι στράικερς, τι θα κάνουν;"
Στην αντίπερα όχθη, ο πάντοτε τελειομανής, ανικανοποίητος και δηκτικός σε σημείο κυνισμού Μπόζα, ο οποίος ως συνήθως , ακόμη και στο ντέρμπι, κοουτσάριζε επί σαράντα λεπτά με κουμπωμένο το σταυρωτό σακάκι του (!) δεν έδινε του αγγέλου του νερό! "Όπως νικήσαμε εμείς, το ίδιο θα μπορούσε να τα καταφέρει και ο Ολυμπιακός. Δεν έμεινα ευχαριστημένος από την απόδοση των παικτών της ομάδας μου και θέλω να πιστεύω ότι και οι ίδιοι έχουν την ίδια άποψη"!
Την επόμενη μέρα σε μια συνέντευξη που μου έδωσε για την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», ο Μάλκοβιτς θέλοντας να ρίξει τους τόνους της αντιπαράθεσης του με τον Ιωαννίδη είχε πει, κάτι το οποίο ο «Ξανθός» το είχε κάνει λάβαρο από τότε που όντως συνέβη: «Εγώ αισθάνομαι ότι ο Γιάννης είναι φίλος μου, ανεξαρτήτως των αναμετρήσεων μας. Οπως τον νίκησα εγώ τόσες φορές στη σειρά, το ίδιο μπορεί να κάνει κι αυτός. Τον σέβομαι πολύ ως προπονητική αξία, εκτιμώ το πάθος, την ενεργητικότητα, τη ζωντάνια και τις ιδέες που έχει όταν κοουτσάρει, απλώς δεν ταιριάζουμε στο στιλ. Οφείλω μάλιστα να αναγνωρίσω ότι του χρωστάω σε έναν βαθμό το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών που κατέκτησα το 1989 με τη Γιουγκοπλάστικα. Το πρωϊ μετά τους ημιτελικούς στο Μόναχο, καθίσαμε επί δυο ώρες ώρα στο σαλόνι του ξενοδοχείου και με διερμηνέα τον Σούμποτιτς μου ανέλυσε όλο το παιχνίδι της Μακαμπί από την οποία είχε χάσει ο Αρης το προηγούμενο βράδυ και οι πληροφορίες του μου φάνηκαν παρά πολύ χρήσιμες. Μου είπε κάμποσα πράγματα που δεν τα είχα επισημάνει στην τακτική των Ισραηλινών και μου έδωσε ιδέες για το πώς θα τους αντιμετωπίσω και θα τους νικήσω. Τώρα λοιπόν μετά από εξήμισι χρόνια βρίσκω την ευκαιρία να τον ευχαριστήσω και δημοσίως για τη μεγάλη βοήθεια που μου έδωσε».
Την ίδια στιγμή ο μεν Γουίλκινς έλεγε ότι «αυτό που θέλω είναι να βρω τον ρυθμό μου μέσα από τα ματς και να παίζω αρμονικά», ο δε Ρίβερς που βρέθηκε απέναντι στον «Zoid» για πρώτη φορά μετά το 1990 9Χοκς-Κλίπερς) δήλωνε ότι «αναλαμβάνω την ευθύνη για το χαμένο σουτ, αλλά χάσαμε απλώς την πρώτη μάχη με τον Παναθηναϊκό και όχι τον πόλεμο».
Τρεις μήνες αργότερα (21 Φεβρουαρίου 1996) οι δυο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες στο ΟΑΚΑ στον προημιτελικό του Κυπέλλου, στον οποίο ο (μετέπειτα νικητής της διοργάνωσης, στο Φάιναλ Φορ της Πάτρας) Παναθηναϊκός επικράτησε με 85-72, προεξάρχοντος του... ζεσταμένου πλέον Γουίλκινς που πέτυχε 32 πόντους.
Είχε προηγηθεί (19 Φεβρουαρίου) ο αγώνας του Β' γύρου του πρωταθλήματος στο ΣΕΦ, όπου ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε του Παναθηναϊκού με 81-60 και εξασφάλισε την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο και το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφς.
Στη συνέχεια της συναρπαστικής σεζόν, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος και στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στον τελικό της 11ης Απριλίου με την Μπαρτσελόνα στο "Μπερσί", ενώ ο Ολυμπιακός είχε αποκλεισθεί στα πλέι οφς από τη Ρεάλ Μαδρίτης, με προπονητή τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Οι δυο αιώνιοι ανανέωσαν το ραντεβού τους στη σειρά των τελικών, όπου οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν τον τέταρτο σερί τίτλο τους, επικρατώντας στον πέμπτο αγώνα με το εκκωφαντικό σκορ 73-38.
Όντας κάτοικος του ΟΑΚΑ πλέον ο Παναθηναϊκός έτρεξε ένα σερί 8-0 σε αγώνες πρωταθλήματος επί του Ολυμπιακού στην έδρα του, την οποία είδε να αλώνεται για πρώτη φορά από τον αιώνιο αντίπαλο του τη σεζόν 1999-2000, που ήταν η παρθενική του Ομπράντοβιτς στον πάγκο του και συνέπεσε με τη... «Δευτέρα Παρουσία» του Ιωαννίδη στον Ολυμπιακό.
Είχε προηγηθεί το εκπληκτικό 49-69 στον προημιτελικό της Ευρωλίγκας της σεζόν 1996-97, ενώ σε ντέρμπι αιωνίων στην Α1 το κάστρο του ΟΑΚΑ έπεσε για πρώτη φορά στις 12 Δεκεμβρίου του 1999, όταν ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε με 69-68 επιφυλάσσοντας στους "πράσινους" την πρώτη ήττα τους μετά από είκοσι σερί νίκες από την αρχή της περιόδου, με κερασάκι στην τούρτα ένα ... ιλιγγιώδες κάρφωμα του Μπλου Εντουαρντς κόντρα στον Ζέλικο Ρέμπρατσα.
Το καλοκαίρι του 1991, όταν ανέλαβε τη διοίκηση ο Σωκράτης Κόκκαλης και την τεχνική ηγεσία ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Ολυμπιακός έφυγε από το "Παπαστράτειο" και μετακόμισε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ενώ ο Παναθηναϊκός στεγαζόταν πότε στον Τάφο του Ινδού, πότε στη Γλυφάδα, πότε ακόμη και στο σπίτι του αιωνίου αντιπάλου του! Ναι έχει συμβεί και τούτο το παράδοξο γεγονός: να παίξουν (στις 5 Μαρτίου του 1988) οι δυο τους ντέρμπι στο... ΣΕΦ, με γηπεδούχο τον Παναθηναϊκό, ενώπιον 10.000 θεατών και με νικητή τον Ολυμπιακό (71-72)!
Ήταν, λοιπόν, Κυριακή, 19 Νοεμβρίου του 1995, στο πλαίσιο της 4ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Α1 όταν ο Παναθηναϊκός υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό για πρώτη φορά στο νεότευκτο ΟΑΚΑ και έκανε το 1-0 σε μια μακρόσυρτη σειρά αγώνων, η καταμέτρησις των οποίων (θα) συνεχίζεται, με εξαίρεση τη διετία που οι "πράσινοι" στεγάστηκαν και ασφυκτιούσαν στο γήπεδο του Σπόρτιγκ.
Οι δυο ομάδες προέρχονταν από την αναμέτρηση τους στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ της Σαραγόσα και από τη δραματική σειρά των τελικών της σεζόν 1994-95, στην οποία επικράτησε (σκορ 3-2) ο Ολυμπιακός, με υστερόγραφο το θρίλερ του πέμπτου αγώνα που έληξε με 45-44!
Οι αλλαγές στις δυο ομάδες υπήρξαν θεαματικές το καλοκαίρι του '95. Στον Παναθηναϊκό ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου άφησε τη θέση του στον δαφνοστεφή Μπόζινταρ Μάλκοβιτς (με το πλεονέκτημα ότι σε επτά αγώνες κόντρα στον Ιωαννίδη, μετρούσε έξι νίκες και του έλεγε κιόλας "Congratulations Yiannis, you have a very goodteam"!) ενώ παρέμεναν ο Παναγιώτης Γιαννάκης και ο Στόγιαν Βράνκοβιτς, αλλά έσκαγε μύτη εν Αθήναις το μεγαλύτερο όνομα που πέρασε ποτέ τον Ατλαντικό για να παίξει μπάσκετ στην Ευρώπη: ο Ντομινίκ Γουίλκινς!
Την ίδια στιγμή και παρά την αποτυχία στους δυο τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών την... ορφάνια που εκ των υστέρων αποκάλυψε ότι ένοιωθε και τον (περιβόητο) «χαλασμένο ψυχισμό» του, ο Γιάννης Ιωαννίδης παρέμενε στον πάγκο του Ολυμπιακού και υποδεχόταν τον αφιχθέντα από την Αντίμπ Ντέηβιντ Ρίβερς στη θέση του Εντι Τζόνσον, καλωσόριζε εκ νέου τον Γουόλτερ Μπέρι άνοιγε την αγκαλιά του για να χωρέσει η καψούρα του, που λεγόταν Νάσος Γαλακτερός και άρχιζε τα γυμνάσια στον Φον Δημητράκη (Παπανικολάου) !
Ο «Ξανθός», ο οποίος, ως γνωστόν, είχε μια απάντηση σε κάθε ερώτημα (ακόμη και σε εκείνα που δεν επρόκειτο να υποβληθούν ποτέ!), κλήθηκε τότε να σχολιάσει την άφιξη του Γουϊλκινς και είπε το εξής: "Αυτοί φέρνουν έναν βετεράνο παίκτη από το ΝΒΑ, αλλά εμείς θα στείλουμε ένα δικό μας καϊνάρι εκεί". Τον Τάρλατς εννοούσε, ο οποίος εκείνο το καλοκαίρι είχε επιλεγεί στο Νο 31 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Σικάγο Μπουλς, τη φανέλα των οποίων θα φορούσε μετά από πέντε χρόνια.
Το ντέρμπι λόγω της συμμετοχής των «αιωνίων» στα προηγούμενα δυο Φάιναλ Φορ και της παρουσίας του Γουίλκινς είχε σημάνει συναγερμό σε ολόκληρη την Ευρώπη! Οι αποδείξεις; Υπήρξε το σκηνικό της εκπομπής «7+7» που παρουσίαζε τότε στο Mega ο μετέπειτα κυβερνητικός εκπρόσωπος Θεόδωρος Ρουσσόπουλος, ενώ έφερε στην Αθήνα για τρεις ημέρες (με αλλεπάλληλες ανταποκρίσεις) τον επικεφαλής του τμήματος μπάσκετ της γαλλικής εφημερίδας «L' Equipe» Ζαν Λικ Τομάς!
Εκείνη την ιστορική βραδιά που άρχισε να γράφεται η ιστορία στο (κατάμεστο) ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός πατούσε καλύτερα στο καλογυαλισμένο και άφθαρτο παρκέ και προηγήθηκε με 19-12. Βαδίζοντας στην πεπατημένη του (διατυπωμένου ως κλισέ από τον ίδιο), «Σιγάλειου τεστ», ο «Ξανθός» έριξε πάνω στον «Zoid» τον «Ράμπο» που δεν τον άφησε να πάρει ανάσα και γι' αυτό ο Μπόζα τον απέσυρε γρήγορα και συνολικά τον χρησιμοποίησε επί 26 λεπτά, ενώ έπαιξε πολύ με το ασυνήθιστο δίδυμο Κόρφα-Κούουσμα Οι «πράσινοι» κράτησαν την επαφή με το σκορ χάρη στη γεμάτη παρουσία του Βράνκοβιτς και στον οίστρο του Φραγκίσκου Αλβέρτη, αλλά όταν ο Μάλκοβιτς αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια άμυνα ζώνης 2-1-2, σημείωσαν ένα επί μέρους σκορ 23-12 και έκλεισαν το ημίχρονο με 31-27, ενώ ο Ολυμπιακός κόλλησε στην επίθεση και έβαλε 12 πόντους σε δέκα λεπτά.
Όταν οι παίκτες του Παναθηναϊκού πήγαν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα αντίκρισαν ένα σοκαριστικό θέαμα: Ο Ντομινίκ που του είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου όλες τις προηγούμενες μέρες για την ιδιαιτερότητα και τη σημασία του ντέρμπι, ενώ παράλληλα ακροβατούσε ανάμεσα στις θέσεις «3» και «4» ήταν καθισμένος στον πάγκο και έκλαιγε από τα νεύρα του, επειδή δεν μπορούσε να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα του! Οι συμπαίκτες του τον παρηγόρησαν και επιστρέφοντας στο γήπεδο για την προθέρμανση έμοιαζε σαν να ζει στον δικό του κόσμο!
Παρεμπιπτόντως από την πρώτη στιγμή είχε τεθεί το ζήτημα της θέσης στην οποία θα αγωνιζόταν ο Ντομινίκ; Ο Μάλκοβιτς προτιμούσε να τον χρησιμοποιεί ως σμολ φόργουορντ, αλλά ο ίδιος επέμενε να παίζει στο «4» μάλιστα λίγες μέρες νωρίτερα από αυτή τη θέση είχε πετύχει το νικητήριο καλάθι του Παναθηναϊκού στον αγώνα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ούτως ή άλλως οι σχέσεις του με τον Σέρβο προπονητή ήταν ήδη τεταμένες, μάλιστα πριν από την έναρξη του ντέρμπι ο Γουίλκινς που θεωρούσε ότι αδικείται από το στιλ παιχνιδιού του Μπόζα έβαζε στοίχημα ότι «μόλις κάνω τρία τέσσερα άστοχα σουτ, αντί να με αφήσει να ζεσταθώ, θα με βγάλει»!
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ρίβερς και ο Παπανικολάου του οποίου η χρησιμοποίηση αποτελούσε την έκπληξη του Ιωαννίδη, οδήγησαν τον Ολυμπιακό στο +6 (42-48), αλλά τα τρία γρήγορα φάουλ του Φασούλα και οι αποβολές του Σιγάλα και του Μπέρι με πέντε επηρέασαν τους "ερυθρόλευκους, που άρχισαν να χάνουν λάδια! Ο Αλβέρτης με δέκα απανωτούς πόντους έκανε το σκορ 53-51, μάλιστα όντας σεληνιασμένος κάποια στιγμή φάνηκε να ζητάει από τον Γουίλκινς να του κάνει σκριν για να σουτάρει! Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Ντομινίκ είχε σημειώσει μόλις έξι πόντους, αλλά ξαφνικά το θηρίο ξύπνησε και αφηνίασε. Ο ωσεί παρών επί 35 λεπτά «Human Highlight Film», παίζοντας στη θέση «4», με αντίπαλο τον Μπέρι (τον οποίο είχε ζητήσει από τον Μάλκοβιτς να μαρκάρει στην άμυνα, λέγοντας ότι «αποκλείεται να μου βάλει πάνω από δέκα πόντους»!) ξεσάλωσε, πέτυχε επτά σερί και τους έντεκα από τους τελευταίους 13 πόντους του Παναθηναϊκού, μέσα 280 δευτερόλεπτα και οδήγησε την ομάδα του στη νίκη με 66-61.
Ο Ολυμπιακός κατάφερε από το 60-53 να ισοφαρίσει με καλάθι του Ρίβερς στα 47'', αλλά στα 19'' ο Αμερικανός πόιντ γκαρντ έκανε airball σε σουτ τριών πόντων και οι «πράσινοι» κλείδωσαν τη νίκη με ένα λέι απ του «Νικ».
Οι συνθέσεις των δυο ομάδων σε αυτόν τον αγώνα, τον οποίο διαιτήτευσαν ο Θανάσης Γιοχαλής και ο Κώστας Τσούλης:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (16/34δ., 3/13τρ., 25/30β., 38ρ., 8ασ., 2κλ., 2τ., 10λ.): Αλβέρτης 24 (4/10δ., 1/3τρ., 13/16β.), Σοκ, Κούουσμα 5, Παταβούκας, Οικονόμου 2, Κόρφας 2 (5ασ.), Γιαννάκης, Βράνκοβιτς 16 (7/8δ., 2/2β., 16ρ.), Ουϊλκινς 17 (4/10δ., 1/5τρ., 6/6β., 6ρ.), Πετσάρσκι. Προπονητής: Μάλκοβιτς
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (19/41δ., 2/15τρ., 17/26β., 33ρ., 9ασ., 1κλ., 2τ., 6λ.): Μπακατσιάς, Σιγάλας 8, Μπέρι 15 (7/13δ., 1/2β., 9ρ.), Παπανικολάου 7, Νάκιτς 10 (2/6δ., 0/1τρ., 6/8β.), 7ρ.), Φασούλας, Τόμιτς, Τάρλατς 7 (8ρ.), Παπαδάκος, Ρίβερς 14 (2/8δ., 1/6τρ., 7/10β., 4ρ., 3ασ.). Προπονητής: Ιωαννίδης
Το «talk of the town» εκείνης της «πρώτης μας νύχτας» στο ΟΑΚΑ και της παρθενικής αναμέτρησης του Μπόζα με τον «Ξανθό» ήταν η περίεργη ζώνη που χρησιμοποίησε ο Σέρβος προπονητής του Παναθηναϊκού και έμελλε να έχει την τιμητική της και στα επόμενα ματς κόντρα στον Ολυμπιακό. Όπως μου είχε αποκαλύψει ο ίδιος, επρόκειτο για τη «slighting defense» την οποία είχε λανσάρει ο (θεωρούμενος ως μάστερ της ζώνης) Τζιμ Μποεχάιμ στην κολεγιακή ομάδα του Σίρακιουζ κι αυτό ακριβώς έκανε τον Ιωαννίδη να τρελαίνεται!
Όταν με αυτήν ακριβώς την άμυνα, ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε σε 1-1 τη σειρά των τελικών εκείνης της σεζόν, ο «Ξανθός» βγήκε από τα ρούχα του και ωρυόταν «να βράσω τα πτυχία μου και τις θεωρίες μου, αφού ο Μπόζα με παίζει ζώνη και χάνω»!
Η λήξη του αγώνα βρήκε τους μεν «πράσινους» να πανηγυρίζουν, τους δε «ερυθρόλευκους», οι οποίοι ήδη κουβάλαγαν την εντός έδρας ήττα της πρεμιέρας από τον ΠΑΟΚ να τα βάζουν με τους διαιτητές. «Θέλω να συγχαρώ τον Παναθηναϊκό για τη νίκη του, να του ευχηθώ καλή συνέχεια στην Ευρώπη και να επισημάνω ότι για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια υπήρξε καλή ατμόσφαιρα. Τα σωστά πρέπει να τα λέμε, αλλά θέλω επίσης να σχολιάσω και κάτι άλλο: Οι αντίπαλοι μας έβαλαν 15 πόντους με βολές από φάουλ εκτός φάσεως! Πέρυσι είχα μιλήσει για τον Σάβιτς, αλλά φαίνεται ότι και ο Αλβέρτης ανήκει στην ίδια... θεατρική σχολή! Εάν ένας παίκτης, που δεν είναι διεισδυτικός εκτελεί 16 βολές, τότε οι υπόλοιποι, οι στράικερς, τι θα κάνουν;"
Στην αντίπερα όχθη, ο πάντοτε τελειομανής, ανικανοποίητος και δηκτικός σε σημείο κυνισμού Μπόζα, ο οποίος ως συνήθως , ακόμη και στο ντέρμπι, κοουτσάριζε επί σαράντα λεπτά με κουμπωμένο το σταυρωτό σακάκι του (!) δεν έδινε του αγγέλου του νερό! "Όπως νικήσαμε εμείς, το ίδιο θα μπορούσε να τα καταφέρει και ο Ολυμπιακός. Δεν έμεινα ευχαριστημένος από την απόδοση των παικτών της ομάδας μου και θέλω να πιστεύω ότι και οι ίδιοι έχουν την ίδια άποψη"!
Την επόμενη μέρα σε μια συνέντευξη που μου έδωσε για την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», ο Μάλκοβιτς θέλοντας να ρίξει τους τόνους της αντιπαράθεσης του με τον Ιωαννίδη είχε πει, κάτι το οποίο ο «Ξανθός» το είχε κάνει λάβαρο από τότε που όντως συνέβη: «Εγώ αισθάνομαι ότι ο Γιάννης είναι φίλος μου, ανεξαρτήτως των αναμετρήσεων μας. Οπως τον νίκησα εγώ τόσες φορές στη σειρά, το ίδιο μπορεί να κάνει κι αυτός. Τον σέβομαι πολύ ως προπονητική αξία, εκτιμώ το πάθος, την ενεργητικότητα, τη ζωντάνια και τις ιδέες που έχει όταν κοουτσάρει, απλώς δεν ταιριάζουμε στο στιλ. Οφείλω μάλιστα να αναγνωρίσω ότι του χρωστάω σε έναν βαθμό το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών που κατέκτησα το 1989 με τη Γιουγκοπλάστικα. Το πρωϊ μετά τους ημιτελικούς στο Μόναχο, καθίσαμε επί δυο ώρες ώρα στο σαλόνι του ξενοδοχείου και με διερμηνέα τον Σούμποτιτς μου ανέλυσε όλο το παιχνίδι της Μακαμπί από την οποία είχε χάσει ο Αρης το προηγούμενο βράδυ και οι πληροφορίες του μου φάνηκαν παρά πολύ χρήσιμες. Μου είπε κάμποσα πράγματα που δεν τα είχα επισημάνει στην τακτική των Ισραηλινών και μου έδωσε ιδέες για το πώς θα τους αντιμετωπίσω και θα τους νικήσω. Τώρα λοιπόν μετά από εξήμισι χρόνια βρίσκω την ευκαιρία να τον ευχαριστήσω και δημοσίως για τη μεγάλη βοήθεια που μου έδωσε».
Την ίδια στιγμή ο μεν Γουίλκινς έλεγε ότι «αυτό που θέλω είναι να βρω τον ρυθμό μου μέσα από τα ματς και να παίζω αρμονικά», ο δε Ρίβερς που βρέθηκε απέναντι στον «Zoid» για πρώτη φορά μετά το 1990 9Χοκς-Κλίπερς) δήλωνε ότι «αναλαμβάνω την ευθύνη για το χαμένο σουτ, αλλά χάσαμε απλώς την πρώτη μάχη με τον Παναθηναϊκό και όχι τον πόλεμο».
Τρεις μήνες αργότερα (21 Φεβρουαρίου 1996) οι δυο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες στο ΟΑΚΑ στον προημιτελικό του Κυπέλλου, στον οποίο ο (μετέπειτα νικητής της διοργάνωσης, στο Φάιναλ Φορ της Πάτρας) Παναθηναϊκός επικράτησε με 85-72, προεξάρχοντος του... ζεσταμένου πλέον Γουίλκινς που πέτυχε 32 πόντους.
Είχε προηγηθεί (19 Φεβρουαρίου) ο αγώνας του Β' γύρου του πρωταθλήματος στο ΣΕΦ, όπου ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε του Παναθηναϊκού με 81-60 και εξασφάλισε την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο και το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφς.
Στη συνέχεια της συναρπαστικής σεζόν, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος και στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στον τελικό της 11ης Απριλίου με την Μπαρτσελόνα στο "Μπερσί", ενώ ο Ολυμπιακός είχε αποκλεισθεί στα πλέι οφς από τη Ρεάλ Μαδρίτης, με προπονητή τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Οι δυο αιώνιοι ανανέωσαν το ραντεβού τους στη σειρά των τελικών, όπου οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν τον τέταρτο σερί τίτλο τους, επικρατώντας στον πέμπτο αγώνα με το εκκωφαντικό σκορ 73-38.
Όντας κάτοικος του ΟΑΚΑ πλέον ο Παναθηναϊκός έτρεξε ένα σερί 8-0 σε αγώνες πρωταθλήματος επί του Ολυμπιακού στην έδρα του, την οποία είδε να αλώνεται για πρώτη φορά από τον αιώνιο αντίπαλο του τη σεζόν 1999-2000, που ήταν η παρθενική του Ομπράντοβιτς στον πάγκο του και συνέπεσε με τη... «Δευτέρα Παρουσία» του Ιωαννίδη στον Ολυμπιακό.
Είχε προηγηθεί το εκπληκτικό 49-69 στον προημιτελικό της Ευρωλίγκας της σεζόν 1996-97, ενώ σε ντέρμπι αιωνίων στην Α1 το κάστρο του ΟΑΚΑ έπεσε για πρώτη φορά στις 12 Δεκεμβρίου του 1999, όταν ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε με 69-68 επιφυλάσσοντας στους "πράσινους" την πρώτη ήττα τους μετά από είκοσι σερί νίκες από την αρχή της περιόδου, με κερασάκι στην τούρτα ένα ... ιλιγγιώδες κάρφωμα του Μπλου Εντουαρντς κόντρα στον Ζέλικο Ρέμπρατσα.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου