Εδώ και
καιρό είχε αντίπαλο μονάχα τα… μαθηματικά. Δεν το κατάφερε στα
διαδοχικά ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, και τον ΠΑΟΚ. Το έκανε με φόντο το
άδειο Καραϊσκάκης, κόντρα στον Πανθρακικό. Ο Ολυμπιακός κατάκτησε ένα
ακόμη πρωτάθλημα. Το 4ο σερί στην εποχή Βαγγέλη Μαρινάκη. Το 9ο την
τελευταία δεκαετία. Το 16ο στα τελευταία 18 χρόνια. Το 41ο.
Όπως και να το «διαβάσεις» μια ακόμη μεγάλη στιγμή, για τους Ερυθρόλευκους που για μια ακόμη φορά επιβεβαίωσαν ότι ουσιαστικά αντίπαλο εγχώρια δεν έχουν. Δεν υπάρχει αυτή την εποχή ομάδα με αντίστοιχα αγωνιστικά κυβικά. Ομάδα που να μπορεί να… κοντράρει σε βάθος μιας ολόκληρης αγωνιστικής σεζόν.
Υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε κάλλιστα να σταθεί κανείς, πολύ
περισσότερο στην διαδρομή ως αυτή την κούπα. Στην συνέπεια που έδειξε η
ομάδα του Μίτσελ. Στις πολλές και καλές επιλογές που προσέφερε το φετινό
ρόστερ. Στο καθοριστικό δίμηνο Νοέμβρης-Δεκέμβρης όπου ουσιαστικά
τελείωσαν όλα, όταν και η διαφορά από τον δεύτερο της βαθμολογίας ΠΑΟΚ
ανέβηκε για πρώτη φορά σε επίπεδο διψήφιο. Όπως ήρθαν τα πράγματα όμως,
το «τυπικό» της κατάκτησης του πρωταθλήματος δεν είναι παρά ο… πρόλογος
για ότι ακολουθεί. Για το ματς της χρονιάς. Το αντάμωμα της Τετάρτης με
τους Μπέμπηδες στο Ολντ Τράφορντ.
Η πρόκληση για μια μεγάλη πρόκριση, που εάν και εφόσον θα επαναφέρει τον Ολυμπιακό 15 χρόνια μετά στις οκτώ κορυφαίες ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν εμφανίζονται τέτοιες… ευκαιρίες κάθε μέρα. Πόσο μάλλον από την εποχή που το Τσάμπιονς Λιγκ έχει πάρει αυτή την μορφή, με τις τόσες πολλές συμμετοχές ομάδων από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Εκεί λοιπόν είναι στραμμένο πια το βλέμμα όλων. Εκεί και μόνο εκεί. Στο ματς με τη Γιουνάιτεντ που εάν και εφόσον θα δώσει στην φετινή σεζόν μια πολύ ιδιαίτερη επιπλέον επιτυχία. Για αυτό το 90άλεπτο που έρχεται και… ηλεκτρίζει.
Εννοείτε ότι πρώτος στόχος είναι διαχρονικά το πρωτάθλημα. Εννοείτε ότι από τον Απρίλη μια χαρά θα ανοίξει κουβέντα και για το κύπελλο, μέσα από τους ημιτελικούς με τον ΠΑΟΚ. Τώρα όμως είναι η ώρα της Ευρώπης. Της αληθινής υπέρβασης, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Στην απόπειρα να βρεθεί ο φετινός Ολυμπιακός εκεί που δεν θα είναι η Σίτι, η Άρσεναλ, η Μίλαν και άλλοι πολλοί εκπρόσωποι της αληθινής ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Ο Μίτσελ το παιχνίδι με τον Πανθρακικό μπορεί να πει κάποιος ότι ουσιαστικά το χρησιμοποίησε σαν… φιλικό προετοιμασίας. Τοποθέτησε στο χορτάρι την βασική του «πεντάδα» (Μανιάτης, Τσόρι, Κάμπελ, Πέρες, Βάλντεζ) από τη μέση και μπροστά σε μια πρώτη πρόβα έτσι για τα «πατήματα» και την συνεργασία. Έδωσε και στον Χολέμπας που δεν ήταν στην Τούμπα ένα 90άλεπτο… ρυθμού. Συν τον Ρομπέρτο έπαιξαν οι επτά από τους έντεκα που θα ξεκινήσουν την Τετάρτη. Έλειψαν ο Σαλίνο, ο Μανωλάς, ο Μαρκάνο και ο Ντινγκά.
Τα χαρτιά του Ισπανού είναι ανοιχτά εν όψει Τετάρτης. Η πρώτη ιδέα για την αντικατάσταση του Ολαϊτάν από τον Φουστέρ φαίνεται πως ήδη εγκαταλείφθηκε. Ο Μίτσελ ψηφίζει Βαλντέζ. Εμπιστεύεται τον Παραγουανό. Ο δε Σαβιόλα που επίσης είναι θεωρητικά ένας υποψήφιος για την επίθεση έχει να αγωνιστεί από τις 22 Φεβρουαρίου. Άρα λοιπόν θα μείνει στον πάγκο. Πολύ δύσκολα θα αλλάξει κάτι στα 24ώρα που απομένουν. Αν όλα κυλήσουν φυσιολογικά. Αν δεν υπάρξει κάποιο απρόοπτο. Το πλάνο του Ολυμπιακού είναι έτοιμο.
Όπως και να το «διαβάσεις» μια ακόμη μεγάλη στιγμή, για τους Ερυθρόλευκους που για μια ακόμη φορά επιβεβαίωσαν ότι ουσιαστικά αντίπαλο εγχώρια δεν έχουν. Δεν υπάρχει αυτή την εποχή ομάδα με αντίστοιχα αγωνιστικά κυβικά. Ομάδα που να μπορεί να… κοντράρει σε βάθος μιας ολόκληρης αγωνιστικής σεζόν.
Η πρόκληση για μια μεγάλη πρόκριση, που εάν και εφόσον θα επαναφέρει τον Ολυμπιακό 15 χρόνια μετά στις οκτώ κορυφαίες ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν εμφανίζονται τέτοιες… ευκαιρίες κάθε μέρα. Πόσο μάλλον από την εποχή που το Τσάμπιονς Λιγκ έχει πάρει αυτή την μορφή, με τις τόσες πολλές συμμετοχές ομάδων από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Εκεί λοιπόν είναι στραμμένο πια το βλέμμα όλων. Εκεί και μόνο εκεί. Στο ματς με τη Γιουνάιτεντ που εάν και εφόσον θα δώσει στην φετινή σεζόν μια πολύ ιδιαίτερη επιπλέον επιτυχία. Για αυτό το 90άλεπτο που έρχεται και… ηλεκτρίζει.
Εννοείτε ότι πρώτος στόχος είναι διαχρονικά το πρωτάθλημα. Εννοείτε ότι από τον Απρίλη μια χαρά θα ανοίξει κουβέντα και για το κύπελλο, μέσα από τους ημιτελικούς με τον ΠΑΟΚ. Τώρα όμως είναι η ώρα της Ευρώπης. Της αληθινής υπέρβασης, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Στην απόπειρα να βρεθεί ο φετινός Ολυμπιακός εκεί που δεν θα είναι η Σίτι, η Άρσεναλ, η Μίλαν και άλλοι πολλοί εκπρόσωποι της αληθινής ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Ο Μίτσελ το παιχνίδι με τον Πανθρακικό μπορεί να πει κάποιος ότι ουσιαστικά το χρησιμοποίησε σαν… φιλικό προετοιμασίας. Τοποθέτησε στο χορτάρι την βασική του «πεντάδα» (Μανιάτης, Τσόρι, Κάμπελ, Πέρες, Βάλντεζ) από τη μέση και μπροστά σε μια πρώτη πρόβα έτσι για τα «πατήματα» και την συνεργασία. Έδωσε και στον Χολέμπας που δεν ήταν στην Τούμπα ένα 90άλεπτο… ρυθμού. Συν τον Ρομπέρτο έπαιξαν οι επτά από τους έντεκα που θα ξεκινήσουν την Τετάρτη. Έλειψαν ο Σαλίνο, ο Μανωλάς, ο Μαρκάνο και ο Ντινγκά.
Τα χαρτιά του Ισπανού είναι ανοιχτά εν όψει Τετάρτης. Η πρώτη ιδέα για την αντικατάσταση του Ολαϊτάν από τον Φουστέρ φαίνεται πως ήδη εγκαταλείφθηκε. Ο Μίτσελ ψηφίζει Βαλντέζ. Εμπιστεύεται τον Παραγουανό. Ο δε Σαβιόλα που επίσης είναι θεωρητικά ένας υποψήφιος για την επίθεση έχει να αγωνιστεί από τις 22 Φεβρουαρίου. Άρα λοιπόν θα μείνει στον πάγκο. Πολύ δύσκολα θα αλλάξει κάτι στα 24ώρα που απομένουν. Αν όλα κυλήσουν φυσιολογικά. Αν δεν υπάρξει κάποιο απρόοπτο. Το πλάνο του Ολυμπιακού είναι έτοιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου