Ο Χρήστος Σταθόπουλος γράφει για τον άξιο πρωταθλητή Ολυμπιακό που κάθεται στο θρόνο του.
Το πρωτάθλημα τελείωσε για τον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν τον Πανθρακικό και η τροπαιοθήκη τους στολίζεται από τον 41ο τίτλο της ένδοξης ιστορίας τους.
Για πολλούς δίκαια, για άλλους τόσους άδικα. Προσωπικά θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός είναι άξιος πρωταθλητής του μαραθωνίου 2013-2014 και δίκαια στρογγυλοκάθεται στο θρόνο του βασιλιά που μονοπωλεί τα τελευταία χρόνια. Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά ο βασικότερος, ο κυριότερος, ο αδιαπραγμάτευτος κατά τη γνώμη μου, είναι ότι η ομάδα του Βαγγέλη Μαρινάκη και του Μίτσελ, είναι η καλύτερη στη Super League με διαφορά.
Ναι, ξέρω. Εχει μόλις μία αποβολή στους μέχρι τώρα αγώνες της και είναι από τις ευνοημένες θεωρητικά ομάδες διότι έχει κερδίσει... μερικά πέναλτι, όπως την κατηγορούν. Ας ρίξουμε, όμως, μια πρόχειρη και γρήγορη ματιά σε διάφορες κατηγορίες στατιστικών. Έτσι, για τους λάτρεις των αριθμών, αν και δεν με ενθουσιάζουν ιδιαίτερα τα νούμερα που πολλές φορές αποδεικνύονται παραπλανητικά και μισοψεύτικα.
Το σύνολο του Μίτσελ, λοιπόν, έχει την καλύτερη επίθεση, αλλά και την καλύτερη άμυνα. Και στο μεγαλύτερο μέρος της κούρσας, έπαιξε το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο. Θέλετε να συνεχίσουμε; Ο Μήτρογλου κοντεύει τρεις μήνες που λείπει κι ακόμα είναι πρώτος σκόρερ με 14. Να πάμε σε άλλες κατηγορίες για όσους μετράνε τα κουκιά; Μήτρογλου, Σαβιόλα και Ολαϊτάν είναι μέσα στην πρώτη πεντάδα με την καλύτερη αναλογία "γκολ/τελικές προσπάθειες". Ντομίνγκεζ και Κάμπελ είναι οι δύο από τους πρώτους πέντε με τις περισσότερες ασίστ, ενώ στα λάθη οι Πειραιώτες έχουν την ευτυχία να μην βλέπουν κανέναν παίκτη στην πρώτη πεντάδα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Ρομπέρτο. Πουθενά στην πεντάδα των τερματοφυλάκων με την περισσότερη δουλειά, δηλαδή με τις περισσότερες αποκρούσεις.
Πάμε τώρα σε μερικά ομαδικά στοιχεία-στατιστικά: για τα γκολ τα είπαμε, οπότε συνεχίζουμε με τελικές προσπάθειες, αλλά και με την αναλογία γκολ/τελικές. Στην πρώτη θέση οι ερυθρόλευκοι, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στατιστικά της διοργανώτριας του πρωταθλήματος. Συνεχίζουμε με τις ασίστ, τις πάσες και τα γεμίσματα: στην πρώτη θέση κι εκεί. Αντιστρόφως ανάλογη είναι η συμμετοχή τους στα ομαδικά λάθη. Πουθενά στις πρώτες πέντε ομάδες, όπως και στις αποκρούσεις. Όλα τα παραπάνω απαντούν στους αμφισβητίες που είναι λάτρεις των αριθμών και όχι μόνο.
Ας αφήσουμε τώρα κομπιουτεράκια, μπλοκάκια και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να κρατά για τις σημειώσεις του ή τους υπολογισμούς του. Ο Ολυμπιακός έπαιξε την καλύτερη μπάλα από όλο τον ανταγωνισμό. Τον «πεθαμένο» ανταγωνισμό ή τον ανταγωνισμό που ένα μέρος του έχει γεμίσει από δανεικούς; Το δέχομαι. Ουδείς, όμως, που βλέπει ποδόσφαιρο μπορεί να επικαλεστεί σημεία και τέρατα για να πάρει ο Ολυμπιακός τις νίκες του. Ο Ολυμπιακός φόρτωνε ασταμάτητα τα αντίπαλα δίχτυα και όχι μόνο αυτό, αλλά σε 14 αγώνες μέχρι τώρα έχει σημειώσει από 3 γκολ και πάνω. Έφτασε μέχρι τα 6 και σε ένα από αυτά τα παιχνίδια φόρτωσε με τέσσερα γκολ τον βασικότερό του ανταγωνιστή, τον ΠΑΟΚ, από τον οποίο έχασε βεβαίως στην Τούμπα, όπως ντροπιαστική ήτττα γνώρισε και από τον Παναθηναϊκό μέσα στο Φάληρο.
Αν θέλετε, αυτές οι δύο ήττες απαντούν σε όσους λένε ότι οι «ερυθρόλευκοι» είναι πρωταθλητές πριν ακόμα ολοκληρώσουν το... βασικό στάδιο της προετοιμασίας τους το καλοκαίρι. Σε αυτά τα δύο ματς ο Μίτσελ και η παρέα του πιάστηκαν αδιάβαστοι, κουρασμένοι, άνευροι, υποτονικοί. Σε αυτά τα δύο ματς έχασαν. Διότι όσα σφυρίγματα και να πάρεις, αν δεν έχεις ομάδα τουλάχιστον ένα σκαλί καλύτερη από τους υπόλοιπους, την κούπα δεν μπορείς να τη σηκώσεις. Ούτε να περάσεις στους «16» του Champions League, ούτε να είσαι ένα βήμα από τους 8 καλύτερους της Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου