Γράφει ο Νίκος ΒαγγέληςΗ είδηση της χθεσινής βραδιάς δεν ήταν άλλη από το ντεμπούτο του Φραγκίσκου Αλβέρτη στον πάγκο του Παναθηναϊκού, που συνδυάστηκε με το μεγάλο ροζ φύλλο. Το όνειρο της πρόκρισης παρέμεινε ζωντανό και το σημαντικότερο είναι πως επανήλθε η ηρεμία μετά από την αποχώρηση του Αργύρη Πεδουλάκη. Κάποιοι έσπευσαν να κατακρίνουν την επιλογή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να αναθέσει την τεχνική ηγεσία στον «Φράγκι» θεωρώντας την σπασμωδική. Μάλλον θα πέσουν έξω!
Συμφωνούμε πως ο εμβληματικός αρχηγός του παρελθόντος δεν έχει την παραμικρή προπονητική εμπειρία. Όμως, έχει μέσα του τόσο μπάσκετ και τόση αγάπη για την πορτοκαλί θεά και για τον Παναθηναϊκό, που μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για όλους και να φέρει την ενότητα σε μια περίοδο κρίσης. Η δήλωση του Αντώνη Φώτση τα είπε όλα: «Θα παίξουμε για τον Φραγκίσκο και για τον Παναθηναϊκό». Αυτό είναι το μότο των παικτών του εξάστερου. Ο Διαμαντίδης, ο Μπατίστ και ο Φώτσης τον είχαν συμπαίκτη και έμαθαν πολλά από το πάθος και την αποφασιστικότητά του. Τους βοήθησε να κάνουν τη μετάβαση στο επόμενο στάδιο και να γίνουν κυρίαρχοι!
Οι νεαρότεροι σε ηλικία παίκτες έχουν την ευκαιρία να πάρουν πολλά από τον Αλβέρτη, ο οποίος επαναλαμβάνουμε δεν έχει εμπειρία σαν προπονητής, αλλά έχει περάσει όλη τη ζωή του μέσα στα παρκέ. Εξάλλου, η διοίκηση φρόντισε να τον «θωρακίσει», έχοντας στο πλευρό του τον Δημήτρη Πρίφτη και τον Σωτήρη Μανωλόπουλο, που είναι γνώστες του αντικειμένου και καταξιωμένοι σε υψηλό επίπεδο. Να δούμε πως θα εξελιχθεί και ο νεαρός σε ηλικία και πολλά υποσχόμενος, Νίκος Παππάς…
Ας εξετάσουμε τώρα τι ακριβώς έκανε ο Αλβέρτης και έφερε το σπουδαίο διπλό:
- Πρώτα απ” όλα «άνοιξε» περισσότερο το rotation και φρέσκαρε πιο πολύ την ομάδα, χρησιμοποιώντας περισσότερο τους Βλάντο Γιάνκοβιτς και Νίκο Παππά.
- Αξιοποίησε αρκετά τον Μάικ Μπατίστ, από τον οποίο ξέρει τι να περιμένει, ενώ ρόλο βρήκε και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης. Έτσι, ο Στεφάν Λάσμε δεν έμεινε μόνος του και είχε ανάσες όταν έπρεπε.
- Φρόντισε να «πωρώσει» τον Αντώνη Φώτση, ο οποίος πραγματοποίησε ίσως την καλύτερή του φετινή εμφάνιση, κάνοντας τους πάντες να ξεχάσουν πως έλειπε ο Τζέιμς Γκιστ.
- Παρά την τραγική βραδιά του Δημήτρη Διαμαντίδη κατάφερε να ελέγξει τον ρυθμό και να κρατήσει την ομάδα του ζωντανή.
- Το σημαντικότερων όλων ήταν πως δεν «έκρυψε» στο τέλος της κανονικής διάρκειας τον Γιόνας Ματσιούλις. Ο Λιθουανός φόργουορντ ήταν πολύ άστοχος, όμως του επέτρεψε να πάρει το κρισιμότερο σουτ του παιχνιδιού και να το οδηγήσει στην παράταση. Ως ένας εκ των κορυφαίων σουτέρ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο «Φράγκι» κατάφερε να πάρει το σουτ που δεν περίμενε ο Βαγγέλης Αγγέλου, κάνοντάς του την κίνηση-ματ.
Θα περάσει ο Ολυμπιακός;
Πάμε τώρα και στον Ολυμπιακό, στον οποίο δεν θα αφιερώσουμε και πολλές γραμμές, καθώς αυτό που έγινε χθες στην Βαρκελώνη ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο. Αυτό που δεν περιμέναμε ήταν την τόσο ανταγωνιστική εικόνα των Πειραιωτών απέναντι στην αχτύπητη στην έδρα της, αλλά και σε ολόκληρο το ΤΟΠ-16, Μπαρτσελόνα.
Οι βαρυσήμαντες απουσίες των δύο αρχηγών και φυσικών ηγετών, Βασίλη Σπανούλη και Γιώργου Πρίντεζη δεν άφηναν το παραμικρό περιθώριο για αισιοδοξία στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο. Η ανησυχία έγινε πιο έντονη όταν έγινε αντιληπτό από τις πρώτες φάσεις πως ο Στράτος Περπέρογλου δεν θα βοηθήσει, καθώς ο Πασκουάλ είχε «διαβάσει» εξαιρετικά όλες τις πτυχές του παιχνιδιού του και φρόντισε να τον «εξουδετερώσει» πλήρως.
Βέβαια, ο Μπράιαντ Ντάνστον, που χρησιμοποιήθηκε αρκετά και στη θέση του πάουερ φόργουορντ, ήταν εξαιρετικός και έκανε θραύση απέναντι στους Λόρμπεκ, Τόμιτς και Ντόρσεϊ. Κάποια στιγμή άρχισε να… παρασύρει και τον Μπρεντ Πέτγουεϊ, που έβαλε μεγάλα σουτ και ο Ολυμπιακός είχε τον τρόπο να απαντάει στην πίεση των γηπεδούχων, παίρνοντας κάποιες λύσεις επίσης από τον θετικό και πάλι Γκιόργκι Σερμαντίνι και το καλό κατά διαστήματα μόνο, Ματ Λοτζέσκι.
Η άμυνα λειτουργούσε σωστά, με το σκορ να μένει χαμηλά, όμως ο τραυματισμός του Ντάνστον στα μέσα της τρίτης περιόδου (26ο λεπτό) άλλαξε τα πάντα. Ο Ολυμπιακός ήταν στο +1 και ξαφνικά αποσυντονίστηκε και μέσα σε έξι λεπτά βρέθηκε αντιμέτωπος με την… κόλαση του -13! Οι Εραζεμ Λόρμπεκ και Μπραντ Όλεσον έκαναν θραύση, σκοράροντας από παντού. Συν τοις άλλοις, ο Πέτγουεϊ έχασε την ψυχραιμία του και είχε κακές αμυντικές τοποθετήσεις, επιτρέποντας στον Λόρμπεκ να κάνει πάρτι.
Όταν επέστρεψε στο παρκέ ο Ντάνστον συνέχισε να παλεύει, έστω και με ράμματα στο πρόσωπο, όμως ήταν πλέον πολύ αργά. Το ποτάμι δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω, καθώς όταν η ψαλίδα ανοίξει σε αυτό το γήπεδο, μετά δεν κλείνει με τίποτα. Η διαφορά οφείλεται ξεκάθαρα στο γεγονός πως ο Ολυμπιακός δεν είχε παίκτες να σκοράρουν. Ο Ντάνστον ήταν εκπληκτικός, ο Πέτγουεϊ έφτασε στο ταβάνι του, όμως πώς να έρθει το διπλό όταν ο Περπέρογλου είχε 0/8 σουτ και ο Σλούκας έμεινε μακριά από τον καλό του εαυτό;
Ο Μάντζαρης πάλεψε σαν λιοντάρι και βοήθησε πολύ στα ριμπάουντ και στην οργάνωση. Ο Κατσίβελης ήταν θετικός, αλλά ο Κόλινς, που πιάνει και θέση ξένου μπήκε στο παρκέ και δεν δικαιολόγησε ούτε ένα δευτερόλεπτο από το χρόνο συμμετοχής του. Ακόμα και ο Λοτζέσκι δεν έδωσε ό,τι μπορούσε, μένοντας στους 7 πόντους με 1/6 τρίποντα. Με 58 πόντους δεν μπορείς να κάνεις διπλό στη Βαρκελώνη. Οι Μπλαουγκράνα «καθάρισαν» από το 33′ και στη συνέχεια έκαναν συντήρηση δυνάμεων. Αυτό που μας προκάλεσε απορία ήταν το γιατί ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν χρησιμοποίησε έστω για 3-4 λεπτά τον Ιωάννη Παπαπέτρου, προκειμένου να πάρει… γεύση από ένα τέτοιο παιχνίδι. Εξάλλου, δεν γινόταν να είναι χειρότερος από τους χθεσινούς Περπέρογλου και Λοτζέσκι. «DNP» ήταν επίσης και ο Βασίλης Καββαδάς, που θα μπορούσε να μπει έστω για λίγο και να σπρώξει…
Ποια είναι η ουσία; Ο Ολυμπιακός δεν έχασε κάτι στην Βαρκελώνη, αλλά ούτε και κέρδισε. Το παιχνίδι μεν ξεγραμμένο εκ προοιμίου, όμως στην πράξη αποδείχτηκε πως οι Back2Back Πρωταθλητές Ευρώπης είχαν τα φόντα να το «χτυπήσουν» περισσότερο. Από εδώ και πέρα τι γίνεται; Ο Ολυμπιακός είναι πλέον με την πλάτη στον τοίχο, αντιμετωπίζοντας πιο έντονα από ποτέ το φάσμα του αποκλεισμού. Μπορεί να φιλοξενεί στην τελευταία αγωνιστική τον Παναθηναϊκό, όμως για να μείνει ζωντανός μέχρι τότε, θα πρέπει να νικήσει κατά σειρά την Λαμποράλ Κούτσα στο ΣΕΦ και τις Αναντολού Εφές, Μάλαγα σε Τουρκία και Ανδαλουσία, αντίστοιχα.
Ο στόχος είναι ρεαλιστικός, αλλά όχι και τόσο εφικτός, από τη στιγμή που η ομάδα του Πειραιά παίζει με… ενάμιση ξένο. Μοναδική ελπίδα να παίξουν κανονικά στη συνέχεια οι Βασίλης Σπανούλης και Γιώργος Πρίντεζης. Ένας Ντάνστον δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη και θα χρειαστεί σταθερά καλή απόδοση από τους Πέτγουεϊ, Λοτζέσκι, Σλούκα. Ο Περπέρογλου είναι βέβαιο πως θα ξαναβρεί τον καλό του εαυτό. Εξάλλου, κανένας δεν έχει δικαίωμα να παραπονεθεί, ειδικά φέτος που πραγματοποιεί την ίσως την καλύτερη και πιο ώριμη σεζόν της καριέρας του. Ο Σερμαντίνι δίνει αυτό που μπορεί, το ίδιο και ο Σίμονς, ενώ ο Μάντζαρης είναι μακράν αυτή τη στιγμή ο πιο… μέσα στον ρόλο του! Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται σε αυτούς τους αλλά στους τρεις που προαναφέραμε. Οι Πέτγουεϊ, Λοτζέσκι και Σλούκας είναι παίκτες με μεγάλες δυνατότητες και θα πρέπει να γίνουν πιο σταθεροί.
Ο Μπαρτζώκας είναι καλός προπονητής, ξέρει πώς να διαχειριστεί σωστά την ομάδα και είναι σημαντικό που χθες την κράτησε όρθια και δεν έδειξε σημάδια… αποσύνθεσης όπως θα περίμεναν κάποιοι. Οι Πειραιώτες είναι στην «γκιλοτίνα», ο οποία δεν έχει έρθει ακόμα και προλαβαίνουν να αποφύγουν τον αποκεφαλισμό, αρκεί να κάνουν τις υπερβάσεις που χρειάζονται.
Πηγή: Superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου