Η πρώτη
φορά, θυμάμαι, που η ΟΥΕΦΑ γνωστοποίησε μετρήσεις στο τσάμπιονς λιγκ
για τα τρεξίματα των ομάδων, όπως κι άλλα ποιοτικά δεδομένα σχετικά με
την φυσική τους κατάσταση, ήταν πριν από περίπου δέκα χρόνια. Και σιγά –
σιγά προστέθηκε κι αυτό το στοιχείο για να γίνεται πιο ολοκληρωμένο το
παζλ μελέτης ενός αγώνα.
Όπως, όμως, και στην ζωή, έτσι και στον αθλητισμό, δεν είναι τα πάντα οι αριθμοί. Κι ας ζούμε σε μια εποχή αριθμολαγνείας, όπως πολύ καλά ξέρουμε από την καθημερινότητά μας. Η σκληρή κοινωνική πραγματικότητα, για παράδειγμα, μπορεί να δείχνει άλλα και οι οικονομικοί δείκτες άλλα. Το ίδιο, αναλογικά, συμβαίνει και στο γήπεδο…
Για να βγούνε, λοιπόν, ασφαλή συμπεράσματα θα πρέπει πάντα να γίνεται συνδυασμός της εικόνας του αγώνα με τους αριθμούς. Διαφορετικά, μπορεί και να υπάρξει παραπλάνηση στο «διάβασμα» ενός παιχνιδιού.
Να ένα πρόσφατο και πρόχειρο παράδειγμα. Όποιος είδε χθες το Ρεάλ – Ντόρτμουντ διαπίστωσε ότι η παράσταση ήταν για έναν ρόλο. Η γηπεδούχος κυριάρχησε, έφτιαχνε ευκαιρίες, αναπτυσσόταν με απίστευτη ταχύτητα, ήταν πιο ποιοτική. Η πάντα γυμνασμένη γερμανική ομάδα έμοιαζε να βρίσκεται συνέχεια ένα κλικ πίσω στις αντιδράσεις της.
Η εικόνα του αγώνα, λοιπόν, ήταν όντως για 3-0. Ωστόσο, διαβάζοντας τα στατιστικά της ΟΥΕΦΑ «μαθαίνουμε» ότι η Ντόρτμουντ έτρεξε 12 ολόκληρα χιλιόμετρα περισσότερα από την Ρεάλ! Και 12 χλμ. είναι πολύ μεγάλη διαφορά! Τεράστια. Με λίγα λόγια, ο κάθε παίκτης της Ντόρτμουντ έτρεξε κατά μέσο όρο πάνω από 1 χλμ. από τον κάθε αντίπαλό του! Μάλλον άσκοπα, όμως, αφού ούτε χώροι κλείνανε, ούτε μεγαλύτερη ταχύτητα υπήρχε.
Ούτε, βέβαια, η κατοχή για την Ρεάλ 58-42 «δικαιολογεί» την χιλιομετρική διαφορά υπέρ της Ντόρτμουντ. Δεν ισχύει καν ότι πάντα όποιος δεν έχει κατοχή, τρέχει περισσότερο. Πολλά τα παραδείγματα.
Ακόμα και οι τελικές 20-14, πάλι… μπερδεύουν έναν που παρακολούθησε τον αγώνα, αφού με άλλη ένταση, εκρηκτικότητα, συχνότητα και πυκνότητα απειλούσε η Ρεάλ, με άλλη η πιο αναιμική και σαφώς πιο ακίνδυνη επιθετικά Ντόρτμουντ.
Όπως έχουμε επισημάνει κι άλλες φορές, η αλήθεια δεν βρίσκεται συνήθως στα ποσοτικά στοιχεία, αλλά στα ποιοτικά. Δεν είναι μόνο πόσο τρέχεις ή πόσα σουτ κάνεις, αλλά και πώς τρέχεις, για πόση ώρα αντέχεις να σπριντάρεις, πως σουτάρεις, ποια είναι τα τεχνικά ατομικά και ομαδικά χαρακτηριστικά του κάθε συνόλου. Για ποδόσφαιρο μιλάμε, άλλωστε. Και στην μπάλα δεν είναι τα πάντα το χρονόμετρο, η ζυγαριά και η μεζούρα.
Κι εκεί που μιλάμε για τα «ψέματα των αριθμών», παραδίπλα επιβεβαιώνεται η «αλήθεια τους».
Στο σαφώς, δηλαδή, πιο ισορροπημένο Παρί – Τσέλσι 3-1, οι δυο ομάδες έτρεξαν πάνω – κάτω το ίδιο. Με 105,8 χλμ. η γαλλική ομάδα, με 106,8 χλμ. η αγγλική. Κάτι που συμβαδίζει με όσα είδαμε στο ματς. Η κατοχή ήταν 55-45, οι τελικές 12-7.
Στο Μάντσεστερ – Μπάγερν 1-1, η Γιουνάιτεντ ήταν ακριβώς στον φετινό της μέσο όρο στο τσάμπιονς λιγκ, στα 112,5 χλμ. Η Μπάγερν έκανε 114,3 και βρέθηκε 4 χλμ. κάτω από τον δικό της μ.ό. Κάτι που εξηγείται από την εικόνα του αγώνα, αφού η Μπάγερν έχοντας κατοχή 70-30 έπαιζε συνήθως έξω από την περιοχή της Μάντσεστερ, σε λίγα τετραγωνικά τρόπος του λέγειν, δίχως το «στατικό» παιχνίδι να έχει ρυθμό πάνω – κάτω στο μεγαλύτερο διάστημα.
Οι τελικές ήταν 15-6 για τους Γερμανούς που είχαν 754 σωστές πάσες, έναντι 231 των Άγγλων.
Τέλος, στο Μπάρτσα – Ατλέτικο 1-1, η ομάδα της Μαδρίτης έτρεξε περισσότερο (115,9) από τους Καταλανούς (112,8), όπως φάνηκε και στο ματς. Η κατοχή ήταν για την Μπάρτσα (66-34), η Ατλέτικο έδινε τρομερό βάρος στο να πρεσάρει και να κλείνει χώρους, με επιτυχία τις περισσότερες φορές, με τους γηπεδούχους να κάνουν 722 πετυχημένες πάσες και τους φιλοξενούμενους 268. Οι τελικές 18-6. Και οι δυο ομάδες τρέξανε από 3 χλμ. περισσότερα, συγκριτικά με τον φετινό μέσο όρο τους, δείχνοντας την προσπάθεια που κατέβαλλαν.
Όπως, όμως, και στην ζωή, έτσι και στον αθλητισμό, δεν είναι τα πάντα οι αριθμοί. Κι ας ζούμε σε μια εποχή αριθμολαγνείας, όπως πολύ καλά ξέρουμε από την καθημερινότητά μας. Η σκληρή κοινωνική πραγματικότητα, για παράδειγμα, μπορεί να δείχνει άλλα και οι οικονομικοί δείκτες άλλα. Το ίδιο, αναλογικά, συμβαίνει και στο γήπεδο…
Για να βγούνε, λοιπόν, ασφαλή συμπεράσματα θα πρέπει πάντα να γίνεται συνδυασμός της εικόνας του αγώνα με τους αριθμούς. Διαφορετικά, μπορεί και να υπάρξει παραπλάνηση στο «διάβασμα» ενός παιχνιδιού.
Να ένα πρόσφατο και πρόχειρο παράδειγμα. Όποιος είδε χθες το Ρεάλ – Ντόρτμουντ διαπίστωσε ότι η παράσταση ήταν για έναν ρόλο. Η γηπεδούχος κυριάρχησε, έφτιαχνε ευκαιρίες, αναπτυσσόταν με απίστευτη ταχύτητα, ήταν πιο ποιοτική. Η πάντα γυμνασμένη γερμανική ομάδα έμοιαζε να βρίσκεται συνέχεια ένα κλικ πίσω στις αντιδράσεις της.
Η εικόνα του αγώνα, λοιπόν, ήταν όντως για 3-0. Ωστόσο, διαβάζοντας τα στατιστικά της ΟΥΕΦΑ «μαθαίνουμε» ότι η Ντόρτμουντ έτρεξε 12 ολόκληρα χιλιόμετρα περισσότερα από την Ρεάλ! Και 12 χλμ. είναι πολύ μεγάλη διαφορά! Τεράστια. Με λίγα λόγια, ο κάθε παίκτης της Ντόρτμουντ έτρεξε κατά μέσο όρο πάνω από 1 χλμ. από τον κάθε αντίπαλό του! Μάλλον άσκοπα, όμως, αφού ούτε χώροι κλείνανε, ούτε μεγαλύτερη ταχύτητα υπήρχε.
Ούτε, βέβαια, η κατοχή για την Ρεάλ 58-42 «δικαιολογεί» την χιλιομετρική διαφορά υπέρ της Ντόρτμουντ. Δεν ισχύει καν ότι πάντα όποιος δεν έχει κατοχή, τρέχει περισσότερο. Πολλά τα παραδείγματα.
Ακόμα και οι τελικές 20-14, πάλι… μπερδεύουν έναν που παρακολούθησε τον αγώνα, αφού με άλλη ένταση, εκρηκτικότητα, συχνότητα και πυκνότητα απειλούσε η Ρεάλ, με άλλη η πιο αναιμική και σαφώς πιο ακίνδυνη επιθετικά Ντόρτμουντ.
Όπως έχουμε επισημάνει κι άλλες φορές, η αλήθεια δεν βρίσκεται συνήθως στα ποσοτικά στοιχεία, αλλά στα ποιοτικά. Δεν είναι μόνο πόσο τρέχεις ή πόσα σουτ κάνεις, αλλά και πώς τρέχεις, για πόση ώρα αντέχεις να σπριντάρεις, πως σουτάρεις, ποια είναι τα τεχνικά ατομικά και ομαδικά χαρακτηριστικά του κάθε συνόλου. Για ποδόσφαιρο μιλάμε, άλλωστε. Και στην μπάλα δεν είναι τα πάντα το χρονόμετρο, η ζυγαριά και η μεζούρα.
Κι εκεί που μιλάμε για τα «ψέματα των αριθμών», παραδίπλα επιβεβαιώνεται η «αλήθεια τους».
Στο σαφώς, δηλαδή, πιο ισορροπημένο Παρί – Τσέλσι 3-1, οι δυο ομάδες έτρεξαν πάνω – κάτω το ίδιο. Με 105,8 χλμ. η γαλλική ομάδα, με 106,8 χλμ. η αγγλική. Κάτι που συμβαδίζει με όσα είδαμε στο ματς. Η κατοχή ήταν 55-45, οι τελικές 12-7.
Στο Μάντσεστερ – Μπάγερν 1-1, η Γιουνάιτεντ ήταν ακριβώς στον φετινό της μέσο όρο στο τσάμπιονς λιγκ, στα 112,5 χλμ. Η Μπάγερν έκανε 114,3 και βρέθηκε 4 χλμ. κάτω από τον δικό της μ.ό. Κάτι που εξηγείται από την εικόνα του αγώνα, αφού η Μπάγερν έχοντας κατοχή 70-30 έπαιζε συνήθως έξω από την περιοχή της Μάντσεστερ, σε λίγα τετραγωνικά τρόπος του λέγειν, δίχως το «στατικό» παιχνίδι να έχει ρυθμό πάνω – κάτω στο μεγαλύτερο διάστημα.
Οι τελικές ήταν 15-6 για τους Γερμανούς που είχαν 754 σωστές πάσες, έναντι 231 των Άγγλων.
Τέλος, στο Μπάρτσα – Ατλέτικο 1-1, η ομάδα της Μαδρίτης έτρεξε περισσότερο (115,9) από τους Καταλανούς (112,8), όπως φάνηκε και στο ματς. Η κατοχή ήταν για την Μπάρτσα (66-34), η Ατλέτικο έδινε τρομερό βάρος στο να πρεσάρει και να κλείνει χώρους, με επιτυχία τις περισσότερες φορές, με τους γηπεδούχους να κάνουν 722 πετυχημένες πάσες και τους φιλοξενούμενους 268. Οι τελικές 18-6. Και οι δυο ομάδες τρέξανε από 3 χλμ. περισσότερα, συγκριτικά με τον φετινό μέσο όρο τους, δείχνοντας την προσπάθεια που κατέβαλλαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου