Για Νεϋμάρ το Οσκαρ, για χαρακίρι ο Ιάπωνας!!

Ο Αποδυτηριάκιας γράφει για το τεράστιο βάρος της φανέλας της Βραζιλίας, για την παράγκα της ΦΙΦΑ και το μουσαντένιο πέναλτυ, αλλά και για τις ελλείψεις που έχει το Θεριό. Αυτή είναι η Βραζιλία. Η χώρα που πάντα θεωρούσε το ποδόσφαιρο υπόθεση ζωής ή θανάτου. Τεράστιο βάρος να φοράς τη συγκεκριμένη φανέλα, ως οικοδεσπότης ενός τουρνουά που πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσεις. Με τον κόσμο να απαιτεί, όσο διάστημα μπορεί να ξεχάσει τη φτώχια του. Με τους παίκτες να αισθάνονται αυτή την αφόρητη πίεση.
Το κλάμα στον Εθνικό Υμνο, οι κινήσεις πριν την έναρξη, έβγαζαν μια ψυχοσύνθεση όχι ιδανική για να αντιμετωπίσεις ένα παιχνίδι. Ενα ποδοσφαιρικό ματς. Δεν είδαμε σπουδαία μπάλλα.
Η Κροατία φοβήθηκε το θεριό. Μόνο που το θεριό, εκτός από το άγχος του, είχε σοβαρές ελλείψεις. Σε φαντασία, σε δύναμη, σε μαρκαρίσματα. ο Νεϋμάρ κουβάλησε στις λεπτές πλάτες του τις υψηλές προσδοκίες. Δεν απέτυχε. Ξεχώριζε από τους συμπαίκτες του. Βοηθήθηκε από τον διαιτητή. Για την παράγκα της ΦΙΦΑ στα μουντιάλ τα είπαμε πρόσφατα. Ο Ιάπωνας έδειξε άριστη διαγωγή. Πριν πέσει στο έδαφος ο ανεκδιήγητος φορ (;) Φρεντ, είχε δείξει το σημείο του πέναλτυ.
Η πρόεδρος της Βραζιλίας, κυρία Ρούσεφ, το πανηγύρισε έξαλλα. Ας ήρθε το 2-1 από μουσαντένιο πέναλτυ. Ας χρειάστηκε πολύ καρδιοχτύπι μέχρι το τρίτο γκολ του Οσκαρ στις καθυστερήσεις. Κατάκτηση του τροπαίου από τη Βραζιλία ενισχύει την επανεκλογή της! Δεν το λέω εγώ. Το λένε οι ίδιοι οι Βραζιλιάνοι, όσοι παρακαλάνε να μην το πάρει η ομάδα τους για να πέσει η κυβέρνηση. Υπάρχει αυτή η αντίληψη. Η στατιστική με τις κατακτήσεις του 1994 και του 2002 το δείχνει.
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τις υπόλοιπες γελοιότητες της ΦΙΦΑ. Σπρέι για την απόσταση του τείχους, το μάτι του γερακιού για το αυτογκόλ του Μαρσέλο ενώ η μπάλλα έχει ακουμπήσει το πλεκτό. Η αποστολή εξετελέσθη, όταν τα πράγματα ήταν ζόρικα.

ΟΤΑΝ ΞΕΒΡΑΚΩΘΗΚΕ το απόλυτο φαβορί, γράφει ο apodytiriakias.gr

Τα φαβορί υπάρχουν. Απλώς, δεν είναι άχαστα. Οι συγκυρίες, η μαγική ημέρα του αντιπάλου, η διαιτησία, όλα αυτά μπορεί να είναι κάποια συγκεκριμένη στιγμή εναντίον τους. Δεν είσαι σίγουρος, όμως. Ποτέ.
Μια ιστορία διδακτική από το υπέροχο μουντιάλ του 1982. Στην Ισπανία εμφανίστηκε ένα όχι μόνο μεγάλο, αλλά απόλυτο φαβορί. Η Βραζιλία. Ο Εντσο Μπεαρζότ, ο Ιταλός προπονητής, ένας μαιτρ των πάγκων είχε εικόνα πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου και έλεγε: «Η Βραζιλία είναι η μοναδική ομάδα που έχει 16 σταρ στο ρόστερ της. Θα το πάρει τόσο εύκολα όσο το 1958. Στον τελικό θα νικήσει την Γερμανία».
Το μελέτησε το θέμα ο Ιταλός μαέστρος, με την πίπα μόνιμο αξεσουάρ και το μυαλό ξυράφι. Δεν είχε υπολογίσει ότι εκείνη την ημέρα, 5η Ιουλίου, στο στάδιο Σαρία της Βαρκελώνης όλα θα ήταν υπέρ της Σκουάντρα Ατζούρα. Ο ίδιος είχε δώσει εντολές προς αυτή την σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν περίμενε ότι θα είχαν αποτέλεσμα.
Η Ιταλία που βασιζόταν πάντα στην σκληρή, ακόμα και αντιαθλητική ελέω Τζεντίλε, άμυνα, μπήκε επιθετικά στον αγωνιστικό χώρο, αιφνιδιάζοντας τους Βραζιλιάνους που περίμεναν μια πιο συντηρητική προσέγγιση από τους αντιπάλους τους. Η Ιταλία φουλ επιθετική; Οι γείτονες δημοσιογράφοι, που είχαν χάσει την επαφή με το στρατόπεδο των Ατζούρι, λόγω εμπάργκο που είχε επιβάλλει ο Μπεαρζότ, έτριβαν τα μάτια τους.

Ο Πάολο Ρόσι, ένας επιθετικός δυο χρόνια τιμωρημένος λόγω σκανδάλου δωροδοκίας και άσφαιρος μέχρι εκείνη την ημέρα θα έκανε ένα από τα πιο ηχηρά χατ τρικ της Ιστορίας του ποδοσφαίρου. Εφάμιλλο με εκείνο του Τζεφ Χαρστ στον τελικό της Αγγλίας με τη Δυτική Γερμανία το 1966. Βοήθησε και ο μοναδικός αδύναμος κρίκος της Σελεσάο, ο τερματοφύλακας Βαλδίρ Πέρεζ. Εντάξει, ο πιο αδύναμος αν προσθέσουμε κι εκείνον τον αντιτουριστικό σέντερ φορ ονόματι Σερτζίνιο. Οπωσδήποτε και η φύση της Βραζιλίας έπαιξε το ρόλο της, η οποία είναι να επιτίθεται κι όχι να προσπαθεί να διαφυλάξει τα κεκτημένα. Δυο φορές ισοφάρισε και πάλι δεν κάλυψε τα νώτα της. Κάπως έτσι ξεβρακώθηκε από την Ιταλία, που έφτασε μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου. Απίθανη εξέλιξη.

Πηγή: sportdog.gr