Το
χειρότερο ξεκίνημα για μία διοργανώτρια είναι να προηγηθεί ο αντίπαλος
με αυτογκόλ. Ακόμη χειρότερο, είναι να αρχίσει με ήττα. Η Κροατία όμως
λογάριαζε χωρίς τον... «έχω κριθαράκι στο μάτι», Ιάπωνα διαιτητή
Νισιμούρα, που έριξε μία... ατομική βόμβα με τις αποφάσεις του σε ένα
Μουντιάλ. Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, αρχίσαμε με τον χειρότερο
τρόπο!
Δεν είναι μόνο τα επεισόδια στο Σάο Πάολο που έγιναν πριν από την έναρξη, που όσο και να θέλεις, δεν μπορείς να κάνεις τα στραβά μάτια. Είναι και αυτό το ανόητο πέναλτι που υπέδειξε ο διαιτητής όταν το σκορ ήταν 1-1, όταν είδε στη συνέχεια φάουλ στον κίπερ της Βραζιλία, χαρίστηκε σε αποβολή στον Νειμάρ και δεν υπέδειξε το φάουλ στην αρχή της φάσης του εξαιρετικού τρίτου τέρματος από τον Όσκαρ! Δεν είναι μόνο το μυτάκι, είναι η ασίστ, το μυαλό που έβαλε στο παιχνίδι της ομάδας του, οι εύστοχες μεταβιβάσεις του...
Αντί για... σπρέι να μπορούσαμε να ρίχναμε μπλάνκο για να σβήσουμε αυτά τα λάθη του διαιτητή, που έσπρωξε την Βραζιλία στην πρεμιέρα του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Την γιορτή του ποδοσφαίρου, τη μετέτρεψε σε γιορτή μόνον της Βραζιλίας.
Μία Βραζιλία που παρά το 3-1 έδειξε αδυναμίες, με το Νειμάρ να προσπαθεί να ντυθεί ηγέτης- ίσως και να τα καταφέρει- καθώς έχει την ποιότητα, ωστόσο τον βοήθησε πολύ και η τύχη, όπως στο πέναλτι. Αλήθεια, γιατί να κτυπάει αυτός όλα τα στημένα; Η Βραζιλία ήταν μία υπερβολή. Λαμπερή μεν, καθώς το Μουντιάλ γίνεται στο σπίτι της, όμως από τον ύμνο που τον τραγούδησαν οι παίκτες της παραπάνω από όσο έπρεπε, μέχρι και τις κινήσεις της ως ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, ήταν ντυμένη με στρας και αρκετή δόση ηθοποιίας.
Η Βραζιλία, αν δεν ήταν ο διαιτητής, θα ήταν όλο μέλι και από τηγανίτα τίποτα. Τουλάχιστον σε σύγκριση με τις μεγάλες ομάδες του παρελθόντος, η Βραζιλία υστερεί. Καλή στην κόντρα επίθεση, με πολλούς τεχνίτες ποδοσφαιριστές και τους Νειμάρ, Όσκαρ να ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μεσα στο γάλα. Καλή και στην πίεση, ειδικά μετά το πρώτο 20λεπτο.
Η Κροατία αν το είχε πιστέψει περισσότερο, θα μπορούσε να είχε φύγει τουλάχιστον με την ισοπαλία. Φάνηκε να επηρεάστηκε από το ρυθμό, ίσως και την εξέδρα και στάθηκε άτυχη σε κρίσιμα σημεία του αγώνα. Έκανε όμως και λάθη, ενώ φάνηκε να θέλει να διατηρήσει το 0-1, κάτι που της στοίχισε.
Τέλος, θα αναφερθώ στη μετάδοση από τη ΝΕΡΙΤ που κάποιες στιγμές θα νόμιζε κανείς ότι η Βραζιλία είναι η Ελλάδα! Γιατί τέτοια λεκτική αβάντα στη σελεσάο; Δεν είδαν ότι ο διαιτητής έμοιαζε με... καμικάζι; Η ΦΙΦΑ θα προασπίσει τα συμφέροντα του ποδοσφαίρου ή με τις ευχές της θα δώσει πρόωρο τέλος σε αυτό το Μουντιάλ; Γιατί δεν αφήνουν την Βραζιλία να βελτιωθεί μέσα από το παιχνίδι της; Να απελευθερωθεί; Δεν ξέρουν ότι, ακόμη και ένα παιδί,μία νέα ομάδα, όπως αυτή η Βραζιλία, πρέπει να μάθει να στηρίζεται στα πόδια του και να σηκώνεται μόνο του;
Δεν είναι μόνο τα επεισόδια στο Σάο Πάολο που έγιναν πριν από την έναρξη, που όσο και να θέλεις, δεν μπορείς να κάνεις τα στραβά μάτια. Είναι και αυτό το ανόητο πέναλτι που υπέδειξε ο διαιτητής όταν το σκορ ήταν 1-1, όταν είδε στη συνέχεια φάουλ στον κίπερ της Βραζιλία, χαρίστηκε σε αποβολή στον Νειμάρ και δεν υπέδειξε το φάουλ στην αρχή της φάσης του εξαιρετικού τρίτου τέρματος από τον Όσκαρ! Δεν είναι μόνο το μυτάκι, είναι η ασίστ, το μυαλό που έβαλε στο παιχνίδι της ομάδας του, οι εύστοχες μεταβιβάσεις του...
Αντί για... σπρέι να μπορούσαμε να ρίχναμε μπλάνκο για να σβήσουμε αυτά τα λάθη του διαιτητή, που έσπρωξε την Βραζιλία στην πρεμιέρα του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Την γιορτή του ποδοσφαίρου, τη μετέτρεψε σε γιορτή μόνον της Βραζιλίας.
Μία Βραζιλία που παρά το 3-1 έδειξε αδυναμίες, με το Νειμάρ να προσπαθεί να ντυθεί ηγέτης- ίσως και να τα καταφέρει- καθώς έχει την ποιότητα, ωστόσο τον βοήθησε πολύ και η τύχη, όπως στο πέναλτι. Αλήθεια, γιατί να κτυπάει αυτός όλα τα στημένα; Η Βραζιλία ήταν μία υπερβολή. Λαμπερή μεν, καθώς το Μουντιάλ γίνεται στο σπίτι της, όμως από τον ύμνο που τον τραγούδησαν οι παίκτες της παραπάνω από όσο έπρεπε, μέχρι και τις κινήσεις της ως ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, ήταν ντυμένη με στρας και αρκετή δόση ηθοποιίας.
Η Βραζιλία, αν δεν ήταν ο διαιτητής, θα ήταν όλο μέλι και από τηγανίτα τίποτα. Τουλάχιστον σε σύγκριση με τις μεγάλες ομάδες του παρελθόντος, η Βραζιλία υστερεί. Καλή στην κόντρα επίθεση, με πολλούς τεχνίτες ποδοσφαιριστές και τους Νειμάρ, Όσκαρ να ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μεσα στο γάλα. Καλή και στην πίεση, ειδικά μετά το πρώτο 20λεπτο.
Η Κροατία αν το είχε πιστέψει περισσότερο, θα μπορούσε να είχε φύγει τουλάχιστον με την ισοπαλία. Φάνηκε να επηρεάστηκε από το ρυθμό, ίσως και την εξέδρα και στάθηκε άτυχη σε κρίσιμα σημεία του αγώνα. Έκανε όμως και λάθη, ενώ φάνηκε να θέλει να διατηρήσει το 0-1, κάτι που της στοίχισε.
Τέλος, θα αναφερθώ στη μετάδοση από τη ΝΕΡΙΤ που κάποιες στιγμές θα νόμιζε κανείς ότι η Βραζιλία είναι η Ελλάδα! Γιατί τέτοια λεκτική αβάντα στη σελεσάο; Δεν είδαν ότι ο διαιτητής έμοιαζε με... καμικάζι; Η ΦΙΦΑ θα προασπίσει τα συμφέροντα του ποδοσφαίρου ή με τις ευχές της θα δώσει πρόωρο τέλος σε αυτό το Μουντιάλ; Γιατί δεν αφήνουν την Βραζιλία να βελτιωθεί μέσα από το παιχνίδι της; Να απελευθερωθεί; Δεν ξέρουν ότι, ακόμη και ένα παιδί,μία νέα ομάδα, όπως αυτή η Βραζιλία, πρέπει να μάθει να στηρίζεται στα πόδια του και να σηκώνεται μόνο του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου