Ο ΛεΜπρόν Τζέιμς είναι ο «King» του παγκοσμίου μπάσκετ, κι ο Κόμπι Μπράιαντ ένας τελειωμένος, πρώην σούπερ σταρ, ο οποίος οδεύει προς τη Δύση της καριέρας του… Μήπως να το δούμε από μια άλλη οπτική;
Ο ΛεΜπρόν Τζέιμς με το που μπήκε στο χορό είχε την ταμπέλα του απογόνου του Μάικλ Τζόρνταν. Ποτέ δεν ξεχώριζε για την τεχνική του ή το ταλέντο του, αλλά για την σπάνια αποτελεσματικότητα και το πληθωρικό παιχνίδι του. Κάτι σαν μηχανή του μπάσκετ, δηλαδή, με τεράστιο δείκτη νοημοσύνης. Οι haters; Όσοι και οι fans του! Γιατί έχει τόσους εχθρούς; Γιατί πολύ απλά οι μηχανές δεν έχουν συναισθήματα και ο ΛεΜπρόν απέδειξε πως δεν νιώθει, απογοητεύοντας αρκετές φορές όσους τον αγαπούσαν.
Το μεγαλύτερο παράσημο στην καριέρα του δεν είναι τα δύο δαχτυλίδια, όπως λανθασμένα ο ίδιος νομίζει, αλλά οι τελικοί του 2007, όταν οδήγησε τους Καβαλίερς στο όνειρο και διεκδίκησε το τρόπαιο με συμπαίκτες τον Γκίμπσον, τον Βαρεχάο και τον γερο-Χιουζ. Στη συνέχεια, αποφάσισε να κάνει πράξη τη ματαιοδοξία του και μετακόμισε στους Μαϊάμι Χιτ, δημιουργώντας μια μεγάλη τριάδα με τον Ουέιντ και τον Μπος, προκειμένου να δει από κοντά τη λάμψη του δαχτυλιδιού. Όσο για τους Καβαλίερς; Τους άφησε στη μοίρα τους, λιποτακτώντας!
Η ιστορία τον δικαίωσε (;), καθώς έβαλε στη συλλογή του δύο πρωταθλήματα. Έτσι, του έφυγε το απωθημένο και άρχισε να κοιμάται πιο ήσυχος. Μέχρι που αποφάσισε να γυρίσει σπίτι. Όχι, όμως, στους μίζερους Καβαλίερς, αλλά σε αυτούς που θα μπορούσαν να του φέρουν σπουδαίους συμπαίκτες για να διεκδικήσει και πάλι πρωτάθλημα. Έτσι, πήρε μαζί του τον Κέβιν Λοβ, ενώ βρήκε εκεί τον rising star, Κάιρι Ίρβινγκ.
Η προοπτική για μια νέα Big Three ανοιγόταν μπροστά του, όμως η ζωή θέλει και λίγο emotion ΛεΜπρόν, όχι μόνο ψυχρή λογική. Το πρώτο δείγμα, λοιπόν, κάθε άλλο παρά θετικό. Οι Καβαλίερς είναι μια ομάδα δίχως ταυτότητα, που διαθέτει σπουδαίους παίκτες, αλλά καμία χημεία και κανέναν αγωνιστικό προσανατολισμό. Ο δε «King James» θυμίζει κοινό θνητό και οι «haters» έχουν αρχίσει να ξεσαλώνουν. Θα μπορέσει να επιστρέψει; Ακόμα κι αν τα καταφέρει, η γνώμη μας δεν αλλάζει. Γι” αυτό και δεν θα γίνει ποτέ του Μάικλ Τζόρνταν ή Κόμπι Μπράιαντ. Να δούμε λίγο και τι εστί «Μπλακ Μάμπα»;
Έχει όλα τα κουσούρια του κόσμου… Εγωιστής, κυνικός, ισχυρογνώμων, ατομιστής και πολλές φορές συλλαμβάνεται να πουλάει τρέλα. Είναι, όμως, ηγέτης και αρχηγός με όλη τη σημασία της λέξης. Δεν είναι ένα κατασκεύασμα του marketing και γι” αυτό δε διστάζει να εκτίθεται και να τσαλακώνεται, χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες. Εκεί φαίνεται και η αυθεντικότητά του. Αυτή η άγρια γοητεία που διαθέτει. Σίγουρα δεν είναι δειλός. Τολμάει να βγαίνει πάντα μπροστά και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Στα πρώτα του χρόνια στο Λος Άντζελες βρισκόταν αναπόφευκτα στη σκιά του Σακίλ Ο” Νιλ. Μάλιστα, δε δίστασε να τα βάλει με το θηρίο και να αποτελέσει μία από τις βασικές αιτίες της φυγής του. Έζησε την παρακμή των «λιμνανθρώπων», που για ένα διάστημα δεινοπαθούσαν να μπουν στα πλέι οφ. Έζησε τη νέα τους άνθιση με δύο ακόμη δαχτυλίδια, στα οποία ήταν αυτός ο MVP κι όχι ο Σακ και πλέον ζει τη νέα τους παρακμή.
Τι τον κάνει να ξεχωρίζει; Είναι ΠΑΝΤΑ εκεί. Σαν καλός καπετάνιος δεν εγκαταλείπει ποτέ το καράβι του. Μένει πάντα πάνω και παλεύει, προσπαθώντας να το σώσει απ” την τρικυμία. Έστω και αν έμοιαζε με κουτσό άτι μετά από τους διαδοχικούς τραυματισμούς του, το τεράστιο πείσμα του τον έκανε να σκύψει το κεφάλι κάτω να δουλέψει. Γι αυτό και φέτος θυμίζει… 25άρη!
Δεν έχουμε κάτι προσωπικό με τον ΛεΜπρόν. Ίσα-ίσα παραδεχόμαστε πως πρόκειται για τεράστιο αθλητή. Όμως, για πρότυπο των παιδιών μας θα προτιμούσαμε τον Κόμπι! Πολύ απλά γιατί έχει μάθει να παλεύει και να μοχθεί γι” αυτά που θέλει κι όχι να τα βρίσκει όλα έτοιμα, υπηρετώντας τις ανάγκες του star system, χωρίς συναίσθημα.
Το «στραβόξυλο» που λέγεται «Κόμπι Μπράιαντ» δικαιούται να λέγεται βασιλιάς και αυτο τον τίτλο τον έχει κερδίσει, δεν του τον έχουν «φορέσει» πριν καν ξεκινήσει να μπαίνει στον χορό. Γι αυτό και θα συνεχίσουμε να τον απολαμβάνουμε να βάζει συνεχώς νέους στόχους. Αυτή την φορά θέλει να κρατήσει τους Λέικερς ζωντανούς και να μην τους αφήσει να ταπεινωθούν. Παλικαρίσιο θα λέγαμε και προτιμότερο απ” το να διαλέγει συμπαίκτες που θα τον βοηθήσουν να ανέβει στην κορυφή.
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου