Να παίρνει την πρόκριση με το σπαθί της η μικρή και άγνωστη Γκινγκάμπ και να παραδίδει μαθήματα ορθολογικού ποδοσφαίρου στον εκπρόσωπο του εγχώριου ποδοσφαίρου. Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ που η αντίπαλός του είχε παίκτες άπειρους. Και περιορισμένης ικανότητας.
Το κυρίαρχο προσόν της γαλλικής ομαδίτσας ήταν οι ταχύτητα της, που δεν αξιοποίησαν τούτο το πλεονέκτημα οι παίκτες της. Εάν ήταν τεχνικά κάπως πληρέστεροι η νύχτα θα ήταν πιο μαύρη και πιο βροχερή ακόμα για τον ΠΑΟΚ.
Γίνεται το 1-2, χαίρετε η πρόκριση για τον ΠΑΟΚ και μετά το δεύτερο γκολ που δέχονται οι γηπεδούχοι οι πανηγυρισμοί στην εξέδρα έφθασαν στο αποκορύφωμα. Τι σημαίνει αυτό; Ο κόσμος ζει στον κόσμο του. Δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Δεν έχει συναίσθηση τι είναι αποτυχία, πού οφείλεται η αποτυχία, τι χρειάζεται η ομάδα.
Ο κόσμος δεν βλέπει. Ότι κάποια Γκινγκάμπ, μέγεθος πιο ελαφρύ από τον ΠΑΟΚ έβγαινε μπροστά με 4 παίκτες και ήξερε τι ήθελε, σε πείσμα των περιορισμένων δυνατοτήτων της.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΕΛΦΕΣ ΚΑΙ μπούληδες. Δεν αντέχουμε την κριτική, γράφει ο apodytiriakias.gr για τα σχόλια στην Τούμπα
Καλύτερος ήταν ο ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο κι όμως έχασε το ματς και την πρόκριση από την Γκιγκάμπ. Και τι έλεγε ο επαγγελματίας δημοσιογράφος που παραμιλούσε, στην περιγραφή υποτίθεται, από την τηλεόραση; Δεν τρέχει τίποτα. Φοβερά πράγματα. Αποκαλυπτικά πράγματα. Της μαλακίας που μας δέρνει. Του ποιοι είμαστε.
Έφαγε το χαστούκι μέσα στην Τούμπα από μια μικρή ομαδούλα ο ΠΑΟΚ και ο άνθρωπος της δουλειάς από την τηλεόραση έλεγε ότι η ελληνική ομάδα αξίζει το χειροκρότημα. Ότι είναι πρώτη στο πρωτάθλημα.
Δεν κρίνω προσωπικά τον επαγγελματία του αντένα. Καταγράφω μία πραγματικότητα. Λέω ότι είμαστε αδερφές. Μπούληδες. Δεν αντέχουμε την κριτική. Την αυστηρότητα. Την αλήθεια. Έχουμε ανάγκη το χάδι. Τον καλό λόγο, δηλαδή το σόττο. Το παραμύθι.
Πώς να πας μπροστά στο ποδόσφαιρο, στην πολιτική, στην οικονομία, στον οτιδήποτε; Όταν έχεις νοσηρή σχέση με τον ψέμα. Όταν αρνείσαι την αλήθεια.
*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου